Online Verhalen

Ik luister naar muziek van pijn
Woorden van verdriet
De klanken zijn een herinnering
Maar mijn tranen..
Vallen niet?

Ik luister naar muziek die omschrijft
Hoe het met je gaat
Ik wil je hier, en
misschien een traan..
Die mijn ziel verlaat?
-------------------------------------------------
Ik mis je zo erg, Pieter. Terwijl ik je amper ken.
Ik weet alleen nog hoeveel lol je met je zusje had en hoe je maar bleef herhalen dat we een enorme preek zouden krijgen, en hoe je afscheid van me nam toen ik weg ging bij jullie, terwijl ik niet eens met je had gesproken.
Dat was dus eigenlijk jouw afscheid naar mij toe, terwijl we toen nog niet eens wisten hoe jouw leven zou eindigen, veel te vroeg.
Ik houd zo veel van je zusje Lauren, ik wil haar helpen en steunen en troosten. En niemand lijkt het te snappen. Waarom verwachten mensen dat ik me er gewoon overheen zet? Dat het me niks kan schelen?

Wow! Je gedicht vind ik echt heel mooi, gewoon geschreven hoe jij je voelt! Echt super, op de een of andere manier pakt het me! Ik vind het echt zo... klote gewoon, het lijkt me zo... ja je kent hem niet, maar ook weer wel, en je kent iemand die een naaste van hem is, die je graag wilt troosten. Je hebt hem gezien, en opeens is hij er niet meer, en... Naja, ik begrijp je helemaal!
Sterkte nog..