Online Verhalen

beetje van alles..veel van wat ik heb gezien bij andere mensen etc..


somber is het niet ik zie het niet meer zitten.
want waarom op een ander zijn vraag wel antwoord weten
terwijl ik op me eigen vragen mezelf of geen ander kan raadplegen.
voor me eigen gevoel ben ik gehuld in witte of zwarte kleden.
schijn vrolijk te zijn maar ben somber, alsof ik leid aan een emo leven?
hoop is zinloos zo voel ik me dood in levende lijven.
wil doorzetten de andere kant van me wil zichzelf snijden.
me ader door vele aders tot één geworden.
het mes schijnend in wit maan licht nog nooit zo mooi gebleken
me handen trillen ik wil het, maar laat het toch naast me liggen
emotie toont me velen wegen maar is gehuld in zwart door vele gezichten
leg ik me er bij neer en zal ik het simpel door één beweging op geven
zo heb ik voor veel dode famillie leden genoeg tranen gelaten..
hoe is het om dood te zijn? Weg van aarde.. ik kan het ze niet vragen
laten ze me hier achter vol met raadsels,
want ik woon in een donkere wereld.
waar je moet vechten voor je leven
en waar de strijd zich plaats vind en wordt gedaan door economen.

dit is aan de persoon die dit leest
ben u die is gekomen uit hemel of aarde
me beslissing heeft genomen en komt zeggen dat me tijd is afgelopen?
de tijd loopt in de virtuele zandloper me lot licht in uw handpalmen.
mijn hoop, mijn leven en mijn emotie ligt in uw handen.
ik ben slechts arm, heb alleen me dromen ik spreid ze onder uw voeten
stap voorzichtig want u stapt op mijn dromen


PS: ik weet het dat ik bij dit geen adres achter gelaten heb.
dit gevoel zat diep in me ik moest het vertellen.
misschien is het nu weg en kan ik rust nemen.
doe geen moeite voor me of voel niks bij de tekst
net als vele heb ik op me eigen manier me verhaal verteld.
ik die u geschreven heb heeft zijn vleugels naar boven gespreden.
maakt u het goed in uw leven en ik kom u boven hopelijk tegen...

Van: iemand
aan: de lezer

Oke. Sterk, en pakkend! Ik snap alleen niet bij dat laatste stukje of dat nog bij het gedicht hoort? Dat vanaf PS. Ik vind het gek dat je erin zet; doe geen moeite voor me want iedereen is het waard om moeite voor gedaan te worden. Ik denk dat je zo lezers afschrikt een reactie te plaatsen, maar misschien is dat wel je bedoeling? Wil je dat het alleen gelezen word en wil je geen reacties.
Daarom laat ik het hierbij.
In ieder geval een mooi gedicht en ik denk dat het veel over jouzelf verteld. Sterkte.

ja sorry..

ik wil graag wel meningen hierover.
het gedicht is niet echt zozeer van mezelf maar wel wat ik heb meegemaakt bij anderen.
ook wat ik heb gezien bij anderen mensen.
dit is ook trouwens een van mijn zwaarste teksten ooit