Paden.
Geplaatst: 16 jan 2008 12:50
Paden.
De paarden,ze stormden door het zand
de manen ze waaiden, maar haar zag ik niet.
Lucht bewoog, een hoef, een hoofd, een hand.
Zo teder, het stoof en wie, wie beziet.
Gevoel, losgelaten ergens naartoe
geen idee waarheen of nog zo lang
soms maakt alleen het stille kijken me bang
en vertel me, hoe beweeg je, hoe?
alsof angst het oneindige pad kent
waarvan gevoel het meest beleeft
Sta jij daar en ik hier. Alleen.
Met stem noch gedachte zo haperend
alsof de paarse lucht geen adem heeft.
De manen, kom daar gaan we heen.
De paarden,ze stormden door het zand
de manen ze waaiden, maar haar zag ik niet.
Lucht bewoog, een hoef, een hoofd, een hand.
Zo teder, het stoof en wie, wie beziet.
Gevoel, losgelaten ergens naartoe
geen idee waarheen of nog zo lang
soms maakt alleen het stille kijken me bang
en vertel me, hoe beweeg je, hoe?
alsof angst het oneindige pad kent
waarvan gevoel het meest beleeft
Sta jij daar en ik hier. Alleen.
Met stem noch gedachte zo haperend
alsof de paarse lucht geen adem heeft.
De manen, kom daar gaan we heen.