Online Verhalen

Tranen bereiken de buitenlucht,

kil en koud,

Tranen bereiken je gebroken hart,

Wat men ooit wou,

Tranen met gevoel geuit,

Alleen maar om de woordjes,

die zei ooit spraken,

over jou.


Gevoel,

geuit, met tranen,

Onzeker,Over het leven,

Wat men jou aanbood,

Als een soort van leven.

wat jij nooit wou.



Onzeker,

over jou leven van toen en nu,

Onzeker, over woorden,

Die wij en jij zeggen,

Onzeker over

Over wat?

onzeker, omdat zij dat aanrichten...

Bij jouw!


vor een hele goede vriendinn,, werd altijd gepest nu gaat het gelukkig beter met haar en heeft ze eindelijk weer een lach op haar gezicht, wat je vroeger wel zach, maar dan was het nep. ik zie ook een stukje van me zelf erin natuurlijk niet alles,, groetjes yael

Het knappe van dit gedicht is dat je kunt aanvoelen dat het over pesten gaat zonder dat het uitdrukkelijk gezegd wordt. Daardoor laat je veel ruimte voor de lezer en dat is ontzettend belangrijk. Het ritme klopt ook redelijk. Weinig aan toe te voegen.