historische roman
Geplaatst: 15 aug 2011 09:54
Ik ben nog niet zo heel lang aangemeld als lid en dacht, als ik het nu niet doe gebeurd het nooit meer.
Het plaatsen van een verhaal. dus, hier komt ie. Gebaseerd op historische feiten. Ik heb dit verhaal ook geplaatst op een andere site dus als iemand denkt, hé dat herken ik, dan zal het daardoor komen.
Ik zal een klein beetje toelichting geven.
Plaats waar het zich afspeelt: Italië, renaissance, aan het hof van koning Ferrante in Napels, en het hof van Ercole d'Este, hertog van Ferrara.
Personages: Leonora van Aragon, prinses, moeder van Beatrice, de hoofd personage (komt later in het verhaal pas aan bod)
Ercole d'Este, haar toekomstig man, vader van Beatrice,
"De Hertogin van Milaan"
proloog
Napels, 1455
Het Castello Nuovo werd door de bevolking van Napels ook wel “Maschio Angioino” genoemd, de naam die haar familie liever niet hardop hoorde uitspreken.
Het lag op een glooiende helling grenzend aan de haven, het bestuurscentrum van de stad en de volkswijk Santa Lucia.
Napels was schilderachtig met een wirwar van nauwe, steile trapstraatjes waar de was aan lijnen hing te wapperen als kleurige banieren van het koninklijk hof en de vrouwen vanaf balkons elkaar de laatste roddels toeschreeuwden en
de geur van verse vis, gebakken brood en geroosterd vlees je tegemoet waaide.
In haar jeugd had Leonora heel wat uren op de dakterrassen of de uitkijktorens van het castello doorgebracht.
Vanaf het hoogste punt was het uitzicht over de baai van Napels en de Tyrreense Zee – met op de achtergrond het donker dreigend silhouet van Monte Vesuvius aan de overzijde van de baai - adembenemend.
Leonora wist dat er een zware straf boven haar hoofd hing als ze werd betrapt op een van haar avontuurlijke tochtjes, toch kon ze het niet laten.
In deze chaotische, heetgebakerde stad was ze geboren.
Binnen de muren van de Napolitaanse paleisschool kregen Alfons,Frederik, Johannes,Franciscus - maar ook Leonora en Beatrice - onderricht op elke gebied; intellectueel, artistiek en sportief.
Zaken als krijg en staatskunde, paardrijden,boogschieten, de oude talen Latijn en Grieks. Presentatie, beeldende kunsten en hoffelijkheid, filosofie en poëzie werden net zolang geoefend tot er een zekere losheid en nonchalance ontstond om te laten zien dat ze de normen zó goed beheerste dat het geen moeite kostte.
Het jaar van Leonora's vijfde geboortedag kwamen Sigismundo en Ercole d'Este naar het hof van Ferrante in Napels.De jongens werden voorbereid op hun toekomstige taken voor het hertogdom in Ferrara, en waar kregen ze een betere opleiding dan in Napels, het machtige koninkrijk van Ferrante.
Leonora, gewend aan het zuidelijk temperament van de Napolitanen was onbekend met de koele en afstandelijke houding van de beide jongens uit het hoge Noorden van Italië. Ercole was degene die ze aanbad; hij had een vreemd soort aantrekkingskracht op haar uitgeoefend.
Ze had hem in gedachten 'Noordenwind' genoemd.
Het plaatsen van een verhaal. dus, hier komt ie. Gebaseerd op historische feiten. Ik heb dit verhaal ook geplaatst op een andere site dus als iemand denkt, hé dat herken ik, dan zal het daardoor komen.
Ik zal een klein beetje toelichting geven.
Plaats waar het zich afspeelt: Italië, renaissance, aan het hof van koning Ferrante in Napels, en het hof van Ercole d'Este, hertog van Ferrara.
Personages: Leonora van Aragon, prinses, moeder van Beatrice, de hoofd personage (komt later in het verhaal pas aan bod)
Ercole d'Este, haar toekomstig man, vader van Beatrice,
"De Hertogin van Milaan"
proloog
Napels, 1455
Het Castello Nuovo werd door de bevolking van Napels ook wel “Maschio Angioino” genoemd, de naam die haar familie liever niet hardop hoorde uitspreken.
Het lag op een glooiende helling grenzend aan de haven, het bestuurscentrum van de stad en de volkswijk Santa Lucia.
Napels was schilderachtig met een wirwar van nauwe, steile trapstraatjes waar de was aan lijnen hing te wapperen als kleurige banieren van het koninklijk hof en de vrouwen vanaf balkons elkaar de laatste roddels toeschreeuwden en
de geur van verse vis, gebakken brood en geroosterd vlees je tegemoet waaide.
In haar jeugd had Leonora heel wat uren op de dakterrassen of de uitkijktorens van het castello doorgebracht.
Vanaf het hoogste punt was het uitzicht over de baai van Napels en de Tyrreense Zee – met op de achtergrond het donker dreigend silhouet van Monte Vesuvius aan de overzijde van de baai - adembenemend.
Leonora wist dat er een zware straf boven haar hoofd hing als ze werd betrapt op een van haar avontuurlijke tochtjes, toch kon ze het niet laten.
In deze chaotische, heetgebakerde stad was ze geboren.
Binnen de muren van de Napolitaanse paleisschool kregen Alfons,Frederik, Johannes,Franciscus - maar ook Leonora en Beatrice - onderricht op elke gebied; intellectueel, artistiek en sportief.
Zaken als krijg en staatskunde, paardrijden,boogschieten, de oude talen Latijn en Grieks. Presentatie, beeldende kunsten en hoffelijkheid, filosofie en poëzie werden net zolang geoefend tot er een zekere losheid en nonchalance ontstond om te laten zien dat ze de normen zó goed beheerste dat het geen moeite kostte.
Het jaar van Leonora's vijfde geboortedag kwamen Sigismundo en Ercole d'Este naar het hof van Ferrante in Napels.De jongens werden voorbereid op hun toekomstige taken voor het hertogdom in Ferrara, en waar kregen ze een betere opleiding dan in Napels, het machtige koninkrijk van Ferrante.
Leonora, gewend aan het zuidelijk temperament van de Napolitanen was onbekend met de koele en afstandelijke houding van de beide jongens uit het hoge Noorden van Italië. Ercole was degene die ze aanbad; hij had een vreemd soort aantrekkingskracht op haar uitgeoefend.
Ze had hem in gedachten 'Noordenwind' genoemd.