Marcara en piercings
Geplaatst: 07 nov 2008 17:54
Sorry alweer voor mijn lange afwezigheid. Jullie kennen mij inmiddels daarvan. Ik probeern de lijst compleet te maken en alles te doen! Zijn er eventuele spelfouten (die er zeker zullen zijn...) Ik zou het zeer op prijs stellen als iemand me daarvoor een persoonlijk berichtje stuurt en me de fouten aangeeft. Alvast bedankt!
~ Elice*
Maar goed...Dit is dus 23: Mascara & Piercings
Geniet er maar van! 8D
--------------------
‘’En?’’
Het duurt even een tijdje. Dan draait ze zich met een ruk om en hijst haar shirt tot onder haar borsten. Jolien fluit vol bewondering. ‘’Wauw!'' Koert ze, ze staat op haar tenen van opwinding. ''Vet gaaf zeg!’’ Vertelt ze Debbie met waardering.
Een blauw edelsteentje flikkert wanneer de TL-lampen met fel licht erop schijnt. Het minuscule hartje hangt voor Debbie’s navel. Ze glimlacht trots en laat tevreden haar shirt los.
‘’Vind ik ook.’’ Zegt ze zelfverzekerd. Ze keert naar de man die haar piercing had laten zetten. En ze grijnst tevreden. ‘’Echt bedankt, meneer Tygo!’’ Kirt ze. De grote man glimlacht terug. Een zilver steentje op zijn hoektand blinkt, een ander steentje is zichtbaar op zijn gezwollen tong. ‘’Je hoeft geen ‘meneer’ te zeggen hoor.‘’ Begint hij, terwijl hij zijn lange vettige paardenstaart strakker trekt. ‘’Veel plezier ermee, dame.’’ Hij zwaait hen gedag. Debbie knikt, zwaait terug en grijpt Jolien’s pols en sleurt haar met haar mee de zaak uit. Samen eindigen ze weer buiten en kijken voor een laatste keer naar de voorkant.
TYGO’S ROOIE PIERCINGS AND TATOE’S PLAZA
‘’Onsmakelijke naam voor een even onsmakelijke man.’’ Jolien steekt haar tong uit. ‘’Zag je niet allemaal wat hij op zijn gezicht had?’’ Vraagt ze Debbie, ontzettend versteld en geschokt. Haar vriendin haalt onverschillig haar schouders op.
‘’Ja. Een ring door zijn neus, twee wenkbrauw piercings, eentje op zijn onderlip. Op zijn tong en tand.’’
‘’Verschrikkelijk hé?’’
‘’Ik vond het wel stoer staan.’’ Geeft Debbie toe. Jolien doet alsof ze moet overgeven.
‘’Dat méén je niet! Toch? Ik ben helemaal van mijn stokje dat hij geloofde dat je ouder was dan vijftien! Je bent pas dertien!’’
‘’Ja, ho eens! Kan het nog luider!?’’ Sist Debbie gefrustreerd, en ze legt haar hand over Jolien’s mond. Dan zucht ze geërgerd en laat haar arm naast haar zij vallen. ‘’Ik ben zó blij dat hij niet om mijn legitimatie vroeg daarnet. Ik zei toch dat hoge hakken en make-up me ouder zouden laten lijken?’’ Ze kijkt spottend naar de brunnete’s kant. Jolien slaat haar armen over elkaar, lichtgeraakt.‘’Die schoenen zijn niet eens van jou! En die make-up is niet eens dierproefvrij!’’ Debbie slaat een hand voor haar hoofd. ‘’Jo-lien!’’ Jammert ze wanhopig. ‘’Je zus krijgt ze echt terug, ze zal niet merken dat ze weg waren geweest!’ ’Ze krabt voor een moment door haar korte blonde haren. Haar grote bruine ogen kijken voor zich uit. Terwijl ze lopen over straat, komt haar huis in zicht. Ze werpt haar rugzak van haar rug en rukt de rits met een snelle handbeweging open. In de tussentijd grijpt Jolien naar de leren laarzen om Debbie’s voeten, en trekt ze ruw ervan af, ondanks Debbie’s gesnauw dat ze het te hard doet.
‘’Maar gewoon uit nieuwsgierigheid; hoe reageerde je moeder toen je vroeg of je haar make-up mocht gebruiken?’’ Vraagt Jolien, terwijl ze uit de rugzak een paar slippers vandaan haalt en die wil aangeven aan haar. Jolien bekijkt haar aandachtig. De blondine staat stil en draait haar hoofd langzaam naar haar hartsvriendin. Met een schuldig lachje op haar gezicht. Jolien slaat een hand voor haar eigen mond.‘’Dát meen je niet! Je hebt dus niet gevraagd?!’’ ‘’Stil nou eens! Ik heb make-up remover in de rugzak!’’ Sist Debbie en ze pakt de doos uit de rugzak en schuift het voor Jolien’s gezicht.
‘’Ik sta paf, Deb!’’ Snauwt het meisje bitter. Ze laat de slippers uit haar handen vallen’. ‘’Ik vond het heel erg dat ik Sasha’s nieuwe schoenen moest inpikken voor jou! Maar dat je je moeders make-up gebruikt zonder haar toestemming-’’
‘’Dat is hetzelfde als jij anders deed hoor, Jolien!’’ Debbie bukte voor de slipper. Jolien snoof. ''Ik deed het anders wel voor opoffering! Jij deed alles aleen voor jezelf!’’ Beschuldigde ze. ‘’Wilde jij ook een piercing, dan?’’Reageert Debbie fel.
‘’Nee! Tuurlijk niet!’’ Schreeuwt ze. ‘’Je bent ongelofelijk Deb! Eerst laat je illegaal een piercing zetten! Dan haal je mij over Sasha’s laarzen te stelen, en je gebruikt je moeders make-up zonder het haar te vragen, en nu trek je aan mijn haar! Kap ermee!’’ ‘’Schreeuw.niet.ZO!’’ Barst Debbie, ze pakt een vochtig doekje van de make-up remover en begint het strijdlustig over haar hele gezicht ze smeren. Ze grijpt tissue na tissue en propt de gebruikte doekjes in het voorvakje van haar rugzak. ‘’Is het weg?’’ Vraagt ze de meisje tegenover haar koeltjes. Jolien neemt haar kritisch op.‘’De mascara…’’ Begint ze. ‘’Je…je hebt het over je hele gezicht gesmeerd…’’‘’Wat zeg je me nou! Meen je dat! Waar is een spiegel?!’’ Gilt Debbie, gestrest.
‘’We…hebben er geen…Er was geen plaats meer…’’
‘’Wat hebben we er dan in zitten dat eer geen kleine handspiegel in past?!’’
‘’Schoolboeken. Ik moest de slippers erin kunnen wurmen. Hetzelfde geldt voor dat make-up remover bakje.’’ Op het laatst, pakt ze een van die tissues en veegt het ruw tegen een van haar vriendin’s gesloten ogen.
‘’Jolien!’’ Gilt Debbie weer.
's Ochtends…
Tring. Tring.
‘’Met Jolien.’’
‘’O gelukkig!’’
‘’Hoi Debbie…’’
‘’Het was verschrikkelijk!’’
‘’Wat? In dat ene zaakje?’’
‘’Nee! Toen ik thuiskwam! Driemaal raden!’’
‘’Ze ontdekte je piercing?’’
‘’Hoe weet je dat?’’
‘’Ik moest raden…’’
‘’Nou, ze ontdekte ook dat ik make-up had gebruikt!’’
‘’Wat erg…’’
‘’Zeker! Ik was me aan het aankleden, toen kwam mijn moeder voorbij lopen en ze zag die piercing dus via de spiegel in mijn kamer! En gíllen dat ze deed!’’
‘’En die make-up?’’
‘’Wist ik veel dat ze ook haar make-up sorteerde! Dat mens is gek! In plaats van dat ik drie jaar moet wachten, mag ik pas make-up gebruiken als ik getrouwd ben!’’
‘’Dat is lang.’’
‘’Inderdaad! En wat die piercing betreft, die mocht ik mooi weg gooien! Twintig euro- naar de maan!’’
‘’Vijftien was van mij.’’
‘’Je krijgt het terug. Hopelijk had je meer geluk dan ik…’’
‘’Nee hoor.’’
‘’Hoe dan?’’
‘’Sasha merkte al snel dat er iets mis was met haar laarzen…Iemand bleek met een beetje paarse nagellak op de zijkant te hebben gemorst. Ik heb een maand huisarrest, mijn vader vond dat ik van andermans spullen moet afblijven en het alleen zo kon afleren. En oh! Ik kan je geen geld meer lenen ook. Er is vier euro van mijn zes euro zakgeld gehaald per week.’’
‘’Tjonge…Wat een pech zeg! Ik kom er dan best makkelijk van af met het afwassen voor een heel week.’’
‘’Zeg dat wel.’’
‘’Maar hé, ik belde je op om je wat te vragen.’’
‘’Zeg het maar.’’
‘’We kunnen, als je huisarrest eindelijk voorbij is mooi terug gaan naar die zaak!’’
‘’Hoezo?’’
‘’Omdat ik een gaaf idee heb! We kunnen een Tatoeage laten zetten! Tygo doet die ook! Hij heeft zijn armen er vol van! En als mijn moeder het ziet, dan kunnen we hem mooi niet gewoon ‘weg gooien’. Dus geen weg gegooid geld en-’’
Klik.
‘’Jolien? Ben je daar nog?
------
Mijn hemel! Ik heb zo het gevoel dat ik de personage's door het hele verhaal hun persoonlijkheid compleet verandert...Ik hoop dat het lezen het waard was...
Ge-edit met Maartje''s hulp
~ Elice*
Maar goed...Dit is dus 23: Mascara & Piercings
Geniet er maar van! 8D
--------------------
‘’En?’’
Het duurt even een tijdje. Dan draait ze zich met een ruk om en hijst haar shirt tot onder haar borsten. Jolien fluit vol bewondering. ‘’Wauw!'' Koert ze, ze staat op haar tenen van opwinding. ''Vet gaaf zeg!’’ Vertelt ze Debbie met waardering.
Een blauw edelsteentje flikkert wanneer de TL-lampen met fel licht erop schijnt. Het minuscule hartje hangt voor Debbie’s navel. Ze glimlacht trots en laat tevreden haar shirt los.
‘’Vind ik ook.’’ Zegt ze zelfverzekerd. Ze keert naar de man die haar piercing had laten zetten. En ze grijnst tevreden. ‘’Echt bedankt, meneer Tygo!’’ Kirt ze. De grote man glimlacht terug. Een zilver steentje op zijn hoektand blinkt, een ander steentje is zichtbaar op zijn gezwollen tong. ‘’Je hoeft geen ‘meneer’ te zeggen hoor.‘’ Begint hij, terwijl hij zijn lange vettige paardenstaart strakker trekt. ‘’Veel plezier ermee, dame.’’ Hij zwaait hen gedag. Debbie knikt, zwaait terug en grijpt Jolien’s pols en sleurt haar met haar mee de zaak uit. Samen eindigen ze weer buiten en kijken voor een laatste keer naar de voorkant.
TYGO’S ROOIE PIERCINGS AND TATOE’S PLAZA
‘’Onsmakelijke naam voor een even onsmakelijke man.’’ Jolien steekt haar tong uit. ‘’Zag je niet allemaal wat hij op zijn gezicht had?’’ Vraagt ze Debbie, ontzettend versteld en geschokt. Haar vriendin haalt onverschillig haar schouders op.
‘’Ja. Een ring door zijn neus, twee wenkbrauw piercings, eentje op zijn onderlip. Op zijn tong en tand.’’
‘’Verschrikkelijk hé?’’
‘’Ik vond het wel stoer staan.’’ Geeft Debbie toe. Jolien doet alsof ze moet overgeven.
‘’Dat méén je niet! Toch? Ik ben helemaal van mijn stokje dat hij geloofde dat je ouder was dan vijftien! Je bent pas dertien!’’
‘’Ja, ho eens! Kan het nog luider!?’’ Sist Debbie gefrustreerd, en ze legt haar hand over Jolien’s mond. Dan zucht ze geërgerd en laat haar arm naast haar zij vallen. ‘’Ik ben zó blij dat hij niet om mijn legitimatie vroeg daarnet. Ik zei toch dat hoge hakken en make-up me ouder zouden laten lijken?’’ Ze kijkt spottend naar de brunnete’s kant. Jolien slaat haar armen over elkaar, lichtgeraakt.‘’Die schoenen zijn niet eens van jou! En die make-up is niet eens dierproefvrij!’’ Debbie slaat een hand voor haar hoofd. ‘’Jo-lien!’’ Jammert ze wanhopig. ‘’Je zus krijgt ze echt terug, ze zal niet merken dat ze weg waren geweest!’ ’Ze krabt voor een moment door haar korte blonde haren. Haar grote bruine ogen kijken voor zich uit. Terwijl ze lopen over straat, komt haar huis in zicht. Ze werpt haar rugzak van haar rug en rukt de rits met een snelle handbeweging open. In de tussentijd grijpt Jolien naar de leren laarzen om Debbie’s voeten, en trekt ze ruw ervan af, ondanks Debbie’s gesnauw dat ze het te hard doet.
‘’Maar gewoon uit nieuwsgierigheid; hoe reageerde je moeder toen je vroeg of je haar make-up mocht gebruiken?’’ Vraagt Jolien, terwijl ze uit de rugzak een paar slippers vandaan haalt en die wil aangeven aan haar. Jolien bekijkt haar aandachtig. De blondine staat stil en draait haar hoofd langzaam naar haar hartsvriendin. Met een schuldig lachje op haar gezicht. Jolien slaat een hand voor haar eigen mond.‘’Dát meen je niet! Je hebt dus niet gevraagd?!’’ ‘’Stil nou eens! Ik heb make-up remover in de rugzak!’’ Sist Debbie en ze pakt de doos uit de rugzak en schuift het voor Jolien’s gezicht.
‘’Ik sta paf, Deb!’’ Snauwt het meisje bitter. Ze laat de slippers uit haar handen vallen’. ‘’Ik vond het heel erg dat ik Sasha’s nieuwe schoenen moest inpikken voor jou! Maar dat je je moeders make-up gebruikt zonder haar toestemming-’’
‘’Dat is hetzelfde als jij anders deed hoor, Jolien!’’ Debbie bukte voor de slipper. Jolien snoof. ''Ik deed het anders wel voor opoffering! Jij deed alles aleen voor jezelf!’’ Beschuldigde ze. ‘’Wilde jij ook een piercing, dan?’’Reageert Debbie fel.
‘’Nee! Tuurlijk niet!’’ Schreeuwt ze. ‘’Je bent ongelofelijk Deb! Eerst laat je illegaal een piercing zetten! Dan haal je mij over Sasha’s laarzen te stelen, en je gebruikt je moeders make-up zonder het haar te vragen, en nu trek je aan mijn haar! Kap ermee!’’ ‘’Schreeuw.niet.ZO!’’ Barst Debbie, ze pakt een vochtig doekje van de make-up remover en begint het strijdlustig over haar hele gezicht ze smeren. Ze grijpt tissue na tissue en propt de gebruikte doekjes in het voorvakje van haar rugzak. ‘’Is het weg?’’ Vraagt ze de meisje tegenover haar koeltjes. Jolien neemt haar kritisch op.‘’De mascara…’’ Begint ze. ‘’Je…je hebt het over je hele gezicht gesmeerd…’’‘’Wat zeg je me nou! Meen je dat! Waar is een spiegel?!’’ Gilt Debbie, gestrest.
‘’We…hebben er geen…Er was geen plaats meer…’’
‘’Wat hebben we er dan in zitten dat eer geen kleine handspiegel in past?!’’
‘’Schoolboeken. Ik moest de slippers erin kunnen wurmen. Hetzelfde geldt voor dat make-up remover bakje.’’ Op het laatst, pakt ze een van die tissues en veegt het ruw tegen een van haar vriendin’s gesloten ogen.
‘’Jolien!’’ Gilt Debbie weer.
's Ochtends…
Tring. Tring.
‘’Met Jolien.’’
‘’O gelukkig!’’
‘’Hoi Debbie…’’
‘’Het was verschrikkelijk!’’
‘’Wat? In dat ene zaakje?’’
‘’Nee! Toen ik thuiskwam! Driemaal raden!’’
‘’Ze ontdekte je piercing?’’
‘’Hoe weet je dat?’’
‘’Ik moest raden…’’
‘’Nou, ze ontdekte ook dat ik make-up had gebruikt!’’
‘’Wat erg…’’
‘’Zeker! Ik was me aan het aankleden, toen kwam mijn moeder voorbij lopen en ze zag die piercing dus via de spiegel in mijn kamer! En gíllen dat ze deed!’’
‘’En die make-up?’’
‘’Wist ik veel dat ze ook haar make-up sorteerde! Dat mens is gek! In plaats van dat ik drie jaar moet wachten, mag ik pas make-up gebruiken als ik getrouwd ben!’’
‘’Dat is lang.’’
‘’Inderdaad! En wat die piercing betreft, die mocht ik mooi weg gooien! Twintig euro- naar de maan!’’
‘’Vijftien was van mij.’’
‘’Je krijgt het terug. Hopelijk had je meer geluk dan ik…’’
‘’Nee hoor.’’
‘’Hoe dan?’’
‘’Sasha merkte al snel dat er iets mis was met haar laarzen…Iemand bleek met een beetje paarse nagellak op de zijkant te hebben gemorst. Ik heb een maand huisarrest, mijn vader vond dat ik van andermans spullen moet afblijven en het alleen zo kon afleren. En oh! Ik kan je geen geld meer lenen ook. Er is vier euro van mijn zes euro zakgeld gehaald per week.’’
‘’Tjonge…Wat een pech zeg! Ik kom er dan best makkelijk van af met het afwassen voor een heel week.’’
‘’Zeg dat wel.’’
‘’Maar hé, ik belde je op om je wat te vragen.’’
‘’Zeg het maar.’’
‘’We kunnen, als je huisarrest eindelijk voorbij is mooi terug gaan naar die zaak!’’
‘’Hoezo?’’
‘’Omdat ik een gaaf idee heb! We kunnen een Tatoeage laten zetten! Tygo doet die ook! Hij heeft zijn armen er vol van! En als mijn moeder het ziet, dan kunnen we hem mooi niet gewoon ‘weg gooien’. Dus geen weg gegooid geld en-’’
Klik.
‘’Jolien? Ben je daar nog?
------
Mijn hemel! Ik heb zo het gevoel dat ik de personage's door het hele verhaal hun persoonlijkheid compleet verandert...Ik hoop dat het lezen het waard was...
Ge-edit met Maartje''s hulp
Het is best riskant om iets van je broer of zus te lenen terwijl ze er niks van weten, ik heb er ervaring mee...Eerst was ze wel enthousiast, maar toen werd de druk haar waarschijnlijk te veel.
Volgens mij mist er een woord daar? De zinnen lopen ook niet lekker.