Online Verhalen

Zwaartekracht.


Hoog in de lucht, los

Van de zwaartekracht die wij moeten verdragen

Zweeft daar een meeuw tegen het strakke blauw

Moeiteloos zonder de vleugels te bewegen

En uur na uur de vaste grond laten voor wat het is.


Een vaste baan, een vrouw, een huis,

Twee kinderen, misschien wel drie.

Nog veertig jaar te gaan voordat de plicht

Van werken overgaat in doelloos wachten

Op de advertentie die over een zorgzame vader spreekt.



Als al het werk gedaan is,

De kinderen in bed liggen, de auto is gewassen

En de bloementuin zonder onkruid staat te geuren,

Kijk ik voldaan omhoog en zie ik de meeuw.

Bezig met zijn zoveelste rondje vrijheid.



J++

Tja.. zo kun je het ook bekijken!!

mooi, en veel gedachtes

Ja, vooral sombere.

Zoals ik al eens zei: nooit direct posten, maar na een paar dagen nog eens bekijken om te zien waar het fout is gegaan.
In dit geval bij het focussen op vrijheid.

Ik vind het mooi, maar 'Zweef' moet volgens mij 'Zweeft' zijn, gezien de meeuw hij/zij/het is.