Online Verhalen

Bloed.. op de maan

Woensdag 14:27
Is het roekeloosheid wat ik voel? Geen gevoel van zelfbehoud? Telkens weer kruipt onheil onder mijn huid, om die langzaam en pijnlijk los te weken van mijn lichaam. En dan kruipt een ander in mijn huid, en steelt mijn gezicht. Alleen hij die mijn ogen kent, mijn ziel, zal de verandering zien. Angst hiervoor heb ik niet. Is dat roekeloosheid?

Woensdag 17:43
Paranoïde? Zou dat het zijn? Want ook bekruipt het gevoel me dat Het mij altijd en overal ziet. Zelfs onder de douche. Het is niet prettig bekeken te worden. Het gevoel is oncomfortabel. Weer kan ik me niets herinneren van gisteren, is dat normaal? Het was nieuwe maan. Maar wat heb ik allemaal gedaan vraag ik me af? Ben ik nu paranoïde?

Woensdag 23:55
Ik heb het weer gedaan. Weer. De smaak van het bloed is zo lekker, zo zoet. Ik kan geen normaal eten meer zien. Ik moet vlees. Ik ben ten slotte carnivoor. Ben ik nu vervloekt? Omdat ik doden moet om in leven te blijven? Wacht mij nu eeuwig lijden in hel?
Dan kan ik net zo goed van mijn leven genieten.

Donderdag 03:14
Het is lekker. Zoet, verfrissend. Je voelt de kracht stromen zodra de rode vloeistof je lippen alleen raakt. Is dat een illusie? Of raak ik verslaafd. Hey, ik moet eten. Toch? Of is dat geen excuus? Hahahaha, kijk niet zo boos. Ik moet toch eten? Toch? Ik weet dat ik je goedkeuring niet heb. Maar jij haat mij. Raad eens? Ik ga niet zomaar weg. Leer er maar mee leven.

Donderdag 09:11
Ik kan niet slapen? Ik wordt daar gek van. Ik kan gewoon niet slapen! Zelfs vermoeidheid kweld mij niet. Waarom? Wat gebeurt er met mij? Jij bent de schepper, leg dan verdomme wat uit! Tering! Vent. Praat.

Donderdag 13:38
Ik ben niet ongeduldig. Geen woede. Niks. Eindeloos veel geduld. Daarom ben ik ik. Daar verander jij niks aan. Morgen volle maan. Ik heb er zin in. Dan kan ik erop uit. Die honden zijn dan zichzelf. Volle maan… Mijn tijd. Juist.

Donderdag 21:09
Lust. Lust wekt het op. Honger. Drang naar meer? Was het bij jou ook zo in het begin? Bij mij wel. Weet je. Hmmm. Morgen, morgen kan ik los. Smaakt weerwolvenbloed lekker? Nee? Oh.. En toch ga ik erop uit.

Vrijdag 06:27
Ik heb toch niets te doen, dus kan ik net zo goed met jouw praten. Toch? Of niet. Vanavond is het zover. Ik zie de maan nu al. Zie jij de maan? Of niet. Ja, wit is het. Wit. Maar vanavond zullen wij geschiedenis schrijven. Een rode kleur zal neerdalen over de maan. Een rood litteken zal zich vormen op HUN vervloekte maan. Misschien kunnen we de maan vernietigen? Zonder maan transformeren ze niet.

Vrijdag 06:31
Nou en, sinds wanneer hechten wij waarde aan de maan? Het vervloekte ding geeft licht en wij voelen ons thuis in het duister. Het duister baart ons, als een moeder haar kind. Het duister brengt ons voord. Rood zijn we, Rood als bloed. En verdorven zijn we ook. Vervloekt.

Vrijdag 22:58
Moorden zal ik, voor het laatst misschien. Maar ik neem mee wat mij toebehoort. Misschien wel meer. Ik zie jou wel weer in hell. Dood vrees ik niet. Roekeloosheid? Is dit dan Roekeloosheid? Ik zorg dat ik niet vergeten wordt. Een rode krater wordt ik op de zilvergloeiende bol. Een bloedende krater. Een wond zal ik zijn. En ik genees niet , nee. Wel zorg ik voor etter.

alles aan deze one-shot doet me denken aan vampiers en weerwolven en moonlight en twilight, wat opzich al een fantastisch iets is
ook vind ik het orgineel dat je zo handig met de tijd hebt gewerkt. Een ander pluspunt zijn de veranderingen in emoties, je ziet de man/vrouw door een soort metamorfose gaan, hoe hij/zij God beschuldigd is ook goed weergegeven.

Soms vind ik het alleen wel een beetje plat, dat "tering" hoeft er van mij niet tussen, de woede was duidelijk : ) Dat Praat dan. Vent. (ofzo) vond ik vooral erg geslaagd, er hoefde niet een "tering" bij.