Online Verhalen

Op de korte stoppels van de baard van die oude man
rusten jaren oude woorden
en in zijn ietwat grote oren
fluisterde zijn vrouw hem die vroeger in

In de zachte rimpels van de handen van die zoete vrouw
liggen jarenlange zorgen
en in haar blik die smacht naar morgen
danst haar oudste kind

Op de diepe glimlach van de lippen van die jonge meid
slapen talloze zoute tranen
en op de weg die zij zich baanden
bleef een liefde voor één nacht

In de donkere lokken van de haren van die ruige jongen
hangt een dikke mist
en in zijn stem die onophoudelijk sist
hoor je zijn vader die op hem wacht

Hee laura.
Ik vind het eerste stukje een beetje moeilijk lezen vooral door de laatste zin. Voor mijn gevoel lijkt het net alsof je de zin niet hebt afgemaakt. Kan aan mij liggen hoor. Maar nadat ik dat stukje even een paar keer rustig door las. Begreep ik dat de laatste zin op de tweede zin sloeg?!
Verder vind ik het een mooi gedicht. Niet zo alledaags. Vooral na het eerste stukje vind ik het gedicht mooi!

Laura schreef:en in zijn iet(s?)wat grote oren

Moet daar geen S tussen?

Groetjes!

Hee hee,
bedankt voor je reactie (:
De eerste zin in elke alinea is sowieso lastig omdat die langer is en dus een apart ritme heeft.
En nee, het is wel ietwat Ietswat is geen woord, hehe. Lang leve grammaticacontrole!