Pagina 1 van 1

De pijn die nooit vervaagt...

Geplaatst: 26 sep 2008 15:36
door anjetta
Huilen…
Waarom weer huilen? Je hebt het toch leuk?
Waarom weer huilen? Je hebt toch een leuke vriend?
Waarom weer huilen? Je opleiding gaat toch goed?

Pijn…
De pijn die je met je mee draagt. De pijn die niet weggaat. Nooit vervaagt. Nooit helemaal weg is. Blijft die pijn altijd?

Verdriet…
Verdriet om die mensen die je hebben gebruikt. Verdriet om de nee die niet werd verstaan. Verdriet om het stukje wat je mist.

Gemis…
Gemis van hetgeen wat nooit meer terugkomt. Gemis om je jeugd die van je afgenomen werd.

Woede…
Woede om die mensen die dachten dat ze alles mochten. Woede om je eigen stomheid, je eigen fouten.

Afschuw…
Afschuw om de harteloosheid van die mensen. Afschuw van je eigen lijf.

Angst…
Angst om de tijd die nog komen gaat. Angst voor nieuwe mensen. Angst voor je leven.

Steeds maar weer…
Steeds maar weer trillen. Steeds maar weer buikpijn. Steeds maar weer…

En de pijn blijft. De pijn die nooit vervaagt.

Re: De pijn die nooit vervaagt...

Geplaatst: 26 sep 2008 19:33
door debora
*Stilte*

Re: De pijn die nooit vervaagt...

Geplaatst: 27 sep 2008 18:24
door x Sanne
Heftig, mooi verwoord! Ik vind het wel jammer dat alles zo vaag blijft.

Re: De pijn die nooit vervaagt...

Geplaatst: 28 sep 2008 19:18
door Maartje
Volgens mij hoort dit bij een verhaal dat je hier ooit een keer gepost hebt, en ik kan het erin vinden. Supersterk! @.@ Mooi geschreven.