Online Verhalen

Proloog

Zwijgen. Een ijskoud zwijgen zorgt voor de kille stilte die door mij heen waait. Elk merkt het, ieder ruikt de geur van dood en verderf die zich met de seconde verder verspreid. In mij. Als een injectie, vol dodelijk gif. We sterven allemaal, ooit, maar ook zijn we dwaas genoeg te proberen ons lot te snel af te zijn. Daar leven we voor. Een wreed spel, waar we gedwongen door Iets aan mee moeten doen. Noem dat iets God, noem het de Duivel. Noem het niets of noem het de mens. Zeg dat het niet bestaat. Vervloek iedereen, goden, de wereld, of jezelf. Geef jezelf de schuld.
De meesten willen niet opvallen. En daarom zwijgt iedereen ook. Geen ziel heeft lef genoeg nu te spreken. Moedig genoeg te zwijgen, het aan te zien. En te laf om te spreken, te laf te helpen. Welkom in mij. Welkom in de wrede wereld waarvan ook ik een productie ben. Ik verwelkom je nu in een zwart bonk vlees, dat wild slaat , wild leeft. Geniet. Een verrot hart, kun je het noemen. Welkom in een bestaan, niet een leven, maar een bestaan. Iets dat is. Niet leven om te leven, maar om te overleven. Ja, dat ben ik. Slecht. Een en al Slecht.
Zielloos, aangezien ik het lef heb te spreken. Zwijgend tegen alles wat licht is, alles wat de stempel goed draagt. Want in mij leeft al het onkruid. In mij wint duister de slag. Welkom.
In mij vind je een dief, een verkrachter, een moordenaar, een sadist, crimineel. Maar in mij schuilt ook hoop, licht, leven, kracht, macht, sex, geloof.. Simpelweg alles. Ik draag alles in me mee.
Net een godin ben ik, alleen op kleinere schaal. Nogmaals welkom vrienden, in mij. Het vervloekte Londen.

Mooi begin, ik ben benieuwd waar dit heen gaat.

lady-chrisie schreef:De meestten willen niet opvallen.

Eén klein foutje ontdekt. 'Meestten' moet natuurlijk 'meesten' zijn.

oeh, danku, ik verbeter het meteen even

Heel mysterieus!
Was ook echt verrast toen ik de laatste zin las. Had totaal niet in de gaten dat het de beschrijving van een stad was. Wel een goed begin! =D
Ben benieuwd hoe het verder gaat! =)

Bombastisch begin, heel poëtisch. Ben er zelf geen fan van, maar ik snap dat dit voor een lezer spannend kan overkomen. Het deed me erg denken aan het eerste liedje uit de film Sweeney Todd (met Johnny Depp). Dat gaat ook over de vuilstortplaats die Londen is geworden. Jouw verhaal heeft datzelfde duistere randje.
Nu is dus de vraag: hoe verder?
Wordt Londen werkelijk de hoofdpersoon van je verhaal? Wordt het een lang of een kort verhaal? En uiteraard; wat kan er gebeuren dat boeiend genoeg is om door de ogen van de stad te zien?
Ik ben benieuwd.