Ze hoorde de stem van haar belager luider worden. Hij kwam dichterbij. Bijna automatisch trok ze zich verder terug in de dieper wordende schaduw van haar schuilplaats. Behendig over de gedeeltelijk verkoolde balken op de grond lopend zonder een enkele keer te struikelen. Tot ze op de wand stuitte. Het liep hier dood. Ze draaide zich om en wacht gespannen af zonder haar belager te kunnen zien, maar haar zintuigen vertelden haar dat hij dichtbij was. Een suizend geluid drong tot haar door. Hetzelfde geluid ging vooraf aan de gewelddadige dood van haar partner. Het was vlak voor haar ogen gebeurd. Geheel onverwachts terwijl ze genoten van het diner op de met kaarsen verlichte tafel. Het enige wat toen bij haar op kwam was vluchten om niet zijn lot te ondergaan. Het werd haar bijna fataal. De klap kwam hard aan en het houten tafelblad gaf ook niet bepaald mee. Tot haar eigen en waarschijnlijk ook haar belagers verrassing kon ze daarna nog lopen. Te vlug voor hem zoals spoedig bleek. Ze kromp ineen toen ze opnieuw het suizende geluid hoorde.
De man keek om zich heen zonder haar te kunnen zien of horen. Voor een laatste maal zwaaide hij met het wapen in zijn hand zonder iets ermee te bereiken. Het kliefde slechts de lucht om hem heen, maar ze bleef zich schuil houden. Hij schudde zijn hoofd, gaf de achtervolging met een onderdrukt hongergevoel op en besloot verder te gaan waar zij waren gestopt. Tot zijn oog op het luciferdoosje viel. Het stond nog open en de laatste lucifer had hij gebruikt om de kaarsen aan te steken. De man schoof het dicht. Drukte het moeiteloos plat terwijl hij naar haar zoekend om zich heen keek. De deurbel ging. Glimlachend kwam hij overeind en gooide haar doodskist in de vuilnisbak voor hij zich naar de voordeur haastte om zijn vrouw te verrassen met een romantisch etentje thuis.
Een doodskist van papier
-
P_Westdijk
- Typmachine
- Berichten: 1068
- Lid geworden op: 27 jan 2011 21:55
- Locatie: Dichtbij de A-27
- Contacteer:
Laatst gewijzigd door P_Westdijk op 16 okt 2012 19:13, 1 keer totaal gewijzigd.
Writing has laws of perspective,
of light and shade just as painting does, or music.
If you are born knowing them, fine.
If not, learn them.
Then rearrange the rules to suit yourself.
of light and shade just as painting does, or music.
If you are born knowing them, fine.
If not, learn them.
Then rearrange the rules to suit yourself.
-
Saskjezwaard
- Computer
- Berichten: 4449
- Lid geworden op: 28 aug 2010 21:56
- Locatie: in bed
Haha, geweldig om te lezen! Eerst denk je dat het om een gewone vrouw gaat die achtervolgt wordt door een moordenaar (komt ervan als je je andere verhalen leest 
), dan begin je toch te twijfelen en het einde is al helemaal geniaal! Hoe kom je er toch op? Een 
waard^^
), dan begin je toch te twijfelen en het einde is al helemaal geniaal! Hoe kom je er toch op? Een waard^^And by the way, everything in life is writable about if you have the outgoing guts to do it, and the imagination to improvise. The worst enemy to creativity is self-doubt ― Sylvia Plath
-
P_Westdijk
- Typmachine
- Berichten: 1068
- Lid geworden op: 27 jan 2011 21:55
- Locatie: Dichtbij de A-27
- Contacteer:
Ik heb wel eens overwogen om deel te nemen aan een schrijfcursus, maar zag er vanaf nadat ik een korte blik op de inhoud had kunnen werpen, maar één van de opdrachten was om een verhaal over een luciferdoosje te schrijven van maximaal tweehonderd woorden, inclusief de titel. Om een onverklaarbare reden is dit me bij gebleven. Een paar maanden later kwam dit eruit, maar wel met een ruime overschrijding van het aantal woorden en de tijd die er voor deze opdracht stond. Als ik naar je reactie kijk heeft het je vermaakt.Saskjezwaard schreef:Hoe kom je er toch op?