Online Verhalen

Toen ik je daar zag liggen..
Ik wist niet wat ik moest doen.
Alles leek zo helder..
Maar je lichaam..

Het was zo'n vieze troep, in die keuken, op de grond. Ik dacht ik je zou helpen, naar een plek waar haast niemand komt.

Nu hangt er alleen maar woede, angst en verdriet in mijn hoofd. Maar jij had met al die woorden, mijn lichaam, tot aan mijn tenen, verdoofd.

Misschien heb ik wel spijt, ik denk het eigenlijk niet, dat ik je, daar, vermoord heb, en mezelf achterliet.

Ik wou je een plekje geven, daarboven, waar je het had verdient. Ik wou je laten branden, in de hel, maar het hielp niet.

Ik voel me niet echt beter, ik voel me net als toen, toen, toen jij nog leefde. Ik ben radeloos, weet niet wat ik moet doen.
Dus ik zeg gedag, vaarwel, liefs, en een dikke zoen.
________________________________________________________

Een one-shot.
Jeetje, ik schrijf nooit verhalen in 1 keer, zeker niet zulke korte.
Het zou een aangrijpend verhaal moeten worden, over een meisje, misschien wel een jongen, dat iemand vermoord, iemand uit de familie.
Maar dat kun je hier nou niet echt uit halen.
Ik weet niet wat ik hier van moet vinden.
Oh ja, en de titel is krom.

Ik vind het opzich zel oké, maar niet echt pakkend of heel speciaal... ik denk dat je er meer uit kan halen, speel wat met woorden en met zinnen.
Het is inderdaad niet te zien dat het een familielid is en dat lijkt me toch wel belangrijk, dat maakt het misschien ook.. wat sprekender, omdat dat heftiger is dan een verre kennis ofzo. Ik zou dat er nog wat meer in bewerken.
Het is zeker niet slecht, maar ik heb het gevoel dat je er meer uit kan halen..

Mooi geschreven maar je kan er nog wat mee doen om het nog mooier te maken! XxX Celina

Ik vind vooral het begin heel sterk.
Het maakt dat je verder wilt lezen!
Voor de rest vind ik je woordkeus heel tof ^^

Mmm, ik vind het best wel mooi, misschien kan je de tekst die je onder je stukje hebt geschreven een mooie proloog achtig iets maken, dan heb je dat probleem niet zo meer.
het maakt het wel erg spannend, omdat er wel iets van een raadsel in zit.

groetjes, lilian