Proficiat!
(De juryrapporten zijn onder het winnende verhaal te vinden)
Het winnende verhaal:
De zomerse liefde van Nachtogen
Ik liep door het woud over de ijskoude sneeuw die onder mijn poten knerpten. Ik voelde dat ik oud geworden was. Elk jaar ging ik terug naar de plek waar het gebeurd was. Waar alles gebeurd was!
Het was nu hartje winter en de zon begon reeds zwak de wereld met zijn stralen te strelen.
Ik volgde het pad dat ik zo goed kende en waar ik reeds een jaar niet meer gelopen had. In mijn vacht zaten vele witte plukken. Op de boomtakken lag sneeuw dat om de zoveel tijd in een stortvloed naar beneden kwam. Kriskras liep ik tussen de bomen en bosschages door.
De bomen tekende zich momenteel af als silhouetten tegen het vage ochtendlicht. Ik kwam eindelijk tussen de bomen vandaan en liep de tra op. Een klein meertje strekte zich uit. Het meertje werd gevoed door een waterval die hoog uit de bergen kwam. Alles was nu volledig bevroren. Het water op de rotsen was verstard in zijn beweging.
Hier was alles gebeurd! Hier vond ik mijn geluk en hier verloor ik mijn geluk. Elk jaar kwam ik terug naar deze plek. Waarom? Ik wist het niet, mijn poten voerde mij hier altijd heen. Altijd op dezelfde dag.
Op die steen aan de overkant had ze gelegen. Ik weet het nog als de dag van gister ook al was het enkele jaren geleden. De schoonste wolf die ik ooit gezien had.
Ik liep nu naar de steen waar zij gelegen had en ging op de ijskoude steen liggen.
Ik kwam tussen de weelderige bosschages vandaan in een gebied waar ik nog nooit gelopen had. Alles was groen en de geur van water, mos en natte aarde vulde mijn neus. Enkele uren geleden was er een zomers regenbuitje geweest.
Ik kwam op een tra en gaf mijn ogen rustig de kost. Ik zat nog half verscholen tussen twee rozenstruiken. Enkele plukjes van mijn zwarte vacht waren aan de doorns blijven hangen. Een meertje spreidde zich voor mij uit. Het glansde in het felle licht van de zon en weerkaatste de warme stralen. Het water viel kletterend van de rotsen, waar zich overal groen mos op gevestigd had. Vele varens stonden om het meertje heen en ook enkele rietstengels. Maar het schoonste van alles lag aan de overkant op een grijze steen. Een prachtige witte wolf. Aan de geur te ruiken was ze een teefje. Haar aanblik benam me de adem terwijl ik steeds dichter naar haar toe ging. Mijn poten lieten afdrukken achter in de drassige grond. Haar vacht was bij haar hoofd pluizig en wat langer. Haar oren hadden kleine pluimpjes en haar snoet was spits en wonderschoon. Haar staart zat onder de lange donsharen. Ze glom zo mooi in het licht van de zon als een godin voor mijn ogen. Even dacht ik zelfs dat dit alles een illusie was. Totdat ik voor haar stond.
Ik raakte bijna in extase van haar overweldigende zoete geur. Haar ogen gingen open en twee felblauwe ogen keken mij aan.
‘Hoe heet jij?’ zei ik haperend.
‘Ik heet Ochtenddauw en hoe heet jij?’ zei ze met een lieve heldere stem.
‘Ik ben nachtogen.’
Die middag was de beste die ik ooit meegemaakt had. Het warme zonlicht verwarmde ons gedurende onze paring en in de late avond verwarmde de steen onze lichamen.
Haar geur en de geur van de vele bloemen tussen het gras kan ik zelf nu nog ruiken. De geluiden van het water en de bijen die vrolijk heen en weer gingen, van bloem naar bloem.
Ik kan zelfs nog voelen hoe een vlinder op het topje van mijn snuit landde en daar bleef zitten.
Het licht dat mat tussen het bladerdek doorscheen op het pad waarop wij liepen. Die zomer was de mooiste van mijn leven samen met de herfst, maar de winter bracht de ellende en de dood.
Die winter gingen we naar het meertje, waar we over het ijs liepen. Dolgelukkig en glijdend over het ijs en toen gebeurde hét. Ochtenddauw zakte door het ijs en verdween onder water. Drie dagen heb ik gewacht tot ze boven zou komen, ook al wist ik dat het onmogelijk was. Daarna heb ik vier dagen onafgebroken gejankt. Mijn stem was uiteindelijk helemaal schoor en hees.
Elk jaar kom ik terug naar deze plek. Voor iets! Maar nog altijd weet ik niet wat het is.
Ik zou er alles voor over hebben gehad om die zomer voor eeuwig voort te laten duren met de kwetterende vogels, terwijl zij en ik door het bos rennen en ravotten. De geur van het bos in mijn neus en haar zoete overweldigende aanwezigheid naast mij.
Dit alles was acht jaar geleden gebeurd, ik was toen pas twee jaar oud. De herinnering was echter in al die jaren niet vervaagd en ik had nooit een ander vrouwtje gewild.
Opeens zag ik haar daar liep ze over de sneeuw, vreemd genoeg liet ze geen sporen achter. Haar schoonheid was nog net zo overweldigend als toen. Haar witte vacht leek deze keer werkelijk te stralen en haar ogen waren zo diepblauw als de lucht op een heldere dag. Ze kwam steeds dichterbij, voor een moment dacht ik dat mijn ogen mij bedrogen, maar toen begon ze te spreken.
‘Nachtogen, ik ben gekomen, het is tijd om te gaan,’ zei ze vriendelijk lachend.
Ik stond op en liep naar haar toe en samen verdwenen we in een zomerse zonnestraal die op dat moment door het wolkendak heen brak.
Niet veel later verdween de zonnestraal en was de tra weer in schemerlicht gehuld. Op de steen lag het kouder wordende lijk van Nachtogen, acht jaar lang had hij gewacht op dit moment zonder het zelf te weten. Na acht lange jaren zou zijn geliefde zomer voor eeuwig voortduren.
Hieronder zijn de juryrapporten te vinden.
De zomerse liefde van Nachtogen
Houden aan thema/opdracht
Heeft zich op een creatieve manier aan het thema gehouden.
9/10
Originaliteit
Het verhaal bezit zeker originaliteit! Mooie wolvennamen, ook! Voor zo'n kort verhaal was de verhaallijn heel erg goed gevonden en heeft een verassende uitwerking. Prima.
9/10
Inhoud
Zoals hierboven al vermeld: de verhaallijn was niet alleen origineel maar ook erg mooi. Het is heel knap hoe we toch een bepaalde beleving kregen bij de liefde die een wolf voor een wolvin voelt. De setting was ook erg goed gekozen.
9/10
Stijl
Dit verhaal had een prettige schrijfstijl, het las lekker weg. De beschrijvingen waren ook mooi en passend bij de sfeer van het moment in het verhaal. Erg goed gedaan.
Alleen is het wel erg jammer dat sommige momenten in het verhaal (vooral wanneer de geest van de wolvin terugkomt) niet wat uitgebreider beschreven zijn. Ik was juist gegrepen door dat moment, ik dacht net: "Goh, wat mooi, wat goed gevonden..." en toen was het moment alweer voorbij. Dit soort dingen kwamen vaker voor en dat was zonde.
7,8/10
Spelling en grammatica
De spelling was op zich redelijk in orde, net zoals de grammatica. Een foutje hier en daar. Alleen de interpunctie had veel beter gekund. Er zijn veel afwisselingen in zinsconstructies gebeurd.
7,5/10
Totaal punt jury: 8,5
Bonuspunten stemming 5/9 -> 10 punten
Totaalpunt: 9,3
Het Noodlot
Houden aan thema/opdracht
Prima aan de opdracht gehouden. Hoewel er meer mee gedaan had kunnen worden, past het prima bij het thema.
9/10
Originaliteit
Het verhaal is origineel: er is een mooie tegenstelling t.o.v. de “zonnige” zomer.
7,5/10
Inhoud
Het idee voor het verhaal is op zich in orde. Misschien een klein beetje onwaarschijnlijk, maar toch niet ongeloofwaardig. Alleszins geen verhaal waar je vrolijk van wordt. Er viel geen enkele vrolijke noot in te bespeuren en voor het leesplezier was dat toch jammer. Maar dat hoort bij de stijl en is dus een meerwaarde voor het verhaal. De boodschap van het verhaal komt goed naar voren.
7,8/10
Stijl
De stijl was iets minder, hoewel wel aangenaam om te lezen. Het ging vaak te snel. De meeste momenten hadden veel meer uitgerekt kunnen worden, bijvoorbeeld het moment waarop haar moeder haar uiteindelijk vindt en de dialoog die dan volgt. De mogelijke diepgang kwam totaal niet tot zijn recht. Er wordt vaak van de hak op de tak gesprongen.
Soms kwam het meer over als een verslag van de gebeurtenissen. Ook worden sommige beschrijvingen zoals “goddelijke engel” vaak gebruikt: probeer af te wisselen. Daarentegen zitten er wel enkele erg mooie zinnen tussen!
6,3/10
Spelling en grammatica
Er zaten behoorlijk wat spellingsfouten in. Bijvoorbeeld in de werkwoorden: belooft <-> beloofd. De interpunctie had netter gekund. Grammaticaal meestal in orde.
6/10
Totaal punt jury: 7,5
Bonuspunten stemming 4/9 -> 9 punten
Totaalpunt: 8,3
