Online Verhalen

Ik kijk naar de witte vlokken,
ze dansen in vreemde vormen.
Ze gaan langzamer,
en vervagen.

Ik heb genoten,
van de bewegingen,
de passie,
zonder dat die te zien was.

Ik luister naar het klaaglied,
dat de vogels fluiten.
Ze vliegen op,
en verdwijnen uit het zicht.

Ik heb genoten,
van het gezang,
de pijn,
zonder dat die te horen was.

Ik voel de tranen,
van de wolken die huilen.
Ze drijven uiteen,
en verdwijnen.

Ik heb genoten,
van de emotie,
de intensiteit,
zonder dat die te voelen was.

Ik proef het zout,
van de woedende zee.
Hij kalmeert,
maar blijft in beweging.

Ik heb genoten,
van de smaken.
de strijd,
zonder dat die te proeven was.

Ik genoot,
van deze dingen.
Zonder ervan overtuigd te zijn,
dat ze bestaan.

Een lang gedicht, maar ik begrijp de betekenis niet helemaal. Het gaat over het genieten van.. het geloven? Tenminste, naar aanleiding van je laatste strofe denk ik aan geloof.
Kun je mij misschien het gedicht uitleggen?

In de eerste plaats gaat het gedicht over dat ik geniet van dingen die anderen soms niet zien.
In de tweede plaats gaat het over de tegenstelling in het leven dat ze niet met, maar ook niet zonder elkaar kunnen.