Zij of ik?
Geplaatst: 20 jan 2010 16:37
Voorwoord:
Dit is een nieuw verhaal waar ik geen idee heb hoe het zal verlopen. Het is een verhaal gebasseerd op amika maar het paard amika komt hier niet in voor.
Proloog:
Ik? Ja ik is een meisje Vesna ze heeft het moeilijk op school maar houdt zich enorm bezig met paardrijden en mennen.
Ze rijdt op de manege de paardehoeve paard. Daar krijgt ze het hard te verduren met Marie-claire de dochter van de eigenaar. Haar vrienden zoals de stalhulp merel en de stalhulp jan proberen haar te steunen en te helpen en olivier de zoon van de manege eigenaar welke rol speelt hij? Zal Vesna het uit houden? Voor welke dingen komt ze te staan door Marie-claire? En hoe lopen de dingen af? Lees het in het verhaal
Het verhaal
“En nu een volte Vesna. Neem je linker teugel vaster zo heb je meer grip en gaat hij meer buigen. Oké veel beter zie je dat hij nu zich beter buigt? Beloon hem maar en zet hem maar op stap.” Ik gaf Nero een klopje in zijn hals en glimlachte naar Jan. Jan was misschien wel stalhulp maar ik had speciaal aan Mr. De La fayette gevraagd of ik van Jan les kon krijgen en niet van Casper. Ik had namelijk een hekel aan Casper. “Goed gedaan Vesna” hoorde ik een stem aan het hek zeggen. Het was Merel ook een stalhulp die naar mijn les had gekeken. “Dank je”: glimlachte ik terug. Ik stapte uit met lange teugel terwijl Jan de piste verliet.
“Ooch kijk daar heb je haar weer! Ik haat die meid en haar 5 pony’s, ze denkt echt dat ze kan rijden!” zei Marie-Claire, dochter van de eigenaar tegen Hedwig haar vriendin. “Mjaah ze denkt inderdaad dat ze kan rijden maar Marie-Claire iedereen weet toch dat jij de beste bent?!” : zei Hedwig met een slijmerige stem. Marie-Claire gunde haar een lach en ze liepen naar me toe.
Toen ik dat zag dacht ik echt dat ze me weer iets ging lappen. Ze grijnsden beide en ik lachtte met een sarcastische lach terug. –De bitch is daar- dacht ik in mezelf. “Goed gereden”:zei Hedwig met een Hollandse stem. Marie-Claire fronste haar wenkbrauwen keek Hedwig raar aan. “Vind je?”: rattelde Marie-Claire. Ik negeerde het en stapte gewoon uit. Als ik klaar was met uitstappen kwam Merel in de piste en hielp me weer met afzadelen. Merel, Jan en Julie het zusje van Jan waren mijn beste vrienden. Ook kwam ik heel goed overeen met Gringo. Een vriend van Olivier de zoon van de eigenaar van de manege. Olivier of Oli had zich eens voorgesteld maar meer niet. Het enigste wat ik wist was, dat hij enorm achter de meisjes kon zitten. Dat hadden mijn ogen al verteld. Maar hij was best wel een aardige jonge. Oké, oké ik beken ik vind hem best mooi. Meer niet. Oké we gaan verder met het verhaal.
Merel en ik babbelde wat over de manege en over hoe vervelend Marie-Claire was. Na het afzadelen ging Merel naar huis en toen ik mijn fiets pakte om ook naar huis te gaan, stond Marie-Claire voor mijn neus. “Wie denk je wel niet dat je bent? Mij zomaar een aanstellerig mens noemen! Je zei dat wel over de dochter van de manege hé! Of moet ik het misschien tegen mijn Mammie gaan zeggen?” : zei ze op een ergerende toon. “Marie-Claire iedereen heeft zijn eigen mening en als ik dat vind heb ik daar toch recht op zeker?”: beet ik neidig terug. “ Nee, je hebt hier helemaal geen recht, maak dat je weg komt en als ik het nog één keer hoor dan zorg ik ervoor dat je van de manege geschorst wordt.” Met tranen in mijn ogen fietste ik weg. Achter mij hoorde ik geritsel in de struiken en het eerste gedacht dat bij me opkwam was Marie-Claire die in de struiken gevallen was. Kan je het voorstellen? Ik moest lachen en voog de tranen af. Toen ik thuis kwam vroegen mijn ouders hoe de les was en ik vertelde dat Nero enorme vorderingen maakt. De dingen over Marie- Claire die hield ik voor mezelf. Niemand wist dat ze zo gemeen tegen me was. Merel en Jan hadden het wel al eens gezien , …. Maar hoe ze werkelijk tegen me was, het dreigen enzo dat hadden Merel en Jan nog niet gezien en daar wisten ze ook niets van. Ik wou niet van de manege omdat ik daar vrienden had. En omdat ik er goed les kreeg, het was daar gezellig op Marie-Claire na dan.
Ik trok mijn pyjama aan en ging slapen. Het was zomer vakantie maar omdat ik veel met paarden bezig ben en veel tijd op de manege spendeer was ik om 08.00u al op de manege.
Ik groette Jan die daar al was en hielp hem even mee. Omdat hij nadien samen met Merel mij mee hielp met het optuigen van mijn twee kleine shetlanders. Tapper en Tjacko heetten ze en hiermee reed ik dus geen paard maar mende ik. Ik trainde voor een groote wedstrijd en krijg altijd hulp van Julie, Jan en Merel. Soms ook van Chanell een vriendin van Marie-Claire, maar zij had geen slechte bedoelingen. Ze was aardig en sympathiek. Maar Hedwig daarin tegen was een echt kreng. Ze was irritant en deed altijd mee met Marie-Claire. Om 09.00u was ik klaar met inspannen en reed de piste in. Hedwig kwam met Olivier flirten af, maar toen Olivier zag dat ik aan het rijden was zei hij tegen Hedwig:” Wat is ze goed hé? Ik blijf even kijken, blijf je mee kijken of niet?” Hedwig bekeek hem nors en zei:” Vind je? Nee, ik ga naar de cafetaria.” Ze zag groen van jaloezie. Toen ik aan het hek voorbij ging, nam ik mijn hoed van mijn hoofd en begroette Olivier. Hij lachtte en knikte terug. Plots zag ik een roos ding naar de piste stomen. “ Oli” : schreeuwde ze.
Dit is een nieuw verhaal waar ik geen idee heb hoe het zal verlopen. Het is een verhaal gebasseerd op amika maar het paard amika komt hier niet in voor.
Proloog:
Ik? Ja ik is een meisje Vesna ze heeft het moeilijk op school maar houdt zich enorm bezig met paardrijden en mennen.
Ze rijdt op de manege de paardehoeve paard. Daar krijgt ze het hard te verduren met Marie-claire de dochter van de eigenaar. Haar vrienden zoals de stalhulp merel en de stalhulp jan proberen haar te steunen en te helpen en olivier de zoon van de manege eigenaar welke rol speelt hij? Zal Vesna het uit houden? Voor welke dingen komt ze te staan door Marie-claire? En hoe lopen de dingen af? Lees het in het verhaal
Het verhaal
“En nu een volte Vesna. Neem je linker teugel vaster zo heb je meer grip en gaat hij meer buigen. Oké veel beter zie je dat hij nu zich beter buigt? Beloon hem maar en zet hem maar op stap.” Ik gaf Nero een klopje in zijn hals en glimlachte naar Jan. Jan was misschien wel stalhulp maar ik had speciaal aan Mr. De La fayette gevraagd of ik van Jan les kon krijgen en niet van Casper. Ik had namelijk een hekel aan Casper. “Goed gedaan Vesna” hoorde ik een stem aan het hek zeggen. Het was Merel ook een stalhulp die naar mijn les had gekeken. “Dank je”: glimlachte ik terug. Ik stapte uit met lange teugel terwijl Jan de piste verliet.
“Ooch kijk daar heb je haar weer! Ik haat die meid en haar 5 pony’s, ze denkt echt dat ze kan rijden!” zei Marie-Claire, dochter van de eigenaar tegen Hedwig haar vriendin. “Mjaah ze denkt inderdaad dat ze kan rijden maar Marie-Claire iedereen weet toch dat jij de beste bent?!” : zei Hedwig met een slijmerige stem. Marie-Claire gunde haar een lach en ze liepen naar me toe.
Toen ik dat zag dacht ik echt dat ze me weer iets ging lappen. Ze grijnsden beide en ik lachtte met een sarcastische lach terug. –De bitch is daar- dacht ik in mezelf. “Goed gereden”:zei Hedwig met een Hollandse stem. Marie-Claire fronste haar wenkbrauwen keek Hedwig raar aan. “Vind je?”: rattelde Marie-Claire. Ik negeerde het en stapte gewoon uit. Als ik klaar was met uitstappen kwam Merel in de piste en hielp me weer met afzadelen. Merel, Jan en Julie het zusje van Jan waren mijn beste vrienden. Ook kwam ik heel goed overeen met Gringo. Een vriend van Olivier de zoon van de eigenaar van de manege. Olivier of Oli had zich eens voorgesteld maar meer niet. Het enigste wat ik wist was, dat hij enorm achter de meisjes kon zitten. Dat hadden mijn ogen al verteld. Maar hij was best wel een aardige jonge. Oké, oké ik beken ik vind hem best mooi. Meer niet. Oké we gaan verder met het verhaal.
Merel en ik babbelde wat over de manege en over hoe vervelend Marie-Claire was. Na het afzadelen ging Merel naar huis en toen ik mijn fiets pakte om ook naar huis te gaan, stond Marie-Claire voor mijn neus. “Wie denk je wel niet dat je bent? Mij zomaar een aanstellerig mens noemen! Je zei dat wel over de dochter van de manege hé! Of moet ik het misschien tegen mijn Mammie gaan zeggen?” : zei ze op een ergerende toon. “Marie-Claire iedereen heeft zijn eigen mening en als ik dat vind heb ik daar toch recht op zeker?”: beet ik neidig terug. “ Nee, je hebt hier helemaal geen recht, maak dat je weg komt en als ik het nog één keer hoor dan zorg ik ervoor dat je van de manege geschorst wordt.” Met tranen in mijn ogen fietste ik weg. Achter mij hoorde ik geritsel in de struiken en het eerste gedacht dat bij me opkwam was Marie-Claire die in de struiken gevallen was. Kan je het voorstellen? Ik moest lachen en voog de tranen af. Toen ik thuis kwam vroegen mijn ouders hoe de les was en ik vertelde dat Nero enorme vorderingen maakt. De dingen over Marie- Claire die hield ik voor mezelf. Niemand wist dat ze zo gemeen tegen me was. Merel en Jan hadden het wel al eens gezien , …. Maar hoe ze werkelijk tegen me was, het dreigen enzo dat hadden Merel en Jan nog niet gezien en daar wisten ze ook niets van. Ik wou niet van de manege omdat ik daar vrienden had. En omdat ik er goed les kreeg, het was daar gezellig op Marie-Claire na dan.
Ik trok mijn pyjama aan en ging slapen. Het was zomer vakantie maar omdat ik veel met paarden bezig ben en veel tijd op de manege spendeer was ik om 08.00u al op de manege.
Ik groette Jan die daar al was en hielp hem even mee. Omdat hij nadien samen met Merel mij mee hielp met het optuigen van mijn twee kleine shetlanders. Tapper en Tjacko heetten ze en hiermee reed ik dus geen paard maar mende ik. Ik trainde voor een groote wedstrijd en krijg altijd hulp van Julie, Jan en Merel. Soms ook van Chanell een vriendin van Marie-Claire, maar zij had geen slechte bedoelingen. Ze was aardig en sympathiek. Maar Hedwig daarin tegen was een echt kreng. Ze was irritant en deed altijd mee met Marie-Claire. Om 09.00u was ik klaar met inspannen en reed de piste in. Hedwig kwam met Olivier flirten af, maar toen Olivier zag dat ik aan het rijden was zei hij tegen Hedwig:” Wat is ze goed hé? Ik blijf even kijken, blijf je mee kijken of niet?” Hedwig bekeek hem nors en zei:” Vind je? Nee, ik ga naar de cafetaria.” Ze zag groen van jaloezie. Toen ik aan het hek voorbij ging, nam ik mijn hoed van mijn hoofd en begroette Olivier. Hij lachtte en knikte terug. Plots zag ik een roos ding naar de piste stomen. “ Oli” : schreeuwde ze.
'T is me een te grote flirtXD