Online Verhalen

stormregen

de storm raast in het donker
ik zie hoe de wind tekeer gaat
ik word verblind door de bliksem
ik word doof van de donder
ik word gevoelloos van de kilte van de regen
die spat open op mijn huid
ik smaak de strijd van het leven
ik ruik de geur van onrust en kwaad
ik verschuil mij in de cocon van de wanhoop
waar ik steeds dieper in verdrink
maar het stormwater neemt mij mee
ergens waar de storm gaat liggen
ergens waar de tranen een verlossing zijn

emmeke0401 schreef:ik smaak de strijd van het leven

Is dat niet proef?

Ik proef de strijd van het leven.
Alsof je dan pas weet hoe het leven echt in elkaar zit.
mooi!

Mooi begin, en zoals yael al zei, moet het proef zijn.

emmeke0401 schreef:ik word gevoelloos van de koude van de regen
die spat open op mijn huid

De koude van de regen? Dat is niet.. iets. Het is koude regen, de kou van de regen of, wat in dit geval mij heel mooi lijk de kilte van de regen.

Verder vind ik dat je het gedicht mooi begint, maar er later zo vaak ik begint te gebruiken, dat het een beetje eentonig wordt.