Hij, mijn vriend en ik.
Geplaatst: 03 sep 2006 14:56
Terwijl ik mijn vriend een knuffel gaf,
kwam hij aanrennen en vroeg,
'Wat is dat?'
met zijn knuffel in zijn hand.
Ik antwoordde, 'Liefde'
pakte hem op en wees naar mij.
daarna naar mijn vriend en zei,
'Wij houden van elkaar.'
Mijn vriend stapte op de trein,
terwijl hij mijn hand vasthield.
Hij vroeg, 'Gaat hij nooit meer bij je zijn?'
met open mond en grote ogen.
Ik vertelde hem,
hij had het mis.
Wij zouden nooit gescheiden worden.
Net als hij en ik.
Huilend lag ik op mijn bed,
hij gaf mij een kusje op mijn neus.
'Waarom ben je zo verdrietig?'
fluisterde hij in mijn oor.
Ik kon hem alleen maar aankijken,
zijn hoofd aaien, hem stevig vasthouden.
Ik kon zijn angst voelen en vertelde,
'De liefde duurde niet zo lang.'
En ook hij begon te huilen,
keek me aan en vroeg,
'Dus jij houdt niet meer van mij?'
kwam hij aanrennen en vroeg,
'Wat is dat?'
met zijn knuffel in zijn hand.
Ik antwoordde, 'Liefde'
pakte hem op en wees naar mij.
daarna naar mijn vriend en zei,
'Wij houden van elkaar.'
Mijn vriend stapte op de trein,
terwijl hij mijn hand vasthield.
Hij vroeg, 'Gaat hij nooit meer bij je zijn?'
met open mond en grote ogen.
Ik vertelde hem,
hij had het mis.
Wij zouden nooit gescheiden worden.
Net als hij en ik.
Huilend lag ik op mijn bed,
hij gaf mij een kusje op mijn neus.
'Waarom ben je zo verdrietig?'
fluisterde hij in mijn oor.
Ik kon hem alleen maar aankijken,
zijn hoofd aaien, hem stevig vasthouden.
Ik kon zijn angst voelen en vertelde,
'De liefde duurde niet zo lang.'
En ook hij begon te huilen,
keek me aan en vroeg,
'Dus jij houdt niet meer van mij?'