Online Verhalen

1.‘Cassadee leef je nog?’ vroeg Hayley aan mij.
Ik sprong opeens recht en ik keek Hayley verbaasd aan.

‘Ja, het spijt me. Ik was aan het dag dromen over We The Kings.’ Bekende ik en het was waar. We The Kings is mijn favoriete band op de hele wereld.

‘Dat dacht ik al maar komaan de bel is gegaan en ik wil naar Josh.’ Riep Hayley vol van opwinding. Het was de dag voor Valentijnsdag en Hayley wilde elk moment samen met haar vriendje door brengen. Dit is 1van de redenen dat ik Valentijnsdag haat. Iedereen wilt alleen maar met hun vriendje zijn. Niet dat ik Hayley en Josh haat omdat ze verliefd op elkaar zijn geworden. Het is gewoon het feit dat ik nooit een vriendje heb. Ik word gewoon nooit verliefd. Ik en Hayley liepen naar de Kantine.

‘Het spijt me, ik ga eventjes naar Josh. Ik ben zo terug.’ Vertelde Hayley aan mij.

‘Het is niet erg Hayley.’ Riep ik haar nog na maar haar vuurrode haar verdween naar de tafel van Josh en de jongens. Na 5 minuten had ik mijn eten gekregen en liep ik naar onze vaste tafel.
‘Heey jongens.’ Zei ik ongeïnteresseerd.

‘Wat is er met haar?’ vroeg Taylor aan Hayley die haar eigen dood lachte met mijn zwakke begroeting.

‘Ze haat Valentijnsdag.’ Lachte Hayley.

‘Het is toch nog geen Valentijnsdag?’ vroeg Jeremy verbaasd.

‘Ja maar de dagen rond Valentijn zijn even erg.’ Lachte ik samen met hun en ik nam snel een hap van mijn broodje hesp. Toen mijn broodje op was zei Jersey fluisterend
‘er is blijkbaar een nieuwe jongen op school.’ We keken hem allemaal verbaasd aan.
‘Echt?’ vroeg ik aan hem.
‘Ja hij heet Alex. Ik heb hem nog niet gezien. Jullie?’ vroeg hij aan ons en iedereen zei nee.
‘We zullen goed moeten kijken.’ Zei Hayley toen ze nieuwsgierig de kantine rond keek. De eerste bel ging.
‘ik moet nog snel een paar boeken gaan halen. Ik zie jullie in de les.’ Vertelde ik hun alweer helemaal ongelukkig. Ik wachtte niet tot ze gingen antwoorden ik liep meteen naar mijn kluisje. Ik nam snel al mijn boeken en ik liep snel naar de volgende les voordat de 2de bel ging. Ik rende de hoek om en vloog tegen iemand aan.

‘Shit! Kijk uit!’ riep ik luid door heel de gang want mijn boeken lagen overal op de grond. Ik bukte me snel om al mijn boeken op te rapen. Al vlug kwamen er 2 handen me helpen. Ik stond recht en keek naar de jongen waar ik tegen gelopen was. Hij had prachtige bruine ogen, bruin haar met een blonde streep in zijn bles.

‘Het spijt me.’ Verontschuldigde hij zich terwijl hij mij de boeken gaf die hij had opgeraapt.

‘Het is niets, ik had moeten kijken waar ik liep.’ Lachte ik terwijl de 2de bel ging, ik was nu officieel te laat.

‘Ik ben Alex.’ En hij stak een hand naar me uit. Ik nam mijn boeken in mijn 1ne arm en schudde zijn hand.

‘Ik ben Cassadee en ik ben te laat.’ En ik liep naar wiskunde. Ik kwam veel te laat aan in de les dus kreeg ik een opmerking in mijn agenda, weeral. Ik ging aan mijn plaats zitten achter Josh en Hayley. Ik opende mijn schrift en deed alsof ik geïnteresseerd luisterde naar de leerkracht. Na 5 minuten gaf ik op en begon te tekenen in mijn schrift. Ik hoorde de deur open gaan en opeens was iedereen dood stil. Ik bleef tekenen in mijn schrift, ongeïnteresseerd in wie er binnen was gekomen. Opeens schoof de stoel naast mij en kwam er iemand naast mij zitten. Ik keek naar de persoon die naast me kwam zitten en ik zag Alex die ik tegen was gekomen in de gang.

‘Heey Cassadee.’ Lachte hij blij, Hayley keek me nieuwsgierig aan.
‘Heey Alex.’ Lachte ik terug naar hem.

‘Omdat iedereen er eindelijk is …’ de leerkracht keek boos naar mij en Alex ‘kunnen we nu een test doen.’ Ging de leerkracht verder. Ik hoorde iedereen zuchten. De leerkracht deelde de testen uit en we begonnen de vragen te lezen.We hadden onze test gedaan en ik was behoorlijk blij. De leerkracht gaf ons een taak om in de les te maken terwijl hij de testen ging verbeteren. Opeens voelde ik Alex zijn ogen naar mijn blad kijken.

‘Heey, weet je het antwoord op vraag 3 toevallig?’ vroeg Alex aan mij.
‘Nee, en als ik het wist mocht je het ook niet zien.’ Lachte ik toen Alex weer naar mijn blad keek.
‘je weet het antwoord.’ Beschuldigde Alex mij toen ik mijn blad bedekte.
‘Dat is gemeen.’ En hij gaf op.

We vulden na een tijdje onze agenda in en ik kon het niet laten, ik moest naar Alex kijken. Hij was druk in de weer met een tekst. Het zag er uit als een gedicht. Bovenaan het blad stond ‘Weightless’ rare tittel voor een liedje. Alex had door dat ik naar zijn tekst keek
‘het is nog niet af.’ Bekende hij verlegen.
‘Ik vind het mooi.’ Lachte ik.
‘Is het een liedje?’ vroeg ik aan hem toen de bel ging.
‘Ja, ik zing in een band.’ Lachte hij terwijl we naar de gang liepen, naar mijn kluisje.
‘Ik zing ook in een band. Hoe heet jouw band?’ vroeg ik aan hem.
‘All Time Low. En de jouwe?’ vroeg hij geïnteresseerd terug.
‘Hey Monday. All Time Low coole naam.’ Lachte ik maar opeens waren er een paar jongens die Alex riepen.
‘Ik ga.’ Zei hij.
‘Nee wacht ,nog 1 vraag?’ vroeg ik verlegen aan hem.
‘Okay, 1tje.’ Lachte hij en hij negeerde zijn vrienden.
‘Waarom liep je daar straks de andere kant uit dan je volgende les?’ vroeg ik aan hem.
‘Ik moest nog snel een paar boeken gaan halen voor die les.’ En hij liep naar zijn vrienden. Ik lachte en liep naar mijn kluisje.

Het eerste wat me opvalt is dat je verhaal één hele blok tekst is. Dat vind ik erg zonde, want het schrikt mij al af om het te lezen.
Wat je beter kunt doen is meer enters plaatsen: hou rekening met alinea's, na elke gesproken zin een spatie...

Als je dat misschien even kunt aanpassen, dan zal ik zeker een inhoudelijke reactie gaan geven

pbrouwers schreef:Het eerste wat me opvalt is dat je verhaal één hele blok tekst is. Dat vind ik erg zonde, want het schrikt mij al af om het te lezen.
Wat je beter kunt doen is meer enters plaatsen: hou rekening met alinea's, na elke gesproken zin een spatie...

Als je dat misschien even kunt aanpassen, dan zal ik zeker een inhoudelijke reactie gaan geven

Oowhja, dat was ik vergeten !
normaal doe ik dat wel altijd x'D

Erg leuk beginnetje

Wat mij nu dan opviel is: je maakt een foutje bij de gesproken zinnen.

Ik neem een voorbeeld.

‘Het spijt me, ik ga eventjes naar Josh. Ik ben zo terug.’ Vertelde Hayley aan mij.

'Het spijt me. Ik ga eventjes naar Josh. Ik ben zo terug,' vertelde Hayley aan mij.

De punt in de directe rede moet dus vervangen worden door een komma en de eerste letter van: vertelde, zei,... moet een kleine letter zijn.

Schrijf maar verder

pbrouwers schreef:Erg leuk beginnetje

Wat mij nu dan opviel is: je maakt een foutje bij de gesproken zinnen.

Ik neem een voorbeeld.

‘Het spijt me, ik ga eventjes naar Josh. Ik ben zo terug.’ Vertelde Hayley aan mij.

'Het spijt me. Ik ga eventjes naar Josh. Ik ben zo terug,' vertelde Hayley aan mij.

De punt in de directe rede moet dus vervangen worden door een komma en de eerste letter van: vertelde, zei,... moet een kleine letter zijn.

Schrijf maar verder

Ik weet dat 'vertelde' een kleine letter moest zijn maar op mijn word komt er altijd automatisch een hoofdletter.
Dus ik heb overal een hoofdletter nadat iemand gesproken heeft.
En oowhja ik maak wel vaker die fout, denk ik.

[Vervolg]

Ik zag al van ver dat Hayley daar op me wachtte. Ik duwde haar opzij zodat ik in mijn kluisje kon.
‘Hoe heb je die nieuwe leren kennen?’ vroeg ze me verbaasd.
‘Ik ben tegen hem gelopen in de gang.’ Lachte ik.
‘Wel hij ziet je zitten.’ Lachte ze en ze nam mijn arm op weg naar de volgende les.
‘En waarom denk je dat?’ vroeg ik haar verbaasd.
‘Omdat ik heb gezien dat elk meisje hier voor hem valt. Maya was aan het flirten en hij liep ongeïnteresseerd weg zonder dag te zeggen. Maar hij blijft wel met jou praten.’ Vertelde ze me op weg naar ons lokaal van fysica.
‘Je bent gek. Hou jij je maar bezig met Josh.’ Lachte ik. We kwamen aan bij ons lokaal en daar zat hij helemaal alleen aan een bank.

‘Cassadee, ga jij maar naast hem zitten.’ Fluisterde Hayley in mijn oor.
‘Gemeen dat je bent.’ Fluisterde ik terug en Hayley moest lachen toen ze naast Jersey ging zitten, Jersey keek verbaasd maar daarna blij en praatte met Hayley.
‘Heey Cassadee.’ Lachte Alex toen ik naast hem ging zitten.
‘Hoe gaat het met je lied?’ vroeg ik hem, ik keek naar zijn agenda.
‘Maybe it’s not my weekend, but it’s gonna be my year.’ Fluisterde ik de tekst.
‘Hé, niet kijken. Het is nog niet af.’ En hij stak het blad in zijn tas.
‘Okay, ik heb niets gelezen.’ Lachte ik en toen begon een zware les fysica. Na de les liep Alex meteen het lokaal uit nadat hij me gedag had gezegd.

‘Cassadee.’ Fluisterde een meisje, ik knikte.
‘Je bent een vriend van Alex?’ vroeg ze aan mij.
‘Ja, min of meer. Waarom?’ vroeg ik haar. Ik herkende haar niet, ze was volgens mij een cheerleader, maar ik was niet zeker.
‘Wil je me aan hem voorstellen?’ gilde ze opeens en ik verschoot mij een ongeluk.
‘Euhm, natuurlijk.’ Vertelde ik haar en ze knuffelde mij.
‘Dankje, echt vriendelijk. Oh, Alex is echt geweldig.’ Giechelde ze. Ik liep snel naar Jersey en Hayley.

‘Wat wilde ze van je?’ vroeg Hayley aan mij.
‘Ze vroeg of ik haar wilde voorstellen aan Alex.’ Lachte ik en Hayley keek me geschokt aan.
‘Je zei natuurlijk dat ze kon op hoepelen?’ vroeg ze hoopvol aan mij.
‘Nee ik heb gezegd dat ik haar ging voorstellen.’ Bekende ik. Hayley wilde er juist op in gaan maar Josh knuffelde haar en ik nam deze kans met beide handen om te ontsnappen. Dankje Josh. Ik liep de gang op en dat rare gillende meisje achtervolgde me.
‘Gaan we naar Alex?’ vroeg ze aan mij.
‘Ik euhm, …we zullen hem zoeken.’ Stotterde ik ongemakkelijk.

En daar stond hij met Mike te praten de gitarist van mijn band.
‘Euhm, heey Alex …en Mike.’ Stotterde ik weeral. Komaan Cassadee stop met stotteren, je kan het. Mijn volgeling sprong op en neer en ik zag Alex raar kijken.
‘Heey, Cassadee.’ Lachte Alex naar mij.
‘Wel euhm… dit is…’ ik was haar naam vergeten
‘Sylvie.’ Vulde ze mijn zin aan.
‘Ja, dus dit is Sylvie, en ze wilde je dood graag ontmoeten.’ Probeerde ik te lachen, Alex keek me vreemd aan.
‘Euhm… heey Sylvie.’ Stotterde Alex schattig. Sylvie sprong weer op en neer en ik zou niet verschieten als er opeens speeksel uit haar mond zou lopen.
‘Ik moet naar mijn volgende les. Dag Cassadee… euhm dag Sy-lvie.’ Stotterde hij weer schattig op het einde. Ik knikte en ik liep samen met Mike naar onze volgende les.
‘Hij ziet je zitten.’ Lachte Mike en ik keek vuil naar hem.
‘Jij begint toch ook niet?’ vroeg ik hem verbaasd.
‘nee, je hebt gelijk dat zijn Hayley en Jersey hun werk.’

En we kwamen allebei lachend de klas binnen.
‘Laat deze les snel gedaan zijn. Dan kunnen we snel repeteren.’ Fluisterde ik naar Mike toen juist onze les begon. De les Frans ging snel voorbij. Dat kwam vooral door Mike en zijn rammelende maag.

De rest van de band ‘Hey Monday’ stond buiten te wachten.

‘Heey Jongens.’ Riep ik naar hun en ik sprong op Elliot zijn rug.

‘Gaat alles goed Alex?’ vroeg ik aan de gitarist van onze band.

‘Alles gaat goed Cass. Kom laten we naar Jerseys auto gaan. Ik wil echt gaan repeteren.’ Lachte Alex, we waren het allemaal eens met Alex. We hadden al 2 weken niet meer gerepeteerd en nu wilden we allemaal de verloren tijd in halen. Ik stapte in de auto van Jersey en ging vanachter zitten tussen Mike en Elliot. De rit duurde maar 5 minuten dus we waren meteen bij Mike’s huis. Mike’s ouders waren cool en we mochten repeteren in hun kelder.

‘Heey Cassadee en de andere jongens.’ Riep Mike’s moeder vanuit de keuken.

‘Hallo, Anemie.’ Riep ik naar haar.

‘Cassadee, kom eens je moet dit is proeven.’ Riep Anemie naar mij. De jongens keken me allemaal spottend aan.

‘Wat?’ vroeg ik fluisterend aan hun.

‘Je bent haar bak voorbeeld.’ Lachte Mike.

‘Ja, dus?’ vroeg ik hen.

‘Niemand die dat van jou verwacht, dat je goed koekjes bakt.’ Lachten ze me allemaal uit. Ik lette niet op hun en liep de keuken binnen. Ze liet me van haar koekjes proeven en ik hielp haar die beter te maken. Na 5 minuten was ik terug naar beneden met een paar koekjes voor de jongens.

‘Zijn ze goed?’ vroeg Elliot lachend ik stak mijn tong naar hem uit.

‘Ze zijn geweldig. Maar laten we nu repeteren, alsjeblieft.’ Lachte ik. De jongens namen nog snel een koek en liepen naar hun instrumenten.

‘Wat gaan we spelen?’ vroeg Jersey met een mond vol koek.

‘Wat dacht je van Arizona?’ vroeg ik aan hun en iedereen knikte. Ze begonnen te spelen en ik zong al mijn frustraties van Valentijnsdag van me af. Na Arizona speelden we Homecoming, Josey en How you love me now.

‘Dat is wel genoeg voor vandaag.’ Lachte ik nadat we nog een paar koeken naar binnen hadden gewerkt.
‘Okay, Cassadee. Ik ga naar huis, rij je mee?’ vroeg Jersey aan mij.
‘Nee ik loop wel naar huis. Duurt maar 5 minuten.’ Vertelde ik hem en hij was op weg naar zijn auto. Ik bleef nog een halfuurtje bij Mike want Elliot en Alex waren ook al naar huis gegaan.

‘Cassadee wat vind je hiervan?’ vroeg Mike aan mij en hij begon een liedje te spelen. Op het einde klapte ik in mijn handen.

‘Mike, dude dat was geweldig. Alleen mis ik een beetje tekst.’ Lachte ik.

‘Ja dat was het gedeelte dat ik hoopte dat je mij zou willen helpen.’ Bekende hij lachen.
Ik hielp hem een kwartiertje en toen ging opeens mijn gsm, het was een onbekend nummer.

‘Hallo?’ vroeg ik verbaasd in de gsm.

‘Heey, Cassadee. Het is Alex.’ Zei Alex.

‘Oh, haai, Alex? Hoe kom je aan mijn nummer?’ vroeg ik hem verbaasd.

‘Ik heb het gekregen van Mike, sorry. Ik had het jou moeten vragen.’ Verontschuldigde hij zich.

‘Nee, niet erg. Je hebt mijn toestemming.’ Lachte ik. ‘Waarom bel je?’ vroeg ik aan hem.

‘Ik wilde zien of het nummer klopte. Maar ik ga nu aan mijn huiswerk beginnen, ik zie je morgen wel.’ En Alex hing op.

‘MIKE.’ Riep ik en Mike kwam aan gelopen.
‘Waarom geef jij zomaar mijn nummer aan alle man?’ vroeg ik hem kalm.
‘Hij vroeg het en ik weet dat het een vriend van je is dusja …’ zei Mike.
‘Maakt niet uit, ik moet naar huis voor ons huiswerk. Ik zie je later Mike.’ En ik gaf hem een knuffel.

2.‘Cassadee.’ Riep mijn moeder net toen ik mijn huiswerk wilde maken.

‘Wat is er ?’ vroeg ik aan haar toen ik naar beneden liep. ‘We hebben nieuwe over buren, en we hebben ze nog niet verwelkomd.’ Vertelde mijn moeder.

‘Dus je roept mij om…’ vroeg ik haar.

‘Om je bekende koekjes naar de buren te brengen.’ Lachte ze blij om haar geweldig stomme idee.

‘Nee, breng jij ze maar.’ Lachte ik.

‘Nee ,Cassadee. Het zijn jouw koekjes. Ga!’ beval ze mij en ze keek me met haar boze blik aan.

‘Okay, ik ga al.’ Ik draaide mij om en rolde met mijn ogen. ‘Geen gezicht trekken, Cassadee.’ Riep mijn moeder me nog na maar ik liep de keuken al in. Ik nam snel een bord en legde daar de lekkerste koekjes op. Ik liep naar onze over buren en belde aan.

‘Hallo.’ En er stond een vrouw van in de 40. Ze was lang en had prachtig bruin haar.

‘Haai, ja ik ben van aan de overkant. En ik wilde jullie mijn bekende koekjes geven.’ Lachte ik hopelijk vriendelijk. ‘Oh, dat is lief kom maar eventjes binnen.’ Stelde ze voor en ik knikte.

‘heb jij deze gemaakt?’ vroeg de vrouw.

‘Ja, ik ben verslaafd aan bakken. Het is zelfs zo erg dat ik een moeder van een vriend soms tips geef.’ Lachte ik en ze moest met me mee lachen.

‘Wel, dan kan jij mij helpen met mijn cake?’ vroeg ze aan mij.

‘Ik ben er juist aan bezig, kom je eventjes mee naar de keuken?’ vroeg ze aan mij en nu ze het zei ze zag er inderdaad uit alsof ze aan het koken was. Ze had een schort aan en er waren een paar deeg vlekken op de schort.

‘Ja ik kom wel mee.’ En ik liep samen met haar naar de keuken. Ik hielp haar met haar cake en ze was blij met mijn hulp.

‘Wil je blijven eten?’ vroeg ze aan mij.
‘Dat zou ik eerst moeten vragen.’ Vertelde ik haar.

‘Ga maar. En kom zo terug met het antwoord.’ Ik knikte en rende naar buiten.
‘Mams, mag ik blijven eten bij de buren?’ vroeg ik aan mijn moeder.

‘ja, natuurlijk. Veel plezier.’ En ik wandelde rustig naar Michelle (dat is de naam van die vriendelijke vrouw).
‘En, Cassadee mag je blijven eten?’ vroeg ze benieuwd aan mij.

‘Ja, natuurlijk. Het is toch zeker geen last?’ vroeg ik aan haar.

‘Nee, Cassadee je bent hier altijd welkom. Eindelijk is mijn cake gelukt.’ En we moesten allebei lachen.

‘Ga maar al zitten, ik roep de rest wel.’ En ze ging naar boven om de rest te halen. Ze kwam naar beneden en er kwam een meisje achter haar aan. Ze was nog maar 15, 2 jaar jonger dan mij dus.

‘Hallo, ik ben Sara.’ En ze nam mijn hand en schudde het. ‘Ik ben Cassadee.’ Lachte ik en achter Sara kwam de vader.

‘Jij hebt die koekjes gebakken?’ vroeg hij aan mij en ik knikte.
‘Ze zijn lekker, heb er al 2 op.’ En we moesten allebei lachen. Na de vader kwam een jongen met bruin haar en een blonde streep in zijn bles. En toen zag ik hem naar mij opkijken.
‘Cassadee?’ vroeg hij verbaasd.
‘Alex, haai.’ Zei ik verbaasd.

‘Kennen jullie elkaar?’ vroeg Alex zijn moeder verbaasd. ‘Ja , ik ben tegen hem gelopen in de gang en we hebben een paar lessen samen.’ Lachte ik en Alex lachte met me mee. Alex ging aan tafel zitten en zijn moeder schepte voor ons allemaal op. Tijdens het eten kon ik mijn ogen niet van Alex houden en hij zijn ogen niet van mij. Het was eng gewoon. Na het eten was het tijd voor de cake waar iedereen over had gepraat tijdens het eten. ‘Voillà, onze cake.’ En Michelle zette de cake op tafel. Ik had er een paar figuurtjes op gemaakt met chocolade saus, het zag er goed uit.

‘Wauw, Cassadee het ziet er goed uit.’ Lachte Alex. ‘Dankje Alex.’ Zei ik en we lachten allebei. Na de cake bleef ik nog 5 minuten bij hun aan tafel zitten.
‘Ik moet nu echt naar huis. Mijn huiswerk is nog niet echt klaar.’ Bekende ik.
‘Ga je al weg?’ vroeg Sara verdrietig en ik knikte.
‘Alex, wijs je haar de weg naar buiten, terwijl wij afruimen?’’ vroeg de moeder van Alex aan hem. Ik liep samen in stilte naar de deur met Alex aan mijn zij. Alex opende de deur voor mij
‘Ik zie je later, dag Alex.’ En ik liep naar buiten.

‘Dag Cassadee.’ Riep hij me nog na en ik stak een duim op. Ik liep naar de overkant van de straat, mijn huis. Ik liep naar binnen en maakte mijn huiswerk.

Leuk verhaal , alleen kan je 2de beter vervangen door 2e.

veel Succes !