Online Verhalen

De wind, zo koud.
Alsof het me omarmt met kilte
mijn hart zo koud als steen
Zal nooit een opening vinden
Nooit een gloei ontdekken
zodat het beter zal gaan
Luister naar mijn hart.
dan zal je horen, dat het alleen maar een leegte zal zijn
met angst, en vele emoties, emoties om dingen fout te doen. angst om niet te kunnen bereiken wat ik wil.
Voorbijrazende blikken, van mensen die doen alsof je verdwenen bent
Van mensen die in hun ogen een blik hebben van jaloezie, of juist van woede.
Vrienden, het meest belangrijkste ding in het leven, zal maar aan je voorbij gaan
of je zal maar iemand verliezen waar je veel waarde aan hecht.


(deel van een gedicht die ik zelf heb gemaakt, vervolg moet k nog maken.)

Op zich wel een aardig gedicht. Alleen de zinnen worden steeds langer. Kun je daar niet een paar keer afbreken? Dan leest het makkelijker.

Onderwerp en de inhoud vind ik mooi Aan de uitwerking moet nog wat gewerkt worden zoals Bloem al zei, maar het kan zeker een mooi gedicht worden!

Als je de zinnen korter maakt, dus afbreekt, dat zie ik het misschien meer als een gedicht. Ik heb nu het gevoel dat ik een verhaaltje lees

Ik vind niet dat het lijkt of je een verhaaltje leest, maar het is wel erg moeilijk om te ontdekken hoe je dit moet lezen. Zoals de andere al zeggen kun je dit makkelijker maken voor de lezer door zinnen af te breken en dus meer enters te gebruiken.
Vind de zinnen die je hebt geschreven overigens wel erg mooi