Online Verhalen

En hier is dan het eindresultaat, heb ik besloten. De roos, waar J++ zo graag een gedicht over wilde. Hier is het gedicht waar ik ook om vroeg, die met de goede afloop.

Rood, bloeiend en geurend
Alleen, helemaal op zichzelf
Zich zien staande te houden,
in de wrede wereld.

De wind rukt en blaast
Houdt geen rekening
Met het kleine bloempje,
al bijna geknakt.

Dan gaat de storm liggen
De wind trekt zich terug
De warme zon breekt door
En geknakt, maar niet gebroken,
staat daar onze mooie rode roos.

Ah lief

Ik had al een eerdere gemaakt... Heel lang op gezeten, en dat werd drie maal niets. Nu denk ik er vijf seconden over na en schrijf ik dit, wat veel beter is. Nu maar hopen dat J++ het ook mooi vind. ^^

En J++ vind het mooi!
Het beeld van onze wereld, ongeromantiseerd, pijnlijk hard.
Maar de roos gaf er niet aan toe, ze was sterker dan de storm.
Blijf altijd overeind, roos, je bent zo mooi!

Wat omschrijf jij de dingen altijd leuk J++!

Vind ik ook.