Pagina 1 van 1
De knoop doorhakken
Geplaatst: 08 okt 2006 11:20
door Eztherz
De knoop doorhakken
Een mens kan niet beseffen,
wat woorden kunnen aanrichten.
Een mens zal nooit begrijpen,
dat pijn diep in je hart kan snijden.
Een jongen zal nooit weten,
wat zij niet kan vergeten.
Een jongen, nooit begrijpen,
wat een ander haar kan aandoen.
Die ene actie, toch
genomen met een flinke sprong,
geland op de dodelijke rails.
Twee bollen licht, komen
met razende vaart op je af,
terwijl jij geluidloos huilt en wacht.
Geplaatst: 08 okt 2006 14:10
door yesdnil
pfffff..
zo'n triestig gedicht .. echt aangrijpend!
Geplaatst: 08 okt 2006 17:45
door Sebas
Sommig zitten zover in de put dat het hun niet uitmaakt wat voor verdriet ze anderen doen met hun plannen.
Die denken op dat moment alleen aan hun zelf ipv dat ze de problemen proberen op te lossen..
Maar wel een heel triest gedicht..
Geplaatst: 09 okt 2006 16:01
door Eztherz
Triest gedicht... Oké, snap ik. Maar hoe is de kwaliteit?
Geplaatst: 09 okt 2006 16:46
door J++
Zo'n gedicht is niet op kwaliteit te beoordelen.
Er is iets vreselijks gebeurd. of dat nu verleden week, verleden jaar of, zoals in ons geval, zeven jaar geleden is, het blijft onbegrijpelijk.
Hoeveel gedichten je ook maakt, het is nooit helemaal te omvatten in woorden.
Want waar je ook de nadruk op legt, altijd zal je een stuk van de waarheid missen.
En het gaat nooit over.
J++
Geplaatst: 10 okt 2006 13:20
door Sebas
De kwaliteit is enorm groot..
Het is namelijk een stukje uit je zelf, een stukje emotie.
En als een gedacht je kan raken is de kwaliteit sowieso hoog!
Geplaatst: 10 okt 2006 15:29
door Eztherz
Ik weet dat het nooit over gaat. Al wens ik dat op sommige momenten wel. Waarna je weer bang bent diegene tekort te doen door hem te vergeten.
Damn, life is hard.
Geplaatst: 10 okt 2006 15:39
door Sebas
Nee, die gene wil dat jij je leven op pakt en verder leeft.
En diep in je hart zal je die gene nooit vergeten.
Maar door het niet te accepteren wordt je alleen zelf troosteloos en zie je de mooie dingen in het leven niet meer.
Geplaatst: 10 okt 2006 18:32
door Eztherz
Dat is wat jíj zou willen.
En in hoeverre kun je zoiets accepteren? De scheidingslijn is gewoon erg dun. Waardoor je uiteindelijk met jezelf in de knoop komt te zitten.
Geplaatst: 26 okt 2006 13:18
door S.A.M.
Een mooi gedicht, vooral die laatste zin, die het gedicht helemaal afmaakt. Mooi vormgegeven. Aangrijpend, inderdaad. En heel persoonlijk, blijkbaar. Maar dat geeft dit gedicht kracht en met een beetje geluk jou ook.
Geplaatst: 07 nov 2006 06:45
door Eztherz
Bedankt.
