Online Verhalen

Denise + Gymleraar = jaloerse Evy + roddels = ?

"Wat een gezeur..." klaagt Evy "Hoe moet ik dat nou weten!?". We zitten in de mediatheek om huiswerk te maken. Evy blijkt er totaal geen zin in te hebben. En ík heb geen zin in een klagende Evy! Maar klagende mensen zijn eigenlijk nooit mijn ding geweest...
"Ik heb zin een een sigaretje." zucht ze en wiebelt onrustig op haar stoel. Ik kijk haar niet aan. Ze rookt niet eens.
"Hé! Kijk eens! Daar is Verstraten. God oh god,wat is hij knáp!" zwijmelt Evy.
Ik rol met mijn ogen. Ze is 16 en hij is 21...
"Leeftijdsverschil?". Evy draait zich om. Ze kijkt verveeld.
"Wat maakt dat uit?". Ik sta op. "We moeten naar gym." mompel ik.

Ik ren. Mijn benen voelen als marshmallows, maar ik bestuur mezelf met gedachten. Het zweet plakt aan mijn shirt en de druppels rollen langs mijn slapen. Maar ik blijf rennen, rennen tot het einde. Het pijnlijke gevoel in mijn borstkas begint te branden. Als een vlam in mijn keel. Dan kijk ik recht in het gezicht van Verstraten. Geert Verstraten, mijn gymleraar.
Onze blikken kruisen en verankeren zich aan elkaar. Mijn marshmallow-benen...De één struikelt over de ander en alles word weer realistisch.
Mijn bovenlichaam schuift over de grond. Brandende schaafwonden op mijn benen en armen. Mijn gezicht is vertrokken van de pijn.
Opeens voel ik 2 sterke armen om me heen, ze tillen me op en nemen me mee. De enige die ik ken met zachte haartjes op zijn armen is Verstraten.

Even later zit ik in zijn kantoortje. Ik heb wat te drinken gekregen, water.
Verstraten drinkt ook gezellig mee. Ik zit op zijn bureau, hij op zijn stoel.
Opeens kijk ik hem aan. Zomaar. Zijn blik was al langer op mij gericht, merkte ik. Een vloedgolf van emoties en verlangens overspoelt mijn hele lichaam. Het tilt me op. Duwend in de richting van Verstraten. Zijn armen omklemmen mijn heupen en...

what happens next?

Leuk gedaan. Je hebt een aantal leuke en grappige zinnen geschreven. Ook de hoofdstuktitels zijn goed gevonden!

"Wat een gezeur," klaagt Evy. "Hoe moet ik dat nou weten?!"
We zitten in de mediatheek om huiswerk te maken. Evy blijkt er totaal geen zin in te hebben. En ík heb geen zin in een klagende Evy! Maar klagende mensen zijn eigenlijk nooit mijn ding geweest...
"Ik heb zin een een sigaretje," zucht ze en wiebelt onrustig op haar stoel. Ik kijk haar niet aan. Ze rookt niet eens.
"Hé! Kijk eens! Daar is Verstraten. God oh god,wat is hij knáp!" zwijmelt Evy.
Ik rol met mijn ogen. Ze is 16 en hij is 21...
"Leeftijdsverschil?" Evy draait zich om. Ze kijkt verveeld.
"Wat maakt dat uit?" Ik sta op. "We moeten naar gym."

Niet om te muggenziften, maar in bovenstaand stukje heb ik de fouten van de eerste alinea gehaald.

What happens next? Mag ik een gokje wagen?
De leraar duwt de ik-persoon van zich af en zegt dat het nooit wat kan worden tussen hen tweeën, maar ondertussen blijft de ik-persoon wel verlangen naar de leraar.

Het verhaal gaat nogal snel. Het is wat vluchtig geschreven. Binnen twee alinea's weet ik niet alleen dat de ik-figuur stiekem toch wat voelt voor de gymleraar, maar ook dat ze al in een broeierig sfeertje in zijn kamer zit. Ik voel er niet wat bij, want ik ken de ik-figuur nog niet. Ik weet alleen dat ze niet kan sporten en dat klagende mensen 'niet haar ding zijn'. Vooralsnog lijkt dit verhaal vooral op het uitschrijven van een eigen fantasie. Niets mis mee, maar wees je bewust dat het wel een verhaal moet blijven. Dus let op je vertelkunst. Probeer problemen of vragen op te werpen, introduceer de karakters beter.

Zijn armen omklemmen mijn heupen en ik kus zijn warme lippen. Ik leun tegen hem aan en sluit mijn ogen. Plotseling voel ik een zachte duw. Handen die mijn bovenarmen vastpakken en lippen die zich gauw sluiten. Ik schrik en kijk op. Helderblauwe ogen staren me aan.
"Ik ben een leraar, jij bent een leerling. Er zijn grenzen," zegt Verstraten beslist. Beschaamd buig ik mijn hoofd en knik. Dan gaat de bel en de les is voorbij.

In de pauze loop ik naar Evy in de kantine.
"Denise, kan ik wat geld van jou lenen?" vraagt Evy en graait in mijn tas.
Ik mompel wat en kijk naar buiten. Zou Verstraten me leuk vinden?
Ben ik speciaal voor hem? Zou het wat worden tussen ons?
"Aarde aan Denise!" roept Evy, "Waar zit jij met je hoofd?".
"Uhm, nergens. Ik dacht even aan het huiswerk," zeg ik snel. Wat zou Evy denken als ze wist dat ze gezoend had met een leraar? Dat zou verschrikkelijk zijn!
"Oh kijk, daar komt Robert! Wat een lekkertje." fluistert Evy en kijkt naar Robert die voorbijloopt. Zijn bloes half open en afgezakte jeans. Zijn gebruinde huid was bijzonder, aangezien het midden oktober was. Ik keek hem recht in zijn ogen. Spontaan begonnen de vlinders te kriebelen. Wat? Hoe kan ik nou op twee jongens, eh...een jongen en een man verliefd zijn? Denise, hou je kop erbij!

"Ben ik nou de enige die zijn schoenen netjes opruimt of zo?" riep Charlie, mijn zus. Ik heb me ziek gemeld en lig nu thuis. Robert spookte door mijn hoofd, samen met Verstraten. Blozen deed ik bij de gedachten aan Verstraten. Glimlachen als ik aan Robert dacht. Ik spoor echt niet.
"Liefje, wat zit je dwars?" zegt mijn moeder en komt naast me zitten.
"Niks mam. Ik...ik heb gewoon nog wat huiswerk." zei ik en herinnerde mijn smoes tegen Evy. Wat ben ik toch slecht in liegen.
"Wil wat thee? Ik heb net water opgezet." zei mijn moeder lief. Ik schudde van nee. Besluiteloos pakte ik mijn mobiel en begon naar mijn andere vriendin Zoey te sms'en. Ze zat toch op een andere school.

Ben ik nou de enige die verliefd kan zijn op 2 jongens? Xdenise

het is een leuk concept, maar naar mijn mening mag het inderdaad wat langzamer, ik heb het gevoel dat het veel te snel gaat en ik stukken mis!
Maar het concept is zeer leuk en ik ben benieuwd of je het wat meer kan uitwerken!

Liefs

Bedankt! Ik weet dat ik hier en daar wat te snel ga, maar dat gaat denk ik in enthousiasme. Ik probeer erop te letten!

Het is opzich wel leuk geschreven,
Alleen je loopt opver van de tegenwoordige tijd, dat kan opzich leuk zijn, maar het moet wel realistisch zijn.

Probeer er op te letten

Lieve Pebblooz..

Het eerste stukje is een beetje onduidelijk geschreven, misschien kun je dat verbeteren.
Voor de rest is het goed geschreven, en natuurlijk weet ik al wat er na gebeurd..
Leuk bedacht, Meneer verstraten ...

Succes verder!!

Hou je mond Daphne!!!!!!!!!!!!!!!!!!!1

Haha, sorry Mevrouw,..

Dames, willen jullie niet spammen?
Weet dat we er minder op letten, maar dit is niet de bedoeling