Online Verhalen

Even peilen of er hier interesse is in een verhaal van het betreffende onderwerp. Reacties welkom

_______________________________________________________________________

Hoofdstuk 1

‘Josh!’ siste Elijah en hij gooide een knijper naar de persoon aan de andere kant van de kamer.
‘Schiet op en ga je nu eindelijk eens omkleden. Ze zijn hier al over een halfuur, zit niet zo te pielen.’ Joshua wendde zijn blik van de spiegel voor hem en haalde zijn vers geëpileerde wenkbrauwen op. Hij draaide de stoel om en sloeg zijn benen over elkaar.
‘Excuse me?’ zei hij en hij knipte een paar keer geïrriteerd met zijn pincet. ‘Ik geloof niet dat ik me aangesproken hoef te voelen als je Joshua tegen me zegt.’ Elijah zuchtte en schudde zijn hoofd.
‘Stel je niet zo aan. Ik moet straks ook gewoon Josh zeggen dus we kunnen er beter alvast aan wennen.’ Josh maakte een hooghartig gebaar en draaide zich demonstratief weer om naar de spiegel.
‘Helaas, Ginger, je kunt niet altijd je zin krijgen,’ zei hij en hij boog naar de spiegel. ‘Janine, please, en als ze daar een probleem mee hebben, is dat hun zorg en niet die van mij, thank you very much.’ Elijah kneep zijn ogen dicht en trok de broek die hij aan het strijken was strakker over de strijkplank.
‘Als ze daar een probleem me hebben wordt het mijn zorg en dus ook mijn probleem, dus gedraag je nu eens niet als een kreng en doe iets anders aan. En noem me alsjeblieft geen Ginger als ze hier zijn.’ Josh rolde met zijn ogen en stond op.
‘’Omkleden’ is een groot woord, het is eerder ‘verkleden’,’ zei hij snibbig en hij wierp het pincet een la in. Elijah draaide zijn broek om om de andere pijp te strijken en keek naar Josh terwijl hij zich uitrekte en naar de kast liep. Josh werkte nog steeds aan zijn buikspieren en hij vroeg zich af wanneer hij daar eens mee op zou houden. Met een sixpack als hij nu had kon hij in geen enkel shirtje voor een vrouw doorgaan.
‘Kun je vandaag a.u.b. geen naveltruitje aandoen?’ vroeg Elijah toen Josh de kast in verdwenen was. Josh stak zijn hoofd weer naar buiten en keek om de hoek.
‘Wat, waarom nou weer niet?’ vroeg hij. Elijah drukte zijn strijkijzer hard op de rand van zijn broek.
‘Mannen dragen die niet,’ zei hij en Josh maakte een schamper geluid.
‘Alsof jij dat weet. Mannen strijken hun broek ook niet, weet je.’
‘Mond dicht, Josh. Als je niet opschiet schop ik je eruit.’
‘Dat zou een hoop oplossen, hè?’
‘Ja, dus kleed je om voor ik het echt doe. En laat je female voice vallen voor ze er zijn.’
‘Wat jij wilt, majesteit.’ Josh draaide zich om en liep weer terug de kast in, en Elijah hoopte van harte dat hij zich nog zou herinneren hoe hij als een vent moest lopen. Die hoop zakte enigszins in zijn schoenen toen Josh naar buiten kwam met zijn lange rode pruik op zijn hoofd en in topmodellenhouding in de deuropening ging staan.
‘Misschien krijg ik je vader wel zo ver dat hij met me wil dansen,’ zei Josh en hij knipoogde. ‘We weten tenslotte allemaal hoeveel hij van readheads houdt.’ Elijah gooide opnieuw een knijper naar zijn hoofd en Josh bukte vlug. Hij rolde met zijn ogen en zwiepte de lange rode haren op een perfect geoefende vrouwelijke manier over zijn schouder.
‘Oké, oké, ik ga al. Je hoeft geen geweld te gaan gebruiken,’ zei hij en hij verdween de kast weer in. Elijah schudde zijn hoofd en ging rustig verder met strijken. Hij hoorde Josh schuiven met hangertjes en schoenen en vroeg zich af of hij überhaupt nog enige mannenkleding over had. Niet al te lang geleden had Josh een geruit overhemd wat hij van zijn moeder had gekregen (een laatste poging van haar om hem op het ‘rechte pad’ te krijgen) verknipt en er een kort dameshemdje van gemaakt, met de uiteinden ergens boven zijn navel vastgeknoopt. Josh had gezegd dat hij dat graag één keer aan haar zou laten zien en dat hij daarna als een gelukkige vrouw kon sterven.
‘Zeg,’ klonk Josh’ stem na een tijdje vanuit de kast. ‘Niet weer gaan bitchen, maar wordt het misschien niet eens tijd dat ze het onder ogen gaan zien? Ik bedoel, je bent zevenentwintig en als je nog langer wacht, wordt het risico dat ze een hartaanval krijgen als je het ze vertelt een beetje te groot.’ Elijah keek op en stopte met strijken. Kort was het stil.

Mooi beginnetje! Je beschrijft goed wat ze doen en denken en de dialogen vind ik ook heel mooi in elkaar gezet . Ik ben totaal onwetend over dit onderwerp maar ik ga dit zeker volgen! Voorlopig heb ik er niet echt meer over te zeggen. Super!

Dank je wel! Erg bedankt voor je commentaar nog een stukje.

_______________________________________________________________________

‘Wat moeten ze onder ogen zien?’ vroeg hij toen. Josh kwam naar buiten met een spijkerbroek en een badjas in zijn handen en haalde zijn schouders op.
‘Gewoon. Dat je een vrouw bent. Easy.’ Elijah trok de stekker van het strijkijzer uit het stopcontact en zette hem weg.
‘Ik weet niet of we daar al aan toe zijn. Of zij daar al aan toe zijn, bedoel ik. Het heeft ze drie jaar gekost voor ze konden accepteren dat ik op mannen val.’ Hij trok zijn broek aan en pakte zijn riem, die Joshua net had ingepikt, weer af. Josh trok een gezicht en trok zijn eigen broek aan, die beangstigend strak was.
‘Nou, dan hebben ze het ergste gehad. Ze gaan vast niet dood als je ze vertelt wat je echt bent.’
‘Veel zal het niet schelen.’ Elijah liep naar de spiegel waar Josh net voor had gezeten en pakte een kam uit de la. Hij keek even peinzend via de spiegel naar Joshua en tikte met de kam in zijn andere hand.
‘Misschien heb je eigenlijk wel gelijk,’ zei hij. ‘Misschien moet ik het ze vertellen. Voor het te laat is.’ Joshua liep naar hem toe en pakte de kam af.
‘Ik heb altijd gelijk,’ zei hij en hij begon Elijah’s haar in model te kammen. ‘Misschien vinden ze het wel hartstikke leuk. Geeft je pa toe dat hij ook graag in je moeders jurken loopt als ze er niet is.’
‘Ik ben bang van niet.’
‘Misschien vinden ze het wel zo leuk dat je die mooie rode cocktailjurk aan kunt trekken en een stukje van Goodbye Horses voor ze kunt zingen.’ Elijah trok een gezicht, ontweek Joshua en zijn kam en ruimde de spullen op de kaptafel op.
‘Ja leuk, zodat ze gelijk denken aan gestoorde, moordende wannabe-transen. Daar wil ik echt graag mee geassocieerd worden.’
‘Ach, alsof zij dat nog weten. Hé, blijf eens van mijn kussens af!’ Elijah negeerde hem en haalde de witte imitatie-bonte kussens van de bank en verstopte ze erachter. Hetzelfde deed hij met Josh’ enorme, ouderwetse poster van Marilyn Monroe, de kitscherige kandelaars van de eettafel en de vaas met pauwenveren, maar na een paar minuten kwam hij erachter dat hij bijna hun hele appartement wel achter de bank kon verstoppen en gaf het op.
‘Als jij nog even die vreselijke luipaardsprei van je bed haalt moet het zo maar,’ verzuchtte hij en snel keek hij in de spiegel om te kijken wat Joshua met zijn haar had uitgespookt.
‘Wat is er mis met mijn luipaardsprei?’ vroeg Josh. ‘Die heb ik wel eigenhandig van mijn zus gejat, ja.’ Toch deed hij wat Elijah vroeg en hij liep naar zijn slaapkamer. Daar haalde hij de sprei van zijn uiteraard nog niet opgemaakte bed en duwde hem in een prop onder de dekens. Elijah keek naar hem en moest stiekem glimlachen. Josh pestte hem altijd wel een beetje, maar hij was de beste vriend die hij zich kon wensen. Hij had hem ontmoet in een bar en hij had hem met zoveel geholpen. Josh had hem uitgelegd, of eigenlijk bevestigd, waarom hij zich voelde zoals hij zich voelde, waarom hij zo ongelukkig was, hij had hem geleerd zichzelf te begrijpen en hielp hem zich te outen. Elijah wist niet waar hij nu zou zijn als hij Josh niet ontmoet had, en waarschijnlijk was het maar goed dat dat altijd een vraag en geen weet zou blijven. Ondanks het feit dat hij zijn leven inmiddels al weer jaren redelijk op orde had, moest hij er niet ook aan denken hem kwijt te raken. Een relatie zou hij nooit met hem kunnen hebben, Joshua was geestelijk ongeveer tien jaar jonger dan hij in werkelijkheid was en hij kon ontzettend druk en onstuimig zijn. Hij was gigantisch expressief, zowel in zijn doen en laten, zijn praten, als in zijn make-up en kleding. Zijn karakter was gewoon zo en daardoor werd hij niet altijd even gemakkelijk geaccepteerd door de maatschappij. Hij had een mooi gezicht, zelfs voor een man al, met hoge jukbeenderen en grote groene ogen. Daardoor leek hij van veraf, en van dichtbij trouwens ook als hij een beetje zijn best deed, echt op een vrouw, en hij vond het altijd leuk conservatieve mannen een beetje te teasen, ze uit te dagen en met ze te flirten. Hij had zich al regelmatig gauw uit de voeten moeten maken als ze er vervolgens toch achter kwamen dat hij, naar hun idee tenminste, helemaal geen vrouw was. Elijah had meer dan eens zakken met ijs tevoorschijn moeten halen omdat Josh thuis kwam met een blauw oog, maar wat er ook gebeurde, Josh liet zich niet uit het veld slaan. Hij bleef wie hij was, expressief, impulsief, outgoing, een rasechte drag. Daarom hield Elijah meer van hem dan van iedere man met wie hij ooit een ‘echte’ relatie had gehad.

Nog een poginkje...

______________________________________________________________________

Elijah werd uit zijn gedachten opgeschrikt toen het geluid van de deurbel door het appartement sneed. Zijn hartslag versnelde gelijk drie maal en er trok een stoot adrenaline van zijn tenen naar zijn vingertoppen. Dat gevoel had hij altijd als hij wist dat zijn ouders binnen afzienbare tijd voor zijn neus zouden staan, en hij hoopte van harte dat hij daar ooit nog eens vanaf zou komen. Waarschijnlijk had Joshua gelijk, moest hij het echt op korte termijn gaan vertellen, en dan wel om zijn eigen gezondheid te sparen boven die van zijn ouders. Hij kon zich bijna indenken wat een last er van hem af zou vallen als hij de waarheid vertelt zou hebben, als ze langs zouden komen en hij kon gewoon blijven wie hij werkelijk was, als hij niet dit hele toneelstukje op hoefde te zetten waarbij zoveel mis kon gaan. Dan zou het misschien gewoon leuk zijn om zijn ouders over de vloer te hebben. Dat was tot nog toe iets waar hij andere mensen over hoorde praten, maar waarbij hij zich nog helemaal niets kon voorstellen.
Met een onprettig gevoel in zijn maag liep hij op een drafje naar de gang en drukte op de knop om de deur beneden te ontgrendelen. Joshua volgde hem en leunde verderop met zijn armen over elkaar tegen de deurpost.
‘Hé mam, pap… ik bedoel, ma, pa,’ zei hij en hij balde zijn hand tot een vuist. Joshua trok zijn wenkbrauwen op en Elijah schraapte zo zachtjes mogelijk zijn keel. Verdorie, praat als een vent, denk aan je vader, trut!
‘De deur is open,’ zei hij, zijn best doend zijn stem lager te laten klinken. ‘Denk om het afstapje, hè?’ Hij hoorde zijn vader iets brommen, de deur klikte en snel liet hij de luidspreker los. Geagiteerd liep hij de gang weer uit en begon nog meer dingen achter de bank te verstoppen in een poging die blunder van net goed te maken.
‘Josh, als jij-’ begon hij, maar hij keek naar Josh en viel stil. ‘-wat heb je in vredesnaam aan?’ Josh glimlachte en draaide een rondje.
‘Ik noem het de ‘net uit bed maar toch modebewust’-look,’ zei hij, en het klonk nog of hij het meende ook. Elijah greep letterlijk met zijn handen in zijn haar en keek naar Josh’ outfit.
‘Josh, dat is een skinny met een badjas erboven zonder iets eronder. Ik zei dat je iets mannelijks aan moest doen, niet… dit!’ Josh haalde zijn schouders op.
‘Hé, het is een kamerjas, toch? Je wilt toch dat ze denken dat we een homostel zijn? Homo’s dragen kamerjassen.’
‘Ja, maar geen paarse! Homo’s hebben stijl!’

Haha, ik vind het een leuk verhaal ben beniwud hoe dit verder gaat! erg leuk geschreven goed de gevoelens en dergelijke omschreven kan nog niet zo veel zeggen hierover.

Dank je wel Krisjuh! Leuk dat iemand het toch leest, vind het ook leuk om eraan te schrijven dus dan is dat wel mooi meegenomen, haha. Nieuw stukje erbij!

_____________________________________________________________________

Josh en Elijah keken allebei op toen er iets kleins en wits de kamer binnen kwam trippelen. Het was met kop en al nog geen dertig centimeter hoog, had enorme, bolle ogen en grote oren. Het was een chiuaua, Josh’ chiuaua wel te verstaan. Het hondje liep naar Josh toe en begon keffend tegen zijn benen op te springen. Josh trok vlug zijn been weg en keek schuldbewust naar Elijah. Die slaakte een diepe zucht en wreef met zijn hand over zijn gezicht.
‘Josh,’ mompelde hij met gesloten ogen. ‘Had ik je niet gevraagd Princess naar het buurmeisje te brengen voor mijn ouders er zouden zijn?’ Josh bukte en pakte de chiuaua op. Princess trappelde en begon uitgebreid aan zijn neus te likken.
‘Misschien wel,’ zei Josh. ‘Ware niet dat ik het wel eens vergeten kan zijn, wat heeft dat beest misdaan dat we haar bij dat verwende mormel moeten dumpen?’ Elijah liep naar Josh toe en pakte Princess uit zijn handen.
‘Omdat mijn pa allergisch is voor honden en normale mannen geen chiuaua’s hebben,’ zei hij terwijl Princess haar gevaarlijkste blik opzette en nijdig naar hem gromde. ‘Ik zet haar in de keuken. Kijk alsjeblieft uit als je de deur open doet.’
‘Wat, dat ik niet op haar ga staan?’
‘Nee, eerder dat ze niet ontsnapt en bovenop mijn vader springt. Be my quest, ga er gerust op staan.’ Hij zette Princess in de keuken en trok de deur achter zich dicht op het moment dat er op de voordeur geklopt werd. Elijah’s hartslag ging gelijk weer drie keer zo snel en vlug streek hij zijn haar in model. Josh keek naar hem en trok zijn wenkbrauw op.
‘Je wilt dat ik mijn chiuaua bij één of ander wicht breng omdat het een vrouwenhond is, terwijl je zelf aan je haar gaat frunniken als je zenuwachtig bent? Who blames who?’ zei hij. Elijah liet gauw zijn hand zakken en streek zijn hemd glad.
‘Ja, je hebt gelijk. O, ik weet gelijk weer waarom ik ze vier jaar niet heb uitgenodigd, dan was ik inmiddels al grijs geweest.’ Josh maakte een sussend geluid en liep naar hem toe. Hij pakte Elijah bij zijn schouders, duwde hem achteruit naar de bank en plantte hem erop neer.
‘Ga jij maar even lekker zitten, schat. Ik doe wel open, dan kun je jezelf nog even snel bij elkaar rapen. Voor zover dat mogelijk is, dan.’ Hij wierp een veelzeggende blik op Elijahs kleren en liep naar de deur.
‘Weet je zeker-’ vroeg Elijah, maar Josh hief zijn hand op om hem tot stilte te manen zonder zich naar hem om te draaien.
‘Ja tuthola, ik weet het zeker. Mond dicht en blijf daar.’ Elijah bleef op de bank zitten en keek vol spanning naar de hal. Hij hoorde Joshua naar de deur lopen en begon nerveus op zijn nagels te bijten. Op het moment dat Josh de deur open deed en overdreven en zo vrouwelijk als maar zijn kon zijn ouders begroette, viel zijn blik op de nagel waarop hij aan het kauwen was en zag hij dat hij zijn rode er vergeten was af te halen. Hij snakte naar adem, sprong overeind en begon paniekerig en toch zo geluidloos mogelijk door de woonkamer te rennen. Josh kirde enthousiast tegen zijn ouders, en als Elijah op dit moment geen stress had gehad vanwege zijn eigen blunder, had hij Josh graag om zeep geholpen.
Elijah dook bovenop Josh kaptafel en begon als een bezetene in de laadjes te rommelen. Hij vond van alles, van een half dozijn plakwimpers, krultangen, tientallen soorten make-up en nagellak, wenkbrauwpotloden tot uiteindelijk goddank nagellakremover. Hij griste een paar watjes tevoorschijn en begon als een gek zijn nagels te boenen. Hij had één hand gedaan toen hij Josh en zijn ouders naar de woonkamer hoorde komen.

super leuk verhaal
'k zie het helemaal voor mij en lig regelmatig in een deuk
je hebt een leuke en vlotte schrijfstijl.
dit is een verhaal dat ik zeker ga blijven volgen

Dank je wel Kelly! Heb er hier weer een stukje bij.

____________________________________________________________________

Elijah dook bovenop Josh’ kaptafel en begon als een bezetene in de laadjes te rommelen. Hij vond van alles, van een half dozijn plakwimpers, krultangen en tientallen soorten make-up en nagellak tot uiteindelijk goddank nagellakremover. Hij griste een paar watjes tevoorschijn en begon als een gek zijn nagels te boenen. Hij had één hand gedaan toen hij Josh en zijn ouders naar de woonkamer hoorde komen. Zijn moeder praatte terug tegen Josh, tenminste, als de er iets tussen kreeg, maar zijn vader zei niets. Elijah wist dat het meestal geen goed teken was als zijn vader zijn mond dichthield. Eigenlijk had hij ook niet anders verwacht. Zijn vader had het er moeilijk mee dat zijn jongeste zoon niet ‘gewoon’ heteroseksueel was. Hij was een echte mannen-man, had jaren in de bouw gewerkt en ging in het weekend biljarten en bier drinken met oude collega’s. Hij was katholiek opgevoed, kwam uit een gezin van zes kinderen en hield van films met John Wayne en luisterde graag naar Elvis. Elijah’s broer Jeremiah was hetzelfde, als het ware een iets modernere variant van zijn vader. Hij wist dan ook dat zijn vader een onuitgesproken voorkeur had voor Jer. Elijah had altijd slecht om kunnen gaan met het feit dat zijn vader moeite had hem te accepteren. Hij had zelf al lang genoeg met zijn gevoelens in de knoop gezeten. Zelf wist hij al niet hoe hij met zichzelf en zijn geaardheid om moest gaan en eigenlijk had hij het er niet bij kunnen hebben dat zijn vader dat dan ook nog eens niet wist. Nu was hij er zelf inmiddels al uit, maar zijn ouders wisten het nog steeds niet. Ze hadden hem op zijn achttiende een keer gezien toen hij de toenmalige, mannelijke welteverstaan, liefde van zijn leven een afscheidskus gaf bij het hek. Hij wist al veel langer dat hij niet op meisjes viel, maar zijn ouders had hij het nog niet durven vertellen. Toen ze hem dus met zijn vriend zagen, trokken ze daar al vrij snel de conclusie uit dat hij homoseksueel was. Toentertijd had hij al getwijfeld aan dat etiket, maar tegenwoordig wist hij al helemaal wel beter. Om zijn vader te sparen, en misschien ook wel zichzelf, had hij het echter altijd voor zich gehouden. Na het incident met de afscheidskus had zijn vader een week niet tegen hem gesproken, waarschijnlijk gewoon uit onmacht en onwetendheid. Daarna was het nooit meer zoals vroeger geweest, hoe zijn moeder haar best ook gedaan had.
Elijah hield vlug zijn handen achter zijn rug toen Josh met zijn ouders de kamer binnen kwam zeilen. Zijn moeder zag er goed uit, ze had een gezonde blos op haar wangen en was waarschijnlijk recentelijk naar de kapper geweest. Zijn vader had zijn bromsnor opgezet; hij keek chagrijnig en Elijah zag aan hem dat hij het liefste weer rechtsomkeert naar huis maakte. Hij wist dat het een houding was, die zijn vader aannam omdat hij nog steeds niet goed wist hoe hij zich bij zijn zoon moest gedragen.
‘Dag schat,’ zei zijn moeder. Ze stak met een blij gezicht haar armen naar hem uit en trok hem tegen zich aan in een innige omhelzing.
‘Hallo, mam,’ zei Elijah terwijl hij zijn moeder drie zoenen op haar wangen gaf. ‘Je ziet er goed uit vandaag.’ Zijn moeder pakte zijn gezicht stevig beet en drukte een dikke kus op zijn wang.
‘O, dat zeg je maar om mij een plezier te doen.’
‘Nee echt, ik meen het. Dag pap- pa.’ Elijah wilde naar zijn vader buigen om hem ook drie zoenen te geven, maar toen hij zijn vaders gezicht zag ging hij gauw weer rechtop staan. Ongemakkelijk maakte hij aanstalten hem dan maar te omhelzen, maar zijn vader stak veelzeggend zijn hand uit. Elijah pakte hem teleurgesteld aan en schudde hem. Stel je voor pa, dacht hij, dat je te dicht bij je zoon komt en straks ook besmet wordt met die nichtenziekte van hem. Zijn vader liet zijn hand al snel weer los en meteen steek dacht hij aan Jer, die wel altijd een stevige knuffel van zijn vader kreeg.

Stukske erbij! Nog lezers over?

_______________________________________________________________________

‘Eh, ga zitten,’ zei hij en hij gebaarde naar de bank. ‘Willen jullie iets te drinken? Koffie, thee? Iets fris?’
‘Graag,’ zei zijn moeder. ‘Doe mij maar een thee.’ Ze keek even naar Elijah’s vader, maar die bleef hardnekkig naar buiten kijken en hield stevig zijn mond dicht. Ze gaf hem een stoot met haar elleboog die onopvallend had moeten zijn en glimlachte toen naar Elijah.
‘En je vader een koffie, graag. Een hele sterke.’ Elijah knikte en wilde naar de keuken lopen, maar Josh hield hem tegen.
‘Laat mij maar,’ zei hij. ‘Geniet jij maar even van je quality time met je ouders.’ Elijah glimlachte als een boer met kiespijn, omdat hij wist dat Josh het aardig bedoelde, maar eigenlijk had hij wel even een time-out gewild. Hij trok zijn gezicht echter weer in de plooi en draaide zich om naar de zithoek.
‘Zo,’ zei hij terwijl hij in de grote, aartslelijke fauteuil van Josh ging zitten. ‘Hoe gaat het er verder mee? Hebben jullie onlangs nog iets van Jer gehoord?’ Zijn moeder schudde haar hoofd, ze keek een beetje triest.
‘Nee, hij zit nog steeds in Afrika. Hij is zo moeilijk te bereiken, en iedere keer als het me lukt is hij niet in de buurt.’ Jeremy werkte bij Artsen zonder grenzen, al jaren. Hij reisde veel, kwam in de meest erbarmelijke omstandigheden terecht, maar hij liet zich nergens door uit het veld slaan. Elijah was daarom altijd erg trots voor zijn broer geweest, omdat hij echt iets voor de wereld betekende. Zelf werkte hij in een fabriek, waar allerlei soorten verpakkingen gemaakt werden. Het was saai werk, eentonig, veel verder dan stickeren en dingen inpakken kwam hij niet. Hij verdiende er ook bijna niets mee en hij had zich er altijd een beetje voor geschaamd. Hij wist dat hij niet de enige was; zijn vader vertelde iedereen altijd ronduit over het werk van Jer, maar als iemand vroeg wat voor werk zijn andere zoon deed, veranderde hij gauw van onderwerp.
‘Nog steeds?’ vroeg Elijah terwijl Josh terugkwam met thee en koffie. ‘Hij zou toch al twee weken geleden terug zijn?’ Hij pakte de mokken van Josh aan en gaf ze aan zijn ouders. Zijn moeder pakte beiden aan, omdat zijn vader niet van plan leek ook maar een vinger uit te steken, en ze zette de koffie op de salontafel neer.
‘Ja, maar er werd een andere arts ziek en toen hebben ze hem gevraagd langer te blijven.’
‘Vindt Caroline dat niet vervelend, dan? Die zit ook al maanden alleen in dat grote huis van ze,’ zei Elijah. Zijn moeder nam voorzichtig een slok thee en hij hield nauwlettend haar gezicht in de gaten. Hij meende een goedkeurende blik te zien en liet zijn adem ontsnappen. Eén punt voor Josh.
‘Volgens mij wel,’ zei zijn moeder terwijl ze haar handen om de kop thee vouwde. ‘Ik belde haar laatst en toen klonk ze een beetje triest, dus toen heb ik gevraagd of ze mee ging winkelen. We zijn naar Maud’s geweest. Ik heb dit vest gekocht, kijk, vindt je het wat?’ Nog voor Elijah kon reageren klonk Josh’ stem vanuit de keuken: ‘Maud’s? O, fantastische zaak!’ Hij kwam tevoorschijn met een glas cola in zijn hand en gaf het aan Elijah.
‘Ik heb er laatst een rode jurk gekocht, van van dat satijnachtige spul, met achterop van die straps die-’ Hij viel stil toen Elijah hem de meest veelzeggende blik toe wierp die hij had. Het duurde even, maar toen zag Elijah dat Josh snapte wat hij bedoelde en hij liet gauw zijn blik naar Elijahs vader liet glijden. Hij klapte zijn mond dicht, leek snel na te denken en glimlachte toen poeslief.
‘Voor mijn zus, bedoel ik,’ zei hij en hij duwde de deur van de inloopkast, die op een kier stond, zo onopvallend mogelijk dicht.

weer een leuk stukje

hoewel het serieuze onderwerpen zijn die je in je verhalen gebruikt
weet je ze toch op zo'n manier te brengen dat er nog humor in zit.
je verhalen lezen echt ontzettend vlot en gaan niet vervelen
hopelijk snel weer een vervolgje.