"Ik weet het niet"
Geplaatst: 04 dec 2011 16:23
Hee,
Ik ben nieuw hier dus weet nog niet hoe dit in het werk gaat. Ik ben samen met een vriendin bezig met dit verhaal. Het gaat niet zo snel. Mijn vriendin waarmee ik het doe heeft geen OV. We hebben al een klein stukje van het proloog gemaakt maar het is nog niet af en we werken eraan.
Het meisje die het vertelt is Angel [14].
Het sneeuwde sneeuwklokjes. Samen met mijn drie beste vriendinnen liep ik over de brug naar onze boomhut. En daar zag ik ze dan: Jason en Ferry. Mijn twee buurjongens van vijftien. Ze zaten in onze boomhut. Ze hadden het groen geverfd zodat het minder opviel. Ashley rende naar onze boomhut. ‘Wat doen jullie in onze boomhut?’ vroeg ze toen ze op de ladder. Delores rende achter haar aan. Alsof Ashley haar moeder was. Ashley is misschien ouder dan haar maar is echt geen moeder - type. Jason en Ferry zwegen en keken naar Demi aan mij. We liepen met onze tassen heel netjes naar de boomhut. En opeens deed Jason zijn hand naar achteren en pakte een sneeuwbal. Demi en ik rende naar een boom alsof onze leven der van af hing. Ashley en Delores gingen onder de boomhut staan. ‘Origineel.’ riep Delores. Jason probeerde te gooien op Ashley maar het was mis. Ferry was naar beneden gegaan. ‘Ik heb een geweldig idee.’ zei hij. Demi en ik liepen langzaam naar hem toe over de fietspad. Ashley en Jason liepen ook naar Ferry toe maar alleen Delores bleef op de plek staan waar ze stond. ‘Wat is je geweldige idee?’ vroeg Demi sarcastisch. ‘Dat zien jullie vanavond.’
Die avond zouden ik en mijn drie beste vriendinnen dus gaan logeren. Geweldig idee. ‘Ik neem marshmallows mee. Angel jij neemt de chocola mee?’ zei Ashley in de boomhut. ‘Zeker weten.’ Het was vier uur in de middag toen Ashley gebeld werd. ‘Ashley en Demi! Nu naar huis toe komen!’ zei haar moeder via haar telefoon. Ashley en Demi waren zusjes. Ashley kon niet eens reageren toen haar moeder ophing. Ashley en Demi zuchtte. ‘Ik word zat van haar.’ zei Demi en ze keek naar Ashley. Ashley keek naar de gras vanuit een raam van de boomhut. Ashley stond opeens op en trok Demi mee uit de boomhut mee, en weg waren ze.
Daar zaten we dan met z’n vieren. Delores, Jason, Ferry en ik. Jason en Ferry waren sneeuwballen aan het maken voor ‘vanavond’. Ik keek naar Delores die heel dik aangekleed was. ‘Zo koud is het toch ook weer niet?’ vroeg ik aan haar afkrakend. Ze zat aan haar sjaal. ‘Moest.’ en meer zei ze niet. Een tijdje zei ze niks. Ik werd er saai van en ging daarom met Ferry praten. Na een tijdje zei ze dat ze weg moest. Flauwekul, want om zes uur moest ze naar mijn huis toe komen voor het slaapfeestje. We lieten der gaan, ze deed toch niks. ‘Angel?’ vroeg Jason, ‘Ben jij een engel?’ Deze grap had hij al zo vaak verteld. Ik zuchtte. ‘Vraag aan Ferry, die weet vast meer.’ Jason keek blij op. ‘Oké! Ik zal het doen.’ Hij ging op een stoel zitten en vroeg hetzelfde aan Ferry. Ferry zuchtte ook meteen. ‘Jason, die ken ik al.’
Kwart voor vijf. Over een kwartier moest ik naar binnen. Ferry en Jason moesten even wat halen bij de supermarkt maar na één minuut waren ze er alweer. De supermarkt is heel dicht bij namelijk. Ik zat op het bankje tegenover mijn buren’s huis. Jason en Ferry kwamen met de fiets terug. Jason had een sneeuwbal in zijn hand. Ja, ik wist al wat er ging gebeuren. Plats! Een sneeuwbal in mijn gezicht. Ik veegde het weg met mijn handen. ‘JASON!’ riep ik boos. ‘Jij gaat eraan.’ Dus niet. Ik ben zo slap als ik weet niet wat. Jason lachte. Ik liep naar Ferry toe. ‘Mag ik het nog weten?’ vroeg ik charmant. Ferry keek mij verbaasd aan. ‘Wat?’ Ik lach naar hem. ‘Je geweldige idee voor vanavond.’ Jason was ondertussen sneeuwballen aan het maken, hij had al 2 kratten vol… Ferry veegde zijn haren uit zijn gezicht. ‘Kampvuur.’ Hij leidde mij mee naar zijn tuin. En daar zag ik het dan. Een kampvuur. Zo gezellig! Ik keek achterom en zag Jane… Mijn aartsvijand, en die van Ashley en Demi. Nee, die van Delores niet. Ze zei tegen ons dat ze haar niet aardig vond maar stiekem, ja echt heel erg stiekem, ging ze nog zo vaak met Jane om. We hadden haar gewaarschuwd, nog één keer met haar omgaan en je zit uit de groep. Ze deed het toch stiekem, maar Ashley vond dat ze er nog bij hoorde.
Ik was met mijn hoofd even weg. ‘Angel?’ vroeg Ferry en hij pakte mij vast bij mijn schouders. ‘Wat is er… ?’ vroeg ik verbaasd toen ik een beetje bij kwam. ‘Ik weet het niet.’ zei hij dan. Volgens mij wist hij het wel. ‘Oké…’ en toen werd ik zwak. Ik had geen balans meer en viel naar achteren.
Heb je ideeën voor m'n verhaal? Ik hoor het graag.
Nienke
Ik ben nieuw hier dus weet nog niet hoe dit in het werk gaat. Ik ben samen met een vriendin bezig met dit verhaal. Het gaat niet zo snel. Mijn vriendin waarmee ik het doe heeft geen OV. We hebben al een klein stukje van het proloog gemaakt maar het is nog niet af en we werken eraan.
Het meisje die het vertelt is Angel [14].
Het sneeuwde sneeuwklokjes. Samen met mijn drie beste vriendinnen liep ik over de brug naar onze boomhut. En daar zag ik ze dan: Jason en Ferry. Mijn twee buurjongens van vijftien. Ze zaten in onze boomhut. Ze hadden het groen geverfd zodat het minder opviel. Ashley rende naar onze boomhut. ‘Wat doen jullie in onze boomhut?’ vroeg ze toen ze op de ladder. Delores rende achter haar aan. Alsof Ashley haar moeder was. Ashley is misschien ouder dan haar maar is echt geen moeder - type. Jason en Ferry zwegen en keken naar Demi aan mij. We liepen met onze tassen heel netjes naar de boomhut. En opeens deed Jason zijn hand naar achteren en pakte een sneeuwbal. Demi en ik rende naar een boom alsof onze leven der van af hing. Ashley en Delores gingen onder de boomhut staan. ‘Origineel.’ riep Delores. Jason probeerde te gooien op Ashley maar het was mis. Ferry was naar beneden gegaan. ‘Ik heb een geweldig idee.’ zei hij. Demi en ik liepen langzaam naar hem toe over de fietspad. Ashley en Jason liepen ook naar Ferry toe maar alleen Delores bleef op de plek staan waar ze stond. ‘Wat is je geweldige idee?’ vroeg Demi sarcastisch. ‘Dat zien jullie vanavond.’
Die avond zouden ik en mijn drie beste vriendinnen dus gaan logeren. Geweldig idee. ‘Ik neem marshmallows mee. Angel jij neemt de chocola mee?’ zei Ashley in de boomhut. ‘Zeker weten.’ Het was vier uur in de middag toen Ashley gebeld werd. ‘Ashley en Demi! Nu naar huis toe komen!’ zei haar moeder via haar telefoon. Ashley en Demi waren zusjes. Ashley kon niet eens reageren toen haar moeder ophing. Ashley en Demi zuchtte. ‘Ik word zat van haar.’ zei Demi en ze keek naar Ashley. Ashley keek naar de gras vanuit een raam van de boomhut. Ashley stond opeens op en trok Demi mee uit de boomhut mee, en weg waren ze.
Daar zaten we dan met z’n vieren. Delores, Jason, Ferry en ik. Jason en Ferry waren sneeuwballen aan het maken voor ‘vanavond’. Ik keek naar Delores die heel dik aangekleed was. ‘Zo koud is het toch ook weer niet?’ vroeg ik aan haar afkrakend. Ze zat aan haar sjaal. ‘Moest.’ en meer zei ze niet. Een tijdje zei ze niks. Ik werd er saai van en ging daarom met Ferry praten. Na een tijdje zei ze dat ze weg moest. Flauwekul, want om zes uur moest ze naar mijn huis toe komen voor het slaapfeestje. We lieten der gaan, ze deed toch niks. ‘Angel?’ vroeg Jason, ‘Ben jij een engel?’ Deze grap had hij al zo vaak verteld. Ik zuchtte. ‘Vraag aan Ferry, die weet vast meer.’ Jason keek blij op. ‘Oké! Ik zal het doen.’ Hij ging op een stoel zitten en vroeg hetzelfde aan Ferry. Ferry zuchtte ook meteen. ‘Jason, die ken ik al.’
Kwart voor vijf. Over een kwartier moest ik naar binnen. Ferry en Jason moesten even wat halen bij de supermarkt maar na één minuut waren ze er alweer. De supermarkt is heel dicht bij namelijk. Ik zat op het bankje tegenover mijn buren’s huis. Jason en Ferry kwamen met de fiets terug. Jason had een sneeuwbal in zijn hand. Ja, ik wist al wat er ging gebeuren. Plats! Een sneeuwbal in mijn gezicht. Ik veegde het weg met mijn handen. ‘JASON!’ riep ik boos. ‘Jij gaat eraan.’ Dus niet. Ik ben zo slap als ik weet niet wat. Jason lachte. Ik liep naar Ferry toe. ‘Mag ik het nog weten?’ vroeg ik charmant. Ferry keek mij verbaasd aan. ‘Wat?’ Ik lach naar hem. ‘Je geweldige idee voor vanavond.’ Jason was ondertussen sneeuwballen aan het maken, hij had al 2 kratten vol… Ferry veegde zijn haren uit zijn gezicht. ‘Kampvuur.’ Hij leidde mij mee naar zijn tuin. En daar zag ik het dan. Een kampvuur. Zo gezellig! Ik keek achterom en zag Jane… Mijn aartsvijand, en die van Ashley en Demi. Nee, die van Delores niet. Ze zei tegen ons dat ze haar niet aardig vond maar stiekem, ja echt heel erg stiekem, ging ze nog zo vaak met Jane om. We hadden haar gewaarschuwd, nog één keer met haar omgaan en je zit uit de groep. Ze deed het toch stiekem, maar Ashley vond dat ze er nog bij hoorde.
Ik was met mijn hoofd even weg. ‘Angel?’ vroeg Ferry en hij pakte mij vast bij mijn schouders. ‘Wat is er… ?’ vroeg ik verbaasd toen ik een beetje bij kwam. ‘Ik weet het niet.’ zei hij dan. Volgens mij wist hij het wel. ‘Oké…’ en toen werd ik zwak. Ik had geen balans meer en viel naar achteren.
Heb je ideeën voor m'n verhaal? Ik hoor het graag.
Nienke