Hallo Sonea, hier een reactie op jouw one-shot.
Voor al eerst wil ik je zeggen dat je verhaal lekker luchtig las.
En nu het kritische gedeelte:
Inhoudelijk vind ik de one-shot niet zo sterk. Eigenlijk gebeurd er niets of het gebeurd zo snel dat we er ons bijna niet bewust van zijn. Je vliegt er over heen als een TGV/HST. Neem je tijd en beschrijf, beschrijf en beschrijf nog meer!
Je verhaal gaat over liefde (hoewel dit natuurlijk een andere soort is), maar eigenlijk voel ik helemaal niets van die verliefdheid. Ik als lezer wil echt meevoelen met het hoofdpersonage, ik wil die tinteling in mijn buik ook voelen. Je moet dus meer emotie in je verhaal stoppen.
Als ik dus eerlijk moet zijn, vind ik de inhoud niet zo sterk. In feite gaat je verhaal nergens over, het lijkt meer op een proloogje van een roman dan op een kortverhaal. Waarom? Ik mis een goed uitgewerkt plot! Maar hier eindigt het verhaal gewoon, zelfs geen cliffhanger ofzo
Als ik zelf een kortverhaal schrijf, zoek ik naar een plot en daarrond verzin ik een verhaal dat een kantelpunt kent en als je het dan niet meer verwacht, dan moet het plot komen.
Maar ik denk dat je nog niet zo heel ervaren bent te zien aan deze punten die ik al opgesomd heb. Maar ik probeer je niet af te schrikken, alleen iets bij te leren. Hoe denk je dat ik of ieder ander forumlid begonnen is. Met die zelfde tips!
Wat ik ook jammer vind, is dat je verhaal op 4 enters na één blok tekst is! Ik zal je verhaal dadelijk hier beneden op spellingsfouten verbeteren en direct aangeven waar er nog een enter bij kan.
Hier dus het spellingsgedeelte:
Ik staar uit het raam naar buiten en heb een vreemd gevoel in mijn buik. enter
“Wat is er toch lieverd?” vraagt mijn moeder bezorgd. “Je bent al tijden zo afwezig.” enter
Ik glimlacht geruststellend naar mijn moeder. “Er is niets mam” antwoord ik rustig en sta op. “Ik ga naar Kayla; we hebben samen afgesproken.”
Vlug loop ik nog even naar de spiegel en borstelt mijn haren goed uit. Ik wil er goed uitzien voor Kayla.
“Hoe laat ben je thuis?” vraagt mam. enter
Ik haal mijn schouders op. “Ik ben voor het eten weer thuis”.
“Oké,” zegt mijn moeder en loopt door naar de keuken.
Zou mam het door hebben? vraag ik me in stilte af. Ik besluit resoluut dat ik er niet meer aan zou denken en loop naar buiten.
“Ah, daar ben je!” enter
Kayla rent het dorpsplein over en slaat haar armen om me heen. Meteen voel ik mijn hart smelten nu ik Kayla zo dicht tegen me aan heb. Met een rood hoofd doe ik een stap naar achteren en kijk in Kayla’s bruine ogen. Kayla kijkt ook naar mij, ook met een rood hoofd. Ik begin me ongemakkelijk te voelen en kijk rond over het plein. enter
“Zullen we gaan kijken naar de nieuwe winkel op de hoek van de straat?” vraag ik aan Kayla. enter
Kayla knikt meteen, opgelucht dat we het ergens anders over kunnen hebben.
“Ik moet zo naar huis,” zeg ik tegen Kayla, “mam heeft het eten zo klaar.” enter
Kayla knikt en lacht naar me. “Het was erg gezellig vandaag.” enter
Ik knik en wil me omdraaien om naar huis te gaan, maar stop wanneer ik een hand op mijn arm voel. Hier moet zeker meer emotie! Verbaasd draai ik me om en zie dat Kayla ongemakkelijk naar mij kijkt. enter
“Sorry,” zegt ze tegen me. enter
Verbaasd trek ik mijn wenkbrauw op. enter
“Waar voor?” vraag ik aan Kayla. enter
“Dat ik gisteren niet helemaal eerlijk tegen je was. Het moet erg moeilijk voor je zijn geweest om dit tegen mij te zeggen.”
Ik voel mijn mond kurkdroog worden en mijn hoofd rood kleuren. enter
“Vergeet het maar,” stamel ik geschrokken. “Het was niet belangrijk.”
Kayla schudt haar hoofd. “Alysa, het is wel belangrijk. En weetje…” Kayla haalt diep adem en kijkt me nu recht aan. “Ik vind jou ook leuk.”
Ik staar naar Kayla alsof ze in een andere taal had gesproken. Hoor ik het nou goed? Ik open mijn mond, maar sluit hem weer. Ik ben sprakeloos. Kayla glimlacht naar me en doet een stap naar voren. Voorzichtig pakt ze mijn hand vast en brengt haar mond dichter naar de mijne.
Ik heb alle spellingsfouten verbetert en enters geplaatst waar nodig was.
Wat mij opviel: op het laatste verander je opeens naar de verleden tijd en daarna switch je weer terug naar de tegenwoordige tijd. Je moet er echt voor kiezen: of in VT of in TT.
Verbaasd is met een d.
Constructie van een directe reden is of wel:
"Hallo,' zei hij.
"Hallo.'
"Hallo.' Hij keek me aan.
Hij zei: "Hallo."
"Hallo,' zei hij, "hoe is het?"
Dat zijn de verschillende manier hoe je iets kunt uitdrukken.
Wat me nog opviel was dat je erg vaak. Ik deed dat, ik dacht dat. Je moet meer afwisselen en af en toe twee ik zinnen verbinden.
Deze reactie begint echt uit de hand te lopen
Dacht ik dat Mirry al erg was
Ik hoop dat ik je iets heb kunnen leren en dat je er ook iets van WILT leren. Want kunnen begint altijd met willen.
Je verhaal is zeker niet slecht, alleen zou het nog beter kunnen als je het nog beter zou uitwerken. (emotie, beschrijvingen..., verhaal wat langer trekken, meer enters...)
Ik wens je heel veel succes met schrijven en ik wil zeker nog wel een verhaal van je lezen, ben benieuwd