Online Verhalen

Und last but not least, Dit gedicht heb ik geschreven op het moment dat ik te horen kreeg, dat ik afschijd van mijn aller aller aller beste liefste mooiste en geweldigste vriendin ooit moest nemen, Namelijk mijn paard.

Ik tel de dagen af.
Geniet van iedere minuut, Iedere minuut die ik nog heb samen met jou..
Want die beslissende dag.. die komt al gouw.

Veel te snel word jij van mij afgenomen terwijl we niet eens bij het begin zijn aangekomen.
Toen jij bij mij kwam was het hemel op aarde.. Ach een vies wit mager paard dacht iedereen lekker interesant.. Voor mij had jij veel waarde.

Jij bent mijn hele leven, En god heeft ons veel te weinig tijd gegeven. Samen buitenrijden samen poetsen en aanprutsen.. Het gaat zo snel.. en met pijn nog wel.
Ik had nooit gewild dat jij zoveel pijn had... ik wou dat ik helende gaven bezat.
Helaas heb ik die niet en zeg ik dit nu met onzettend veel verdriet.

Zo hard heb jij gevochten, jij bent zo groot en sterk.

Izzepis ik hou onvoorwaardelijk van je, en wil jouniet kwijt, Het kan gewoon niet anders dat god nu onze wegen schijd, Ik heb genoten van iedere minuut samen met jou en boven in de roze gewolkte pinkpony land zien wij elkaar weer gauw.

Dag lieve izzy.. Ik zal jou nooit meer vergeten!!

Op 4 september 2007 heb ik met ontzettende pijn in mijn hart haar laten gaan, Ze was op, ze had gevochten, ze kon niet meer, mijn arme merrie heeft nu rust.
Miss you Izzy.

Apart topic bedoelde ik, sorry dat ik zo onduidelijk was!

Ik PM Sebas wel even of hij het voor je wil splitsen

x Sanne schreef:Apart topic bedoelde ik, sorry dat ik zo onduidelijk was!

Ik PM Sebas wel even of hij het voor je wil splitsen

oke bedankt, en sorry

Geeft niet.

Inhoud van je gedicht is erg mooi. Hoe kwam het dat je je paard moest laten inslapen? Hoe oud is hij/zij geworden?

x Sanne schreef:Geeft niet.

Inhoud van je gedicht is erg mooi. Hoe kwam het dat je je paard moest laten inslapen? Hoe oud is hij/zij geworden?

ze was maar 11
Haar vorige eigenaar heeft har verrot gereden.
Ze had een scheur in haar diepe buigpees en een chronische peesschede ontsteking dat als die buigpees eindelijk geheeld was het steeds weer opnieuw open zou scheuren, Ze zou voor eeuwig op stal rust moeten blijven en daar was het gewoon geen paard voor, een paard moet op de wei kunnen renne, vooral izzy, Dat was een drukke dame. Dus ik heb voor haar gekozen, omdat zij datzelf niet kon, Ze begon op het einde ook een soort psychose te ontwikkelen van de pijn, en ook blind te worden aan haar linker oog. Ze was na keihard vechten, gewoon op ik als baasje heb dat optijd gezien en vond dat ze niet onnodig meer hoefte te lijden..