Online Verhalen

Heb je een rotdag gehad? Een onvoldoende op school of heeft je computer de geest gegeven? Allemaal dingen waarvan je wilt schreeuwen:'Argh!'

Voel je vrij om je hier even te laten gaan.

De oplader van men laptop scheit er zojuist mee uit.
Hij laad niet meer op en maakt vreemde geluiden.
Word echt helemaal gestoord van dat ding nu

BWAARGHH...
- Heb geen idee voor Valentijnsdag-nagels...
- Niemand geeft een reactie op mijn nieuwe verhaal Jij en ik...
- Mijn tv is overgenomen door mijn broertjes...

Dan meldt je het aan voor het Tipex-Team? Dan krijg je sowieso een reactie. Daarnaast staat je verhaal er nog niet zo lang dus geef het wat tijd.

Hoe kan jou tv overgenomen zijn door je broertjes? Als hij in jou kamer staat heb jij het toch voor het zeggen lijkt me

Mijn usb-sticks gaan aan de lopende band kapot. Duur geintje steeds.

pebblooz schreef:BWAARGHH...
- Heb geen idee voor Valentijnsdag-nagels...
- Niemand geeft een reactie op mijn nieuwe verhaal Jij en ik...
- Mijn tv is overgenomen door mijn broertjes...

Zal ik je dan voor puntje 2 helpen? Aangezien ik me zo vriendelijk voel op deze roze dag...


Mijn arg? Ik heb vandaag geen postbode gezien en ik lig op de loer voor de postbode

Grrr, de koelkast is kapot (scharnieren zaten los ofzo) en nu moet ik telkens naar de garage lopen om daar spullen uit de koelkast te halen die daar staat. Vraag me niet waarom we twee koelkasten hebben, we hebben ook twee vriezers Maar dat is geen pretje door de stromende regen en zeker niet op blote voeten
En met volleybal wil het ook niet lukken. Ik ben halverwege het jaar weer bij mijn oude cluppie gaan spelen omdat ik terug verhuisde naar huis en het team waarin ik nu zit, staat helemaal onderaan. Zaterdag hadden we een wedstrijd die we met een beetje geluk hadden kunnen winnen of iig waar we een paar puntjes hadden kunnen pakken. Verrassing, 4-0 verloren dat was al niet leuk, maar de coach die ons zou moeten oppeppen, hing erbij als een zoutzak en zei alleen wat we fout deden. Na een tijdje zei ze zelfs dat ze geen time-outs meer zou aanvragen, omdat het toch niks zou helpen. Daar heb ik me zo aan geërgerd. Ik snap wel dat ze het niet leuk vindt om te verliezen, maar het leek alsof ze er helemaal niet wilde zijn. Ze zat een beetje ongeïnteresseerd voor zich uit te staren en probeerde ons niet eens te motiveren, terwijl iedereen hartstikke veel inzet toonde en echt wilde winnen.
Vorig jaar zat ik in een ander team, met een andere coach en haar lukte het wel om het team te motiveren. Ik heb haar nog nooit zo gezien van: ja, geef het maar op, het lukt toch niet meer. Waarom ben je dan coach?
Zo, even mijn hart weer gelucht

Ja joh, of je wacht even 4.5 uur op een les die niet doorgaat.
AAAARGH.

Het is dat ik nu met het blok muziekmanagement bezig ben, maar anders was ik daar echt nog van school gegaan.

Heb vanavond nog genoeg werk voor de boeg maar eigenlijk geen zin om het af te maken. Daarom laat ik het er maar bij maar dat betekend dat het zich gaat opstapelen en ik deze week dus hard aan de bak mag.

Grrr ik heb zo weinig geduld o_0

Echt om de 5 minuten hopen dat er iemand iets heeft gepost T-T
Ik ben ZOOOOOOOOOO stom o_0

Zijn mn nieuwe pumps eindelijk binnen.
Is er 1 voor een voet te klein de andere zit perfect.
terug sturen en grotere maat bestellen heeft dus geen nut.
Dan maar terug sturen en men geld terug krijgen en morgen gaan shoppen in de stad voor nieuwe.

Je kan toch gewoon zeggen dat iemand op school/bij de bus/op het station per ongeluk tegen je aan kwam met zijn/haar sigaret?
Besides, dikke kans dat je moeder allang weet dat je rookt
Het stinkt enorm en zelfs als je moeder zelf ook zou roken, zou ze het weten.

Verder wacht ik op reactie van Boekscout op mijn manuscript!
Het duurt me te lang ...
Ze zeiden een week, en nu is 't een week geleden!
Aargh?

pfff, waarom heb ik soms het idee dat ik nooit een leuke jongen/man vind o_0 En degene waar ik natuurlijk helemaal gek van ben is beroemd en leeft in Japan T-T
Waarom ben ik degene die op Japanners moet vallen? o_0

Nou, serieus. Je mag jezelf soms gelukkig prijzen dat je geen leuke man kan vinden. Want serieus als je eenmaal samenwoont, dan kun je ze soms wel door de gehaktmolen halen!
Ik de mijne in ieder geval wel! Meneer komt thuis van werk, ploft neer op de bank, ik vraag hem netjes hoe het was op werk, maar de moeite nemen om dat ook even aan mij te vragen; Ho maar!! Sowieso was ik bezig met schoonmaken toen hij thuiskwam, maar het komt niet in hem op om te vragen - al is het maar vragen!! - of hij kan helpen. (Nee, meneer vindt dat hij na een dagje werken niets meer hoeft te doen.) GODVERDOMME!!! Ik werk ook hoor!!
Dan zwijgt hij de godganselijke tijd, tot hij ineens het briljante idee krijgt om een dvd te gaan opzetten. Op zich niks mis mee, behalve het feit dat ik al muziek aan had staan. Ik werk nu eenmaal fijner met muziek aan. Maar geen vraag, geen overleg, nee... gewoon hup die dvd aan. Raakt ie nog beledigd ook, omdat ik toen zei: "Zal ik dan maar mijn muziek uitzetten?"
En toen hét bewijs dat hij geen hersenen heeft en ze ook nooit zal ontwikkelen: "Oh, wilde je daar graag naar luisteren dan?"
NEE IK HEB HET VOOR DE KAT ZIJN KUT AAN!!!
Echt, wat een niveau! Wat een Einstein!
Dit bovenstaande zei ik dus niet, ik hield het netjes. "Ja, ik zet altijd muziek aan als ik schoonmaak. Dat werkt lekkerder." Oké, ik zei het wel op een wat boze toon. Maar ja, met zo'n helder licht, mag ik?
Toen ging hij demonstratief op zijn mobiel zitten spelen, zonder de dvd verder te kijken, die zette hij uit. Klein kind... Toen ik dat volledig negeerde en gewoon achter mijn laptop kroop en oordoppen in deed, ging ie maar "naar bed". Anders gezegd, hij ligt nu dus boos op bed muziek te luisteren en ik zit in de woonkamer.
Gezellig joh, zo'n vriend.

Voor wie de vrolijke smileys niet snapt: Zoiets heet sarcasme.

Mijn Jupilerboy glimlacht en zwaait en praat soms met me. Voor de rest blijft ie maar bij die hazentand-snol. Grrrr...

Ja argh.
Heeft die gozer weer vrij van werk vandaag.
Heb m al twee weken niet gezien

Cubiculum Nephilia schreef:Nou, serieus. Je mag jezelf soms gelukkig prijzen dat je geen leuke man kan vinden. Want serieus als je eenmaal samenwoont, dan kun je ze soms wel door de gehaktmolen halen!
Ik de mijne in ieder geval wel! Meneer komt thuis van werk, ploft neer op de bank, ik vraag hem netjes hoe het was op werk, maar de moeite nemen om dat ook even aan mij te vragen; Ho maar!! Sowieso was ik bezig met schoonmaken toen hij thuiskwam, maar het komt niet in hem op om te vragen - al is het maar vragen!! - of hij kan helpen. (Nee, meneer vindt dat hij na een dagje werken niets meer hoeft te doen.) GODVERDOMME!!! Ik werk ook hoor!!
Dan zwijgt hij de godganselijke tijd, tot hij ineens het briljante idee krijgt om een dvd te gaan opzetten. Op zich niks mis mee, behalve het feit dat ik al muziek aan had staan. Ik werk nu eenmaal fijner met muziek aan. Maar geen vraag, geen overleg, nee... gewoon hup die dvd aan. Raakt ie nog beledigd ook, omdat ik toen zei: "Zal ik dan maar mijn muziek uitzetten?"
En toen hét bewijs dat hij geen hersenen heeft en ze ook nooit zal ontwikkelen: "Oh, wilde je daar graag naar luisteren dan?"
NEE IK HEB HET VOOR DE KAT ZIJN KUT AAN!!!
Echt, wat een niveau! Wat een Einstein!
Dit bovenstaande zei ik dus niet, ik hield het netjes. "Ja, ik zet altijd muziek aan als ik schoonmaak. Dat werkt lekkerder." Oké, ik zei het wel op een wat boze toon. Maar ja, met zo'n helder licht, mag ik?
Toen ging hij demonstratief op zijn mobiel zitten spelen, zonder de dvd verder te kijken, die zette hij uit. Klein kind... Toen ik dat volledig negeerde en gewoon achter mijn laptop kroop en oordoppen in deed, ging ie maar "naar bed". Anders gezegd, hij ligt nu dus boos op bed muziek te luisteren en ik zit in de woonkamer.
Gezellig joh, zo'n vriend.

Voor wie de vrolijke smileys niet snapt: Zoiets heet sarcasme.

Welkom in het samenwonend leven Dat soort dingen had de gast waar ik mee samenwoonde ook, die ging nog wel iets verder.. die besloot wie er wel en niet bij ons op bezoek mocht enzo..
I dumped his ars.


Ik baal ook beetje vandaag.. Hoewel ik wel helemaal WHIIEE ben door mijn muziekjes ben ik nu ook heel geirriteerd door een verf kwast die midden in mijn kamer ligt te irriteren.
Ik zou donderdag de overdracht van mijn huis hebben maar die sukkels besloten dat ze de vloer uit mijn badkamer moesten openbreken om lekkage bij de onderburen weg te halen (wat wel goed is want nu hoef ik dat tenminste niet te doen..) maja toen moest ik tegels gaan uitzoeken en alles (1,5 uur reistijd voor 10 minuten werk..) en nu mag ik pas over een week aan de slag in mijn huis,.

Ik wil maar 1 muurtje schilderen ofzo.. maar toch!
En maandag ga ik weer werken en ik bedenk me net dat maandag vast niet zo leuk wordt als vrijdag en ik dan weer helemaal subtiel moet gaan doen.. i don't know why but my stupid cheating ex boyfriend hates it when I'm being nice with his best friend.. so grrr

Tot zover mijn arg.

Ik word de laatste tijd zo erg in de stress gezet; wij zijn met ons gezin naar Nieuw-Zeeland gegaan omdat ongeveer mijn halve familie daar woont, geweldig land is het; echt prachtig. Super aardige mensen, knappe jongens, echt een super land! Maar mijn ouders zijn nu van plan om te gaan emigreren over 2 jaar. Dus zodra ik 18 ben willen ze gaan. Ik ben ook helemaal voor emigreren, weg uit Nederland, omdat ik het gevoel heb dat ik iets mis hier en het is niet zo dat ik niet wil gaan vanwege mijn vrienden; Ik zit in 4 vwo, en mijn vrienden in 5 havo, 4 havo en 5 vwo. Tel maar uit. Als ik in de 6e zit zijn al mijn vrienden weg. Dat is verder geen probleem omdat ik ook wel vrienden heb uit mijn klas, maar die echte klik mis ik. Maar ja, Als ik hier in Nederland ga studeren dan ben ik, zeg maar, alleen. Geen gezin om op terug te vallen, echt helemaal alleen, op misschien 1 of 2 tantes en ooms na.
Mijn opa en oma wonen nu naast mij, nouja, mijn oma woont nu naast mij want mijn opa ligt in het ziekenhuis (Kan er ook bij) Mijn opa zal de 2 jaar niet eens halen. Die is overleden nog voor wij gaan emigreren (Klinkt grof maar ja, ) Mijn ouders zijn er nu helemaal voor om mij in Auckland te laten studeren maar dat wil ik niet! Het is altijd al mijn droom geweest om Nederland te ontvluchten en naar Japan te gaan om te studeren. Totaal los van mijn familie, mijn eigen leven leiden en daar misschien te blijven wonen en/of werken. Dan kan ik mijn vrienden opzoeken, terug naar Nederland in vakanties, Dat kan niet als ik in Nieuw Zeeland zit en constant rekening moet houden met mijn ouders en zusjes. Maar dat mag nu niet van mijn ouders omdat ik dan van hun weg ben. Zij willen mij mee slepen naar Nieuw Zeeland en ik mag niet blijven of ergens anders heen gaan!?
"Geen zorgen, niet druk om maken" blijven mijn ouders herhalen Maar hoe kan ik me daar nu niet druk om maken!? Iedere keer tijdens de pauzes op school als ik klets met mijn vrienden dan blijft het door mijn hoofd spoken; "Ik zie ze niet meer over 2 jaar, ik kan ze niet meer opzoeken."
Als iemand zegt tegen me dat hij/zij zelfs na het eindexamen langs zou komen valt dat echt heel zwaar! Ik probeer het er nooit over te hebben omdat ik anderen niet af wil schrikken dus daarom dat ik het er hier allemaal even uit gooi.
Ik wil gewoon mijn eigen leven leiden en tijd nemen voor alles en niet mijn ouders als een puppy achterna blijven lopen en blijven gehoorzamen.

@ timbertje2 damn nu snap ik waarom je soms opeens zo sip kijkt in de pauze
aah ik hoop dat je gewoon mag doen wat je wilt! ;D
ik geloof in je ^^

@timbertje2
Je hebt nog 2 jaar de tijd om je ouders van gedachten te veranderen. Probeer dit dan ook niet te overhaasten, maar stel een strijdplan op
Laat eens wat studiefolders van japan rondslingeren. Begin er een keer op een rustig moment over, zonder al te dwingend te zijn.
Succes!

Ik wou dat ook. Maar dat mocht ook niet van mijn ouders.. Ik ben er te oud voor nu. En ja tuurlijk is het jammer. Maar weet je al wat je wil worden?? Want japan is wel ver weg, dus het is begrijpelijk dat ke ouders bang zijn
(vooral wat er nu gebeurt is)

Japan is wel erg mooi. Maar Korea is leuker, daar wonen al die geweldige K-Pop mensjes waar ik zo verliefd op ben. Mijn argh? Sommige jongens zijn zo oversekst dat ze hun handen niet thuis kunnen houden!!!!!

2 jaar duurt nog even, maar het kan ook zo voorbij zijn. Ik probeer nu gewoon te focussen op school en kijk op internet een beetje naar studeren in NZ en in Japan. Ik wil biomedische wetenschappen, (Of iets in die trant) gaan studeren.
Maar of 2 jaar nou nog lang is of niet, de stress blijft er en ik word er helemaal gek van (Zeker vandaag tijdens een mentor-uur waar we het hele uur hebben gepraat over hoe geweldig het studenten leven in Nederland is...)

timbertje2 schreef:Zeker vandaag tijdens een mentor-uur waar we het hele uur hebben gepraat over hoe geweldig het studenten leven in Nederland is...)

"oh?"zei de student.

Maar ik vind het wel een beetje raar dat jou ouders er zo over denken. Mijn moeder heeft iets van, je bent 20, je moet doen en laten wat je wilt. Jij bent denk ik ook wel de 18 gepasseerd als het zover is?

Nouja, ik hoop voor je dat het nog goed gaat komen dan.


Mijn argh?
meisjes zijn zo ondersekst ze vinden het niet eens leuk als ik aan ze zit

haha, nee hoor .

ehrm... mijn argh is dat ik morgen een halve finale voor de clubkampioenschappen moet spelen die ik waarschijnlijk ga verliezen

Ach je moet bedenken dat het niet over is als je er niet kan studeren Je kan er ook altijd nog daarna naartoe gaan X3 Als er een geweldige school is waar je je vak kunt studeren is dat wel balen natuurlijk. Maar het is niet zo dat je er helemaal niet meer naartoe kunt natuurlijk En het is ook echt heel duur hoor. Daar moet je jezelf niet in vergissen X3

Kun je niet je stage in Japan lopen? In Wageningen waar ik eerst studeerde heb ik verhalen gehoord van mensen die naar China etc gingen. Als je de goede school kiest met de goede contacten, kun je toch nog een jaar of meer naar Japan toe om daar te studeren. Wageningen heeft iig een heel uitgebreid netwerk aan contacten (loop reclame te maken, haha )

ARGH! Sommige mensen zijn zo kinderachtig! Laat mensen toch lekker in hun waarde!

Mijn argh momenteel?
Eigenlijk meerdere..
-Leren voor examen
-Ik krijg de schuld van dingen waar ik niks aan kon doen
-Ik heb een hekel aan 1 bepaalde gozer, omdat hij gewoon niet weet wat hij met me doet.
-Ik moet morgen ineens 3 uur eerder beginnen dan normaal
-En nogmaals EXAMENS.

ARGH.

Al een half jaar een relatie hebben, de laatste maand ineens als grof vuil behandeld worden. Nooit tijd voor je hebben, of gewoon niet reageren. Geïrriteerd doen, altijd zijn klotehumeur op mij afreageren. Geen tijd hebben of de vraag ontwijken als ik een volwassen gesprek probeer te voeren over wat me dwarszit, omdat ik me zorgen maak.

Dan vandaag voor de zoveelste keer afgesnauwd worden per sms, hem vervolgens smeken of ik hem alsjeblieft even mag zien, om te praten, en dan naar je kop geslingerd krijgen dat "Wat ik voel gewoon is wat hij me al een maand duidelijk probeert te maken, maar dat er altijd iets tussen komt. En dat HIJ nu moe is en het er NU NIET over wil hebben."

Nu morgen dus, 99% kans dat het einde in zicht is. Hoera, zie nu nog maar te slapen -_-"

(Off-topic: Ik heb hier echt in geen tijden meer gepost, maar anyway, hallo! :3 )

Ik word echt zwaar depressief als ik dit soort dingen lees -_-"
Maar toch even mijn steentje bijdragen =D

@RedRose Er zit nu een vriendin van mij naast me en die snapt je helemaal ^^

De vriendin die nu naast me zit gaat weg van school na de meivakantie en dat is zo zwaar balen! Ze geeft haar afscheidsfeestje volgende week vrijdag en ik ga haar zo enorm missen! Ze is altijd enorm hyperactief en enorm gezellig om mee te praten ^^ Het is zo jammer dat ze weg gaat =(

pffff Hoe vaak ga ik nog vrienden vinden die eerst een jaar lang iedere dag met me praten over al hun problemen (waar ik op zich geen problemen mee heb) om me vervolgens in de steek te laten zodra ze een vriend vinden!

Hoe kan ik mensen nog vertrouwen als ze me elke keer in de steek laten zodra ze me niet mee nodig hebben?
Ik voel me als een tussendoortje tussen de lunch en het avondeten. Het stomste is nog, dat als 1 van die meiden me nu weer nodig zou hebben, ik nog klaar voor haar zou staan ook.

Agja, wel lekker rustig op msn nu.

Oke mijn argh is best moeilijk uit te leggen. Je hebt jongen A, Jongen B, Jongen C en meisje X

Ik vind A leuk, A vindt X leuk. X vindt zowel A als B leuk, B vindt X leuk.
Het viel mij en C op dat X misschien A leuk vond, dus C wilde ze gaan koppelen en vroeg mijn hulp.
Nu moet ik doen alsof ik mijn best doe om A en X bij elkaar te krijgen en ben ik niks meer dan een goede vriendin van A. Ik heb het idee dat dat niet gaat veranderen. Sorry, het zijn zoveel lettertjes en alles is zo verwarrend dat ik er helemaal gek van word.. Nou kan je het zo wel oplossen als een puzzeltje maar zo makkelijk gaat het niet in het echt. Ik probeer ook vooral X en B bij elkaar te krijgen maar als ik zie hoeveel pijn het A doet om die twee samen te zien, begin ik toch te twijfelen en probeer ik alsnog A en X te koppelen omdat A daar gelukkiger mee is....

Argh!

Ik denk dat je het beste kunt doen is helemaal niet koppelen, laat ze hetzelf uitzoeken zou ik zo zeggen. Met koppelen heb je alleen kans dat er iets niet echts uitkomt.

dus...

jij (L) A
X (L) A
X (L) B
A(L) X
B (L) X
C helemaal alleen XD.

Ehrm, als ik het als wiskundig probleem zou zien zou ik zeggen:
B + X
Zodat de mogelijkheid Jij + A nog mogelijk blijft.

Maar, het is geen wiskundig probleem (ondanks alle lettertjes )

Ik moet het eigenlijk wel als JJJ benaderen. Je kan je het er het beste buiten houden. Meestal als je je ermee gaat bemoeien gaat het juist mis. Als ze voor elkaar gemaakt zijn komt het vanzelf wel.

Het enige wat een goede vriend kan doen is hem/haar te steunen.

Ik ben een keer boos geworden op een vriendin omdat ze met een ongelofelijke viespeuk aanpapte. Het enige wat ik daarmee bereikte was dat ik haar juist in zijn armen duwde. Tuurlijk mag je vertellen dat je het ergens niet mee eens bent. Maar wanneer die persoon er niet naar luistert, moet je deze toch proberen te steunen in zijn/haar verkeerde beslissing. Na mijn uitval besloot ik haar inderdaad te steunen, drie maanden later kwam ze er zelf achter wat voor kwal de jongen was en maakte ze het uit.

Nou kan je je afvragen, wat heeft dit met elkaar te maken? Qua onderwerp niet veel, maar het moraal van het verhaal is dat je je vrienden vooral moet steunen. Een beetje bijsturen is niet verkeerd, maar je moet het roer nooit met twee handen vast proberen te pakken.

Dankje jullie twee, ik hou me er nou ook zoveel mogelijk buiten en zie wel wat er gaat gebeuren. ^^

Omdat de meeste mannen niet weten waar ze mee moeten denken. Ons ehrm, onderdeel kan nogal diplomatiek overheersend zijn. Om het is heel mooi te brengen. Het is moeilijk om dan naar het verstand te luisteren. Niet onmogelijk, maar ook ik heb in het verleden wel is met het verkeerde onderdeel gedacht. Het enige wat ik je wel voor positiefs over mijn soort kan vertellen, is dat je wel mannen hebt die in ieder geval proberen hun verstand te gebruiken. Waarbij het meestal goed gaat. Alleen moet je die natuurlijk wel eerst vinden. Meestal is dat niet makkelijk, omdat het juist de jongens zijn die meer in de achtergrond staan.

Ik weet niet waar het om draait, dit is daarom het enige wat ik erover kan vertellen.

GRRR...
Waarom zijn examens zo vervelend? Ze laten me maar niet met rust, wat ik ook doe.
Als ik op OV zit, aan het teknenen ben, een film kijk
Ik krijg altijd dit stomme zinnetje door mijn hoofd galmen:
Moet jij niet leren? Straks zak je nog..

*rent rondjes om het huis*

Ik word er gek van!!

(oh, en het is vrijdag de 13e )

Het knaagde gewoon aan me. Ik zat in de les, mijn voet ging op en neer en mijn vingers trommelden er op los. Steeds keek ik weer achter me, maar hij was er niet. Hij was ziek, zeiden zijn vrienden. Maar ik heb hem nodig om mijn dagelijkse dosis liefde te krijgen. En nu moet ik een weekend in zonder een knuffel, lach of zoentje.

Vrijdag de dertiende: 3/10 voor een luistertoets

AAARGH, die ratten jatten én mijn chips en knagen aan mijn t-shirt.. AAARGH!

Voor de rest houd ik wel van ze hoor!

Had ik eens een vrije namiddag, waarin ik bijna geen enkel huiswerk had, behalve mijn map godsdienst in orde steken, schrijft mijn ma me in voor bloemschikken, daarna logopedie en daarna pas die map. Gevolg: maar een uur vrije tijd, terwijl het normaal een hele dag zou zijn. Fijn.

Dan snap je pas waarom de leraar het daar over had o_0 Ik vind het echt gruwelijk irritant en snap nu waarom hij dat zei....
Sommige mensen kunnen veel dingen leren van hem T-T

Grasmaaien!!!! Grrr, dat haat ik zo ik word er zo ontzettend chagrijnig van dat ding maakt zoveel lawaai en wil nooit doen wat ik wil dat het doet. En dan moet ik er ook nog voor zorgen dat dat snoer niet onder de messen komt, wat inhoudt dat het op mijn schouder ligt, waar het de hele tijd vanaf valt en was ik klaar, alles mooi opgeruimd, komt mijn moeder: 'De zijtuin hoort er ook nog bij'
Rot op!!!! Gvd. 'Nee, de zijtuin hoort er niet bij.
'Saskia, de zijtuin moet ook nog.'
'Nee, we hebben geen zijtuin.'
Toch maar naar beneden gegaan, alles weer gepakt, klotesnoeren weer door elkaar. Eindelijk alles gemaaid, nog chagrijniger geworden, stoot ik me aan een brandnetel stomme kutdingen!
En weer alles moeten opruimen, weer al die snoeren opgerold, weer meer aan geërgerd. Gelukkig ben ik nu klaar, mag ik gaan werken --' dag vrije ochtend

WHAHAHAHA xD sorry sas ik heb heeel veel medelijden met je * gniffel *

Mijn ochtend is weer goed

Oke, sorry saskje, maar dat is serieus het grappigste wat ik ooit heb gehoord. ;D.
Medelijden met je hoor!
xD.

Ergernis: mensen die geen medelijden met me hebben omdat ik het gras moest maaien, maar me in plaats daarvan uitlachten
Grmbl, grmbl