Online Verhalen

Ik weet dat je om mij geeft. Ik ben me ervan bewust dat je elke kans grijpt die je grijpen kunt om mijn aandacht te trekken. Je doet altijd zo ontzettend je best voor mij, en het ontroerd mij ontzettend. Ik vind je een pracht van een meisje, werkelijk waar. Je bent zeker bestemd voor het goeie in het leven. En geloof mij als ik dit zeg. Ik heb het echt werkelijk waar geprobeerd, met al mijn macht. Maar ik heb gefaald.

Ik kan niet van je houden.

Tenminste niet zoals jij van mij houdt. Ik geeft om je, echt, ik wil niets liever dan dat jij gelukkig bent, eerlijk. Maar je verdient beter dan een jongen dat doet alsof hij van jou houdt op die manier. Maar ik weet niet hoe ik dit bericht het beste bij jou kan overbrengen. Ik wil je vriendschap behouden, en ik wil ook niet dat je mij gaat haten. Daar ben je mij te dierbaar voor.

Ik haat het op je te zien huilen. Het gaat mij door merg en been. Welke poging ik ook neem om je op te vrolijken, je bent moeilijk te bedaren.

Ik wil niet ongevoelig overkomen. Maar ook niet te machtig. Je bent zo kwetsbaar. Soms weet ik gewoon echt niet hoe ik je moet benaderen. Je zacht blauwe ogen kijken me dan zo bedroefd aan en je lippen trillen in kwelling. Ik wil je omhelzen, maar ik wil niet dat je er te veel achter gaat zoeken. Het is slechts lichaamscontact, maar het kan zo een sterke emotie uiten. Ik wil dat je het vriendschappelijk en steundend ervaart, dat de boodschap overkomt zoals ''we komen er wel uit, het is goed.'', of ''het is niet erg, ik ben een van de vele vissen en er zijn er nog veel meer.'' maar ik vrees dat je dit niet zal doen.

In plaats daarvan zie je het als een soort van belofte. Een belofte dat ik de rest van mij leven met jou wil besteden. En ik wil je altijd nog wel spreken, maar ik wil niet dat je ongelukkig zou worden in een relatie zonder enige passie. Want dat is echt nodig, passie. Het kan een relatie in stand houden. Dat van ons word bepaald door vertrouwen. En alhoewel vertrouwen ook een basis vormt, alleen dat is niet essentieel.

Dit is geen tienerfilm. Dit is het echte leven. En deze jongen, hoe hard hij het ook probeert, kan gewoon niet verliefd worden op het prachtige, zachte meisje.

Kon ik je maar liefhebben.

Hij is homo. Deze conclusie trok ik na het lezen van het korte verhaal. Je bouwt het stuk en de spanning erin goed op waardoor het soepel leest. Vervolgens laat je het aan de lezer over om een conclusie te trekken. Misschien dezelfde als ik, maar er zijn meer mogelijkheden. Tijdens het lezen vielen me een paar kleine punten op:

Je doet altijd zo ontzettend je best voor mij, en het ontroerd mij ontzettend.

Voor de en kan de komma verwijderd worden

En geloof mij als ik dit zeg.

Het leest krachtiger als je de en hier weg haalt. Bovendien verbind de en geen zinsdelen en heeft het dus geen functie.

In plaats daarvan zie je het als een soort van belofte. Een belofte dat ik de rest van mij leven met jou wil besteden. En ik wil je altijd nog wel spreken, maar ik wil niet dat je ongelukkig zou worden in een relatie zonder enige passie. Want dat is echt nodig, passie. Het kan een relatie in stand houden. Dat van ons word bepaald door vertrouwen. En alhoewel vertrouwen ook een basis vormt, alleen dat is niet essentieel.

Een alinea, waarin je iets wilt zeggen, dat voor mijn gevoel niet zo mooi tot uiting komt als de rest van het verhaal. Ik heb het een paar keer herlezen met hetzelfde resultaat. Ik ben over de tekst gaan nadenken en dat wil je als schrijver vermijden. De lezer moet zich met de inhoud bezig houden. Doe hiermee wat je wilt want het is en blijft jouw verhaal.

Even kleine aanmerkingen op jouw aanmerkingen P. Westdijk

Een komma mag wel degelijk voor een en, misschien denk je van niet omdat het allebei voegtekens zijn, maar als jij als schrijver wilt dat er eerst een kleine pauze is voordat je met de zin verdergaat, dan mag dit.
Je kunt de Schrijfwijzer er op nakijken.

Eveneens mag je een zin met voegwoorden beginnen. Met als regel wel dat er dan nadruk komt op die zin. Er moet dus een reden zijn voor die nadruk. Is die er niet, dan is het gebruik van en of maar inderdaad overbodig. Het heeft dus wel een functie, maar maakt de zin niet altijd krachtiger. Afhankelijk van de informatie die in de rest van de zin staat.

In beide gevallen weer wat opgestoken. Bedankt voor deze correcties.

Elice*, je kent de regels van het schrijven dus beter dan mij.

Ik ken spelling echt niet 100% hoor. Ik waardeer het dat je de moeite heb gestoken om mij te helpen. Wie weet; volgende keer kun je me misschien heel erg goed helpen

Bedankt voor je compliment en CN; bedankt voor weer een wijze les !