Through the class
Geplaatst: 13 feb 2010 13:09
Through The Glass
Er komt een dag, dat je in de spiegel kijkt. Dat je snel je ogen neerslaat. Je ziet iemand anders, je betast voorzichtig je gezicht. Je neus, hij is groter. Je lippen, smaller. Je oren, flappen. Je bent jezelf niet. Hij die beweert jou te zijn is niet wie jij bent. En dat is raar, dat is vreemd. Maar dat vinden we allemaal heel normaal. We spelen allemaal toneel, we houden ons aan het script. Op tijd springen we in, en is er iemand ziek? Dan doen we meteen auditie voor de nieuwe rol. En of we slecht spelen, of we vergeten onze tekst. Het maakt niet uit, want we zijn toch al aangenomen. Nou voor even dan.
Fleur
Mijn hoofd nestelt zich in de kussens, mijn armen liggen langs mijn dunne lichaam. Mijn voeten komen net onder de dekens vandaan, mijn tenen zijn koud. Mijn telefoon ligt naast me. Mijn vingers zweven boven de toetsen. Waarom is de drang zo groot om te SMSen? Waarom kan ik het niet halen, om van 's ochtends vroeg tot diep in de nacht contact te zoeken met anderen. Met jongens. Raak ik in paniek zodra ik mijn telefoon even niet kan vinden, of als iemand anders dreigt mijn smsjes te lezen?
Met wijd open ogen staar ik naar het plafond. Ik weet hoe het komt, ik weet wat er speelt. Ik en niemand anders. Tranen stromen over mijn wangen.
Mijn telefoon trilt, automatisch word ik wakker. Het display meld dat ik word gebelt. Ik zucht, en neem op. ‘Goeie avond Sexy-’
Er komt een dag, dat je in de spiegel kijkt. Dat je snel je ogen neerslaat. Je ziet iemand anders, je betast voorzichtig je gezicht. Je neus, hij is groter. Je lippen, smaller. Je oren, flappen. Je bent jezelf niet. Hij die beweert jou te zijn is niet wie jij bent. En dat is raar, dat is vreemd. Maar dat vinden we allemaal heel normaal. We spelen allemaal toneel, we houden ons aan het script. Op tijd springen we in, en is er iemand ziek? Dan doen we meteen auditie voor de nieuwe rol. En of we slecht spelen, of we vergeten onze tekst. Het maakt niet uit, want we zijn toch al aangenomen. Nou voor even dan.
Fleur
Mijn hoofd nestelt zich in de kussens, mijn armen liggen langs mijn dunne lichaam. Mijn voeten komen net onder de dekens vandaan, mijn tenen zijn koud. Mijn telefoon ligt naast me. Mijn vingers zweven boven de toetsen. Waarom is de drang zo groot om te SMSen? Waarom kan ik het niet halen, om van 's ochtends vroeg tot diep in de nacht contact te zoeken met anderen. Met jongens. Raak ik in paniek zodra ik mijn telefoon even niet kan vinden, of als iemand anders dreigt mijn smsjes te lezen?
Met wijd open ogen staar ik naar het plafond. Ik weet hoe het komt, ik weet wat er speelt. Ik en niemand anders. Tranen stromen over mijn wangen.
Mijn telefoon trilt, automatisch word ik wakker. Het display meld dat ik word gebelt. Ik zucht, en neem op. ‘Goeie avond Sexy-’