Online Verhalen

ik ben net aan dit verhaal begonnen met schrijven en het is ook mijn eerste verhaal dat ik hier post.
ik ben niet goed met spelling dus als je een fout ziet zou ik zegge laat het me weten dan verbeter ik het.
naja veel leesplezier en tips enzo zijn welkom

Proloog

'Hey Rosaline kom eens achter die coputer weg!' Schreeuwt mijn vader door de hal heen. Ik zucht, schuif mijn stoel naar achteren en loop door de hal naar de kamer toe. 'Wat is er pap?' Vraag ik als ik hem aan tafel zie zitten.
'Ik krijg net joun raport van school in de brievenbus.' Zegt hij boos kijkend. Ik kijk hem verontrust aan en ga op een van de stoelen zitten.
'Als dit zo door blijft gaan zul je naar een andere school moeten jongedame.' Zegt mijn vader streng.
'Ja maar het is niet mijn schuld. ' Probeer ik er tegen in te brengen maar het heeft allemaal geen nut, mijn vader wil het allemaal niet meer horen.
'Ga nu maar weer naar je kamer en ga je huiswerk maken.' Ik loop langzaam naar mijn kamer. 'Het is niet mijn schuld.' Zeg ik tegen mezelf als ik me op mijn bed laat vallen. Na een paar minuten ga ik op mijn bed zitten en pak mijn agenda om te kijken of ik nog huiswerk heb, maar helaas al het huiswerk is al af. Ik bedenk me hoe dit alles is gekomen.

Hoofdstuk 1

Het begon in het eerste jaar van de middelbare school. Ik was het enigste meisje in de klas die niks met make-up had en ook niks aan mijn uiterlijk dee. hierdoor viel ik al gauw buiten de groep en begon ik me eenzaam te voelen. Ik had wel wat vrienden maar niet zo heel veel en ging ook nooit met iemand mee naar huis. Op school en thuis ging alles prima en ik haalde mooie cijfers. Alleen het sporten ging niet goed, omdat ik een blesure aan mijn knie had, waardoor mijn klasgenoten mij al gauw een aansteller vonden. ondanks alles kwam ik het eerste jaar door zonder problemen en met redelijke cijvers. In december was mijn tante jarig en hadden we een verasings feest voor haar in het dorpshuis bij hun in de buurt. Mijn tante vond het fantastische en was helemaal verast. Mijn neefjes en nichtjes gingen darten en ik hielp ze met de pijltjes pakken. toen kwam er een jongen binnen Jake hete hij en toen ging het mis. Ik zat op een stoel te kijken naar het darten toen hij binnen kwam met zijn vrienden. Ze gingen aan een tafel vlak bij mij zitten. Ze hadden me wel gezien, maar vonden mij niks bijzonders. mijn neefje bleek Jake te kennen en liep zo naar hem toe. 'Timathie jij bent.' Zeg ik tegen hem. Het leek alsof Jake in een keer wakker werd. Hij keek naar me en je zag hem denken. Ook niet veel later begin hij tegen me te praten. 'Jij bent niet zoals de meeste meisjes hé?' vraagt hij.
'Nee ik hou niet zo van al die mode en doe plastic gezichten.' Zeg ik alsof het me niks kan schelen.
'Dat kun je ook wel zien.' Zegt Jake waarop ik hem verontwaardigt aan kijk.
'En dat moet wat betekenen?' Zeg ik geïriteerd. Jake kijkt naar me en begint te lachen.
'Je bent wel gezellig, kom je bij ons zitten? vraagt hij heel zeker van zichzelf.
'Nee sorry ik zit niet zo graag bij arrogante ventjes.' en zijn vrienden kijken mij aan.
'Die durft.' Zegt een van zijn vrienden.
'Hoezo?' Vraag ik en kijk naar zijn vriend. Hij geeft met een kort knikje aan dat ik naar Jake moet kijken. Ik zie dat Jake helemaal verstijfd op zijn stoel zitten.
'Gaat het wel?' Vraag ik voorzichtig en naar zijn gezicht kijkend. Jake staat op en loopt naar buiten. Bij de duur blijft ie staan en kijkt naar mij.
'Ik denk dat hij wil dat je hem volgt.' zegt de zelfde vriend van hem weer. Langzaam sta ik op en loop naar hem toe. Mijn broer vraagt wat ik ga doen.
'Ik ga even een frisse neus halen.' zeg ik en loop door.

het is niet zoon lang stuk maar wou toch even wat neer zetten voor de mensen die het wel lezen

Zodra ik bij Jake ben loopt hij weer verder. Ik heb geen flauw idee wat hij van plan was en het maakte me ook niet uit iets aan hem zorgde ervoor dat ik met hem mee wou. Buiten gaat hij tegen een muurtje staan en steekt een sigaret op. Heel langzaam blaast hij de rook uit en kijkt onderzoekend naar me.
'Dus jij hebt wel een groot bekkie hé?' Zegt hij vragend
'Ik zeg waar het op staat ja.' probeer ik zo zelf verzekerd mogelijk te zeggen. Jake kijkt me aan en neemt nog een hijs van zijn sigaret.
'Roken is slecht weet je.' Zeg ik om van onderwerp te veranderen. Jake kijkt me raar aan, neemt een extra grote hijs en blaast het recht in mijn gezicht waardoor ik begin te hoesten.
'Ja het is slecht voor je.' Zegt Jake lachend.
'Waarom moest ik je volgen?' Vraag ik. Jake gaat rechtop staan en zet een stap naar mij toe.
'Ik wou kijken hoe je in het maanlicht was.' Zeg hij een beetje lacherig.
'Kom op ik ben niet gek. Je kent me niet eens en toch wil je dat ik mee kom. Alleen omdat je wil zien hoe ik er in het maanlicht uit zie? Dat geloof ik niet.'
'Oké oké, ik wou je naam weten.' Zegt hij met een verlegen gezicht. Heel even kijk ik hem achterdochtig aan.
'Rosaline, maar de meeste noemen me Rosa of Roos.' Zeg ik Jake recht aan kijkend. Even is hij verbaast dat ik zo makkelijk mijn naam zei.
'Jake.' Zegt hij kort af.
'Rosaline!' Mijn neefje komt naar buiten gerend met een heel ernstig gezicht.
'Wat is er?' Vraag ik bezorgt.
'We krijgen de pijltjes er niet meer uit.' Ik moet lachen om het gezicht van Jake.
'Ik haal ze er wel even uit.' Zeg ik. Ik loop met Mathieu mee naar binnen Jake helemaal alleen achter latend.

Binnen zit ik weer rustig op mijn stoel naar de dartende kinderen te kijken. Het verbaast me hoe lang je die kinderen bezig kunt houden met drie pijltjes en een dartbord. Het is nu al 2 uur geleden dat Jake en zijn vrienden binnen kwamen en ze zitten nog steeds aan de zelfde tafel. Jake is een paar minuten geleden weer bij de groep gaan zitten. Heel soms merk ik dat Jake naar me kijkt, maar het boeit me niet zoveel. Dan staat Jake op en komt op zijn hurken voor mij zitten.
'Dus je komt niet bij ons zitten?' Vraagt hij een beetje sip.
'Waarom wil je zo graag dat ik bij jullie kom zitten. Je ziet mij hier maar een keer en daarna ben ik weer weg en kom ik hier nooit weer.' Jake leek dit antwoord niet verwacht te hebben en denk even na over wat hij nu zal gaan zeggen.
'Dat is jammer.' zegt hij en staat weer op en loopt naar zijn tafel toe. Niets begrijpend kijk ik naar hem en het lijkt alsof ik hem echt pijn heb gedaan. Waarom kan ik hier niet tegen? Denk ik bij mijzelf. Ik sta op en loop naar De tafel waar Jake met zijn vrienden zit

De titel bevat geen schrijffout, maar prefect heeft wel een andere betekenis dan het perfect dat je vermoedelijk bedoeld. Het is toevallig wel de reden waarom de titel mij opviel.

Het is misschien een lijst geworden dat alleen over het proloog en het eerste ingezonden deel van hoofdstuk 1 gaat. Het had nog langer kunnen zijn omdat ik je een aantal zaken zie herhalen, maar ik denk dat je daar zelf wel uit komt. Laat het je vooral niet afschrikken.

'Hey Rosaline kom eens achter die coputer weg!' Schreeuwt...
'Hé, Rosaline, kom eens achter die computer vandaan!' schreeuwt...
Over het gebruik van aanhalingstekens, komma's, punten etc kan je beter eens verschillende verhalen onder de loep nemen. Zet spreektaal echter wel op een aparte regel. Het zorgt bij de lezer voor wat rust want anders komt het over als een grote blok tekst.

'Als dit zo door blijft gaan zul je naar een andere school moeten jongedame.' Zegt mijn vader streng.
'Als dit zo door blijft gaan zul je naar een andere school moeten, jongedame,' zegt mijn vader streng.

'Ik krijg net joun raport van school...
'Ik krijg net jouw rapport...
Je kan de school er achter plaatsen, maar het spreekt eigenlijk voor zich.

Het is nu al 2 uur geleden
Lage getallen kan je beter voluit schrijven.

Ik was het enigste meisje in de klas die niks met make-up had en ook niks aan mijn uiterlijk dee. hierdoor
Ik was het enige meisje in de klas die niks met make-up had en ook niks aan mijn uiterlijk deed. Hierdoor
Probeer ook twee keer het woord niks in een zin te vermijden.

...een blesure aan mijn knie had...
...een blessure aan mijn knie had...

...eerste jaar door zonder problemen en met redelijke cijvers.
...eerste jaar zonder problemen en met redelijke cijfers door.

...hadden we een verasings feest voor haar...
...hadden we een verrassingsfeest voor haar georganiseerd...

toen kwam er een jongen binnen Jake hete hij en toen ging het mis.
Toen kwam er een jongen binnen Jake heette hij en toen ging het mis.
Probeer twee keer het woord toen in een zin te vermijden. Het klinkt als een opsomming en dat leest onplezierig.

'Jij bent niet zoals de meeste meisjes hé?' vraagt hij.
'Jij bent niet zoals de meeste meisjes, hè?' vraagt hij.

'Dat kun je ook wel zien.' Zegt Jake...
'Dat kun je ook wel zien,' zegt Jake,,,

'En dat moet wat betekenen?' Zeg ik geïriteerd.
'En dat moet wat betekenen?' zeg ik geïrriteerd.

'Nee sorry ik zit niet zo graag bij arrogante ventjes.' en zijn vrienden kijken mij aan.
'Nee, sorry. Ik zit niet zo graag bij arrogante ventjes.'
Ik zie hoe zijn vrienden naar me kijken.

Ik zie dat Jake helemaal verstijfd op zijn stoel zitten.
Ik zie Jake helemaal verstijfd op zijn stoel zitten.
Ik zie dat Jake helemaal verstijfd op zijn stoel zit.

'Ik denk dat hij wil dat je hem volgt.' zegt de zelfde vriend van hem weer.
'Ik denk dat hij wil dat je hem volgt.' zegt dezelfde vriend van hem weer.

Een deel van de spellingsfouten kan je voorkomen door gebruik te maken van een tekstverwerkerprogramma. Het helpt ook om het verhaal hardop aan jezelf voor te lezen. Het klinkt misschien vreemd, maar dan haal je al snel de zinnen eruit die minder lekker lopen dan je bedoeling is.
Je begint redelijk wat zinnen met ik. Het is niet fout, maar probeer je in de lezer te verplaatsen als je iets schrijft. Een bijna onmogelijke opgave, maar het is je bedoeling dat zij het verhaal lezen zoals jij het voor ogen hebt. Als zij, ik bedoel eigenlijk mijzelf in dit geval omdat ik niet voor andere lezers kan en wil spreken, iets opvalt dan gaat daar onze aandacht naar uit in plaats van naar de belangrijkere inhoud.

Je hebt ons een heleboel te vertellen. Maak er gebruik van. Veel schrijfplezier en doe met mijn aangekaarte punten wat je zelf wilt want het blijft jouw verhaal.

hey P_westdijk bedankt dat je de moeite hebt genomen even naar mijn verhaal te kijken.
hier kan ik veel mee en zal proberen mijn best te doen dankjewel

ik kan helaas de komende tijd geen stukjes van mijn verhaal posten wegens geen tijd om te schrijven