Online Verhalen

Geen toekomst zonder dromen

De school, de klas, de les, de juf,
Mijn God, wat was mijn schooltijd suf.
De muffe gang met natte jassen
Granieten vloer met kleine plassen.

Het hoge raam met uitzicht nul
En boeken vol met flauwekul.
De zangles met die blijde klanken
En aan het eind de HEERE danken
Voor weer een dag in vrijheid leven
Die door God's goedheid was gegeven.

Of je op zeker wilde slagen
Of enkel zat te donderjagen,
Het maakte voor later geen verschil
Want het lag niet aan jou goede wil.
Het was de afkomst en de stand
En niet de ijver of verstand
Die maakte dat je door mocht leren
En misschien later wel ging studeren.

De grootste groep, helaas helaas,
Ging lekker werken bij een baas.
En slechts een enkeling met geld
Werd aan een rector voorgesteld.
Dat alles toch is goedgekomen
Had ik toen niet durven dromen.

J++

Heey
Een super gedicht!

Normaal lees ik niet zo veel in dit topic maar nu ik er toch ben is het wel leuk.
Ik kan er maar niet met mijn verstand bij hoe mensen zo een gedicht kunnen schrijven!
Als ik het probeer lijkt het nergens op…

Is dit gedicht zo verzonnen of zit er nog een diepere betekenis achter?

Groetjes,
Sonea

De waarheid, en niets dan de waarheid.
En ja, ik zat ook bij de grootste groep.