Online Verhalen

Proloog


`Rowen toe nou` Rowen voelde het alleen maar branden, pijn doen, het leven had haar bedrogen alleen gelaten op de wereld.
`Rowen asjeblieft ik wil voor je vechten` Rowens voeten bleven rennen over de koude straat, half naakt de kou raakte haar niet, het schoot aan haar snelheid voorbij, het overhemd klemde aan haar bezweten lichaam, haar slipje schuurde aan haar dij.
Ze had geen tijd om te huilen, haar hakken hielden stilstand op het zanderige stuk, het water klotste wild over de kust Rowen liep langzaamer, beheersder het koele water in, het water streelde haar dijen, haar enkels.
Tony hield stilstand, alles, alles was verpest.
Tony waande zich dichter bij Rowen en bedekte een stukje onbedekten huid op haar heup.
`Klootzak` fluisterde Rowen en draaide haar ranke lichaam om drukte haar trillende lippen op de zijnen.
`ik weet het, ik weet het` prevelde Tony zacht.

15lila schreef:
water klotste wild over de kust Rowen liep langzaamer, beheersder het koele water in, het water streelde haar dijen, haar enkels.

wooow heel goed, ik heb maar een opmerking, =en dat is eerst haar enkels zeggen en dan haar dijen omdat de enkels eerder komen

VOor de rest mijn complimenten heel beschrijvend en heel netjes geschreven, het brengt je elkker in verwarring wat goed is dan word ik flink nieuwsgierig naar de rest van het verhaal

dus plaats snel verder

Af en toe moet ik de zin twee keer lezen om het te begrijpen. Ik denk dat het handig is om ook punten te gaan gebruiken om de verschillende zinnen van elkaar te scheiden als je snapt wat ik bedoel.

Verder is het erg leuk geschreven. Al mag het wel iets duidelijker

Fancy pants!
wat een heerlijk spannende proloog,
ik ben benieuwd naar meer!

MORE!! Please.. ik houd wel van die woede/verliefdheid/ik wil je nu soort van verhalen =:]
tot post!

Bedankt voor de leuke reacties !

Ik ben dus Rowen, een klein meisje van 1.55 lang, een heuse kabouter, zeker als je al zeventien lentes oud bent.
Geboren en waarschijnlijk getogen in New York, Manhatten, yep een echte society familie.
Mijn moeder is sociaal psycholoog en mijn vader advocaat en naast mij hebben ze nog drie kinderen verwerkt Beckie, Joffry en Scarabee en nee, ik kan niet met ze opschieten, ondanks dat ik klein en mager ben, zijn zij, volmaakt slank, lang, gebruind en feilloos en, oja dodelijk intelligent. Ik ben niet perfect, maar, ondanks mijn lengte, ben ik best tevreden over mijn uiterlijk.
En ja, ik heb een vriendje; Tony Lucas Broks. Niemand weet het, niemand mag het weten hij is namelijk niet perfect, net zoals ik.


This is life Vergeef altijd uw vijanden, er is niets wat ze meer ergert. Oscar wilde.

'Scarabee donder eens op' scheldt Beckie Louis terwijl ze driftig op de deur van de gezamenlijke badkamer bonkt.
'Scarabee, toe ik moet over een half uur weg' Kirde Beckie zeurend.
Beckie's bruin, zwarten krullen waren wild naar achter gekamd in een grote dot boven op haar hooft, aan haar voeten droeg ze afschuwelijke, roze uggs met een oversized witte blouse die tot haar knokkelige knieën kwam.
'Scarabee ik roep mama' Beckie’s stem sloeg over van frustratie.
Rowen Louis stond in de deur opening van haar, volledig witte slaap kamer het schouwspel te bekijken, haar magere lichaam leunde tegen de deur post, haar lange wijnrode haren raakte makkelijk haar schouderbladen, over haar toch wel ietwat stevige borsten viel een gemakkelijk, slobberig grijs vest en een strakke jeans omhulde haar korte benen.
Dit was dagelijks, Scarabee nam enkel genoeg met een halfuur de warme kraan gebruiken.
Terwijl Beckie en Rowen een krappen tien minuten te verdelen hadden.
Joffry was drieën twintig jaar en daarmee de oudste van het stel, daarna had je Scarabee, de negentien jarige schoonheid, Rowen, zeventien jaar en als jongste dame, Beckie, de irritante, veeleisende puber van vijftien.
Eindelijk dook Scarabee de derde zus uit de badkamer, zij was de langste van de drie ze had stijl glad dat net tot haar brede, atletische schouders raakte, haar slanke lichaam was gehuld in een strak, zwart jurkje dat een heel stuk van haar lange benen bloot liet.
'Jezus schreeuw niet zo je maakt de hele boel hier wakker' zei ze slissend terwijl ze schaapachtig glimlachte naar Beckie en haar ogen over het vervromvraaide lichaam van haar zusje gleed.
Beckie keek haar zus emotieloos aan, gooide een wit satijnen handdoek over haar schouder en liep met grote passen de badkamer in waarbij haar, knot vrolijk mee deinde.
'Rowen' Kirde Scarabee terwijl ze volmaakt glimlachte, al vanaf kinds af aan van Scarabee de mooiste, voor de buitenwereld verbergt ze haar gedrag maar naar haar zusjes zetten ze zichzelf soms behoorlijk af.
'Hoi' zei Rowen terwijl ze haar vest wat dichter ritsten, de galerij was bedekt met schilderijen en portretten in de galerij waren vijf kamers gevestigd, een kamer van Rowen, een van Scarabee, een van Beckie, een werkkamer en de logeer kamer.
Scarabee zwaaide flauwtjes en hees haar grote, blauwe tas over haar schouder en duwde haar oversized zonnebril voor haar heldere ogen.
'Ben weg' riep ze terwijl ze de marmeren trap af liep, al nog schuddend met haar heupen.
Scarabee had altijd vriendjes, altijd jongens achter haar aan, maar vaak niet voor lange duur.
Jason was zeker een van de favorieten.
Beckie was een andere geval, haar oog was gevallen op Devon Prince de knappe zoon van Marnix Prince de houder van Prince inc. voor al uw verzekeringen.
maar triestig, eindigde het verhaal bij het moment dat Beckie Devon aantrof in bed, met een van haar beste vriendinnen Evelien Snyer.Waarna de relatie wel gelijk over was.

Het introduceren van een personage is altijd handig voor het verhaal.

Ik vind het goed geschreven, maar ik zag nog wel één klein spelfoutje, maar daar lees je zo goed als overheen, omdat het grammaticaal ook een woord is.

Verwerkt moet verwerkt zijn volgens mij

Perfet moet toch perfect zijn?

Waarom mogen ze niet weten dat hij het vriendje is? Ja, omdat hij niet perfect is. Zit daar nog een reden achter?
Die vraag blijft bij mij hangen. Ik snap het niet helemaal, maar misschien wordt dat nog duidelijker ^^

Succes met het verhaal ^^
Ik zal het zeker blijven volgen.

Ik word nu wel heel nieuwsgierig waarom haar vriend niet "perfect" is en vooral waarom niemand dus mag weten dat ze een relatie hebben.
Het eerste stuk maakte me ook heel nieuwsgierig, over wat er nou gebeurd zou zijn enzo.

Of tewel, je weet mijn aandacht te trekken en tot nu toe te houden.

Tony's naam schoot ineens te binnen, Rowen zuchten, zijn stem, zijn gezicht alles was mooi en tegelijk fout tegenover haar status, haar familie en vrienden.
Haar lieve Tony, met zijn zachte, witte huid, en zijn vreselijk hese wiet stem.
Rowen kon alles zo goed herinneren, de wind die haar, haar naar achter streelde, de regen die aarzelend naar beneden tobde in het koude, wilde central park.
Rowen was gaan zitten op een bankje, minuten, nee, uren lang, verzonken in zichzelf maar de kou had haar zo aangetast dat haar lichaam zachtjes begon te trillen.
Helemaal alleen, ze voelde zich die dag zo verlaten, door haar vader, moeder, broer en zusjes.
Het deed zoveel pijn, zoveel de tranen biggelde over haar ietwat rode wangen.
De mist schemerde zachtjes, toen er ineens een jongen voorbij liep, zijn lange zwarte haar stroomde langs zijn oren. Zijn droge lippen wreven zachtjes over elkaar om wat vocht te vinden, ineens stond hij stil, de bomen waaide net iets harder, nu Rowen pas zijn zachte, zandkleurige ogen, en zijn eeuwig lange wimpers.
‘Hoi’ zei de jongen, hij krapte voorzichtig aan zijn stukende spijkerbroek.
‘Hoi’ had Rowen geantwoord
‘Sigaret?’ Vroeg de jongen hees.

Nog niet af…

jaaaaaaaa
zijn ze een koppel?
Laat ze een koppel zijn!
Fijn geschreven!!!
Ik heb besloten dat ik geen fan meer wordt van dit verhaal, ik wordt een vaste fan lezer! =D

bedankt ik vind het echt leuke reacties

`ik?` vroeg Rowen, net alsof er nog een paar mensen door central park slenterde.
de jongen knikt terwijl hij langzaam, zonder te vragen naast haar neer plofte,
Scarabee had dit zeker een minpunt gevonden, zijn hele houding trouwens, maar Rowen vond het iets hebben, iets liefs, iets speciaals.
`graag` fluisterde Rowen, in haar leven had ze amper naar een sigaret durfen kijken, maar ach, haar leven was verre van enorm spannend, verre van leuk en aardig gevangen tussen een stel barbies en aanstellerige hupel kutten.
Tony zakt iets onderuit en haalde een sigaret achter zijn oor vandaan, hij staarde naar me, hij bekeek me, zijn wenkbrouwen trokken in een zichtbare, zorgelijke frons.
Tony gaf Rowen een sigaret en stak er zelf een op, hij blaasde de rook langzaam in wolkjes uit.
Rowen stak de sigaret tussen haar lippen, en hield de aansteker tegen de peuk aan, ze voelde de warme lucht haar longen vullen en de hefige rook over haar lippen stromen.
'ik ben tony' stelde Tony zich voor, zijn ogen raakte even de hare, en de magie begon.

Ai, ai ai roken!
=D
Oeh, inderdaad laat de magie maar beginnen!
leuk stukje!
eigenlijk is daar een beter woord voor: "Chill" stukje =D
Ik wacht op het volgende deel!

sorry voor de late post. klein stukje

Rowen draaide zich om, Tony was niet zoals iedereen, zoals jij en ik, hij hield van mij zoals niemand, toch? Rowen voelde aan haar ketting hangertje en zuchte diep.
Joffrey stormde de lange hal binnen, 'Rowen' mompelde hij terwijl hij zijn hand voor haar ogen zwaaide, Rowen betrapt zichzelf op een traan die over haar wang rolde'.
'Ja ik kom al'.

Hoofdstuk 2

Katie had haar lange magere benen over elkaar geslagen en zich neer genesteld op het bed van zeiden, ze was lang, blond en eenorm mager bij elke beweging die ze maakten zag je haar schriele botten uitsteken, de al jarenlange, beste vriendin van Rowen kwam huiswerk maken, maar meestal kwam dat er nooit van.
'Vertel, hoe gaat het' Katie had een vrij hese stem, met best een lekkere toon erin.
Rowen ging op haar knieen zitten, zodat ze nu enigzinds dezelfde lengte had als haar vriendin.
'Goed met jou?' loog Rowen, ze was de weg gewoon even kwijd. ze kon Katie niet vertellen over Tony, over haar problemen ze had niemand om het mee te delen, niemand.

'Ja het gaat wel' Katie was eigenlijk best mooi, haar ouders waren ook rijk, uit de hoogte en boven alles vreselijk en ze was enigs kind.
'Mooizo' knikte Rowen terwijl ze naar haar afgekloven nagels keek.
'Weetje ik ga maar eens' zei katie terwijl ze glimlachten en naar voor kroop om Rowen een knuffel te geven.
'Ok' Rowen gaf Katie een kus op haar rode, koude wangen.
'Wat ga je doen?' vroeg Rowen terwijl ze zich in de grote, zachte kussens liet vallen die op haar bed lagen, Katie ging de laatste tijd sneller weg dan verwacht, vanwege haar vriend.
'Ik moet nog even langs vriendlief' bekende Katie terwijl ze van het bed afgleed en haar, haar in een sierlijke knot wond.
'Ok' Rowen knikte met ingehouden adem.
Katie schoof haar voeten in de zwarte, leren flatjes van Victor en rolf en blies Rowen nog een kus handje voor ze de deur uit liep.
Rowen draaide haar lichaam langzaam om, de tranen ontsnapte langzaam haar hooft ruste op een kussen huilent wiegde Rowen zichzelf in slaap.

*En dan gaan ze samen hun nagels gaan lakken en hun problemen aan elkaar vertellen!*
ja oké ik zal gewoon braaf wachten op een nieuwe stukje van jouw!
dat laatste stuk was idd wel ietsjes te kort maja, beter een kort stukje dan geen
Snel verder!

'Rowen' Joffery klopte op de deur, ´Ja´ geeuwde Rowen terwijl ze wat speeksel van haar lippen veegde.
´He´ Joffery zijn haar zat wild door elkaar, een aantal rode sproeten dwarrelde over zijn neus hij stond ietwat verloren te kijken hij greinsde waardoor zijn onwijs witte tanden bloot liet.
Rowen wond haar, haar in een staartje op haar hoofd ´Hoi´ Rowen trok zich op en strekte haar lichaam uit over het bed, haar korte maar slanke benen raakt niet eens het uiteinde van het twee persoons suede bed.
`Gaat het wel` vroeg joffrey net alsof hij haar gedachten kon lezen.
Rowen trok haar knieen voor haar borsten en sloeg haar armen erover, ze keek op haar kopere Dior Horloge, 7;10.
`Yup het gaat` Antwoorde Rowen, Joffrey was het enige familie lid waar ze een echte band mee had, vroeger hadden ze samen elkaars geheimen gedeelt, en het voor elkaar opgenomen tegen hun ouders maar het leek net alsof Joffrey steets verder van haar weg dreef.

Oei, ik hoop dat het toch goed zal komen met Joffrey
Leuk stukje! Go on! Go on!
=D

I like it

Sorry voor de late post maar hier komt ie.

'Joffrey, wil je me even vast houden' fluisterde Rowen zachtje
Joffrey liet zich zakken op het satijne, bed
schoof naar zijn zusje toe en sloeg zijn bruine, gespierde arm om haar tengere lichaampje heen.
'Tuurlijk' zijn ogen keken bezorgd neer op Rowens donker, bruine kruin neer.
'Bedankt' piepte Rowen zachtjes terwijl ze haar hand voorzichtig om haar broer heen legde en haar hooft liet zakken op zijn schouder.
´graag gedaan´ zij joffrey terwijl hij over het haar van Rowen streelde.
Rowen veegde het vocht uit haar ogen, waarom zij, waarom zij.
ze voelde haar blackberry trillen in haar zakken, ze haalde haar handen los van haar broer en viste haar telefoon onder de dekens uit, het was tony, Rowen kon nu maar even aan een ding denken. ´Oproep beindigd´.

Een teder moment,...
ik ben benieuwd naar het vervolg!