Tijgerbalsem
Geplaatst: 25 okt 2006 08:03
Het waren weer een paar zware dagen.Dat kwam deze keer niet door het werk, maar omdat Nel de kamer opnieuw wilde inrichten.
Er hoefde niet eens iets nieuws gekocht te worden, alleen moest alles anders gezet worden.
Ik haat dat. Het liefst zou ik alles de rest van mijn leven laten staan zoals het staat. Dan weet ik alles te vinden, en je raakt gehecht aan de manier waarop je naar de televisie kijkt of aan de tafel de kran leest.
Maar er viel niet over te onderhandelen, alles moest anders.
Nu hebben vrouwen , en de mijne in het bijzonder, geen idee wat er allemaal bij komt kijken als je bijvoorbeeld de kast naar de overkant van de kamer verschuift. Want aan de kast zit een electricitietsnoer en nog een paar kabeltjes. Die zitten van binnen vast aan de verlichting, aan de TV, aan de linkerbox van de stereoinstallatie en aan de telefoon.
Al die kabeltjes moeten dan worden verlegt, verlengt of verkort , en ze worden ook nog zichtbaar. Wat moeten al die snoeren over de grond, hoor ik dan, want Nel wil geen kabels zien als ze in de kamer zit. Als ik dan vertel dat dit kan worden voorkomen door alles op zijn plek te laten staan, is er oorlog. Want alles is al leeggehaald, de serviezen en de glazen staan door het hele huis opgetast, en je hebt geen idee wat er allemaal in de laatjes zit als die leeggemaakt zijn. De enige manier om de oorlog te beeindigen is door ondergronds te gaan en de kabels onder de vloer te trekken.
Nu heet de ruimte onder een huis hier de kruipruimte.Door een luik bij de voordeur kan je er in komen. Het is er pikkedonker en een beetje muf. En inderdaad, je kan er alleen maar onder kruipen. Bovendien liggen er allemaal pijpen van verwarming, water en gas onder de vloer, zodat je daar dan weer overheen moet kruipen. Elke kamer boven heeft zijn eigen fundering, en dat betekent dat je telkens door een gat moet om in de volgende ruimte te komen.
De laatste keer dat ik er kwam was ongeveer tien jaar geleden. Er zaten ongelofelijk veel spinnewebben, maar het ergste was dat ik niet zo goed meer door de gaten paste als vroeger. Het was zaterdagmiddag, en dan is iedereen iets anders aan het doen dus ik moest me zelf er wel doorheen persen. Ik zit weer voor mijn computer, dus dat is wel gelukt. Ook de kabels liggen op hun plaats en alles doet het weer.
Maar mijn nek is door die rondgang onder de vloer hevig verrekt. Ik kan alleen nog maar recht vooruit kijken. De infraroodlamp doet zijn heilzaam werk, maar het schiet niet erg op. Dit is reeds de derde dag dat mijn hoofd vastgeroest lijkt.En het doet pijn!! Auw auw auw auw
auw auw auwauw auw auwauw auw auw!!!!!!!!!!!!!!!!!
J++
Er hoefde niet eens iets nieuws gekocht te worden, alleen moest alles anders gezet worden.
Ik haat dat. Het liefst zou ik alles de rest van mijn leven laten staan zoals het staat. Dan weet ik alles te vinden, en je raakt gehecht aan de manier waarop je naar de televisie kijkt of aan de tafel de kran leest.
Maar er viel niet over te onderhandelen, alles moest anders.
Nu hebben vrouwen , en de mijne in het bijzonder, geen idee wat er allemaal bij komt kijken als je bijvoorbeeld de kast naar de overkant van de kamer verschuift. Want aan de kast zit een electricitietsnoer en nog een paar kabeltjes. Die zitten van binnen vast aan de verlichting, aan de TV, aan de linkerbox van de stereoinstallatie en aan de telefoon.
Al die kabeltjes moeten dan worden verlegt, verlengt of verkort , en ze worden ook nog zichtbaar. Wat moeten al die snoeren over de grond, hoor ik dan, want Nel wil geen kabels zien als ze in de kamer zit. Als ik dan vertel dat dit kan worden voorkomen door alles op zijn plek te laten staan, is er oorlog. Want alles is al leeggehaald, de serviezen en de glazen staan door het hele huis opgetast, en je hebt geen idee wat er allemaal in de laatjes zit als die leeggemaakt zijn. De enige manier om de oorlog te beeindigen is door ondergronds te gaan en de kabels onder de vloer te trekken.
Nu heet de ruimte onder een huis hier de kruipruimte.Door een luik bij de voordeur kan je er in komen. Het is er pikkedonker en een beetje muf. En inderdaad, je kan er alleen maar onder kruipen. Bovendien liggen er allemaal pijpen van verwarming, water en gas onder de vloer, zodat je daar dan weer overheen moet kruipen. Elke kamer boven heeft zijn eigen fundering, en dat betekent dat je telkens door een gat moet om in de volgende ruimte te komen.
De laatste keer dat ik er kwam was ongeveer tien jaar geleden. Er zaten ongelofelijk veel spinnewebben, maar het ergste was dat ik niet zo goed meer door de gaten paste als vroeger. Het was zaterdagmiddag, en dan is iedereen iets anders aan het doen dus ik moest me zelf er wel doorheen persen. Ik zit weer voor mijn computer, dus dat is wel gelukt. Ook de kabels liggen op hun plaats en alles doet het weer.
Maar mijn nek is door die rondgang onder de vloer hevig verrekt. Ik kan alleen nog maar recht vooruit kijken. De infraroodlamp doet zijn heilzaam werk, maar het schiet niet erg op. Dit is reeds de derde dag dat mijn hoofd vastgeroest lijkt.En het doet pijn!! Auw auw auw auw
auw auw auwauw auw auwauw auw auw!!!!!!!!!!!!!!!!!
J++