Opkomst en ondergang van het Atlantische keizerrijk
Geplaatst: 13 dec 2009 01:51
Sience fiction is iets wat ik als verhalen in boeken wel vaak tegenkom maar hier amper of zeg maar gerust niet, vandaar dat ik bij deze eens een poging waag met een epos en kijk hoe het aanslaat. Laat vooral jullie mening achter, ik sta open voor iedere vorm van kritiek en suggestie. zeker omdat dit pas mijn tweede poging tot het schrijven van een verhaal is naast mijn eerste horror waar ik trouwens ook nog mee bezig ben.
De epiloog hier bevat gigantisch veel informatie, dat weet ik. maar dat is nodig om de hele setting van het verhaal op de rails te krijgen. In de hierop volgende stukken volgt meer diepgang en opbouw van de personages.
------------------------------------------------------------------------------------------------
Het jaar 2035. De populatie van de aarde is gestegen tot 9 miljard. vooral in Azie en Afrika kent de bevolking een enorme groei. er is echter nog steeds hongersnood en het broeikaseffect begint ondanks alle klimaatconferencies zijn tol te eisen. Recentelijk is men begonnen met proefvluchten met nieuwe aandrijfsystemen voor ruimtevaartuigen die het afleggen van gigantische afstanden mogelijk maken waarvan men voorheen alleen maar kon dromen.
Het jaar 2055. De Wereldbevolking is inmiddels gestegen tot 11 Miljard ondanks de vele doden van de derde wereldoorlog. 80% van de wereldbevolking kamt met een gebrek aan voedsel en water. in het voormalige Scandinavie en Noord-Amerika is er nu een tropisch klimaat. doordat de ijskappen helemaal weg zijn is de zeespiegel tientallen meters gestegen en is het noordelijk halfrond een aanzienlijk deel van zijn grondgebied kwijt aan de zee. Aziatische landen domineren als de nieuwe economische grootmachten en er lijken na jaren voor het eerst reactie's te komen op de vele radioboodschappen die men de ruimte in heeft gestuurd. de mensheid komt er tot grote onsteltenis achter dat de ruimte bevolkt is met verschillende planeten en rassen die net als op de aarde ook hun eigen cultuur hadden en ondanks hun vergevorderde beschaving ook de nodige bijbehorende problemen hadden net als de aarde zelf. Het eeuwen oude ideaalbeeld van geavanceerde buitenaardse beschavingen die zorgeloos en onbekommerd leven stort als een kaartenhuis in elkaar.
Het jaar 2085. De Wereldbevolking is geslonken tot een het aantal van 7 Miljard mensen, door deze drastische ontvolking krijgt het klimaat de kans om te herstellen en economisch zowel als geografisch word alles hervormd. Deze drastische onvolking is niet het gevolg van oorlog, ziekte, natuurrampen of mensensterfte..er is een groot deel van de mensheid geemigreerd naar de Planeet Atlantië.
Het was oorsprong een planeet die op drift was geraakt waarvan niemand precies wist waar ie vandaan kwam en na een onmetelijke zwerftocht door het heelal uiteindelijk in de baan terechtkwam van een andere zon met een bevolkt zonnestelsel. de planeet bevatte ondanks zijn onpeilbare tocht door het heelal dankzij zijn magnetisch veld en zwaartekracht nog wel een dampkring met atmosfeer en een gigantische ijslaag. Atlantië is een planeet die kwa omvang 30 keer zo groot is als de aarde. Omdat de planeet kwa kern en opbouw wat atoomdichtheid betreft lichter in elkaar steekt is de zwaartekracht echter slechts 1,5 keer zo groot als van de aarde. het oppervlak van de planeet had vanwege de kaalheid van het bergachtige oppervlak een geelbruine kleur. De planeet had bij zijn binnenkomst in het zonnestelsel ook twee kleinere zwervende manen aangetrokken die in een baan om de planeet bleven hangen. die noemde men Chairon en Teremsis. De gigantische miljoenen jaren oude ijslagen begonnen te smelten in zijn nieuwe baan om de nieuwe zon waardoor er binen tientallen jaren nieuwe oceanen ontstonden. er was zuurstof aanwezig in de atmosfeer dus wonder boven wonder viel er te leven. Dit maakte de onbekende grote planeet geschikt voor kolonisatie. verschillende werelden die te kampen hadden met milieuproblemen en overbevolking waren geinteresseerd in kolonisatie van de planeet. omdat deze echter zeer groot was en ruimte bood aan enorme volkstammen van verschillende rassen kon er geen enkele wereld of macht een claim leggen op de totale heerschappij.
Verschillende rassen en levensvormen van verschillende planeten waaronder de aarde stuurden gigantische ruimtevloten met kolonisten en begonnen er zich door elkaar te vestigen. zij verbraken na verloop van tijd de verbintenis met hun thuisplaneet en noemde zichzelf Atlantiërs. met hun eigen leiders, hun eigen wetten en economie. De wetenschappers onder deze kolonisten verenigden hun kennis en begonnen aan de onnoemlijke mammoettaak de planeet ecologisch te herstellen en inrichten. Omdat een planeet op drift door de ruimte geen leven meer op zich heeft moest het hele ecologische systeem opnieuw gevormd worden. Omdat dit uit zichzelf vanzelfsprekend miljarden jaren zou duren moest alles geimporteerd en kunstmatig aangelegd worden, tot flora en fauna toe. gigantische ruimtevloten voerde uitheemse planten en levensvormen naar het Atlantische oppervlak. zodoende werd er kunstmatig een mengeling aangelegd van verschillende buitenaardse planten, bomen en bloemen. sommige gedijden, andere niet.
Dit gigantische proces van intergalactische samenwerking duurde Dertig aardjaren van intensieve arbeid en ontwikkeling. er werden met gigantische middelen en wertuigbouw van verschillende werelden kunstmatige kanalen en rivieren in het oppervlak aangebracht die het water verdeelden tussen de verschillende gebieden. dit zorgde ervoor dat het oppervlak van de planeet er op sattelietfoto's enorm kunstmatig uitzag in tegenstelling tot de aarde en de andere oude leefbare planeten. ook behield de planeet zijn kenmerkende geelbruine kleur. al was het in mindere mate vanwege de ecologische hervorming.
Hetzelfde ging met de dieren. verschillende soorten werden uitgezet op het gedeelte van de planeet waar men volgens strikte wetenschappelijke berekeningen hun overlevingskans en doel van aanwezigheid noodzakelijk hield. Van klein leven zoals insecten tot levensvormen zo groot als olifanten en walvissen die trouwens zelf ook vertegenwoordigd waren. Dit zorgde voor de grootste verscheidenheid in diersoorten en plantenleven die men in het hele universum ooit op 1 planeet gezien had. De enige beperking die de nieuwe dierenwereld en de Atlantiërs hadden was dat ze niet met elkaar konden kruisen zodat voor de voortplanting iedere soort op zichzelf was aangewezen.
De gemengde Altlantische beschaving wilde geen dominante groep en voerde daarom een strikt imigratiebeleid in. voor ieder ras van intelligente levensvormen dat zich er vestigde mocht geen enkele zich de grootste noemen. Dit omdat de algemene instelling was dat de heerschappij eerlijk gedeeld moest worden en geen enkel ras onder het juk van de andere wilde komen te staan. vandaar dat als er een oververtegenwoording onstond van het ene ras kwam er een immigratiestop voor tot het aantal weer gelijk liep met dat van de anderen en vice versa. Tevens werd gezorgd voor een fikse vermenging en was het niet toegestaan voor een groep een bepaald gebied van de planeet voor zichzelf alleen op te eisen, hoewel sommige gemeenschappen sterk vast bleven houden aan hun eigen cultuur leefde alles en iedereen in deze nieuwe intergalactische beschaving door elkaar heen. Omdat er echter enorme communicatieproblemen waren gingen de gezamenlijke wetenschappers zelfs zo ver om een gloednieuwe algemene voertaal uit te vinden zodat de diverse rassen (zo'n 100.000 naar schatting in de begintijd) zonder problemen met elkaar konden communiceren. Deze kunstmatig ontworpen nieuwe taal kwam simpelweg bekend te staan als Atlantisch. de planeet is aan zijn naam gekomen doordat de verschillende beschavingen in aanraking kwamen met elkaars geschiedenis en mythologie. de Hoofdstad van Atlantie werd grotendeels gebouwd door voormalige aardbewoners en wilden die in de eerste instantie Atlantis noemen, maar omdat dat een negatieve lading had omdat deze stad volgens de legende zogenaamd gezonken was zag men daar ten behoeve van enkele bijgelovige bevolkingsgroepen van af, de naam werd althans Sefremtenches. de naam Atlantis bleef echter hangen en werd unaniem overgenomen voor de planeet zij het in aangepaste vorm.
De inter- galactische immigranten waren meestal wezens van allerlei uiteenlopende vormen en culturen die teleurgesteld waren in hun leven op hun oude thuisplaneet zoals sommige mensen dat herkenbaar met de aarde hebben. dus de algemene sfeer in deze nieuwe hoopvolle leefomgeving was er een van een nieuw begin en samenhang, al geloofde het merendeel vanwege de geschiedenis van hun moederplaneet niet in een utopia. Men voerde daarom strenge maar democratische wetten in en de regering bestond uit verschillende vertegenwoordigers van de verschillende rassen. de oude culturen van de planeten rondom keken met bewondering toe maar er was ook argwaan en wantrouwen naar deze nieuwe beschaving in wording. dit zorgde er helaas voor dat Atlantië in zijn prille bestaan te maken kreeg met opgedrongen oorlogen waarin het moest vechten om zijn bestaan. in deze oorlogen werd echter wel de kiem gelegd voor de vaste organisatie van de toekomstige regeringsvorm en militaire macht die in het begin welliswaar positief ingesteld was maar los en ongeorganiseerd aan elkaar hing.
De eerste oorlog waar de planeet in verzeild raakte was een conflict met een volk dat zich de Archidiërs noemden. Deze zagen de snelle ontwikkeling van een nieuwe beschaving van dergelijke omvang als een bedreiging en openden al snel de aanval. Overingens zonder instemming en goedkeuring van de andere omliggende planeten die zich wel afzijdig hielden. Archidië was een achtergebleven planeet in vergelijking met de rest van het heelal met simpele middelen, en deze aanvallen bestonden voor het grootste deel uit het eenvoudig binnendringen van de Atlantische ruimte door kleine gevechtsvaartuigen die het oppervlak van uit grote hoogte onnauwkeurig bestookten met hun energiewapens.
Deze simpele tactiek had slechts een minimaal effect maar de grootste schade werd aan Atlantië toegebracht door het herhaaldelijk aanvallen van de konvooien met handelsschepen die verantwoordelijk waren voor de inter-galactische in en export waar Atlantië totaal afhankelijk van was en daar bijna economisch door naar de rand van de afgrond werd gebracht. Dit schreeuwde om de ontwikkeling van een efficiente en strak geregelde krijgsmacht. Omdat Atlantië een dichtbevolkte planeet was met een grote industrie begon men met een ongekende productie aan oorlogsmaterieel en het rekruteren van manschappen. Dit bracht echter niet de overwinning. de vrede kwam omdat de overige planeten de druk uitoefenden op Archidië om de Interstellaire oorlog te stoppen. dit gebeurde met tegenzin maar er kwam een vredesakkoord.
Atlantië was nu echter de mening toegedaan dat de oorlog bewezen had dat de enorme planeet erg kwetsbaar was voor vijandelijke aanvallen en als zelfs zo'n achtergebleven en niet echt sterke beschaving als de Archidiërs al zo'n grote schade kon aanrichten wat moest het dan beginnen tegen een eventuele echte vijand? men vond dus dat men door moest gaan met de ontwikkeling van een krijgsmacht. dit ging met zo'n onmetelijke inzet en procuctie gepaard dat er geen levende ziel van de nu 90 Miljard tellende bevolking werkeloos was en de hele economie 4 aardjaren draaiden op zuiver de oorlogsindustrie. Ook de organisatie van de krijgsmacht werd strakker en professioneler.
De Atlantische krijgsmacht kende een dienstplicht van 2 jaar voor alle mannelijke vertegenwoordigers van onverschillig welk ras dan ook met een ijzeren discipline en training maar veel grondige opleidingen en goede lonen. Dit zorde er voor dat het leger de grootste werkgever van de planeet was. binnen 4 jaar beschikte Atlantië over een leger van 4 miljard soldaten, 200.000 zware galactische Oorlogsschepen, (Groote 25 km lang en 8 klm breed.) en 4 miljoen kleine gevechtsvaartuigen die te vergelijken zijn met een hedendaags gevechtsvliegtuig maar dan functionerend in de ruimte.
Deze enorme krijgsmacht kende zijn vuurdoop in de volgende oorlog die luisterde naar de naam de Astroïdaans-Atlantische oorlog. Astroïda was ook een gemengde intergalactische beschaving die kwa grootte en macht min of meer gelijk was aan de Atlantische. Met het verschil dat Astroïda geen planeet was maar een enorme Astroïde met een levensvatbare atmosfeer, die in vroegere tijden dienst deed als verbanningsplaats waar de andere planeten hun veroordeelde criminelen naartoe stuurden. De hedendaagse bevolking die er op leefde waren hiervan de afstammelingen.
Hoewel de tijd van Astroïda als ban-oord er al eeuwen opzat bestond er een soort van wederzijdse haat en wantrouwen tussen de Astroïdanen en de rest van het tot dan toe bekende universum, het spreekt vanzelf dat het verleden hier de sleutel in had. Anders dan Archidië in die tijd zag het Atlantië niet direct als een bedreiging. dat kwam pas later, toen er een dictatuur op Astroïda aan de macht kwam die de heerschappij over het universum begeerde en alle omringende planeten aan zich wilde onderwerpen. Er brak een enorme intergalactische oorlog uit waarin er inderdaad een hoop buurplaneten werden veroverd. Atlantië hield zich afzijdig tot dat er op grote schaal ook Atlantische handelschepen werden aangevallen die noodgedwongen door de door oorlog geteisterde ruimtedelen moesten reizen. De Atlantische generale staf besloot dat het zo niet langer kon en verklaarde Astroïda de oorlog. de planeten die blij waren met zo'n machtige bondgenoot haalden opgelucht adem want aan de opmars en veroveringen van het eveneens machtige Astroïde kwam subiet een eind maar maakte wel plaats voor enorme vernietigingen en ruimteveldslagen die het heelal tot nu toe nog nooit hadden gezien. in de chaos schreeuwde Atlantië om leiderschap en in hun zoektocht naar een leider vonden ze die in de persoon van een zekere Multak Kek-Sherian. Een voormalig Aerodynamisch ingenieur oorspronkelijk afkomstig van de Aarde die door zijn kennis en ontwikkeling van gevechtsvaartuigen een leidende rol had gespeeld in de productie en toepassing van deze dingen in oorlogstijd. ook had hij een roemrucht verleden als oorlogspiloot in de vorige oorlog en was door zijn charismatische eigenschappen mateloos populair bij het volk. hij werd van legerleider door volk en leger unaniem benoemd tot allereerste Atlantische keizer. hij was toen pas in zijn late twintiger jaren.
De oorlog verliep voor alle partijen verwoestend en kwam aan zijn einde toen het Astroïdaanse regime door zijn eigen onderdrukte volk omver werd gegooid en er een nieuwe regering kwam die vrede wilde sluiten. De andere planeten, nog steeds wantrouwig vanwege hun oude vooroordelen jegens de Astroïdanen waren aanvankelijk terughoudend maar werden door Atlantië uiteindelijk over de streep getrokken. na 5 aardjaren van oorlog kwam er een einde. de oorlog had aan 20.000.0000.000 wezens van 600 verschillende planeten het leven gekost.
Men begon met de wederopbouw en zag de toekomst hoopvol tegemoet. Atlantië, nu gevestigd als supermacht in het tot dan toe bekende heelal ontwikkelde zich tot grootste leverancier van galactische grondstoffen die gebruikt konden worden voor de ontwikkeling van energie. Wie zou er nu nog oorlog tegen het Atlantische rijk willen voeren?
Het antwoord op die vraag vormt het verdere loop van dit verhaal..want hoewel de Atlantische ruimteschepen en die van de andere bekende beschavingen grote delen van het heelal verkend hadden en beheerden waren er zelfs voor hen nog onmetelijke en onaflegbare afstanden, afstanden die ze alleen maar konden overbruggen met hun krachtige radiotelescopen. het was met deze telescopen dat ze iets waarnamen in de verste regionen van het heelal waardoor de hoogste militaire aanvoerder Manhatar taras zich met zijn enorme fysieke gestalte van 2,80 mtr die voor zijn ras kenmerkend was in zijn geelbruine legeruniform met ijzeren helm naar de troonzaal spoedde en met forse en zware stem tegen de keizer sprak 'Majesteit, dit bericht komt rechtstreeks van het observatorium op onze maan Chairon. onze wetenschappers daar melden dat ze op een enorm aantal lichtjaren hiervandaan iets waargenomen hebben dat lijkt op een enorm onbekend fenomeen, en het is onderweg naar dit deel van het heelal.'
De epiloog hier bevat gigantisch veel informatie, dat weet ik. maar dat is nodig om de hele setting van het verhaal op de rails te krijgen. In de hierop volgende stukken volgt meer diepgang en opbouw van de personages.
------------------------------------------------------------------------------------------------
Het jaar 2035. De populatie van de aarde is gestegen tot 9 miljard. vooral in Azie en Afrika kent de bevolking een enorme groei. er is echter nog steeds hongersnood en het broeikaseffect begint ondanks alle klimaatconferencies zijn tol te eisen. Recentelijk is men begonnen met proefvluchten met nieuwe aandrijfsystemen voor ruimtevaartuigen die het afleggen van gigantische afstanden mogelijk maken waarvan men voorheen alleen maar kon dromen.
Het jaar 2055. De Wereldbevolking is inmiddels gestegen tot 11 Miljard ondanks de vele doden van de derde wereldoorlog. 80% van de wereldbevolking kamt met een gebrek aan voedsel en water. in het voormalige Scandinavie en Noord-Amerika is er nu een tropisch klimaat. doordat de ijskappen helemaal weg zijn is de zeespiegel tientallen meters gestegen en is het noordelijk halfrond een aanzienlijk deel van zijn grondgebied kwijt aan de zee. Aziatische landen domineren als de nieuwe economische grootmachten en er lijken na jaren voor het eerst reactie's te komen op de vele radioboodschappen die men de ruimte in heeft gestuurd. de mensheid komt er tot grote onsteltenis achter dat de ruimte bevolkt is met verschillende planeten en rassen die net als op de aarde ook hun eigen cultuur hadden en ondanks hun vergevorderde beschaving ook de nodige bijbehorende problemen hadden net als de aarde zelf. Het eeuwen oude ideaalbeeld van geavanceerde buitenaardse beschavingen die zorgeloos en onbekommerd leven stort als een kaartenhuis in elkaar.
Het jaar 2085. De Wereldbevolking is geslonken tot een het aantal van 7 Miljard mensen, door deze drastische ontvolking krijgt het klimaat de kans om te herstellen en economisch zowel als geografisch word alles hervormd. Deze drastische onvolking is niet het gevolg van oorlog, ziekte, natuurrampen of mensensterfte..er is een groot deel van de mensheid geemigreerd naar de Planeet Atlantië.
Het was oorsprong een planeet die op drift was geraakt waarvan niemand precies wist waar ie vandaan kwam en na een onmetelijke zwerftocht door het heelal uiteindelijk in de baan terechtkwam van een andere zon met een bevolkt zonnestelsel. de planeet bevatte ondanks zijn onpeilbare tocht door het heelal dankzij zijn magnetisch veld en zwaartekracht nog wel een dampkring met atmosfeer en een gigantische ijslaag. Atlantië is een planeet die kwa omvang 30 keer zo groot is als de aarde. Omdat de planeet kwa kern en opbouw wat atoomdichtheid betreft lichter in elkaar steekt is de zwaartekracht echter slechts 1,5 keer zo groot als van de aarde. het oppervlak van de planeet had vanwege de kaalheid van het bergachtige oppervlak een geelbruine kleur. De planeet had bij zijn binnenkomst in het zonnestelsel ook twee kleinere zwervende manen aangetrokken die in een baan om de planeet bleven hangen. die noemde men Chairon en Teremsis. De gigantische miljoenen jaren oude ijslagen begonnen te smelten in zijn nieuwe baan om de nieuwe zon waardoor er binen tientallen jaren nieuwe oceanen ontstonden. er was zuurstof aanwezig in de atmosfeer dus wonder boven wonder viel er te leven. Dit maakte de onbekende grote planeet geschikt voor kolonisatie. verschillende werelden die te kampen hadden met milieuproblemen en overbevolking waren geinteresseerd in kolonisatie van de planeet. omdat deze echter zeer groot was en ruimte bood aan enorme volkstammen van verschillende rassen kon er geen enkele wereld of macht een claim leggen op de totale heerschappij.
Verschillende rassen en levensvormen van verschillende planeten waaronder de aarde stuurden gigantische ruimtevloten met kolonisten en begonnen er zich door elkaar te vestigen. zij verbraken na verloop van tijd de verbintenis met hun thuisplaneet en noemde zichzelf Atlantiërs. met hun eigen leiders, hun eigen wetten en economie. De wetenschappers onder deze kolonisten verenigden hun kennis en begonnen aan de onnoemlijke mammoettaak de planeet ecologisch te herstellen en inrichten. Omdat een planeet op drift door de ruimte geen leven meer op zich heeft moest het hele ecologische systeem opnieuw gevormd worden. Omdat dit uit zichzelf vanzelfsprekend miljarden jaren zou duren moest alles geimporteerd en kunstmatig aangelegd worden, tot flora en fauna toe. gigantische ruimtevloten voerde uitheemse planten en levensvormen naar het Atlantische oppervlak. zodoende werd er kunstmatig een mengeling aangelegd van verschillende buitenaardse planten, bomen en bloemen. sommige gedijden, andere niet.
Dit gigantische proces van intergalactische samenwerking duurde Dertig aardjaren van intensieve arbeid en ontwikkeling. er werden met gigantische middelen en wertuigbouw van verschillende werelden kunstmatige kanalen en rivieren in het oppervlak aangebracht die het water verdeelden tussen de verschillende gebieden. dit zorgde ervoor dat het oppervlak van de planeet er op sattelietfoto's enorm kunstmatig uitzag in tegenstelling tot de aarde en de andere oude leefbare planeten. ook behield de planeet zijn kenmerkende geelbruine kleur. al was het in mindere mate vanwege de ecologische hervorming.
Hetzelfde ging met de dieren. verschillende soorten werden uitgezet op het gedeelte van de planeet waar men volgens strikte wetenschappelijke berekeningen hun overlevingskans en doel van aanwezigheid noodzakelijk hield. Van klein leven zoals insecten tot levensvormen zo groot als olifanten en walvissen die trouwens zelf ook vertegenwoordigd waren. Dit zorgde voor de grootste verscheidenheid in diersoorten en plantenleven die men in het hele universum ooit op 1 planeet gezien had. De enige beperking die de nieuwe dierenwereld en de Atlantiërs hadden was dat ze niet met elkaar konden kruisen zodat voor de voortplanting iedere soort op zichzelf was aangewezen.
De gemengde Altlantische beschaving wilde geen dominante groep en voerde daarom een strikt imigratiebeleid in. voor ieder ras van intelligente levensvormen dat zich er vestigde mocht geen enkele zich de grootste noemen. Dit omdat de algemene instelling was dat de heerschappij eerlijk gedeeld moest worden en geen enkel ras onder het juk van de andere wilde komen te staan. vandaar dat als er een oververtegenwoording onstond van het ene ras kwam er een immigratiestop voor tot het aantal weer gelijk liep met dat van de anderen en vice versa. Tevens werd gezorgd voor een fikse vermenging en was het niet toegestaan voor een groep een bepaald gebied van de planeet voor zichzelf alleen op te eisen, hoewel sommige gemeenschappen sterk vast bleven houden aan hun eigen cultuur leefde alles en iedereen in deze nieuwe intergalactische beschaving door elkaar heen. Omdat er echter enorme communicatieproblemen waren gingen de gezamenlijke wetenschappers zelfs zo ver om een gloednieuwe algemene voertaal uit te vinden zodat de diverse rassen (zo'n 100.000 naar schatting in de begintijd) zonder problemen met elkaar konden communiceren. Deze kunstmatig ontworpen nieuwe taal kwam simpelweg bekend te staan als Atlantisch. de planeet is aan zijn naam gekomen doordat de verschillende beschavingen in aanraking kwamen met elkaars geschiedenis en mythologie. de Hoofdstad van Atlantie werd grotendeels gebouwd door voormalige aardbewoners en wilden die in de eerste instantie Atlantis noemen, maar omdat dat een negatieve lading had omdat deze stad volgens de legende zogenaamd gezonken was zag men daar ten behoeve van enkele bijgelovige bevolkingsgroepen van af, de naam werd althans Sefremtenches. de naam Atlantis bleef echter hangen en werd unaniem overgenomen voor de planeet zij het in aangepaste vorm.
De inter- galactische immigranten waren meestal wezens van allerlei uiteenlopende vormen en culturen die teleurgesteld waren in hun leven op hun oude thuisplaneet zoals sommige mensen dat herkenbaar met de aarde hebben. dus de algemene sfeer in deze nieuwe hoopvolle leefomgeving was er een van een nieuw begin en samenhang, al geloofde het merendeel vanwege de geschiedenis van hun moederplaneet niet in een utopia. Men voerde daarom strenge maar democratische wetten in en de regering bestond uit verschillende vertegenwoordigers van de verschillende rassen. de oude culturen van de planeten rondom keken met bewondering toe maar er was ook argwaan en wantrouwen naar deze nieuwe beschaving in wording. dit zorgde er helaas voor dat Atlantië in zijn prille bestaan te maken kreeg met opgedrongen oorlogen waarin het moest vechten om zijn bestaan. in deze oorlogen werd echter wel de kiem gelegd voor de vaste organisatie van de toekomstige regeringsvorm en militaire macht die in het begin welliswaar positief ingesteld was maar los en ongeorganiseerd aan elkaar hing.
De eerste oorlog waar de planeet in verzeild raakte was een conflict met een volk dat zich de Archidiërs noemden. Deze zagen de snelle ontwikkeling van een nieuwe beschaving van dergelijke omvang als een bedreiging en openden al snel de aanval. Overingens zonder instemming en goedkeuring van de andere omliggende planeten die zich wel afzijdig hielden. Archidië was een achtergebleven planeet in vergelijking met de rest van het heelal met simpele middelen, en deze aanvallen bestonden voor het grootste deel uit het eenvoudig binnendringen van de Atlantische ruimte door kleine gevechtsvaartuigen die het oppervlak van uit grote hoogte onnauwkeurig bestookten met hun energiewapens.
Deze simpele tactiek had slechts een minimaal effect maar de grootste schade werd aan Atlantië toegebracht door het herhaaldelijk aanvallen van de konvooien met handelsschepen die verantwoordelijk waren voor de inter-galactische in en export waar Atlantië totaal afhankelijk van was en daar bijna economisch door naar de rand van de afgrond werd gebracht. Dit schreeuwde om de ontwikkeling van een efficiente en strak geregelde krijgsmacht. Omdat Atlantië een dichtbevolkte planeet was met een grote industrie begon men met een ongekende productie aan oorlogsmaterieel en het rekruteren van manschappen. Dit bracht echter niet de overwinning. de vrede kwam omdat de overige planeten de druk uitoefenden op Archidië om de Interstellaire oorlog te stoppen. dit gebeurde met tegenzin maar er kwam een vredesakkoord.
Atlantië was nu echter de mening toegedaan dat de oorlog bewezen had dat de enorme planeet erg kwetsbaar was voor vijandelijke aanvallen en als zelfs zo'n achtergebleven en niet echt sterke beschaving als de Archidiërs al zo'n grote schade kon aanrichten wat moest het dan beginnen tegen een eventuele echte vijand? men vond dus dat men door moest gaan met de ontwikkeling van een krijgsmacht. dit ging met zo'n onmetelijke inzet en procuctie gepaard dat er geen levende ziel van de nu 90 Miljard tellende bevolking werkeloos was en de hele economie 4 aardjaren draaiden op zuiver de oorlogsindustrie. Ook de organisatie van de krijgsmacht werd strakker en professioneler.
De Atlantische krijgsmacht kende een dienstplicht van 2 jaar voor alle mannelijke vertegenwoordigers van onverschillig welk ras dan ook met een ijzeren discipline en training maar veel grondige opleidingen en goede lonen. Dit zorde er voor dat het leger de grootste werkgever van de planeet was. binnen 4 jaar beschikte Atlantië over een leger van 4 miljard soldaten, 200.000 zware galactische Oorlogsschepen, (Groote 25 km lang en 8 klm breed.) en 4 miljoen kleine gevechtsvaartuigen die te vergelijken zijn met een hedendaags gevechtsvliegtuig maar dan functionerend in de ruimte.
Deze enorme krijgsmacht kende zijn vuurdoop in de volgende oorlog die luisterde naar de naam de Astroïdaans-Atlantische oorlog. Astroïda was ook een gemengde intergalactische beschaving die kwa grootte en macht min of meer gelijk was aan de Atlantische. Met het verschil dat Astroïda geen planeet was maar een enorme Astroïde met een levensvatbare atmosfeer, die in vroegere tijden dienst deed als verbanningsplaats waar de andere planeten hun veroordeelde criminelen naartoe stuurden. De hedendaagse bevolking die er op leefde waren hiervan de afstammelingen.
Hoewel de tijd van Astroïda als ban-oord er al eeuwen opzat bestond er een soort van wederzijdse haat en wantrouwen tussen de Astroïdanen en de rest van het tot dan toe bekende universum, het spreekt vanzelf dat het verleden hier de sleutel in had. Anders dan Archidië in die tijd zag het Atlantië niet direct als een bedreiging. dat kwam pas later, toen er een dictatuur op Astroïda aan de macht kwam die de heerschappij over het universum begeerde en alle omringende planeten aan zich wilde onderwerpen. Er brak een enorme intergalactische oorlog uit waarin er inderdaad een hoop buurplaneten werden veroverd. Atlantië hield zich afzijdig tot dat er op grote schaal ook Atlantische handelschepen werden aangevallen die noodgedwongen door de door oorlog geteisterde ruimtedelen moesten reizen. De Atlantische generale staf besloot dat het zo niet langer kon en verklaarde Astroïda de oorlog. de planeten die blij waren met zo'n machtige bondgenoot haalden opgelucht adem want aan de opmars en veroveringen van het eveneens machtige Astroïde kwam subiet een eind maar maakte wel plaats voor enorme vernietigingen en ruimteveldslagen die het heelal tot nu toe nog nooit hadden gezien. in de chaos schreeuwde Atlantië om leiderschap en in hun zoektocht naar een leider vonden ze die in de persoon van een zekere Multak Kek-Sherian. Een voormalig Aerodynamisch ingenieur oorspronkelijk afkomstig van de Aarde die door zijn kennis en ontwikkeling van gevechtsvaartuigen een leidende rol had gespeeld in de productie en toepassing van deze dingen in oorlogstijd. ook had hij een roemrucht verleden als oorlogspiloot in de vorige oorlog en was door zijn charismatische eigenschappen mateloos populair bij het volk. hij werd van legerleider door volk en leger unaniem benoemd tot allereerste Atlantische keizer. hij was toen pas in zijn late twintiger jaren.
De oorlog verliep voor alle partijen verwoestend en kwam aan zijn einde toen het Astroïdaanse regime door zijn eigen onderdrukte volk omver werd gegooid en er een nieuwe regering kwam die vrede wilde sluiten. De andere planeten, nog steeds wantrouwig vanwege hun oude vooroordelen jegens de Astroïdanen waren aanvankelijk terughoudend maar werden door Atlantië uiteindelijk over de streep getrokken. na 5 aardjaren van oorlog kwam er een einde. de oorlog had aan 20.000.0000.000 wezens van 600 verschillende planeten het leven gekost.
Men begon met de wederopbouw en zag de toekomst hoopvol tegemoet. Atlantië, nu gevestigd als supermacht in het tot dan toe bekende heelal ontwikkelde zich tot grootste leverancier van galactische grondstoffen die gebruikt konden worden voor de ontwikkeling van energie. Wie zou er nu nog oorlog tegen het Atlantische rijk willen voeren?
Het antwoord op die vraag vormt het verdere loop van dit verhaal..want hoewel de Atlantische ruimteschepen en die van de andere bekende beschavingen grote delen van het heelal verkend hadden en beheerden waren er zelfs voor hen nog onmetelijke en onaflegbare afstanden, afstanden die ze alleen maar konden overbruggen met hun krachtige radiotelescopen. het was met deze telescopen dat ze iets waarnamen in de verste regionen van het heelal waardoor de hoogste militaire aanvoerder Manhatar taras zich met zijn enorme fysieke gestalte van 2,80 mtr die voor zijn ras kenmerkend was in zijn geelbruine legeruniform met ijzeren helm naar de troonzaal spoedde en met forse en zware stem tegen de keizer sprak 'Majesteit, dit bericht komt rechtstreeks van het observatorium op onze maan Chairon. onze wetenschappers daar melden dat ze op een enorm aantal lichtjaren hiervandaan iets waargenomen hebben dat lijkt op een enorm onbekend fenomeen, en het is onderweg naar dit deel van het heelal.'
...
... volgens mij is dit ook alweer een enorme post xD)