Online Verhalen

1. I believe there's a writer in everyone
So, here I am. A writer.

My name is Anonymous. No, that’s not my real name. But I can hide behind it and that feels good.
I love writing. Yes, I really love, love, love writing. It doesn’t matter where, what or how, you can even make me happy with a normal pen, I just need to write. It’s an addiction which I can’t control.
Okay, before you start asking questions, I’ll tell a couple of things about myself, because I know, as a reader, you need to have an image of the writer.

So I am a writer. A girl.

That’s it. That’s all you need to know. I won’t tell you more, you can ask what you want, you can send me messages, you can send emails, I won’t tell you anything.
You see, because I’m going to write about my daily life, I understand you want to know who I am, what my name is and how I look like, but there’s no need for that. Use your imagination and you’ll know what I will look like. In your head.
Maybe you’ll see me walking one day, but you won’t notice. You won’t recognize me.
Because I’m Anonymous.

Without a name
I can say 1000 words.

Anonymous.

2. The worst part is falling in love.
The worst part of this year, was falling in love. Being in love, falling in love, giving love and receiving love, love is such a weird thing.
And I don’t get it. I just don’t get it. I do not understand love.

It was a few months ago when I fell in love for the first time in my life. I thought I had already been through that part, you know, getting nervous when you’re around him and can’t take your eyes of him. But I found out I didn’t.
You see, a year before that, I ‘fell in love’ with this boy, who really was.. so not my type. Besides that, he was wrong. Really wrong.
And I don’t mean wrong as in doing bad things, but wrong as in.. forbidden. Yes, he was forbidden. Why? He was one of my friends ex boyfriend. That’s why.
So, after that little crush on my friends ex boyfriend I saw a boy and he was.. so different. I mean, in every boy you can see something – negative - that makes him a real boy, you know, acting tough or.. or always hanging out with his friends.
This boy was not like that. The first time I saw him was at school, and he was all alone. But I wasn’t. I was with a couple friends and every time I turned my head I saw him, and surprisingly, he saw me too.
And I’ve got to be honest, I was sneaky. Very sneaky.
I stared at him during breaks. I asked my friends to go outside with me ‘because it was so hot inside’, but he was outside and I had to look at him.
One day, when he was wearing a purple t-shirt, I said to one of my friends ‘look how many boys wear purple’, and we started counting purple t-shirts and staring at purple t-shirts. Well, I stared at one purple t-shirt.
I went to places in the school where I never went to, so I could be alone with my friends, pretending that we were talking about not-so-innocent people who had incredible love lifes and kissed with different people everyday. Well, actually, they were talking and looking to those not-so-innocent people (I should shorten that to nsi ppl), but I wasn’t. I was the one who was pretending. Because he was there. He was not one of them, but he was there.
It took me weeks to contact him. Not because he was unreachable or something, he wasn’t.
But I was scared. Or shy.
That’s one of the worst things of being in love. I was so afraid that he would think that I was weird, or that he wouldn’t like me, but.. he doesn’t. He doesn’t hate me and he doesn’t think that I’m weird, and he’s really nice and.. cute.. and pretty.. and so sweet.
And do you know that tickling feeling in your belly when spring starts, or the sun shines, or when you realize you’re really happy? Maybe the tickles when you bought new shoes or designer clothes? Those are the tickles I get when I talk with him. He makes me happy, with his virtual written words. Crazy, isn’t it?

But I love it. I love love.

Love,
Your Anonymous.
__________________________________________
Vragen, tips, opmerkingen et cetera zijn welkom. Ik moet zeggen, mijn Engels is niet al te best en dit idee ook niet. Er zit veel van mezelf in. Je zou kunnen zeggen, dat het in dat geval beter bij De Persoonlijke Tak past, maar dan is mijn idee weer weg. Want wat is er dan nog anoniem aan?
Ik ga dit niet schrijven vanuit mezelf. Niet helemaal. Denk ik.

love the way you put your words in one line,
as you see my english is bad too but I love speaking and writing it. =)
hope you understand what I just said.
hope you write more english stories! =)

Hey, Laura. Ik moet zeggen dat mijn Engels ook niet perfect is, maar ik geloof dat ik toch enkele foutjes heb gevonden.

you can even make me glad with a normal pen, I just need to write. It’s an addiction wich I can’t control.
Okay, before you start asking, I’ll tell a couple things about myself, because I know, as a reader, you need to have an image of the writer.

glad: Door dit woordje vind ik de zin niet lekker bekken. "happy" zou wellicht beter in de zin passen. "glad" past meer in een zin als: "I'm glad you made it."
wich: moet, als ik het goed heb, which zijn.
before you start asking: Naar mijn gevoel is dit stukje zin niet helemaal af. Mooier staat; "before you start asking questions"
a couple things: Het woordje "of" ontbreekt hier. a couple of things.

You see, because I’m going to write about my daily life, I understand you want to know who I am, what my name is and how I look like, but there’s no need for that. Use your imagination and you’ll know how I look like. In your head.

Hier zou ik na "going to write about my daily life" een punt zetten. Rest van de zin is namelijk niet van toepassing op eerder. Begint met nieuwe informatie, dus feitelijk een nieuwe zin. Pas daarom op met zinnen te lang willen maken. ( heb ik zelf ook last van )

how I look like: Ik mis hier het woordje "will". "you'll know how I will look like." Persoonlijk zou ik het zelfs nog iets anders neerzetten, namelijk: "you'll know what I will look like." Je zin lijkt nu namelijk iets té letterlijk vertaald van het Nederlands naar Engels.
Dan het stukje "in your head" niks fout geschreven, maar persoonlijk vind ik het wat overbodig. Je spreekt in de zin ervoor namelijk over inbeeldingsvermogen. Dat duidt er al op dat het in iemand zijn gedachten/hoofd moet afspelen. Het doet mij dus wat dubbelop aan.

And I don’t get it. I don’t get it. I do not understand love.

Ik neem aan dat je hier herhaling gebruikt om het kracht bij te zetten dat deze persoon er zo over denkt, maar zo irriteert het meer. Die tweede keer "I don't get it" , kan je juist krachtiger te maken door het woordje "just".
"I don't get it. I just don't get it."

I thought I already had that part, you know, getting nervous

letterlijk vertaald krijg je dit: Ik dacht dat ik dat deel al had, je weet wel, nerveus worden.
maar toch als het zo staat in het Engels, zegt mijn gevoel dat het niet klopt. Ik kan er niet precies mijn vinger op leggen, maar dat woordje "had" in already had that part, stoort mij. Feitelijk die hele zin stoort. Het word mij niet echt duidelijk namelijk wat jij bedoelt met die zin.

you know, that tough behaviour or.. or always hanging out with his friends.

Hier zou ik "that tough behaviour" veranderen naar "acting tough". want feitelijk is het stoerdoenerij van jongens. Ze zijn niet echt zo, zo doen alsof. Dit is echter een heel persoonlijke gedachten.

I stared at him during pauses

Hier zou ik gaan voor "lunchtimes" of "breaks" in plaats van "pauses". pauses is meer als een aanduiding van een onderbreking in een zin. "He spoke slowly, taking pauses after each word." Terwijl jij de pauze bedoelt op school en niet in een zin.

When he wore a purple t-shirt, I said to one of my friends ‘look how many boys wear purple’

Hmn, deze zin roept vragen bij mij op. Bijvoorbeeld; doet zij dat elke keer als hij paars draagt? Want dan zijn enkele aanpassingen nodig in de zin. Ik twijfel aan deze zin door de tijdsaanduiding "when". ik zal twee voorbeelden geven over je zin.

When he would wear a purple shirt, I would say to one of my friends "look at how many boys wear purple".
One day he wore a purple shirt, so I said to one of my friends "look at how many boys wear purple.

Zie je het verschil? Zin één geeft aan dat ze het elke keer doet wanneer hij paars draagt. Terwijl zin twee gaat over één specifieke dag. En dat komt uit jouw zin niet duidelijk naar voren, of het om elke keer gaat of om één dag.

I was so afraid that he thought I was weird or he wouldn’t like me, but.. he doesn’t. He doesn’t hate me or think I’m weird,

I was so afraid that he would think that I was weird, or that he wouldn't like me, but he doesn't. He doesn't hate me, or thinks that I'm weird.

Zo verloopt de zin wat beter. Ook wel een opmerking over het "hate me". Niet mogen en haten zijn twee werelden apart. Ik vind het dus nogal sterk uitgedrukt in het tweede deel.

And do you know these tickles in your belly when

"these" moet naar mijn idee sowieso "those" zijn. Maar nog mooier staat:
Do you know that tickling feeling in your belly..

with his written words

letterlijk vertaald: met zijn geschreven woorden.
Die moet je mij even uitleggen o_O. Welke geschreven woorden? Want ze heeft het eerder over tegen hem praten en niks over schrijven. Of is meer figuurlijk bedoelt?

Naast de hele waslijst hierboven, moet ik wel zeggen dat het toch wat nieuwsgierig maakt. Sowieso dat je ervoor hebt gekozen om dit in Engels te schrijven. Waarom?
Is het om je Engels te verbeteren? Daarbij.. ik ben niet 100% zeker van mijn "verbeteringen", dus ik kan het zelf ook fout hebben, dan moet je mijn commentaar maar vergeten. Succes verder!

@Eva: Leuk dat je in het Engels reageert! En ik snapte het =)
@Cubiculum Nephilia: Bedankt voor al je verbeteringen! Een enorme lijst, ja, maar ik heb het wel allemaal verandert in Word en ga het zo even aanpassen hier.

Cubiculum Nephilia schreef:Hier zou ik na "going to write about my daily life" een punt zetten. Rest van de zin is namelijk niet van toepassing op eerder. Begint met nieuwe informatie, dus feitelijk een nieuwe zin. Pas daarom op met zinnen te lang willen maken. ( heb ik zelf ook last van )

Dit heb ik niet verandert. Het is misschien niet duidelijk omdat er 'You see' voor staat, maar dit is hoe de zin zou moeten klinken: Omdat ik over mijn dagelijks leven ga schrijven, snap ik dat je wilt weten wie ik ben, wat mijn naam is en hoe ik eruit zie, maar dat is nergens voor nodig.

De reden dat ik koos voor Engels is omdat ik het een mooie taal vind, ik ben er dol op, en ja, ik wil er ook beter in worden, juist omdat ik het zo mooi vind.

CN schreef:

Laura schreef:I thought I already had that part, you know, getting nervous

letterlijk vertaald krijg je dit: Ik dacht dat ik dat deel al had, je weet wel, nerveus worden.
maar toch als het zo staat in het Engels, zegt mijn gevoel dat het niet klopt. Ik kan er niet precies mijn vinger op leggen, maar dat woordje "had" in already had that part, stoort mij. Feitelijk die hele zin stoort. Het word mij niet echt duidelijk namelijk wat jij bedoelt met die zin.

Persoonlijk zou ik ervan maken:
I thought I had/I'd already been through that part, you know, getting nervous.
Kleine aanpassing, maar maakt het wel net iets anders. Ik weet niet honderd procent zeker of het klopt, maar dit klinkt mij beter in de oren.
Verder tof dat je het in het Engels probeert, Laura! Dat kan best een uitdaging zijn, maar wat ik er van heb gelezen, ziet er netjes uit. Keep up the good work :)

3. Fears
I have fears. We all have them. I fear things, big things, important things in life, I fear small things. I fear time, I fear days and I fear moments.

I’m not afraid of monsters, ghosts, dolls and white girls with long black hair. Horror movies can’t scare me. I don’t watch horror movies, they’re fake to me.
I fear the real things in life.
I can wake up in the middle of the night with an awful headache, being afraid of fire and the weirdest things like explosions and burglars.
I fear the questions I can’t, won’t or don’t want to answer. The questions my step-mother asks. I fear uncomfortable and awkward moments. The moments you don’t know what to say, what to do and where to go.
I fear pain. I can’t remember the last time I had pain, real pain, not emotional pain. I fear accidents. I fear something bad will happen to my beloved ones. I fear being alone. I don’t mind being alone at home, but I don’t want to be alone when I’m down. I fear I can’t do anything. That I’m bad in everything I do, everything I like to do. I fear there’s no love for me, I’ll wont have a family and a warm house to come home to when I’m older.
But my biggest fear is death. I haven’t lost many people. I haven’t lost close people.
I remember a night, a long time ago, I was a little girl, I think I was four years old, and I couldn’t sleep. I was thinking about how I would look like a really old grandma and how I would be. Then I cried.
It wasn’t the fact that I would grow up and there would be a day I’d be old, but it was the fact that the old woman, the grandma would die one day. That I would die one day. I freaked out, I panicked and ran with all my tears downstairs, to my parents. My dad wiped my tears away and asked what was wrong, but I couldn’t answer. I told him I just had to cry and I had no idea why. I couldn’t tell him I was afraid of such a.. small thing.
But it’s not small. Death is not small. It’s.. an end. The big ending of our lifes. I can’t stand the fact that one of my family members or one of my best friends will die one day. I can’t imagine how it must be without them. I’ll miss them, a lot. And I don’t want them to go.
I don’t want to go, either. Where will my thoughts, behaviour and soul go when I die? Where will I go? And my memories, what happens with my memories? I hate it when there’s no answer.

I don’t want to die. I don’t want to go and I don’t want to leave.

Greetings,
Anonymous.
_____________________________________________________
Dank jullie wel voor al jullie reacties en opmerkingen! Ik heb het meeste verandert, geloof ik. Ook als hier fouten in staan, laat het me weten! =)

I can wake up in the middle of the night with an awful headache, being afraid for fire and the weirdest things like explosions and burglars.

^Ik denk dat het is "being afraid OF fire" (:

Ja, daar zat ik dus al tussen te twijfelen. Ik heb het verandert, thanks.