Online Verhalen

Ik weet niet of hij hier helemaal goed staat maar hier alvast een klein stukje, er volgt snel meer
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Moon zuchtte diep en legde toen moedeloos haar kop op haar voorpoten. Met haar grote blauwe ogen keek ze me aan alsof ze wilde zeggen doe jij dan eens wat, misschien helpt het. Ik zat naast haar in een stoel en bleef onafgebroken naar haar kijken. “Wat dan?” vroeg ik haar, wetend dat ze me toch niet kon antwoorden. Met een zacht jank geluidje stond Moon op, liep ze naar me toe en legde ze haar hoofd op mijn been. “Zie je wel, jij weet het ook niet.” Mompelde ik tegen de kleine border collie terwijl ik haar zachtjes over haar kop streelde.

Na een tijdje zo gezeten te hebben stond ik op. “Kom we gaan een stukje wandelen op de heide, misschien dat dat helpt.” Stelde ik voor. Moon liep gewillig achter me aan naar de auto en sprong snel op de bijrijders stoel toen ik de deur voor haar open hield. Toen we naar de heide reden wrong ze net zo lang totdat ze langs de versnellingspook lag met haar hoofd in mijn schoot. Met een hand aan het stuur en de andere op haar ranke flank reden we verder. Op het moment dat we de heide opliepen rende ze al blaffend voor me uit in de hoop een paar vogels te verjagen. Er streek een vluchtige glimlach over mijn gezicht. Maar mijn gevoel van binnen was te sterk om de glimlach te behouden. De rest van de middag liepen we over de heide. Er waren niet veel mensen want daar was het weer niet mooi genoeg voor maar dat maakte me niet uit. Ik kwam hier immers voor mezelf en Moon niet voor hun.

ROse123,

Ik heb echt geen idee waar je heen wilt met dit verhaal, maar je schrijft wel mooi. DIt stukje straalt iets heel rustigs uit.

Ik wil je nog wel een tip meegeven en dat is je dialogen op een neiuwe regel te beginnen.

Na een tijdje zo gezeten te hebben stond ik op. “Kom we gaan een stukje wandelen op de heide, misschien dat dat helpt.” Stelde ik voor. Moon liep gewillig achter me aan naar de auto en sprong snel op de bijrijders stoel toen ik de deur voor haar open hield.

Dus na, "stelde ik voor". een enter.
Daarbij moet je deze dialoog eindigen met een komma en Stelde met een kleine letter beginnen. Dit komt omdat de zin nog niet is afgelopen aan het einde van je dialoog.
In zo'n beetje alle gevallen is het als je na een dialoog met zei, sprak, vertelde, stelde enz.. een ww begint dan eindigt je dialoog op een komma.

@JodieJJ: Dankje voor je tip, ik zal hem proberen te verwerken in het komende stukje. Ik weet het is maar een kort stukje maar helaas had ik niet veel tijd... druk druk druk.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Toen Moon en ik aan het begin van de avond weer thuis kwamen had ik veel nagedacht. Nadat ik Moon haar eten had gegeven en ook voor mezelf wat had klaar gemaakt nestelde ik me in de stoel in de woonkamer. Terwijl ik rustig at pakte ik de brief nog eens op. Ik had hem de afgelopen dagen laten liggen en er verder niet naar omgekeken.

“Lieve Marion,
Ik houd van je, zo dat moest er eerst uit. Maar waarom ik deze brief schrijf is minder fijn, we moeten hier langer blijven want onze “vervangers” laten op zich wachten. Ze denken dat het ongeveer een maandje gaat duren, maar voor vele van ons is dit al te lang. Het liefst zou ik je nu in mijn armen willen sluiten maar dit kan helaas niet. Ik schrijf je snel een brief als ik meer weet over onze vertrekdatum en vliegtijd. Voor de rest weet ik niet zo goed wat te schrijven. Nogmaals: Ik houd van je, met heel mijn hart.
Liefs Jermaine.”

Ik bleef naar zijn scheve hanenpoten handschrift staren terwijl ik mijn tranen weg knipperde. Dat ik zo emotioneel kon worden om een stom klein briefje. Het was vervelend dat hij nog een maand langer weg bleef maar wat was een maand nou in vergelijking met een half jaar.
Moon had blijkbaar haar eten op en liet zich met een plof op mijn voeten vallen. Ik keek haar even glimlachend aan, zij was een van de dingen die Jermaine en ik deelde. Ik wist zeker dat ook zij hem miste en dat ze blij zou zijn als hij weer thuis was. Ik legde de brief terug op de salon tafel en zette de tv aan. misschien dat een beetje afleiding wel goed zou zijn.