Herinnering aan een mooie vrouw.
Geplaatst: 16 feb 2011 14:36
Herinnering aan een mooie vrouw.
U wilt het niet geloven, maar toen ik achttien was kreeg ik voor het eerst een tweedehands fiets, die mijn vader voor vijftien gulden op de kop had getikt. Ik werkte toen al bij een baas en verdiende heel weinig en dat moest ik ook nog afgeven aan mijn moeder. Een paar gulden zakgeld kreeg ik. Ik was dolblij met die fiets en ik mocht een week op vakantie komen bij oom Piet en tante Aaltje. Op een regenachtige ochtend vertrok ik van Amsterdam naar hun boerderij, in de buurt van Schagen. Toen ik de pont over het IJ over was begon de zware trap tegen de noordwesten wind en de kletterende regenbuien in mijn gezicht. Pas tegen drie uur in de middag reed ik het erf op van hun boerderij.
Een blij gevoel ging door mij heen, want daar zag ik mijn lieve tante, een flinke boerin, op haar klompen in de moestuin bezig boontjes te plukken Toen ze me zag kwam ze meteen naar me toe, omhelsde en kuste me en zei:
''Ben je daar eindelijk m'n jong, flink van je hoor tegen de storm in. Kom maar gauw mee, zal ik wat te drinken voor je maken. Daar was ik wel aan toe, in de grote woonkeuken rook het heerlijk naar gebakken brood. Tante bakte elke dag een tarwebrood in een oventje op een petroleumstel. Ze sneed een paar plakken van dat heerlijke brood en deed er alleen roomboter op. Wat smaakte mij dat lekker, dat zelf gebakken brood en een beker verse karnemelk. De moeheid in mijn benen voelde ik gewoon wegstromen.
Oom Piet was nog op het land aan het werk en gelukkig was het weer opgeklaard en liet de zon haar warme stralen weer voelen. Ik houd van het platte land, heerlijk rustig en toen ik wat rond ging kijken in de omgeving genoot ik van het goudgele graan op de velden, wuivend in de wind. Vlak na de oorlog was ik ook al een keer bij hun geweest, maar met mijn ouders, eerst met de trein naar Schagen en dan met een bus, een hele onderneming. Toen leerde ik Greetje kennen, een boerendochter uit de buurt, een mooi slank meisje met blond krullend haar en blauwe ogen, een heel lief kind. Ik vroeg aan mijn tante of Greetje nog hier woonde, want ik wilde haar graag weer eens zien. Ze was even oud als ik, dus zou ze nu ook achttien zijn. Ik was erg benieuwd hoe ze er nu uit zou zien.
Tante zei:
''Ja Kees, ze woont nog steeds bij haar ouders en volgens mij heeft ze verkering met Marijn uit de Wieringerwaard, een zoon van de molenaar. Ik zie ze wel eens langs fietsen en zwaaien we naar elkaar, maar misschien zie je haar aanstaande zaterdagavond, want dan is er een dansavond in de schuur van haar vader. Ga daar naar toe, gezellig voor je.''
''Doe ik tante, lijkt mij wel wat.''
Oom Piet kwam tegen half zes thuis en gaf mij een hand en zei:
''Mooi Kees dat je er bent, dan kan je morgen meteen aan het werk, want er is nog een hoop te doen.''
''Dat vind ik fijn oom, ik werk graag op een boerderij.''
Hij keek me aan of hij het niet geloofde, maar ik meende het echt. Het is toch hartstikke gezond de hele dag in de buitenlucht te werken. Ik kreeg zelfs weer een kleur op mijn witte stadsgelaat.
Toen het zaterdagavond was geworden ging ik met lood in mijn schoenen op weg naar de boerderij waar de dansavond was georganiseerd. Ze zouden best opkijken naar die vreemde snoeshaan, dacht ik. Ik ging de schuur in en zag tegen de wanden tafeltjes en stoelen staan en achterin op een podium een grote tafel met een geluidinstallatie. De schuur stroomde langzaam vol met jongelui, meisjes en jongens, uit de buurt. De meisjes droegen in die tijd nog lange rokken of jurken en korte sokken. De meeste meiden had blond haar en de stevige boerenjongens ook. Ik was een lange magere stadsjongen met donker krullend haar en ze keken al minachtend naar me.
Ik voelde mij niet op mijn gemak en ging maar op een stoel zitten aan een tafeltje en wachtte af. Op een gegeven moment nam een ouder persoon plaats op het podium en heette iedereen van harte welkom en hoopte op een gezellige dansavond. Naast het podium was een lange tafel geplaatst waar bier en andere dranken gekocht konden worden. De muziek begon te spelen, voornamelijk dansmuziek van de Ramblers en Victor Silverster. Iedereen ging op de dansvloer, die bezaaid was met los stro, ook de hele schuur rook naar hooi, maar voor mij was geen partner, dus ik bleef rustig op de stoel zitten. Opeens zag ik Greetje ook dansen met een jongen. Ik keek mijn ogen uit, want ze was nog mooier geworden, langer en volslank met grote borsten. Het zweet stond in mijn handen van de spanning en dacht zou ze me gezien hebben.
Ja hoor, want toen het paar dichtbij me was gekomen zag ik, dat ze glimlachte naar mij. Daar was ik blij om. Later op de avond toen het buiten donker werd, ging het licht aan in de schuur. Een zacht oranje licht verspreidde zich, heel romantisch, maar ik zat nog steeds alleen. Niemand vroeg mij ter dans. Al die meisjes hadden al een jongen om mee te dansen en die jongens zullen wel gauw jaloers worden als hun vriendin mij zou vragen, dus bleef ik alleen met een biertje aan een tafeltje zitten.
Toen gebeurde het. Ik zag een vrouw van ongeveer dertig jaar de schuur binnenkomen. Ze droeg een kort strak groen rokje en zag mij kennelijk zitten, want ze kwam naar mij toe en vroeg of ze aan het tafeltje mocht plaats nemen. Ze keek heel vriendelijk naar me. Ze was heel mooi en had rood krullend haar en haar lippen waren fel rood gekleurd met lippenstift.
Ze bood mij een sigaret aan, een Miss Blanc. Ik pakte hem aan en kreeg het Spaans benauwd, want ik had nog nooit gerookt en kon ik haar geen vuurtjes aanbieden. Wat voelde ik mij opgelaten.
''Geeft niet'', zei ze en ze pakte een aansteker en gaf mij een vuurtje. De sigaret brandde, maar ik kreeg een enorme hoestbui. Sommigen keken al naar me, maar toen kwam er een boer op klompen aanlopen en moesten we onze sigaretten van hem uit doen. In de schuur mocht niet gerookt worden en achteraf was dat bij de ingang op een bord aangegeven. De muziek begon weer te spelen en tot mijn grote schrik trok de vrouw, die zich als Patricia had voorgesteld, mij aan de hand mee naar de dansvloer. Nu stond er een grote stijve hark op de dansvloer met een mooie dame, die ik om haar mollige middel moest vasthouden. Thuis ben ik opgegroeid met broers en had geen enkele ervaring met vrouwen.
Ik voelde mij diep ongelukkig en gaf in gedachten mijn ouders de schuld. Voor dansles was geen geld en je moest al je verdiende geld afgeven, ook mijn eerste vakantiegeld van zestig gulden. Zelf mocht ik vijf gulden houden. Van dat dansen kwam helemaal niks terecht, ik maakte zulke rare bewegingen, dat het bij de anderen opviel. Het zweet brak bij mij alle kanten uit, wat een vertoning. Eigenlijk had ik zin om weg te rennen. Patricia vond het gelukkig niet erg en begeleidde mij majestueus naar het tafeltje. We dronken nog wat en ze keek steeds naar me.
Opeens zei ze:
''Zullen we een eindje gaan wandelen, Kees. Het is lekker buiten, een heerlijke zomeravond.''
Dat vond ik een prima idee en ging met haar mee. Heerlijk uit die benauwde schuur vandaan. We liepen achter de boerderij aan de rand van een graanakker over een zandpad. Ik had al een beetje verstand van het weer en had eerder op de dag al wolken waargenomen, die onweer voorspelden, maar er was nog niets aan de hand.
We liepen naast elkaar en ze hield mijn hand vast. Mijn hart klopte in mijn keel, wat een ervaring met zo'n mooie vrouw over een akker te lopen. Niemand kon je daar bespieden. Ik keek naar de lucht en zag, dat het in het zuiden donkere wolken verschenen en het was drukkend warm.
Opeens zei ze:
''Zullen we effen gaan zitten, Kees?, en ze maakte in het hoogstaande graan een vlakke plek waas we naast elkaar gingen zitten. Ik voelde mij ongemakkelijk en ook weer avontuurlijk. Moet je nagaan op een warme stille zomeravond naast een jonge vrouw onbespied op een plek tussen het graan. Dat maak je in Amsterdam niet mee. Ze trok haar korte rok nog meer naar boven en ik zag haar bruin getinte mooie benen en dijen. Ik werd niet goed, wat gebeurt hier, dacht ik. Ik durfde haar niet aan te raken, daar was ik veel te verlegen voor, maar ik had er wel zin in.
Allebei zaten we stil voor ons uit te kijken, maar je zag alleen maar graan. Ze zal wel gedacht hebben, wat is die gozer toch netjes. Ze zal misschien wel andere ervaringen hebben gehad. Het begon nu echt donker te worden en de maan was nergens te zien, maar het weerlichtte wel in de verte. Ik voelde dat er onweer naderde. Ze ging languit op haar rug liggen en ik stijve hark bleef gewoon zitten. Ik dacht wat doe ik eigenlijk hier nog, wat moet dat mens van me. Lag ik maar in mijn nest, dacht ik. Ineens voelde ik haar hand om mijn nek en ze trok mijn hoofd zachtjes naar de grond en ze zei:
''Schatje, geef me een kus. Niemand had nog nooit schatje tegen me gezegd, ook mijn moeder niet, maar wel hufter. Ik rook een soort parfum toen ik haar wang voelde, maar ik zoende haar nog niet. Toen begon ze mij hartstochtelijk te zoenen. Wat een toestand, dat had ik nog nooit meegemaakt, maar ook bij mij begonnen de hormonen op te spelen.
Ik kreeg aanschouwelijk onderwijs in de liefde. Omdat het donker was had ik niet zo gauw in de gaten, dat ze haar bloes naar boven had geschoven. Ze pakte mijn hand en ik moest haar borsten strelen. Ik had nog nooit een tiet aangeraakt, ja vroeger toen ik pas geboren was, maar dat kon ik mij natuurlijk niet herinneren. Ik begon nog harder te zweten toen ik haar dijen moest aanraken. Wat kan het toch raar lopen, meestal zijn het de mannen die het initiatief nemen, maar in mijn geval kwam het me aangewaaid. Toen ik ook nog haar buik mocht aanraken begon het dichtbij te onweren. De lucht was voortdurend verlicht, dus tijd om de benen te nemen. We stonden op, want een hevig onweer barstte los. Dus heel gevaarlijk om in het open veld te zijn. Ook begon het nog hard te regenen en we waren blij weer in de schuur te zijn, waar het een oorverdovend lawaai was van geschreeuw van dronken lui. We hebben samen nog wat bier gedronken en toen het onweer voorbij was ben ik naar de boerderij van mijn tante en oom gelopen. Patricia zag ik niet meer, waar die zo gauw gebleven was is mij nog een raadsel.
De volgende dag heb ik Greetje ontmoet. Ze had mij weg zien lopen met Patricia, maar kon mij niet meer waarschuwen, dat het een hoertje was uit Alkmaar en die de gewoonte had langs feestjes te gaan om een klant op te pikken. Ik schrok er wel van, maar ze heeft aan mij geen geld gevraagd. De zondag erop nam ik weer afscheid van oom Piet en tante Aaltje en fietste nu met de wind mee naar Amsterdam. Maandagmorgen stond ik weer aan de draaibank en moest ik steeds aan Patricia denken. Ze had wat in mij los gemaakt.
Kees Niesse.
U wilt het niet geloven, maar toen ik achttien was kreeg ik voor het eerst een tweedehands fiets, die mijn vader voor vijftien gulden op de kop had getikt. Ik werkte toen al bij een baas en verdiende heel weinig en dat moest ik ook nog afgeven aan mijn moeder. Een paar gulden zakgeld kreeg ik. Ik was dolblij met die fiets en ik mocht een week op vakantie komen bij oom Piet en tante Aaltje. Op een regenachtige ochtend vertrok ik van Amsterdam naar hun boerderij, in de buurt van Schagen. Toen ik de pont over het IJ over was begon de zware trap tegen de noordwesten wind en de kletterende regenbuien in mijn gezicht. Pas tegen drie uur in de middag reed ik het erf op van hun boerderij.
Een blij gevoel ging door mij heen, want daar zag ik mijn lieve tante, een flinke boerin, op haar klompen in de moestuin bezig boontjes te plukken Toen ze me zag kwam ze meteen naar me toe, omhelsde en kuste me en zei:
''Ben je daar eindelijk m'n jong, flink van je hoor tegen de storm in. Kom maar gauw mee, zal ik wat te drinken voor je maken. Daar was ik wel aan toe, in de grote woonkeuken rook het heerlijk naar gebakken brood. Tante bakte elke dag een tarwebrood in een oventje op een petroleumstel. Ze sneed een paar plakken van dat heerlijke brood en deed er alleen roomboter op. Wat smaakte mij dat lekker, dat zelf gebakken brood en een beker verse karnemelk. De moeheid in mijn benen voelde ik gewoon wegstromen.
Oom Piet was nog op het land aan het werk en gelukkig was het weer opgeklaard en liet de zon haar warme stralen weer voelen. Ik houd van het platte land, heerlijk rustig en toen ik wat rond ging kijken in de omgeving genoot ik van het goudgele graan op de velden, wuivend in de wind. Vlak na de oorlog was ik ook al een keer bij hun geweest, maar met mijn ouders, eerst met de trein naar Schagen en dan met een bus, een hele onderneming. Toen leerde ik Greetje kennen, een boerendochter uit de buurt, een mooi slank meisje met blond krullend haar en blauwe ogen, een heel lief kind. Ik vroeg aan mijn tante of Greetje nog hier woonde, want ik wilde haar graag weer eens zien. Ze was even oud als ik, dus zou ze nu ook achttien zijn. Ik was erg benieuwd hoe ze er nu uit zou zien.
Tante zei:
''Ja Kees, ze woont nog steeds bij haar ouders en volgens mij heeft ze verkering met Marijn uit de Wieringerwaard, een zoon van de molenaar. Ik zie ze wel eens langs fietsen en zwaaien we naar elkaar, maar misschien zie je haar aanstaande zaterdagavond, want dan is er een dansavond in de schuur van haar vader. Ga daar naar toe, gezellig voor je.''
''Doe ik tante, lijkt mij wel wat.''
Oom Piet kwam tegen half zes thuis en gaf mij een hand en zei:
''Mooi Kees dat je er bent, dan kan je morgen meteen aan het werk, want er is nog een hoop te doen.''
''Dat vind ik fijn oom, ik werk graag op een boerderij.''
Hij keek me aan of hij het niet geloofde, maar ik meende het echt. Het is toch hartstikke gezond de hele dag in de buitenlucht te werken. Ik kreeg zelfs weer een kleur op mijn witte stadsgelaat.
Toen het zaterdagavond was geworden ging ik met lood in mijn schoenen op weg naar de boerderij waar de dansavond was georganiseerd. Ze zouden best opkijken naar die vreemde snoeshaan, dacht ik. Ik ging de schuur in en zag tegen de wanden tafeltjes en stoelen staan en achterin op een podium een grote tafel met een geluidinstallatie. De schuur stroomde langzaam vol met jongelui, meisjes en jongens, uit de buurt. De meisjes droegen in die tijd nog lange rokken of jurken en korte sokken. De meeste meiden had blond haar en de stevige boerenjongens ook. Ik was een lange magere stadsjongen met donker krullend haar en ze keken al minachtend naar me.
Ik voelde mij niet op mijn gemak en ging maar op een stoel zitten aan een tafeltje en wachtte af. Op een gegeven moment nam een ouder persoon plaats op het podium en heette iedereen van harte welkom en hoopte op een gezellige dansavond. Naast het podium was een lange tafel geplaatst waar bier en andere dranken gekocht konden worden. De muziek begon te spelen, voornamelijk dansmuziek van de Ramblers en Victor Silverster. Iedereen ging op de dansvloer, die bezaaid was met los stro, ook de hele schuur rook naar hooi, maar voor mij was geen partner, dus ik bleef rustig op de stoel zitten. Opeens zag ik Greetje ook dansen met een jongen. Ik keek mijn ogen uit, want ze was nog mooier geworden, langer en volslank met grote borsten. Het zweet stond in mijn handen van de spanning en dacht zou ze me gezien hebben.
Ja hoor, want toen het paar dichtbij me was gekomen zag ik, dat ze glimlachte naar mij. Daar was ik blij om. Later op de avond toen het buiten donker werd, ging het licht aan in de schuur. Een zacht oranje licht verspreidde zich, heel romantisch, maar ik zat nog steeds alleen. Niemand vroeg mij ter dans. Al die meisjes hadden al een jongen om mee te dansen en die jongens zullen wel gauw jaloers worden als hun vriendin mij zou vragen, dus bleef ik alleen met een biertje aan een tafeltje zitten.
Toen gebeurde het. Ik zag een vrouw van ongeveer dertig jaar de schuur binnenkomen. Ze droeg een kort strak groen rokje en zag mij kennelijk zitten, want ze kwam naar mij toe en vroeg of ze aan het tafeltje mocht plaats nemen. Ze keek heel vriendelijk naar me. Ze was heel mooi en had rood krullend haar en haar lippen waren fel rood gekleurd met lippenstift.
Ze bood mij een sigaret aan, een Miss Blanc. Ik pakte hem aan en kreeg het Spaans benauwd, want ik had nog nooit gerookt en kon ik haar geen vuurtjes aanbieden. Wat voelde ik mij opgelaten.
''Geeft niet'', zei ze en ze pakte een aansteker en gaf mij een vuurtje. De sigaret brandde, maar ik kreeg een enorme hoestbui. Sommigen keken al naar me, maar toen kwam er een boer op klompen aanlopen en moesten we onze sigaretten van hem uit doen. In de schuur mocht niet gerookt worden en achteraf was dat bij de ingang op een bord aangegeven. De muziek begon weer te spelen en tot mijn grote schrik trok de vrouw, die zich als Patricia had voorgesteld, mij aan de hand mee naar de dansvloer. Nu stond er een grote stijve hark op de dansvloer met een mooie dame, die ik om haar mollige middel moest vasthouden. Thuis ben ik opgegroeid met broers en had geen enkele ervaring met vrouwen.
Ik voelde mij diep ongelukkig en gaf in gedachten mijn ouders de schuld. Voor dansles was geen geld en je moest al je verdiende geld afgeven, ook mijn eerste vakantiegeld van zestig gulden. Zelf mocht ik vijf gulden houden. Van dat dansen kwam helemaal niks terecht, ik maakte zulke rare bewegingen, dat het bij de anderen opviel. Het zweet brak bij mij alle kanten uit, wat een vertoning. Eigenlijk had ik zin om weg te rennen. Patricia vond het gelukkig niet erg en begeleidde mij majestueus naar het tafeltje. We dronken nog wat en ze keek steeds naar me.
Opeens zei ze:
''Zullen we een eindje gaan wandelen, Kees. Het is lekker buiten, een heerlijke zomeravond.''
Dat vond ik een prima idee en ging met haar mee. Heerlijk uit die benauwde schuur vandaan. We liepen achter de boerderij aan de rand van een graanakker over een zandpad. Ik had al een beetje verstand van het weer en had eerder op de dag al wolken waargenomen, die onweer voorspelden, maar er was nog niets aan de hand.
We liepen naast elkaar en ze hield mijn hand vast. Mijn hart klopte in mijn keel, wat een ervaring met zo'n mooie vrouw over een akker te lopen. Niemand kon je daar bespieden. Ik keek naar de lucht en zag, dat het in het zuiden donkere wolken verschenen en het was drukkend warm.
Opeens zei ze:
''Zullen we effen gaan zitten, Kees?, en ze maakte in het hoogstaande graan een vlakke plek waas we naast elkaar gingen zitten. Ik voelde mij ongemakkelijk en ook weer avontuurlijk. Moet je nagaan op een warme stille zomeravond naast een jonge vrouw onbespied op een plek tussen het graan. Dat maak je in Amsterdam niet mee. Ze trok haar korte rok nog meer naar boven en ik zag haar bruin getinte mooie benen en dijen. Ik werd niet goed, wat gebeurt hier, dacht ik. Ik durfde haar niet aan te raken, daar was ik veel te verlegen voor, maar ik had er wel zin in.
Allebei zaten we stil voor ons uit te kijken, maar je zag alleen maar graan. Ze zal wel gedacht hebben, wat is die gozer toch netjes. Ze zal misschien wel andere ervaringen hebben gehad. Het begon nu echt donker te worden en de maan was nergens te zien, maar het weerlichtte wel in de verte. Ik voelde dat er onweer naderde. Ze ging languit op haar rug liggen en ik stijve hark bleef gewoon zitten. Ik dacht wat doe ik eigenlijk hier nog, wat moet dat mens van me. Lag ik maar in mijn nest, dacht ik. Ineens voelde ik haar hand om mijn nek en ze trok mijn hoofd zachtjes naar de grond en ze zei:
''Schatje, geef me een kus. Niemand had nog nooit schatje tegen me gezegd, ook mijn moeder niet, maar wel hufter. Ik rook een soort parfum toen ik haar wang voelde, maar ik zoende haar nog niet. Toen begon ze mij hartstochtelijk te zoenen. Wat een toestand, dat had ik nog nooit meegemaakt, maar ook bij mij begonnen de hormonen op te spelen.
Ik kreeg aanschouwelijk onderwijs in de liefde. Omdat het donker was had ik niet zo gauw in de gaten, dat ze haar bloes naar boven had geschoven. Ze pakte mijn hand en ik moest haar borsten strelen. Ik had nog nooit een tiet aangeraakt, ja vroeger toen ik pas geboren was, maar dat kon ik mij natuurlijk niet herinneren. Ik begon nog harder te zweten toen ik haar dijen moest aanraken. Wat kan het toch raar lopen, meestal zijn het de mannen die het initiatief nemen, maar in mijn geval kwam het me aangewaaid. Toen ik ook nog haar buik mocht aanraken begon het dichtbij te onweren. De lucht was voortdurend verlicht, dus tijd om de benen te nemen. We stonden op, want een hevig onweer barstte los. Dus heel gevaarlijk om in het open veld te zijn. Ook begon het nog hard te regenen en we waren blij weer in de schuur te zijn, waar het een oorverdovend lawaai was van geschreeuw van dronken lui. We hebben samen nog wat bier gedronken en toen het onweer voorbij was ben ik naar de boerderij van mijn tante en oom gelopen. Patricia zag ik niet meer, waar die zo gauw gebleven was is mij nog een raadsel.
De volgende dag heb ik Greetje ontmoet. Ze had mij weg zien lopen met Patricia, maar kon mij niet meer waarschuwen, dat het een hoertje was uit Alkmaar en die de gewoonte had langs feestjes te gaan om een klant op te pikken. Ik schrok er wel van, maar ze heeft aan mij geen geld gevraagd. De zondag erop nam ik weer afscheid van oom Piet en tante Aaltje en fietste nu met de wind mee naar Amsterdam. Maandagmorgen stond ik weer aan de draaibank en moest ik steeds aan Patricia denken. Ze had wat in mij los gemaakt.
Kees Niesse.