Online Verhalen

Gevangen in een kooi.
Ik kan geen kant op.
Waar naartoe,
ik weet het niet.
Niemand luistert naar mij.
Verlaten, eenzaam, alleen de geluiden in mijn hoofd.
Tranen in mijn ogen.
Het doet erg pijn.
Ja, hartpijn mijn eigen pijn.

Niemand hoort mijn gezang.
Niemand ziet mijn mooie vleugels.
Ik voel geen wind meer.
Ik haat het, mijn vrijheid, mijn eigen ik.
Ik zing,
Het zal altijd blijven.
Waarom merkt niemand mijn schoonheid,
mijn gezang die in de verte te horen zal zijn.

leuk.
ik snap je bedoeling.
dus...
hopelijk zien we meer!

Heel leuk.
Ik vond dit wel een van de beste gedichten.
Ik heb je daarom ook genomineerd voord de OV-Awards.
PS:hopelijk maak je meer!

ik heb je ook genomineerd.
dit is erg ontroerend.
ik begrijp je ook.
*is benieuwd wat je meer laat zien*

Leuk en ontroerend .
Maak meer!
Ik ga ook stemmen.