The Survivals From Wales
Geplaatst: 26 aug 2008 13:03
eerste stukje dat ik typ tips zijn welkom!:) vervolg komt nog als mensen dat willen
The Survivals From Wales
Mijn zwaard zoefde allen kanten op, ik dacht niet meer na wat ik ook raakte kameraden of vijanden het maakte mij niet meer uit.
Mijn krachten waren op maar ik moest door vechten kosten wat het ook kost.
Ik zag twee mannen vechten naast mij zonder erbij na te denken stak ik mijn zwaard in een van de mannen zijn rug.
De ander keek me aan het was een Noorman hij lachte hatelijk, het maakte mij zo woedend dat ik hem vol afschuw aan keek en naar hem toe rende.
De Noorman probeerde mij nog te raken met een pijl en boog ik was alle controle kwijt ik pakte onder het rennen mijn zwaard en gooide naar de Noorman toe.
Hij kwam recht in zijn borst de Noorman opende zijn mond wou iets zeggen en viel toen recht naar voren en bewoog niet meer.
Ik pakte mijn zwaard weer en moest gelijk weer omdraaien ik werd van achter aangevallen en opeens voelde ik iets in mijn been voordat ik kwam nadenken wat het was, hief een anderen Noorman zijn zwaard.
In een fractie van een seconde sloeg ik mijn zwaard tegen het zijnen.
Het metaal dat tegen elkaar kwam, het geschreeuw mijn hele hoofd stond op barsten.
Toen hoorde ik in de verte een vrouwe stem.
Voordat ik het besefte had de Noorman me ontwapend doordat hij mijn zwaard wegsloeg.
Ik liet mezelf op me knieën vallen het was voorbij.
De Noorman lachte hatelijk en hief zijn zwaard omhoog.
Ik keek hem aan het zwaard kwam naar me toe ik deed me ogen dicht opeens werd als wit.
Ik voelde me lichaam niet meer, was ik dood?
Toen hoorde ik een raar geluid het werd steeds harder, voor ik er achter kwam komen wat het was zag ik heel vaag een lichaam langzaam naar me toe komen.
Een slinger van witte met blauw licht beweegte met hem mee.
Het werd steeds groter en duidelijker het witte licht verdween langzaam en werd donkerder.Het gleed naar de linker kant en spoot als het waren weer naar voren in me gezicht.
Ik voelde de warmte van het licht het was een fijn gevoel iets wat ik jaren lang gemist had maar niet echt naar verlangde.
Nee, het was precies hetzelfde gevoel wat ik had toen ik Rosia voor het eerst zoende zo warm en vurig was dat mijn hele lichaam prikkelde toen.
Het lichaam werd steeds duidelijker toen hoorde ik opeens een stem het zei: ‘’Maria ga de baron halen vlug’’.
Opeens zag ik dat ik in een kamer was in een met zijde beklede bed.
Voor me stond een vrouw die vriendelijk naar me lachte.
Toen merkte ik pas dat er om me heen allemaal mensen zaten.
Ze keken me allemaal zwijgend aan.
Een man stond op en liep kalm naar mij toe knielde naast me bed en legde zijn hand op de rand van het bed.
Aan zijn hand zat een fonkelende ring met een rode diamand erin het glinsterde in het licht dat naar binnen gleed.
Toen zei hij heel koel: ''lang niet gezien Johan''opeens greep hij me plotseling bij me keel.
Ik verstijfde helemaal zweet rolde van me gezicht de man lachte en zei...
The Survivals From Wales
Mijn zwaard zoefde allen kanten op, ik dacht niet meer na wat ik ook raakte kameraden of vijanden het maakte mij niet meer uit.
Mijn krachten waren op maar ik moest door vechten kosten wat het ook kost.
Ik zag twee mannen vechten naast mij zonder erbij na te denken stak ik mijn zwaard in een van de mannen zijn rug.
De ander keek me aan het was een Noorman hij lachte hatelijk, het maakte mij zo woedend dat ik hem vol afschuw aan keek en naar hem toe rende.
De Noorman probeerde mij nog te raken met een pijl en boog ik was alle controle kwijt ik pakte onder het rennen mijn zwaard en gooide naar de Noorman toe.
Hij kwam recht in zijn borst de Noorman opende zijn mond wou iets zeggen en viel toen recht naar voren en bewoog niet meer.
Ik pakte mijn zwaard weer en moest gelijk weer omdraaien ik werd van achter aangevallen en opeens voelde ik iets in mijn been voordat ik kwam nadenken wat het was, hief een anderen Noorman zijn zwaard.
In een fractie van een seconde sloeg ik mijn zwaard tegen het zijnen.
Het metaal dat tegen elkaar kwam, het geschreeuw mijn hele hoofd stond op barsten.
Toen hoorde ik in de verte een vrouwe stem.
Voordat ik het besefte had de Noorman me ontwapend doordat hij mijn zwaard wegsloeg.
Ik liet mezelf op me knieën vallen het was voorbij.
De Noorman lachte hatelijk en hief zijn zwaard omhoog.
Ik keek hem aan het zwaard kwam naar me toe ik deed me ogen dicht opeens werd als wit.
Ik voelde me lichaam niet meer, was ik dood?
Toen hoorde ik een raar geluid het werd steeds harder, voor ik er achter kwam komen wat het was zag ik heel vaag een lichaam langzaam naar me toe komen.
Een slinger van witte met blauw licht beweegte met hem mee.
Het werd steeds groter en duidelijker het witte licht verdween langzaam en werd donkerder.Het gleed naar de linker kant en spoot als het waren weer naar voren in me gezicht.
Ik voelde de warmte van het licht het was een fijn gevoel iets wat ik jaren lang gemist had maar niet echt naar verlangde.
Nee, het was precies hetzelfde gevoel wat ik had toen ik Rosia voor het eerst zoende zo warm en vurig was dat mijn hele lichaam prikkelde toen.
Het lichaam werd steeds duidelijker toen hoorde ik opeens een stem het zei: ‘’Maria ga de baron halen vlug’’.
Opeens zag ik dat ik in een kamer was in een met zijde beklede bed.
Voor me stond een vrouw die vriendelijk naar me lachte.
Toen merkte ik pas dat er om me heen allemaal mensen zaten.
Ze keken me allemaal zwijgend aan.
Een man stond op en liep kalm naar mij toe knielde naast me bed en legde zijn hand op de rand van het bed.
Aan zijn hand zat een fonkelende ring met een rode diamand erin het glinsterde in het licht dat naar binnen gleed.
Toen zei hij heel koel: ''lang niet gezien Johan''opeens greep hij me plotseling bij me keel.
Ik verstijfde helemaal zweet rolde van me gezicht de man lachte en zei...
