Online Verhalen

Hoofdstuk 1 – Voorgesteld,
Met een soepele beweging gooit Brian zijn rugzak op zijn rug, zoals het elke ochtend gaat, voordat hij naar school gaat.
‘Emily!’ roept Brian terwijl hij zijn autosleutels pakt en alvast naar de deur toe loopt.
Brian is een jongen van 21 jaar, en zit in het laatste jaar van High School ‘Canyon Hills MS’.
Met een kwade blik kijkt hij nog snel achterom, waar hij zijn tweeling zusje de trap af ziet rennen, ‘ik kom!’, roept Emily terwijl ze haar zwarte leren schoudertas in alle haast oppakt en het op haar schouder gooit.
Emily is het tweeling zusje van Brian, ze is net wat later geboren, waardoor haar broer wel is de baas speelt over haar.
Al snel zit Brian in de auto, met zijn blonde zusje ‘Emily’ naast hem, die nog snel Natuurkunde over kijkt, waar ze vandaag een toets over heeft.
‘En.. ken je het al een beetje?’ vraagt Brian terwijl hij vol gas weg rijdt van huis, zijn vader zal vanmiddag vast weer beginnen over dat Brian s’ochtends erg luidruchtig is.
‘Ja, ik heb dit weekend goed geleerd’, zegt Emily terwijl ze haar ogen op het boek houdt.
Als ze zo’n half uur later bij school aan komen stapt Emily uit de auto naar haar vriendinnen ‘Alyssa Green en ‘Chiara Clark, die ook wel Miss Cc wordt genoemd, omdat ze twee jaar geleden miss ‘Jersey Vill’ was geworden.
Dat was ook niet gek, Chiara is een mooie licht getinte meid van 20 jaar oud, ze heeft donkere ogen en zuiver zwart haar dat altijd goed zit.
‘Leuk weekend gehad?’ vraagt Alyssa terwijl ze haar glimlach op zet met rechte witte tanden, Alyssa is altijd de vrolijkste van de drie, ze is haast nooit verdrietig en houdt zich vaak groot, zelfs toen oma een jaar geleden overleed door een aanval van een grote bruine beer uit het bos, liet ze geen traantje zien.
‘Jawel, maar super veel geleerd voor natuurkunde’, zucht Emily terwijl ze haar blonde haren over haar schouder gooit.
‘Zonder leren, haal je school toch ook wel’, zegt Chiara terwijl ze Emily met grote ogen aan kijkt, Chiara is nogal een flapuit en wordt daarom soms aangezien als ‘bitch’.
‘Misschien kan jij school halen zonder leren, maar ik niet’, zegt Emily geïrriteerd terwijl ze met hun de school in loopt voordat ze te laat komen.

Als Brian de auto geparkeerd heeft, ziet hij al snel een donker blauwe Porsche aan komen rijden. Met een hoofd knik als begroeting loopt Brian naar de Porsche toe, waar een jongen uit stapt van 22 jaar, met donker bruin haar en licht blauwe ogen.
‘Hey Brian!’ zegt Jack terwijl hij zijn Porsche op slot doet en met Brian over het veldje van school loopt.
Brian en Jack zitten al vanaf de basisschool bij elkaar in de klas, dat terwijl Brian en zijn zusje Emily nooit bij elkaar in de klas hebben gezeten, dat vonden de docenten niet goed voor de sociale omgang van de tweeling.
Als Brian en Jack de les in lopen, gaan ze op hun vaste plek helemaal achter in de klas zitten.
Als de leerlingen allemaal tegelijk stil vallen kijken Brian en Jack met grote ogen naar de deur, waar twee agenten binnen komen lopen.
‘Wat heb je nu weer gedaan?’ fluistert Brian terwijl hij Jack woest aan kijkt.
‘Ik heb niks gedaan!’ fluistert Jack die door Brian zijn vraag, zijn stem verheft, ‘ik heb echt wel geleerd na de laatste diefstal’.
Jack was een half jaar geleden opgepakt door de politie wegens diefstal, zijn ouders waren woedend en hij mocht van hen twee maanden niet uit gaan.
‘We willen jullie even wat vertellen, wat er de laatste drie weken allemaal gebeurt is in ons dorpje Jersey Vill’, zegt de donkere politieman die elke leerling doordringend aan kijkt. ‘Er zijn de laatste tijd veel mensen vermist en dan vervolgens dood terug gevonden’, zegt de andere agente, die wat zenuwachtig voor de klas zit.
Dat kan Brian zien aan hoe zij aan haar mouw zit te frutselen.
‘We willen eigenlijk gewoon zeggen dat jullie goed op jezelf moet passen, en nooit alleen in het donker moet lopen’.
Al snel verlaten de politieagenten de klas, om de volgende korte voorlichting te geven.

Als de les is afgelopen lopen Jack en Brian door de gangen heen, langs de blauwe kluisjes, waar ze Emily, Alyssa en Chaira tegemoet lopen.
Brian, Emily en Alyssa willen gewoon doorlopen, maar Jack en Chaira beginnen een kort gesprek met elkaar. ‘Wil je nog een keer afspreken?’ vraagt Jack terwijl hij Chiara met zijn heldere blauwe ogen aan kijkt.
‘Ja, doen we! Maar bel me vanavond maar’, zegt Chiara terwijl ze Jack een schouderklop geeft en Brian nog even een knikje geeft.
‘Zullen we nog even naar de stad gaan?’ vraagt Alyssa als smoesje aan Charia terwijl ze haar hard mee trekt samen met Emily. ‘Wat heb jij ineens met Jack Smith?!’ roept Alyssa hard door de gang heen, waardoor veel leerlingen met geschrokken ogen naar Alyssa en Chiara kijken.
‘We zagen elkaar zaterdag bij de bar en we raakten aan de praat’, lacht Chiara terwijl ze Alyssa geheimzinnig aan kijkt.
Ze heeft iets te verbergen, ik weet het zeker, denkt Alyssa terwijl ze Chiara achterdochtig aan kijkt.
‘Niet meer dan gepraat?’ vraagt Alyssa nog even voor de zekerheid, ik heb het recht om het te weten!, Alyssa heeft twee jaar geleden, drie maanden lang een relatie gehad met Jack.
‘Oke! We hebben ook gezoend, maar meer niet.. echt niet!’ roept Chiara terwijl ze weer verder loopt met een geschrokken Alyssa die haar achter na loopt.
Ze kan me het toch niet kwalijk nemen dat ik met haar ex gezoend hebt, ze hebben het al twee jaar uit! Denkt Chiara terwijl ze samen met Alyssa en Emily de school uit lopen om bij de Denver wat te drinken.
Bij die bar zitten vaak veel mensen wat te drinken, waardoor het vaak erg gezellig en sfeervol is.

‘Man, heb je na zaterdag nog contact gehouden met Chiara?’, vraagt Brian aan zijn beste vriend Jack.
‘Ja man, ze is knap en aardig.. maar ze kan ook goed zoenen!’ roept Jack terwijl hij Brian een boks geeft, en vervolgens samen in de lach schieten.
‘Wat hebben jullie te lachen?’ vraagt een blonde twintiger aan Brian en Jack, ‘Jodi!’ roept Brian terwijl hij haar een kus geeft en daarna een knuffel.
‘Alles goed schat?’ vraagt Jodi terwijl ze haar lange blonde haren in een hoge staart doet. ‘met mij is alles in orde, met jou ook dan?’.
‘Ja met mij ook hoor, maar ik ga maar even naar de cheerleader training’, zegt Jodi terwijl ze Brian nog een kus geeft en Jack een knipoog geeft.
Brian heeft nu twee jaar een relatie met Jodi Borelli, ze is het hoofd van de cheerleaders en zij geeft de andere cheerleaders nu training.
‘Gaat alles nog goed tussen jou en Jodi dan?’ vraagt Jack terwijl de twee Jodi na kijken, terwijl ze de deur uitloopt naar buiten toe.
‘Ja, gaat goed, vooral de seks!’ lacht Brian terwijl hij Jack voor de grap lichtjes duwt.
En opnieuw beginnen de twee jongens hard te lachen.

‘Wat willen jullie drinken?’, vraagt de barman terwijl hij de drie meiden aan kijkt.
‘Doe maar iets sterks Adam!’ lacht Chiara terwijl ze een dronkend gebaar uitbeeld, waardoor ook Alyssa moet lachen.
‘een rondje van mij’, lacht de barman, terwijl hij de drie meiden een klein glaasje met sterke alcohol geeft.
‘1.. 2..3!’ roept Alyssa, waardoor de meiden bij 3, hun glas met sterke alcohol achter over slaan in een grote slok.
‘ohh, wat lekker!’ roept Chiara terwijl ze het kleine glaasje hard op de bar zet.
‘wow, dit is sterk!’ roept Alyssa terwijl ze duizelig op staat van de kruk en vervolgens op de grond valt, ‘aaaahh! Dit doet zo’n pijn!’ roept Alyssa terwijl ze in elkaar duikt terwijl ze haar hoofd in haar handen legt van de pijn.
‘Wat?! Waar heb je pijn?!’ roept Chiara terwijl ze zichzelf naast Alyssa op haar knieën laat vallen.
‘Mijn hoofd! Het brand!’ roept Alyssa terwijl ze huilt van de pijn en hard schreeuwt.
‘Wat heb je haar gegeven?!’ roept Emily aan de barman terwijl ze vol afschuw naar Alyssa kijkt die de longen uit haar lijf schreeuwt.
‘De barman.. hij is weg!’ roept Emily als ze opmerkt dat hij niet meer achter de bar staat.
Langzaam buigt Alyssa omhoog en zit ze met de rug tegen de bar aan, ‘de pijn.. het is weg’.
‘De pijn kan toch niet zomaar weg zijn?’ roept Emily terwijl ze Alyssa aan kijkt, en ziet dat Chiara Alyssa mee helpt met op staan.
‘Nou, ik voel echt geen pijn meer hoor’, zegt Alyssa nuchter terwijl ze haar tranen van haar wangen veegt.

‘Ik heb gedaan wat u vroeg meneer’, zegt Adam terwijl hij onzeker voor zijn bevelgever staat.
‘Je weet heel zeker dat het geholpen heeft?’ vraagt de bevelgever aan Adam met een norse stem.
‘Ik weet het heel zeker meneer, ze viel neer van de pijn.. en dat is vrij normaal bij zo iets’.
‘Oké, dan kan ik je vermoorden’, zegt de bevelgever alsof het niets is.
‘pardon?’ zegt Adam terwijl hij zijn hoofd opheft en de bevelgever recht aan kijkt in zijn ogen.
‘Je hoorde mij toch, dan kan ik je vermoorden’, zegt de bevelgever nog een keer, terwijl hij de mes pakt die op het bureau ligt en de mes tussen de ribben van Adam steekt. Met wat zachte pufjes valt Adam op de grond, terwijl er wat bloed uit de borstkas van Adam glijdt.

Hallo Huub,

Hierbij dan je allereerste reactie op dit verhaal. Normaal gesproken reageer ik op de eerste post van het verhaal ook al zijn er andere delen geplaatst. Bij jou doe ik het een beetje anders. Je eerste post is iets te lang om feedback op te geven zoals ik dat normaal gesproken zou doen. Daarom pak ik even de hoofdpunten uit je verhaal en benoem ik die.

Mijn eerste tip aan jou is om minder grote stukken tekst te plaatsen. Grote lappen tekst trekt niet aan om te lezen waardoor de kans op een reactie ook kleiner wordt. Tevens haal je zo een stuk spanning uit je verhaal. In deze post heb ik zeker drie plekken gezien die als een zogenaamde cliffhanger hadden kunnen dienen. Wanneer je een post eindigt met een cliffhanger houd je de lezer in spanning en zorg je ervoor dat ze uitkijken naar een vervolg.

Dan zal ik nu inhoudelijk ingaan op je verhaal. Door het deel wat ik gelezen heb en de titel denk ik dat er potentie in dit verhaal zit als je hem goed uitwerkt. Aan de hand van qoutes zal ik wat dingen verder uitleggen.

Emily!’ roept Brian terwijl hij zijn autosleutels pakt en alvast naar de deur toe loopt.
Brian is een jongen van 21 jaar, en zit in het laatste jaar van High School ‘Canyon Hills MS’.
Met een kwade blik kijkt hij nog snel achterom, waar hij zijn tweeling zusje de trap af ziet rennen, ‘ik kom!’, roept Emily terwijl ze haar zwarte leren schoudertas in alle haast oppakt en het op haar schouder gooit.
Emily is het tweeling zusje van Brian, ze is net wat later geboren, waardoor haar broer wel is de baas speelt over haar.
Al snel zit Brian in de auto, met zijn blonde zusje ‘Emily’ naast hem, die nog snel Natuurkunde over kijkt, waar ze vandaag een toets over heeft.

In dit korte stukje vertel je eigenlijk drie keer dat Emily het zusje is van Brian. Dit is niet nodig want het is al duidelijk dat ze broer en zus zijn wanneer je schrijft dat Brian zijn tweelingzus van de trap ziet rennen. Voorkom onnodige herhaling, dat werkt demotiverend.
Wat ik grappig vond om te lezen is dat ze hun tassen op hun rug gooien. Het kan aan mij liggen maar meestal wordt een tas over de schouder geslingerd waarna hij op een rug beland of op de rug gehesen. Nogmaals, deze woordkeus is persoonlijk en zeker niet fout.

Als ze zo’n half uur later bij school aan komen stapt Emily uit de auto naar haar vriendinnen ‘Alyssa Green en ‘Chiara Clark, die ook wel Miss Cc wordt genoemd, omdat ze twee jaar geleden miss ‘Jersey Vill’ was geworden.

Namen hoeven niet tussen aanhalingstekens geplaatst te worden. Deze kun je gewoon tussen een komma zetten als onderbreking van de zin. Verder is het prima dat je ze beschrijft. Dat geeft de lezer een beeld van de personages.

Wat me opviel is dat je vanuit veel verschillende personages schrijft en dit ook vrij snel afwisselt. Persoonlijk zou ik ervoor kiezen om per alinea maar vanuit één karakter te schrijven. Op mij komt het verwarrend over als ik de eerste regel lees wat Alyssa denkt en de tweede regel was Chiara denkt. Tevens brengt één karakter per alinea ook wat meer rust in het verhaal waardoor het gemakkelijker leest.
Pas wanneer de karakters er ook echt toe doen kan je ze zelf wat laten vertellen. Ik hoop dat ik het zo goed onder woorden gebracht heb.

Je schrijft op zich best naar de spanning toe maar die is vrij snel weer verdwenen. Neem bijvoorbeeld het volgende stukje.

‘wow, dit is sterk!’ roept Alyssa terwijl ze duizelig op staat van de kruk en vervolgens op de grond valt, ‘aaaahh! Dit doet zo’n pijn!’ roept Alyssa terwijl ze in elkaar duikt terwijl ze haar hoofd in haar handen legt van de pijn.
‘Wat?! Waar heb je pijn?!’ roept Chiara terwijl ze zichzelf naast Alyssa op haar knieën laat vallen.
‘Mijn hoofd! Het brand!’ roept Alyssa terwijl ze huilt van de pijn en hard schreeuwt.
‘Wat heb je haar gegeven?!’ roept Emily aan de barman terwijl ze vol afschuw naar Alyssa kijkt die de longen uit haar lijf schreeuwt.
‘De barman.. hij is weg!’ roept Emily als ze opmerkt dat hij niet meer achter de bar staat.
Langzaam buigt Alyssa omhoog en zit ze met de rug tegen de bar aan, ‘de pijn.. het is weg’.

Hier kan je iets ontzettend spannends van maken waarbij je de pijn van Alyssa beschrijft wanneer je vanuit haar oogpunt schrijft of de reactie van Emily als ze ziet dat haar vriendin zoveel pijn heeft. Het is jammer dat zo'n mooi stukje na negen regels alweer afgelopen is.
Ditzelfde geldt voor je laatste alinea. Deze kwam zomaar uit het niets en wat zo spannend had kunnen zijn is zo voorbij. Neem wat meer tijd voor je verhaal en dan komt deze een stuk sterker te staan.

Bijv: 'Opeens welde een ijselijke gil op uit het niets. Alyssa drukt haar handen tegen haar slapen en knijpt haar ogen stijf dicht. 'Help me, het brand!' De woorden verlaten gillend haar mond en weerkaatsen tegen de ramen van de bar. De gesprekken die tot voor kort gaande waren werden gestaakt. Alle leerlingen keken nu in de richting van Alyssa die haar longen uit haar lijf krijste. Emily's ogen zoeken de bar af naar de barman terwijl ze haar hand op Alyssa schouder drukt en haar sussende woorden toespreekt. Niet dat dit iets helpt. Nee, Alyssa gilt nog steeds de hele bar en waarschijnlijk ook de campus bij elkaar. Emily kan de barman niet vinden. De meest vreselijke verwensingen schieten door haar hoofd. Verwensingen die beter maar niet hardop uitgesproken kunnen worden. 'Wat zou hij haar gegeven hebben?' De onderdrukte angst in Chiara's stem ontgaat Emily niet. Zelf voelt ze de paniek ook door haar lichaam gieren. Wat nu als zij dezelfde bijwerkingen zou krijgen als Alyssa nu heeft? Hoelang zou het duren voordat zij ook krijsend naar haar hoofd grijpt en blijft gillen dat deze in brand staat?'

Je verhaal zit verder wel goed in elkaar maar werk aan je beschrijvingen, maak het wat levendiger en spannender. Met wat oefening zal je dit zeker lukken.

Ik hoop dat ik je met mijn reactie niet heb laten schrikken maar een beeld heb gegeven van wat er mogelijk is. Het is namelijk absoluut niet mijn bedoeling om mensen te kwetsen maar juist ze uit te dagen net iets verder te gaan dan ze deden.

Ik wens je veel succes met je verhaal en mocht je op- of aanmerkingen hebben dan mag je me altijd een pb sturen.

Groeten, Marly