Online Verhalen

heeey,
Dit is een verhaal over mijn vriendin, echt gebeurt dus. Dit was de forum waar het het meeste op leek. Hoop dat het leuk is!!! Het is nog klad, maar wil het toch kwijt. Reacties zijn welkom!!!!! Komtie:

'Zoey?' vroeg mevrouw Jacobs. 'vertel is wat over jezelf aan de anderen.' ik rolde met mijn ogen en zei
'Nou, zoals jullie vast al door hadden heet ik Zoey, Ik ben 13 jaar en mijn hobby's zijn shoppen en tekenen. owja, en ik woon in Groningen.' ik kruiste mijn benen over elkaar en keek met een verveeld gezicht mevrouw Jacobs aan. 'En nu is... kak... nee Kai!' De jongen naast mij, nou er zit wel lucht ter grote van een tafel tussen onze tafels maar dat telt niet, ging recht op zitten en begon te praten. Ik hoorde niet wat hij zij omdat ik naar zijn gezicht keek. wat is dat mooi!! Kai kijkt me aan met een verbaasde blik in zijn ogen. Toen pas merkte ik dat mijn mond wagenwijd open hing. Hij trok één wenkbrauw op. Ik klapte snel mijn mond dicht en keek Nika aan. Mijn BFF sinds gister. Eigenlijk al sinds de kennismakingsdag vorig schooljaar. Nika had niets gezien. toen ik me weer omdraaide naar Kai zag ik dat hij nog steeds naar me keek. Ik voelde dat ik begon te blozen. Snel legde ik mijn hoofd in mijn handen. Ik kon een glimlach niet onderdrukken toen ik weer op keek. Ik merkte dat Sjors aan het praten was. Hij was net bij zijn hobby's. pokémon! wat een loser. 'Zo nu hebben we iedereen gehad, Nu gaan we een spelletje doen om elkaars namen te onthouden.' Zei mevrouw Jacobs. Ik zuchtte luid en merkte dat iedereen dat doet, behalve een meisje waar ik de naam even van kwijt ben. Eef.. nee Evi, dat was het. Die zegt met een verveelde stem 'Hoe spelen we dat dan Mevrouw Jacobs?'

4 maanden later

'Het is uit Kai, het is over.' zei ik terwijl ik Kai diep in zijn ogen keek. Hij keek met zijn donker groene ogen verwonderd terug. Zijn mond zakte open om wat te zeggend denk ik maar hij klapte hem weer dicht'. 'het spijt me, ik hoop dat je dat begrijpt?!' Kai schudde zijn hoofd en zei 'Nee, nee, nee alsjeblieft niet!' en toen fluisterde hij 'Alsjeblief!' ik zag tranen opwellen in zijn ogen. ik liet mijn hoofd hangen en draaide me om om weg te lopen. Maar voordat ik dat kon doen voelde ik dat hij mijn hand vastpakte. Ik wou de confrontatie niet meer aangaan dus ik rukte mijn hand los en rende huilend het schoolgebouw binnen. Ik was van plan om me in de WC op e sluiten maar Nika's stem hield me tegen. Haar hand stopte me en draaide me om. Toen ze mijn betraande gezicht zag duwde ze me ruw de WC in. 'Wat is er Zoey?' zei ze terwijl ze me omarmde. Ik probeerde het echt te zeggen, maar het lukte gewoon niet. Ik moest te hard huilen. 'Wacht even, ik kijk even hoe laat het is.' ze deed de deur open en liep naar buiten. Er hing een spiegel in de WC en daar keek ik in. Ik zag een meisje met lichtblauwe ogen, licht blond haar dat tot op haar middel viel. En met vele tranen in haar ogen. Ik deed de kraan open en gooide wat van dat koude water in mijn gezicht en droogde dat snel af met de handdoek aan de muur. Toen ik daar mee klaar was kwam Nika binnen. 'we hebben nog een kwartiertje, je bent vroeg, dat ben je anders nooit.' zei ze terwijl ze de deur dicht deed. 'Maar vertel, heeft het met Kai te maken?' verbaast kijk ik haar aan, door die verbazing merk ik wel dat mijn tranenstroom begint te stoppen. waarom kan ik die tranen niet stoppen? 'hoe weet je dat?' zeg ik met bevende stem. 'Koud kunstje!' lacht Nika. 'Kai liep, nee rende door de gang terwijl hij riep "ZOEY ZOEY, WAAR BEN JE NOU!!!"' Ik knikte. ik haalde diep adem en begon met het te vertellen: 'Hij zegt al sinds het begin van onze verkering dat hij een rampzalig leven heeft en dat door mij hij het kan vergeten, door te praten en verder niets. Jah en het zoenen dan!' die laatste zin kwam er iets te fel uit. 'Ik kan niet meer bepaalen of hij van me houd, en zo nee of hij me dan gebruikt.' er welde weer tranen op in mijn ogen. Maar voordat ze konden stromen verdrong ik ze weer. 'Maar waarom ik zo moet huilen is, ik houd nog erg veel van hem, hij is zo lief!' Er viel 1 enkele traan op mijn wang. maar huilen deed ik niet meer. Ik wou op Nika niet overkomen als een huilebalk. we kennen elkaar pas 4 maanden. We hebben net ons eerste rapport gehad. En natuurlijk... had ik vijf onvoldoendes. En het hoogste iets bij een 8 voor drama. bah, ik wil wel leren maar het wil gewoon niet. Er is altijd wel iets anders dat ik in het huishouden moet doen. ' Ik snap je wel Zoey, maar...' shit heb ik wat fout gedaan? 'Je had eerst met Kai moeten praten, kijken hoe hij erover denkt. en als dat echt niet wou dan pas uitmaken'. zie je wel! ik had dat moetten doen, nu wil hij me vast nooooooooooit meer hebben als vriendin! ik knikte. 'maar hij wil me vast niet meer...' precies toen ik dat zei ging de bel. 'Kom op,' zei Nika. 'Naar tekenen!'

EINDELIJK DE BEL. Ik dacht dat het nooit voorbij zou gaan! Ik rende weg zonder dat ik mijn spullen pakte. we hadden hier toch zo weer tekenen. Zoevend door mijn snelheid was ik zo bij de kantine, en naar buiten. Ik rende het trappetje af en de hoek om naar het meertje naast school. Met een plof liet ik me in het gras vallen en sloot mijn ogen. Na wat een eeuwigheid leek, maar wat waarschijnlijk maar een paar minuten was, kwam er iemand naast me zitten. ik deed mijn ogen open en keek.. Evi aan. Ze keek mij niet aan maar keek over het water. Toen zei ze 'moet ik met Kai praten voor je?' Ik keek haar verbaast aan. 'heeft Nika of Kai het je vertelt?' vroeg ik. Evi schudde haar hoofd en keek me aan. 'Ik zat op de WC!' grinnikte Evi. Ik ook. 'maar Nika had gelijk, je had eerst met Kai moeten praten. Maar hij vertrouwt mij en ik heb zijn msn dus mag ik je helpen?' Ze keek mij aan met ogen die lachte maar toch serieus keken. Ik knikte langzaam na een lange aarzeling. 'Alleen als je nu met mij naar binnen gaat!' zecht Evi terwijl ze opstaat. Ik spring op en we rennen samen naar binnen. We gaan aan de tafel zitten waar Jessika en Lynnn ook zitten. Ik wordt door Evi op eens stoel gedrukt en merk dat Kai, Gerard en jeroen er ook zitten. Ik keek naar Kai, maar hij kijkt niet naar mij. Maar naar Nika. Er gaat een steek door mijn hart. Vind hij het niet erg? Dat ik het heb uitgemaakt? 'Zoey? let je wel op?' hoorde ik Jessika zeggen. Verschrikt kijk ik op en schud mijn hoofd. 'Sorry, ik was even in gedachten verzonken.' 'waar dacht je aan dan?' Die stem! Hij praat tegen me! Zegt Kai. Ik keek hem diep in de ogen maar kon eerst niets uitbrengen. Hij trok zijn wenkbrauwen op en hielt zijn hoofd schuin. 'Boeit jou dat!' zei ik en besefte dat erg onbeleefd was. 'Sorry.' zei ik er snel achteraan. 'Tringgg' 'Daar gaat de bel!' werd er van alle kanten geroepen.

Is het niet leuk of leest niemand het???????????? Komt het 2e deel::::::::


'Tringgg' klonk er door de klas. 'JIPPIE VRIJ!" werd er door Jeroen geroepen. 'NEE' riep Evi. Dat Evi zo van school houd, nou ik ook wel een beetje maar ik vind mijn vriendinnen leuker. Samen met mijn vriendinnen Nika, Jessika, Lynn en Evi liep ik naar onze kluisjes. Evi pakte 3 boeken. Wiskunde om met haar vader te doen, biologie voor de lol en Nederlands omdat we morgen een proefwerk hebben. Mijn kluisje deed ik alleen open ommijn boeken weg te leggen. Evi zag dat en zei: 'Moet je Nederlands niet mee nemen? We hebben morgen een proefwerk weet je nog?' Grinnikend schudde ik van Nee. 'Ik heb een samenvatting thuis Evi!' Evi mompelde wat maar ik kon haar niet verstaan. 'Wanneer doe je het?' vroeg ik. 'Dat kan op 2 manieren gebeuren. 1 Hij komt vanavond op MSN en 2 ik neem hem morgen in de grote pauze apart. Owja en 3 als hij er niet is kunnen manieren 1 en 2 op andere dagen gebeuren. Ik moet gaan, Jack mijn taxi chauffeur staat te wachten. Bye tot morgen!' en Evi was weg. Toen ik op keek merkte ik dat Lynn ook al weg was. 'Ik moet ook gaan, mijn zus wacht bij de bushalte.' riep Nika. Voordat ze weg ging kreeg ik nog een knuffel. Ik zag dat Jessika ook al bijna weg was. ''Wacht!' riep ik. 'Mag ik mee naar de bushalte, ik moet met de fiets maar kan wel ff wachten?' Jessika knikte en riep dat ik snel moest zijn. 'Anders ga ik weg hoor!' zei ze er nog achteraan.

'Daar is mijn bus!' zei Jessika nadat we er 4 minuten hadden gestaan. 'Ik moet gaan, Luf yu!' zei ze terwijl ze de bus in stapte. Toen ik mijn hand opstak hoorde ik haar nog wat zeggen. 'Kijk niet zo verdrietig Zoey.' end e schuifdeur ging dicht. Toen ik de bus niet meer kon zien stapte ik op mijn fiets en reed richting Paddepoel waar mijn huis is. Na een kwartiertje fietsen kwam ik thuis aan. Ik zette mijn fiets in de schuur maar aarzelde bij het binnen gaan. Wat heeft het voor zin om naar binnen te gaan. Mijn ouders maken toch alleen maar ruzie!' IK slaakte een zucht maar ging toch naar binnen. 'WAT BEN JE LAAT ZOEY!' werd er direct geroepen door mijn moeder. Ik wierp mijn hoofd op mijn schouders en riep: 'Ik wachtte met een vriendin tot haar bus kwam mam.' 'Ja, maar toch ben je laat.' zei ze nu wat vriendelijker. Goedzo, ze schreeuwt in ieder geval niet meer. 'Ik had niet zo zin in snel fietsen.' Mama rolde met haar ogen. Ik wist dat ik nou naar mijn kamer gestuurd zou worden. 'Ga naar je kamer en ruim daar wat op. Het lijkt net alsof er een bom is ontploft.' Ik kon een glimlach niet onderdrukken toen ik de trap op liep naar mijn kamer. Dit gebeurt ongeveer 1 keer per week. Dan wordt ik naar mijn kamer gestuurd om op te ruimen. Nou ik ben op mijn kamer, waar zal ik beginnen. Ik keek mijn kamer rond en vond inderdaad dat h et nu echt een grote puinhoop is. IK liep naar mijn Cd-speler en zette een cd van Justin Bieber op. 'Baby, baby, baby oh like baby' Galmde door mijn kamer. En ik zong mee. Want ik ken natuurlijk alle nummers van hem uit mijn hoofd. Maar naar 2 nummers werd ik het zat. Ik zette mijn cd-speler uit en begon zelf te zingen. Een liedje dat ik zelf verzonnen had voor Kai.

We zijn vrienden
Voor het leven
Wat er ook mag gebeuren
Wij zijn vrienden voor het leven
Jij wilt mij wel alles geven
Maar ik neem niet alles aan
Het enige wat ik wil
Is dat je mij noot meer laat gaan

Verliefd, verliefd, verliefd
Wij zijn verliefd op elkaar
En dat is waar
Laat me nooit meer weg van je gaan
Wij kunnen samen alles aan
Jaha aan
Wij doen het samen
Alles samen
Laat mij nooit meer met rust
Door jou worden mijn boze gedachten
Gesust........

Als jij weg zou gaan
Zou ik in mijn innerlijk
Sterven van verdriet
En toch denk ik dat
Het ooit zou gebeuren
Dat wij niet meer samen zijn.

Maar ja, hij zou het nooit meer horen als hij me niet meer wil. Ik slaakte opnieuw een zucht. Ik keek om mij heen en merkte dat mijn kamer opgeruimd was. Heb ik zo lopen zingen dat ik niet gemerkt heb dat ik aan het opruimen was? ik haalde mijn schouders op en pakte mijn dagboek boven het plafon weg. Ik begon met schijven:

Lief dagboek,

Ik heb zoon rare dag gehad! Ik dacht dat ik er goed aan gedaan had om het uit te maken met Kai... Maar het is uitgelopen tot een regelrechte ramp. Ik gister gevraagd of hij een halfuur eerder op school kon komen. Dat deed hij dus. Ik had hem gezegd dat het uit was. Hij moest bijna huilen. Ik draaide me om om weg te lopen maar hij pakte mijn hand vast. Ik rukte me los en rende naar binnen en naar de wc. Nika hielt me tegen, zag mij huilen en duwde me ruw de wc in. We hadden niet gekeken of er iemand op de wc zat maar later bleek dat Evi op de wc zat en alles gehoord had maar weer terug naar Nika. We hebben een hele tijd gepraat en toen zei Nika dat ik eerst met Kai had moeten praten. En ik dacht 'shit, dat had ik inderdaad eerst moeten doen.' Toen zei ik dat Kai me toch niet meer wou. Precies toen ik dat gezegd had ging de bel van je 'Tringgg' Toen gingen we naar tekenen. En Kai hing de grapjas uit. Hij deed de hele tijd lollig. En hij keek Nika de hele tijd aan, en niet mij. Dat stak door mijn hart. Toen die les over was en het was pauze ging ik met een noodvaart het meertje naast school. Ik sloot ik mijn ogen en na een eeuwigheid, Evi vertelde vijf minuten, kwam Evi naast me zitten en vroeg of zij voor mij met Kai moest praten. Ik heb na een hele tijd 'ja' gezegd. Toen nam ze me mee naar binnen. Ik moest bij Lynn, Evi, Jessika, Jeroen, Gerard en Kai zitten. We hebben een hele tijd gepraat. Toen de bel ging zijn we weer naar tekenen gegaan, daar na naar Frans. Toen naar Natuur/scheikunde, wiskunde, Nederlands waar Evi, Jessika en nog 2 jongens naar bijles gaan. Daarna naar Mentor werk uur. Ik ben gebleven. Je mog ook weg maar ik ben gebleven. Ik ga nou even een uurtje slapen. Ben zo moe.

Bye lief dagboek. Tot morgen

Leuk!
Ga zo door.

Nienke

Heey,

Ik ben al een tijdje niet geweest, en ik kom maar weer. Ik ben dit verhaal ook aan het herschrijven maar dat zet ik hier nog niet neer. Later pas. Hier komt het volgende stukje:


Ik klapte mijn dagboek dicht en verstopte het onder een plank van het plafon. De derde van links en de vierde van de bovenkant van mijn bed. 'Wat ben je aan het doen Zoey?' hoorde ik ineens mijn broertje Lias zeggen. shit, hij heeft gezien waar ik mijn dagboek verstop! 'Niets Lias.' zeg ik snel. Lias ogen worden groot en hij zegt 'daar verstop je dus je dagboek!' hij draait zich om en rent naar beneden terwijl hij gilt 'kristen, ik weet waar Zoey haar dagboek verstopt!' Kristen is mijn zusje, ze is 10 en wil dol graag weten waar ik mijn dagboek verstop. Snel wrik ik de plank los en mijn dagboek glijd zoals altijd op mijn kussen. Ik loop naar mijn kleerkast en maak daar de achterwand los. Ik hoor voetstappen op de gang. Snel prop ik mijn dagboek erin en zet de achterwand weer goed. Net op tijd. Ik zie kristen lopen. Mag ik binnen komen. Ik glimlach alsof ik niets weet. En knik 'ja'. Ze komt naar binnen en op dat moment hoor ik mama roepen 'Kristen kom is hier, je moet je barbiepoppen wel opruimen hoor!' Ik zag de teleurstelling op haar gezicht toen ik zei 'Jaha je moet! je barbie! poppen! opruimen!' Eigenlijk was het wel gemeen maar ja, moet ze maar niet mijn dagboek willen hebben! Ik wou weer naar mijn bed lopen maar ik glee uit omdat er iets onder mijn schoen zat. Shit, wat was dat? ik Keek onder mijn schoen en zag dat in de nerf een knikker zat. Een knikker! Lias! Ik was te moe om Lias straf te geven. Ik stond op en liet mij op mijn bed vallen. Ik trok de dekens over mij heen en sliep direct in.
Ik droomde dat Kai en ik nog hadden. We hebben bijna de hele droom gepraat over wat me dwars zat. Toen ineens sloeg bij me hard in me gezicht. Met een schreeuw werd ik wakker en ging rechtop zitten. Ik hoorde gelach en wegstervende voetstappen. 'Lias...' gromde ik.

'ETEN!' werd er door het huis geroepen. 'Ik kom mam!' riep ik. ik liep naar mijn spiegel en kamde snel even mijn haar. Toen dat klaar was rende ik naar beneden. 'Wat gaan we...' begon ik. Maar ik onderbrak mezelf 'Moeten we niet warm eten?' vroeg ik. Mam schudde haar hoofd 'We eten brood, had geen zin in koken.' mijn mond zakte open. 'Dat kan toch niet mam!' schreeuwde ik. 'Niet schreeuwen in mijn huis!' riep Mama. 'Ik ga zelf wel wat koken hoor als jij het niet doet. Ik zag dat mijn moeders gezicht vertrok. Ik draaide me om en liep naar de keuken, mijn moeder boos achterlatend. Ik trok woedend de kast open waar alles in stond, alles tuimelde naar beneden. en nou dit weer... ik zuchtte diep en begon alles weer op te rapen. Ik zag een pak macaroni liggen, en de saus. Macaroni, daar heb ik zin in. Toen ik alles opgeruimd had begon ik alles te pakken voor macaroni. 'Kristen, Lias, eten jullie met mama mee of met mij met Macaroni?' Ik wist al dat ik gewonnen had.
Lias en Kristen hun lievelingseten is Macaroni.

'ETEN!' werd er door het huis geroepen. Maar dit keer door mij. 'We komen Zoey!' riepen Kristen en Lias. Een paar minuten later zaten we aan tafel te eten. 'T is lekker Zoey!' zei Kristen tussen twee happen door. 'Da vind ik ook!' Zei Lias.

Blij keek ik mijn broertje en zusje aan. Eigenlijk snap ik wel dat mam niet wou koken. Maar ik had zin in warm eten. Dan is het toch logisch dat ik zelf ga koken. 'Zie je wel dat ik kan koken!' zei ik fel tegen mijn moeder. ze zat aan tafel met ons mee te eten. Van mijn macaroni. 'Wil je vaker koken lieverd?' zei mama poeslief. Ik haalde mijn schouders op. 'Als jij niet wil koken moet ik het doen, en je eet zelfs mee! maar natuurlijk wil ik koken.' Ik wist dat ik nou behoorde te glimlachen maar ik kon het
gewoon niet laten. Toen we klaar waren met eten begon ik af te ruimen. Dat doet mijn moeder nooit. Ik deed zoals altijd eerst de borden, toen het bestek en toen de pannen. Met een doekje die ik de laatste ronde daarheen al had meegenomen maakte ik de tafel snel even schoon. Ik bracht het doekje terug en liep weer naar mijn kamer. Ik zette de computer aan en ging op MSN. Evi was online. Snel klikte ik haar aan en begon te MSNen


Ik zeg: Heeeeeey,
Evi zegt: Hoii,
Ik zeg: hgh?
Evi zegt: gmj?
Ik zeg: og
Evi zegt: Kai was net online, en heb met hem gepraat.
Ik zeg ENNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNN?????????????????????????????
Evi zegt: nou ik begon met een normaal gesprek, toen ging ik langzaam maar zeker naar jou toe. Toen zei Kai: 'Ik wil het er later wel over hebben Evi, nu even niet, vind je dat goe?' En toen zei ik natuurlijk Ja.
Ik zeg: Ow
Evi zegt: srry Zoey, t spijt me.
Ik zeg: jah, hij wou het nu niet, probeer je het morgen weer?...
Evi zegt: Als hij het wil maar ik denk dat het morgen wel gaat lukken op school. Hij spijbelt niet zoals jij!
Ik zeg: En wat wil je me daarmee zeggen??????????!!!!!!!!!!!!!!
Evi zegt: dat spijbelen slecht is, maar als je het niet laten kan dan moet je het niet doen.
Ik zeg: lekkere vriendin ben jij!!!!
Evi zegt: ik zeg alleen maar wat ik denk! Daar kan en mag jij niets aan verandereren
Ik zeg; *mompel
Evi zegt: *veranderen
Ik zeg: dat snapte ik wel hoor
Evi zegt: i know
Ik zeg: zei hij egt niet meer?!?
Evi zegt: ja 1 ietsepietsie dingentje,
Ik zeg: EEEEEEEEENNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNN????????
Evi zegt: dat mog ik niet vertellen ik heb al te veel gezegd! sorry
Ik zeg: had dan nie gezegd dat hij wat meer zij!
Evi zegt; zei
Ik zeg: wattt?
Evi zegt jij zei had dan nie gezegd dat hij wat meer zij maar dat moet zei zijn
Ik zeg: haha
Evi zegt: Nog 1 weekje
Ik zeg; en dan?
Evi zegt: hebbe we vakantie 2 week wil niet!!!!!!!!
Ik zeg: vakantie is leukkkkkkkkkk
Evi zegt: vind jij!! ik nie!!
maar ik moet gaan sgattje! bye
-------------------------Evi offline------------------------

Er was verder niemand online dus deed ik mijn leptop uit. Ik keek op de klok. Het was 20.49. Ik moest gapen. Ga maar is naar bet joh, ben zo moe. Ik kleedde me uit en deed mijn nachtjapon aan. Ik kroop met een geeuw in bed.

Hoofdstuk 2
Aan


'ring, ringg, ringgg, ringggg, RINGGGGGG' met een klap liet ik mijn wekker ophouden. stom ding!!! Owja, moet weer naar school! snel sprong ik uit bed en kleedde me aan. Liep naar mijn spiegel en begon mijn haar te kammen. ik begon in mijn make-up tasje te zoeken. waar is het? waar is het? ah kom op waar is het! nergens kon ik mijn mascara vinden. ik keek op toen ik gelach hoorde. Ik zag in de deur opening... Kristen. Terwijl ik mijn make-up tasje op de grond smeet, zodat alle make-up op de grond viel, rende ik haar achterna. 'KRISTEN!' gilde ik. 'GEEF TERUG!' 'pak me dan, als je kan!' lachte Kristen. Nou heb ik de pech, Zij kan harder rennen. Maar ik kan sprinten. En zij niet.
Ik rende zo snel als ik kon naar kristen haar kamer. Toen ik daar aankwam was de deur op slot. Alleen daar kan ik wel wat mee. ik rende weg naar de Keuken waar ik een mes vandaan haalde. Ik sprintte weer naar Kristen haar kamer en zette het mes aan het slot. Binnen twee tellen had ik het open en hoorde ik Kristen gillen 'MAMIE!' Ik glimlachte, moeder slaapt heel vast tot dat haar wekker gaat. ze wordt niet wakker, alleen maar van haar weker. Ik stak mijn hand uit en zei 'Geef mijn mascara!' Kristen haar ogen werden groot van angst. Ze wist dat ik heel boos kon worden. Met een bevende stem zei ze 'Ik heb hem aan Lias gegeven.' 'Jaja,' zei ik maar rende toch snel naar Lias. Ik gooide met een oorverdovende klap de deur open, Lias was nog aan het slapen maar door die klap schrok hij wakker. 'Wat is er?' riep hij verschrikt. 'Heb jij mijn mascara?' vroeg ik woedend. hij schudde zijn hoofd en keek naar het mes. 'Why heb je een mes in je hand?' 'Gaat je niets aan' snauwde ik. Ik stormde van woede weer naar Kristen's kamer. Maar daar was ze niet. SHIT! Ik had nog nooit zo snel gerend tot nu toe. Ik was binnen 1 seconde de hele gang door gegaan en was bij mijn kamer. Daar, de plank waar ik altijd mijn dagboek verstopte, zat Kristen in te peuteren. Kristen zei later dat ik net een stier was, het leek toen net alsof er stoom uit mijn neus kwam. 'Kristen, als ik jou was zou ik heel snel zeggen waar mijn mascara is en dat dicht doen. Tenminste als je niet naar het ziekenhuis wil!' Ik zag Kristen haar ogen nu echt groot van angst worden. Ze knikte en letterlijk met knikkende knieën gaf ze mijn mascara terug en liep, met boze blikken bekogelt, naar haar kamer. Ik smeet de deur dicht en gelijk daarna het mes in een laatje in mijn kast. snel deed ik mijn mascara op. en rende naar beneden. Ik had nog tien minuten om te eten en naar school te gaan. Gelukkig had ik gister al mijn tas gepakt voordat ik ging slapen. Heb ik het wel gedaan? SHIT, SHIT EN NOG IS SHIT! Ik was het gister vergeten! Nu had ik nog minder tijd! Met een noodgang stormde ik naar boven pakte mijn tas en propte mijn boek erin die er uit was gevallen. Ik sprong bijna de trap af en begon in de keuken mijn brood te smeren. ik keek op de klok. Nog twee minuten. ik drukte mijn brood in een broodtrommel en propte het bij mijn boek in. Ik rende naar mijn fiets sprong erop en reed weg.

Ben der! 'Tringgg' De bel. Net op tijd. Ik was net bij lokaal 008 toen de bel ging. 'Zoey, daar ben je eindelijk!' hoorde ik Nika zeggen terwijl ik bijna dood geknuffeld werd. 'la me os' bracht ik uit. 'Sorry ben gewoon enthousiast! om je weer te zien.' zei Nika. Ik trok één wenkbrauw op en liep naar binnen. 'We have English!' riep mevrouw knigt. 'I know' Riep Evi. 'mag het ook in het NEDERLANDANDS anders versta ik u natuurlijk niet!' 'Moet je maar Engels leren Evi.' 'Zie je wel u praat Nederlands, haha ik win!' 'Kinderachtig!' riep Ruben. 'Nee dat ben jij!' riep Vincent. 'Niet jij Vincent!' riep Asket en James tegelijk. Ze keken elkaar aan en lachten luid. ' SHUT UP!' Riep mevrouw Knigt. Bijna alle kinderen gingen grinnikend op hun plek zitten. Evi had een rood hoofd gekregen omdat door haar iedereen aan het praten was gegaan. ja dat is Evi, wil wel en niet de aandacht op zich vestigen. Wel op de goede manier en niet op de slechte manier zoals nu. 'Ik praat eerst even Nederlands om jullie wat te vertellen over volgende week.' direct kwamen er weer opmerkingen. 'Wat is er dan?' riep Nick. 'Ja wat?' riep Woud. 'Laat haar praten!' riep Jessika. 'SHUT UP PLEASE!' riep mevrouw Knigt. Niemand luisterde, ik ook niet. 'Volgende week vakantie!' Riep ik. 'Zoey, nablijven vanmiddag!' zei mevrouw Knigt. Mijn mond zakte van verbazing wagenwijd open. 'Maar maar...' Zei ik. 'ja ik weet dat hun dat ook deden maar jij deed het nadat ik had gezegd dat jullie moesten ophouden.' werd er streng tegen mij gezegd. Mijn ogen schoten vuur. Dit gebeurt mij nou altijd! 'Nee..' zei Mevrouw Knigt toen het eindelijk stil was. 'Volgende week worden er controles voor jullie agenda's gedaan dus hou je agenda goed bij!' Ik hoorde iedereen in de klas zuchten, inclusief Evi. Die haatte het ook, net zo erg als de rest. maar denk ik toch minder. 'We have English.' werd er door Asket, James en Gerard geroepen.

Ahhhh wat een verhaal zeg!! Egt zo goed!! Ja kan super goed schrijven, sfeer is zo goed. Het is alsof je zelf Zoey bent. Alleen je schrijft wel een beetje rommilig, Niet lullig bedoeld hoor, kijk bij een dialoog moet je een regel overslaan als er een andere persoon praat. En gebruik ook alinea's, anders ziet het erzo rommilig uit weetje. En je gebruikt ook heel veel msn taal. Bij dat msn gesprek kon wel maar als ze gaan praten is het beter als je gewone taal gebruikt. En ik zou ook voor het posten van je verhaal je verhaal ff laten controleren door iemand of door je zelf. Er zitten van die typefoutjes in. Maar sfeer van het verhaal is heel leuk beschreven. Jammer dat je superiritante broertje/zusje hebt. Je verhaal is tog uit eigen ervaring had je gezegd? Ga snel verder, ik vind je verhaal egt leuk.
XxJenna

@Jenna, tynx, je hebt gelijk. Ik ga met dialoog/allinea's werken. Dat lijkt me ook wel beter.

En ff erbij, ik heb met mijn vriendin gepraat ( grote informatie bron voor mijn verhaal) en zij vond het goed dat het iets anders werd dan echt... De hoofdlijn blijft wel echt, maar de gebeurtenissen niet, ik ben al ver hiermee en ik ben iets te ver van het verhaal afgeweken. Oeps

maar fijn dat ik al 2 reacties heb gekregen. Tynx

xXxMenaxXx