Online Verhalen

eerste verhaaltje op onlineverhalen.nl
Ik vertel niks over het verhaal, dat ontdek je zelf allemaal <3.
En ik vind het fijn als je tips&kritiek geeft als het maar niet te bot is ofso ;$

Love me or Hate me ~ Mary Jane





Mary-Jane - 15 jaar .

Hoofdstuk1

Zaterdag 16:29 - buiten in het park

ik ga vanavond niet naar dat strandfeest van Ryan...' Rachel keek me vol ongeloof aan. 'Hoezo? Zonder jou is er niks aan, en hallo het is RYAN he..?' Ik voelde dat ik begon te blozen, en keek naar de grond. 'Wat is er?' Rachel boog me hoofd weer omhoog. 'Het is zo...' even nam ik een adem en toen pas vertelde ik het. 'Ik ben niet eens uitgenodigd...' Weer keek ik naar de grond, ik wou dat hoofd van rachel niet zien..'Maar..maar je zei vorige week dat je uitnodiging had?' Ik hoorde een verbazing in haar stem. 'Dat loog ik, want ik wou er ook bij horen zegmaar. Alle leuke mensen gaan, en dan ben ik -mary-jane- weer eens niet uitgenodigd. Ik voel me zo laag.' Rachel was nog steeds sprakeloos. 'Hij is je vast vergeten ofzoiets!' Het was zinloos, alsof hij het vergeet. 'Nee Rachel, laat. Ik had er toch niet zo'n zin in.' Ik pakte me tas van de grond en stond alvast op. 'Wat jij wilt.' Hoorde ik Rachel zeggen. We liepen richtig mijn huis, echt de hele weg zeiden we niks tegen elkaar. Ze vind me vast zo'n losertje. Aangekomen bij mijn huis zeiden we elkaar gedag en liep ze naar haar eigen huis, 2 straten verder op. 'Hee schat, waarom sta je nog bij de deur?' Me moeder kwam aangelopen uit de keuken. 'Oh ehh...Rachel was er net en nu is ze weg. Ik wou net naar boven lopen.' Ik draaide me om en sprintte naar de trap. 'Oh oke niet vergeten he om 6 uur eten!' 'Ja weet ik.' Was mijn antwoord terug. Ik plofde neer op bed, met me armen gespreid over bed. Maar kort daarna stond ik weer op om naar de strand toe te lopen, daar ga ik altijd naartoe om na te denken.

Halfuur later.

Heerlijk om in het ondiepe water te lopen tot aan je enkels. Ik dacht na wat Rachel vanmiddag zei, ze deed anders dan normaal...zo afstandelijk. En waarom werd rachel wel uitgenodigd en ik niet eens. Ach ja laat ook maar, met gebogen hoofd liep ik verder. Totdat ik ineens een jongen zag die ik nooit eerder hebt gezien. Hij zat te kite-surfen, maar toch wist ik zeker dat ik hem niet eerder zag. Ik zat een poosje naar hem te staren met mijn slippers in me handen, met me handen boven me hoofd om schaduw over me ogen heen te krijgen.
Zo zat ik 10-15 minuten ofzo? ik weet niet het niet meer, ik was sprakeloos. Oh shit hij kwam aangelopen richting mij...'Hee.' Zei het onbekende jongen. 'Hoi.' Was mijn antwoord terug. Hij schudde zijn hoofd ruw om zijn natte haren wat droger te maken. 'Heb je nooit eerder gezien, ben je vaak hier?'Vroeg ik om de stilte te verbreken. 'Euh nee, ik woon hier nog maar een weekje of 1.' Hij grinnikte er een beetje bij met zijn tanden bloot. Wauw zijn smile! 'Ga je nog wat zeggen of blijf je maar staren?' Weer grinnikte hij.Oei betrapt. 'Ehm sorry wat vroeg je?' Ik voelde dat me wangen rood werden, ik hoop dat hij het niet doorheeft. 'Of je hier vaak was.' Herhaalde hij zijn vraag. 'Ja, ik ben hier zowat elke dag.' Meteen keek ik weer naar de grond. 'Ik heb je hier ook vaak gezien. Maar genoeg over dat, hoe heet je?' 'Mary-Jane. en Jij?' Ik keek hem aan, ik bestudeerde zijn hoofd. Hij is echt knap, felblauwe ogen, witte rechte tanden, een getinte huid, zwarte haartjes, en een gespierd lichaam met 6 zichtbare sixpacks. In het kort: het perfecte jongen...'Danny.' Hij keek me aan, ik keek hem aan. Zo zaten we 5 minuten lang bij een ondergaandse zon op het strand. Alsof we in een film zaten, nu alleen nog de kus. Wacht, wat denk ik allemaal? Ik vind hem toch niet leuk ik ken hem maar een kwartier ofzo! 'Ehh, ik denk dat we het rustiger moeten opbouwen als we ehmm..' Hij onderbrak me. 'Als wat?' Nog steeds keek hij me aan. 'Nou eh je weet wel..' Ik schaamde me dood, waarom moest ik zo nodig weer zoiets zeggen. Echt iets voor mij. Hij lachte, 'Ik weet wat je bedoeld maar vanaf nu geloof ik in liefde op het eerste gezicht..' Daarbij raakte hij mijn wang aan met zijn handen. Die warm aanvoelen. 'Al vanaf dat ik je sprak heb je mij veroverd.' Ik keek hem verward aan, dit is denk ik gewoon onzin...maarja het was lief bedoeld. 'Maar Danny...' 'Ja, mary-jane?' Hij kuchte even en toen pas ging ik het zeggen. 'Ik moet weg, doei!' Ik draaide me om en loopte richtig mijn huis. Ik kon mezelf wel voor me kop slaan, heb ik een leuke jongen ontmoet die ook nog mij waarschijnlijk leuk vind, ga ik weg! Ik keek om, om te kijken wat hij deed. Hij zat weer te kite-surfen.

Leuke foto! Dat is het enige wat ik over je eerste post kan zeggen. Over je tweede heb ik meer zinnigs
Het viel me op dat je heel vaak 'me' gebruikt, me hoofd, me armen, me handen. Dat is mijn, een bezittelijk voornaamwoord. Als je daar de regels niet precies voor weet, kun je het opzoeken op internet, ik ben niet zo'n held in uitleggen . Maar al haar ledematen zijn mijn. Als je nu snapt wat ik bedoel^^
Nog een tip: schrijf alle cijfers voluit. Onder de tien moet dat, boven de tien mag dat, maar het staat mooier als je dat ook doet. Dus:

Aangekomen bij mijn huis zeiden we elkaar gedag en liep ze naar haar eigen huis, 2 straten verder op.

Aangekomen bij mijn huis zeiden we elkaar gedag en liep ze naar haar eigen huis, twee straten verderop. (laatste woord mag aan elkaar )
Elke keer als iemand anders iets zegt, moet dat op een nieuwe regel. Zo krijg je het overzicht van wie wat precies zegt, dat is nu een beetje weg bij dit stuk. En je creëert zo rustpunten voor je lezers en je stuk wordt losser, geen grote brok tekst. Grote brokken tekst schrikken af, zeker op internet, waar het minder fijner lezen is vanaf een scherm. Dus kom daarin je lezers zoveel mogelijk tegemoet =)
Oja, je kunt het verhaal gewoon in rechte letters laten staan, niet cursief. Cursief wordt meestal gebruikt om een proloog, flashback of om gedachten aan te geven.
Verder viel het me op dat je switcht tussen verleden tijd en tegenwoordige tijd. Een paar zijn gedachten van Mary-Jane, en die zijn dan ook in de goede tijd geschreven. Maar af en toe gaat het mis:

Hij is echt knap, felblauwe ogen, witte rechte tanden, een getinte huid, zwarte haartjes, en een gespierd lichaam met 6 zichtbare sixpacks.

Dit is gewoon 'was' ipv 'is'
Ik vond trouwens wel heel snel gaan dat die jongen verliefd op haar wordt en zij op hem. En ik mis een beetje de spanning, kriebels in de buik, zenuwachtigheid enzo. Ze bloost wel heel goed, haha
Voor de rest vind ik het wel een heel leuk begin, zeker voor een nieuwe schrijver! De gedachten van Mary-Jane zijn goed neergezet, beetje komisch-onhandig^^ ik ben benieuwd hoe het verhaal verder gaat =)
Succes met schrijven!

Hey Michelle! Leuk verhaal! Ik ben nu al benieuwd hoe het afloopt met Mary-Jane en Danny.
Ik heb wel een paar kleine aandachtspuntjes voor je:
- Let er op dat je namen altijd met een hoofdletter schrijft.
- Gebruik 'mijn' als bezittelijk voornaamwoord i.p.v. 'me', 'me' wordt wel eens gebruikt in spreektaal maar het moet toch echt 'mijn' zijn.

en een gespierd lichaam met 6 zichtbare sixpacks.

- Ik denk dat het maar om 1 sixpack gaat?

Ik draaide me om en loopte richtig mijn huis.

- De verleden tijd van lopen is 'liep'
Ik heb verder nog een paar spellingsfoutjes ontdekt maar ik wil niet afkrakend overkomen. Het gaat tenslotte om de inhoud van het verhaal en die is zeer boeiend! Ik ben heel erg benieuwd naar hoe het verder gaat!

^ daar kwam ik later ook in achter alleen was vergeten te wijzigen
haha oke dankjeee voor de tipss enzo

ik ga vanavond niet naar dat strandfeest van Ryan...' Rachel keek me vol ongeloof aan. 'Hoezo? Zonder jou is er niks aan, en hallo het is RYAN he..?' Ik voelde dat ik begon te blozen, en keek naar de grond. 'Wat is er?' Rachel boog me hoofd weer omhoog. 'Het is zo...' even nam ik een adem en toen pas vertelde ik het…..

Enter gebruik , iets wat je veel wordt vergeten in het begin dus jij bent niet de enige .
Probeer dialogen altijd op een nieuwe regel te beginnen, dat geeft rust voor de lezer en maakt ook duidelijk wie wat zegt. Ik heb dit stukje even gequote en over gedaan.
Ps, de enters kunnen ook missen doordat je via een programma schrijft die enters niet mee kopieert, dat probleem heb ik gehad…

"Ik ga vanavond niet naar dat strandfeest van Ryan…"
Rachel keek me vol ongeloof aan. 'Hoezo? Zonder jou is er niks aan, en hallo het is RYAN he..?' (omdat dit een ander persoon is die reageert, plaats ik een enter )
Ik voelde dat ik begon te blozen, en keek naar de grond.
'Wat is er?' Rachel boog me hoofd weer omhoog.
'Het is zo...' even nam ik een adem en toen pas vertelde ik het.

ik wou dat hoofd van rachel niet zien..

Als je op internet opzoekt mag wou wel, maar dat is spreektaal. In een verhaal staat het niet echt netjes en kun je beter voor wilde kiezen.

Ik pakte me tas van de grond en stond alvast op.

Me moet mijn zijn. of m'n, mijn staat vaak netter.

'Wat jij wilt.' Hoorde ik Rachel zeggen.

dik gedrukte punt moet vervangen worden door een komma, omdat - ondanks dat de dialoog stopt- de zin nog niet afgelopen is, en verder gaat bij hoorde. Hoorde moet dan ook zonder hoofdletter.
Woorden na een dialoog die als, zei, sprak, hoorde, fluisterde, werkwoorden dus, zijn altijd met een kleine letter en daarvoor een hoofdletter. Ps, er zullen vast wel uitzonderingen zijn, maar daar kom ik zo even niet op xD



We liepen richtig mijn huis, echt de hele weg zeiden we niks tegen elkaar. Ze vind me vast zo'n losertje. Aangekomen bij mijn huis zeiden we elkaar gedag en liep ze naar haar eigen huis,

2 straten verder op.

Getallen onder de twintig, dacht ik me te kunnen herinneren, moeten uitgeschreven worden, tenzij je een formeel stuk schrijft, wat dit dus niet is

Ik plofde neer op bed, met me armen gespreid over bed.

Ploffen, F staat is 't Fokschaap, dus wordt het plofte, en niet plofde.

Heerlijk om in het ondiepe water te lopen tot aan je enkels.

Deze zin loopt niet zo lekker. Ik zou hem zo doen.
Heerlijk om tot je aan je enkels in het water te lopen.

Ik dacht na wat Rachel vanmiddag zei, ze deed anders dan normaal...zo afstandelijk.

Het woordje over vergeten na, na.

Zo zat ik 10-15 minuten ofzo? ik weet niet het niet meer, ik was sprakeloos.

Probeer hier iets uitgebreider te zijn, waarom was ze sprakeloos? Omdat hij zo goed kite-surfte of omdat hij zo knap was?

Dit waren eigenlijk wel de foutjes die er in stonden heb het laatste stukje gewoon lekker doorgelezen xD mijn concentratie was weer op

Excuses als er wat dingen worden aangegeven die andere leden al aangaven, maar ze plaatsten allemaal zo snel xD terwijl ik nog aan het nakijken was.

Ps, mag ik vragen waarom je alles schuingedrukt plaatst? Normaal wordt schuingedrukt voor flash-backs of voor briefen enz. gebruikt.

Voor de rest zit zeker potentie in, en goede dialogen ook heel realistisch super!

^dankjewel voor de tips
& Oh haha ik weet niet ben altijd gewend om schuingedrukt te schrijven ;$ ;$

Ik vind het schuingedrukte een beetje irritant lezen. Sorry dat zal wel aan mij liggen haha

Voor de rest vind ik het wel een goed verhaal.

Okee, ik ga niet meer met schuingedrukt schrijven .

Zondag 14:45 - Rachel's Huis

'Owja er was ook barbeque! En leuke muziek, echt van die strandmuziek. Het was gewoon super weetje ! Alleen jammer dat jij er niet was,' rateld Rachel aan een stuk door.
'Oh leuk,' zeg ik afwezig.
Ik moet nu alleen maar aan Danny denken, ik wil hem weer zien. Maar deze keer wil ik niet te snel gaan. Het is toch niet normaal nu al...straks is het player, loverboy of weet ik veel wat. Ik ken hem eigenlijk niet eens. Ik weet alleen dat hij Danny heet en dat hij aan kite-surfen deed.
'Maar eh..Mary-Jane, ik hoop alleen dat je niet boos wordt als ik dit vertel....' Rachel keek naar de grond.
Verwarrend keek ik naar Rachel. Om wat zou ik boos worden? En wat ze dan te vertellen?
'Ik heb met Ryan gezoent.'
Meteen was mijn gedachte bij Ryan..SHIT Ryan! Het strandfeest, Rachel, gezoend. 'WAT, vind je hem toch wel leuk?!' Er zat boosheid in me stem.
'NEE helemaal niet, het ging gewoon vanzelf...een beetje teveel gedronken.'
Ik schrok nog en keer. Gedronken? My god, wat is dit allemaal.
'HEB JE GEDRONKEN?' Schreeuwde ik of leek het maar zo dacht ik erbij?
'Ja..en ja ik weet dat het dom is ik heb er ook spijt van!' Ze keek me aan met die zielige oogjes.
'Rachel, gedronken, gezoend, wat heb jij ineens?'
'Niks! En meer praat ik er niet over, jij hebt alleen commentaar.' Rachel draaide zich om.
'Wat heb jij ineens, een kater?' Zei ik sarcastisch. Ik pakte mijn tas en liep naar de trap, ik ben van plan om naar huis te gaan.
'Ik ga. Ik heb helemaal geen zin in deze discussie.' In vijf seconden was ik bij de trap, en liep naar de deur, ik keek nog even achterom om te zien of ze me nog achterna kwam maar het antwoord was al nee. Met een knal ging het voordeur dicht. Ik liep richtig het strand, in de hoop dat Danny daar was. Ja ik weet het klinkt nu dom, maar ik heb geen zin in Rachel nu. Dan maar naar Danny.

Lang geleden dat ik met je verhaal begonnen was, het kostte me even wat tijd om te herinneren waar het ook al weer over ging.

'Owja er was ook barbeque! En leuke muziek, echt van die strandmuziek. Het was gewoon super weetje ! Alleen jammer dat jij er niet was.'
Rateld Rachel aan een stuk door.

Als de zin na een citaat verder gaat met bijvoorbeeld een werkwoord als 'zeggen', 'fluisteren' of in dit geval 'ratelen', eindig je de zin in het citaat met een komma, begin je het volgende stukje met een kleine letter en al helemaal niet op een nieuwe regel.

'Oh leuk,' zeg ik afwezigd.

'Afwezigd'? Volgens mij moet die 'd' weg.

Ik ken hem eigenlijk niet eens ik weet alleen dat hij Danny heet en dat hij aan kite-surfen deed.

Met de tweede keer 'ik' begint er eigenlijk een nieuwe zin.

'Maar eh..Mary-Jane, ik hoop alleen dat je niet boos word als ik dit vertel....'

Achter 'word' moet in dit geval een 't'.

Ik keek op, om wat zou ik dan boos worden? En wat had ze dan te vertellen?

Uhh, lees dit nog eens even? Ik heb het gevoel alsof ik iets gemist heb? Er klopt in ieder geval iets niet aan deze zin.

Meteen was mijn gedachte bij Ryan..SHIT ryan!

Ryan moet met een hoofdletter, zelfs na de vier hoofdletters van 'shit'.

In 5 seconden was ik bij de trap,

Kleine getallen moeten gewoon voluit geschreven worden. Zo ook '5'.

Met een knal ging het voordeurdicht.

Tussen 'voordeur' en 'dicht' moet een spatie.

Ik liep richtig naar het strand,

'Naar' is is overbodig als er al 'richting' staat.

Het klinkt misschien negatief (en dat is echt niet mijn bedoeling), maar zou je voor je een stukje verhaal post, het desbetreffende stukje nog even na kunnen lezen en controleren op foutjes. Dit stukje was best lastig om te lezen als ik eerlijk moet zijn.

Oke dankje, ik heb ze ff meteen verbeterd .

Maar helaas hij is er niet. Ik plof neer op het strand. Pak mijn blackberry om te kijken of er iets interessant is. Oh alleen een ping berichtje van Rachel; ,,Waarom ga je ineens chagarijnig weg? Je bepaald mijn leven niet.'' Pingt Rachel
,,Jij weet het probleem ook nooit he, ligt altijd aan mij.'' Ping ik terug.
Ik ben zo druk bezig met me blackberry dat ik begin te liggen. Maar ik lig niet op zand maar op een lichaam. Met een ruk kijk ik op wat ik zit.
'DANNY!' gil ik.
En zomaar uit het niets, geef ik hem een kusje...op de mond! Hij sloeg zijn arm om me heen, en zo zaten we minutenlang te zoenen. Hij trekt langzaam zijn hoofd terug. 'Ik heb jou gemist,' zegt hij fluisterend.
Meteen daar achterna weer een minuut lange kus. Ik trek mijn hoofd terug en staat op. 'Nee dit gaat te snel, ik ken jou amper!'
Ik was even in de war door rachel maar ook door dit. 'Ja maar we vinden elkaar leuk , en dat is nu even het belangrijkste. Alles komt later wel!' Probeert Danny nog.
Hij stond ook op en trok mij dicht bij zich. Hij probeert mij weer een kusje te geven maar ik draai me hoofd om. 'Nee ik wil eerst iemand leren kennen, voordat ik een relatie begin.'
Meteen nadat ik het heb gezegd, heeft hij zijn armen los gelaten. 'Dan niet als jij zo moeilijk gaat doen.'
Hij pakt zijn surfplank en draait zich om.
Daar sta ik dan, helemaal alleen. Half ruzie met Rachel, half ruzie met Danny. Hij heeft gelijk, waarom doe ik altijd moeilijk. Mijn ogen vullen zich met tranen, normaal zou ik het tegen houden. Maar deze keer...nee het voelt bevrijdend om me tranen te laten stromen..