Naar mijn allerliefste vijand
Geplaatst: 08 okt 2010 21:51
''Dit is verdomme krankzinnig, Regan. Serieus.'' Kevin klauterde met lood in zijn benen over de schutting van de tuin. Het meisje zuchtte hardop en gaf de jongen een zetje waardoor de jongen bijna rechtstreeks met zijn gezicht in het goedverzorgde bloemperkje viel. ''Allemachtig! Ben je nou helemaal gek geworden?!''
''Ik wilde je alleen helpen.'' Snauwde het meisje bits terug. En vervolgens voelde de jongen hoe de schutting driftig heen en weer bewoog. Nerveus keek hij onder hem en zag hij hoe het meisje ook naar boven klom.
''Wacht even!'' Prevelde hij, neurotisch keek hij om zich heen. ''Wacht tenminste tot ik er overheen ben geklommen!''
''Dan ben ik honderd, Kevin!'' Sneerde Regan.
''Ik wilde je alleen helpen.'' Snauwde het meisje bits terug. En vervolgens voelde de jongen hoe de schutting driftig heen en weer bewoog. Nerveus keek hij onder hem en zag hij hoe het meisje ook naar boven klom.
''Wacht even!'' Prevelde hij, neurotisch keek hij om zich heen. ''Wacht tenminste tot ik er overheen ben geklommen!''
''Dan ben ik honderd, Kevin!'' Sneerde Regan.