Online Verhalen

//Tom en Roy waren twee klasgenoten van mij. Je zult misschien denken dat dit de humor van een twaalfjarige is, maar toen ik dit schreef was ik ook twaalf jaar. En ik was melig. En je zult dit misschien onhygiënisch vinden haha.

Tom en Roy

Tom is een jongetje. Hij stinkt altijd naar poep. Op een dag ging hij wandelen in het park. Toen zag hij op de stoep een drol liggen. Hij rende ernaar toe en ging erin staan met zijn schoenen. Toen lachte hij. Toen kwam een ander jongetje langs en die zag Tom in die drol staan. Hij rende er ook naar toe en ging naast hem in de drol staan. Toen dat jongetje zei dat hij Roy heet poepte Tom in zijn broek. Roy ging in Tom zijn broek kijken of het wel een grote drol was. En ja, het was een grote drol. Roy pakte de drol op en smeerde die aan zijn broek. Tom was toen heel boos, want het was zijn drol. En hij liet toen een scheet in Roy zijn gezicht. Het was een vieze, natte scheet. Toen moest Roy lachen, want hij had nog nooit zo’n vieze en natte scheet geroken. Tom moest ook lachen want die scheet was rot. Toen waren ze vrienden geworden. En toen kwam er een meisje. Die heette Kots. Tom zag haar en poepte in zijn broek. Toen ging Roy kijken of het wel een grote drol was. Maar nee, het was een klein poepje. Kots kwam kijken of Tom wel vies genoeg was. Maar ze vond Tom niet vies genoeg. Toen ging ze kijken of Roy vies genoeg was. Maar Roy was ook niet vies genoeg. En ze ging weer weg. Toen liet Roy een vieze, taaie, ouwe, rotte, bedorven scheet. Tom viel bijna flauw. Toen moest Tom weer in zijn broek poepen. Roy ging weer kijken of het een grote drol was. Maar het was geen grote drol en ook geen kleine drol. Het was een middelmatige drol. Toen pakte Roy die drol op en likte eraan. Tom was weer boos geworden, want het was zijn drol. En Tom pakte de drol af en ging er zelf aan likken. Roy was boos omdat hij die drol zo lekker vond. Toen kwam er een hond aan. Die hond was ook boos, want Tom en Roy waren in zijn drol gaan staan. Toen moest de hond op de grond poepen. Tom en Roy rende naar de drol en sprongen erin. De spetters vlogen in het rond. De hond was geraakt door een van de spetters. Toen werd de hond nog bozer. De hond ging blaffen. Toen de hond uitgeblaft was gingen Tom en Roy samen naar het zwembad. Roy rende door het zwembad heen maar hij gleed uit over de gladde vloer. Hij viel met zijn hoofd op de harde stenen vloer. Tom kwam eraan gerent om te kijken of Roy ongedeerd was. Maar Roy had een gat in zijn hoofd. Toen moest Tom heel hard lachen. Roy vond het niet zo leuk dat hij zo hard moest lachen. Roy poepte toen in zijn zwembroek. Toen ging Tom kijken of het wel een grote drol was. Maar het was geen grote drol en ook geen kleine drol en ook geen middelmatige drol. Maar het was een natte diaree scheet. Tom likte het op en vond het lekker. Maar er lag nog een beetje op de grond en Roy ging dat oplikken. Toen gingen ze zwemmen in het zwembad. Tom en Roy poepte in het zwembad. Toen werd het water bruin en rood. Want Roy had rode bieten op. Toen moest hij rode poep uitpoepen. Toen kwam er een badmeester aan en hij sprong ook in het zwembad want hij vond dat water er heel fris uitzien. De badmeester poepte ook in het zwembad. Toen kwam de directeur eraan en hij werd heel boos omdat hij zo graag dat frisse water wou opdrinken, maar Tom, Roy en de badmeester hadden de poep vervuilt. De directeur pakte een zwaard en begon het zwembad kapot te hakken. Omdat Tom en Roy dat maar raar vonden gingen ze maar weg. Toen gingen Tom en Roy naar de jongens wc. Ze gingen allebei in een apart hokje zitten. Toen gingen ze proberen om het Wilhelmus te scheten. Maar Roy had die dag even geen gevoel voor ritme, en hij kon het niet. Toen werd Tom boos omdat Roy dat niet kon. Om hardere scheten te laten deed Tom even twee uur een kurk in zijn kont. Na die twee uur haalde hij die kurk eruit en toen kwam er een scheet uit zijn kont die ze in Australië nog konden horen. Roy wou dat ook wel doen maar hij kon geen kurk vinden. En ze leefde nog lang en gelukkig.

Einde

Ok, dit verhaal gaat wellicht nog minder ergens over dan je verhaal over Niks en Niets. Dit is niet melig meer, dit is smakeloos. Nu zal de moderator mij waarschijnlijk vermanen om iets positiefs te zeggen over dit verhaal, maar ik kan het niet. En volgens mij weet je zelf ook wel dat niet het beste is dat je kunt schrijven. Een paar tips:

1: Gebruik niet te vaak 'en toen'. Dan krijgt elke opmerking namelijk een lading van 'niet echt belangrijk'. Bovendien leest het niet lekker.
2: Als je eindigt met 'en ze leven nog lang en gelukkig' besef dan dat dit een typisch einde is voor een sprookje. Wilde je ook een sprookje vertellen? Zo ja, kijk dan eens naar de structuur van de rest van je verhaal. Is dat ook sprookjesachtig?
3: Zorg voor een zekere logica. Als Tom in zijn broek poept alleen omdat hij hoort dat iemand Roy heet, is dat niet logisch. Wat er gebeurt, moet passen binnen je verhaal.

Wat me wel opvalt is dat je taalgebruik - hoewel smakeloos - over het algemeen wel correct is. Dat is een belangrijk gegeven voor een schrijver. Als jij je gaat concentreren op daadwerkelijk het vertellen van een verhaal, kom je waarschijnlijk met iets beters op de proppen dan dit.

Oke ik wist dat de meeste mensen hier niet van gediend waren. Maar het gaat om een zekere humor die de meeste mensen hadden toen ze nog klein en energiek waren. Ik heb dit verhaaltje ook aan veel mensen laten lezen en dan zie ik toch weer die flauwe, kinderachtige humor in hun omhoog komen. En ik vind het bijvoorbeeld geestig als iets wat helemaal nergens over gaat, formeel word overgebracht.

Bovendien was ik toen ook twaalf jaar. Zo'n verhaal wat hoofdzakelijk over de ontlasting van mensen gaat, ga ik nu niet meer schrijven natuurlijk.

op twaalfjarige leeftijd was jij de poep- en pieshumor nog niet ontgroeid? Normaal gesproken is een kind na zijn achtste jaar daar wel overheen. Maar dat terzijde allemaal.

[quote=niet sjors]En ik vind het bijvoorbeeld geestig als iets wat helemaal nergens over gaat, formeel word overgebracht.[/quote]

Vond ik een rare opmerking, want ik zag dat niet terug in je verhaal. Ik neem tenminste aan dat deze opmerking over dit verhaal gaat. Vind je het taalgebruik van dit verhaal formeel?

Nog een opmerking: waarom een verhaal plaatsen dat je zoveel jaar geleden hebt geschreven? Niet dat ik het erg vind, maar ik vroeg me toch af waarom je niet laat zien wat je nu kunt.