een elfenverhaal
Geplaatst: 29 dec 2011 20:26
hoi hoop dat ik hier goed ben
heb een elfenverhaal gemaakt samen met nog iemand en heb die aangepast
nu is het mijn eigen verhaal en zou graag wat tips hebben om beter te worden
het verhaal
heel lang geleden was er een rijk. Het was een rijk voor elfjes. Natuurelfjes en waterelfjes tot vuurelfjes.
Allemaal woonden ze samen in dat ene bijzondere rijk. Alles liep zo als het horen moest, de elfjes waren gelukig. Maar wat was dat, een geluid die onbekend was voor de kleine bewoners. Een geluid dat dood en verderf betekende. Hoog in de lucht vloog een raar ding dat ze niet kenden maar ze wel van gehoord hadden. Een vliegtuig uit de boze mensen wereld. Deze mensen waren verblind door geld en macht. Daardoor zagen ze niet de schoonheid van natuur en liefde. Ze kwamen met hun technologie verwoesting brengen. Zodat ze de land naar hun eigen ideeë, ideaal konden maken. De elfjes klampte elkaar vast uit angst voor deze machine. Ook al was hij zo hoog in de lucht en kon hij hun onmogelijk zien. Maar toch verspotse ze zich. "Kijk daar" Een van de elfjes wees naar de vliegtuig, er viel iets af van dat monsterlijk ding, wat was dat? Het tolde in de ronte terwijl hij de doods smak maakte richting de aarde. Nog voor dat hij de grond raakt stappe het ding uit elkaar een fele licht. De elfjes bedekte hun oogen waadoor de de naderende schokgolf niet konden zien. In een enkele hartslag waren ze tot kool veranderd. Een grote rookwolk in een vorm van een padestoel steeg de lucht in waar de raar ding was ontploft.
De lucht vulde zich met roet en as.
Grote zwarte roet vlokken dwarrelden naar beneden op de verwoesten landschap.
Hier en daar staat nog een verkoolde boom of huis. De stank van dood en verderf vulde de lucht.
Het word steeds donkerder en donkerde omdat er geen zonlicht meer door de wolken kan komen komen.
De rivieren en beeken worden zwart van de as, door de hitte van de vuren begint het water te borrelen.
Dode vissen drijven in het water. Allemaal dankzij dat ding uit de boze grote mensenwereld. Daardoor overleefden ook de elfjes het niet althans zo dachten wij dat tenminste.
100 jaren gaan voorbij en alles is nog steeds hetzelfde tot plots...
he wat gebeurt er daar roept iemand uit die er toevallig kwam kijken als toeschouwer in de hoop dat alles herstelt is. Het was dan wel al 100den jaren alter toch hoopten sommige dat alles weer ging worden zoals het was. Voor dat grote ding uit de boze grote mensenwereld hun geluk kwam bederven.
ineens werd de beek weer blauw en kwamen de diertjes weer terug
de zon begon weer te schijnen en de stank verdwijnt
ik geloof mijn ogen niet denkt die arme man en na met zijn ogen te knipperen ziet hij het steeds mooier en groener wordende bossen en dorpen waar alles herstelt Nu moest hij het wel geloven en snel ging hij zijn vrienden en kennissen halen.
maar wat hij niet weet is dat er stiekem een elfje genaamt lilly ervoor heeft gezorgt dat alles weer was zoals het eerst was
vele mensen waren al vergeten hoe het dorp er vroeger uitzag en lilly was de enige elf die het overleefde.
Zij vond het hoogtijd dat er weer leven kwam op deze wondermooie plek en dat deed ze.
Het was tenslotte jammer dat het grote ding hele dorpen heeft verwoest.
De man was ondertussen zijn familie gaan halen om er te komen wonen en vertelde het door aan al zijn vrienden, en hij verzocht die om het weer aan iedereen door te vertellen.
De dochter van de man die zag in hun nieuw tuintje vol met prachtige lelies de naam lilly staan.
daarop werd besloten de stad zo te noemen lilly's town
Ze vermoedden dat er een bijzondere reden is waarom je ineens die naam zag staan. Wie weet dachten de mensen, was zei wel degene die alles weer heeft herstelt op zo een korte periode.
10 jaar later vierden de mensen feest.
Hun rijk was weer helemaal opengebloeid en alle dieren waren weer terug.
Ze waren van plan om dagen aan een stuk te feesten want tja het is niet zomaar iets dat elke dag kon gebeuren
Maar wat ze niet wisten is dat hun geluk niet lang meer zal duren....
Door al het gefeest en harde muziek was de draak die al meer dan 100 jaar sliep wakker geworden. Die was diep in het bos verscholen in een donkere grot verbrogen achter veel struikgewas.
Hij was knorrig dat hij uit zijn slaap was gewekt en besloot daarop maar rond te vliegen.
het feest was ondertussen bijna ten einde en vele inwoners keken naar het vuurwerk.
De inwoners waren nog steeds nietsvermoedend aan het kijken naar het vuurwerk, een jongetje die door zijn moeder vast werd gehouden wees naar de lucht. "Ja mooi he." Maar haar glimlach verdween toen door de mooie kleuren plots een groot vliegend wezen kwam vliegen. Andere bewoners hadden de draak ook al gezien en begonen te schreeuwen. Met volle vaard kwam de draak op de dorp af.
de draak zorgde voor heel wat vernieling en iedereen vluchtte voor zijn of haar leven. Wie durfde denken dat dit kon gebeuren. De meeste wisten niet eens van zijn bestaan af.
een meisje van ongeveer 10 jaar oud rende naar het bos waar de bomen al helemaal in brand stonden.
ze rende en rende tot ze ineens besefde dat ze was omsingeld door vuur.
Nu ben ik er geweest dacht ze. Maar ineens zag ze een klein wit lichtje. Ze vond het zo mooi dat ze er gefasineert naar bleef kijken en toen het in beweging kwam volgde ze het. Na een tijdje begonnen haar voeten en benen pijn te doen van al het stappen en rennen.
Ze besefde ineens ook dat ze niet was gestikt van de rook en haar voeten het vuur niet hadden geraakt.
toen ze rondkeek zag ze dat ze uit de stad waren en zelfs het bos was nergens meer te zien. Nu keek het meisje aandachtig om zich heen.
het lichtje dat haar had gered kreeg vaste vormen.
wie ben jij vraagt het kleine meisje. Ik ben linnea een elfje
ik zal voor jou zorgen tot de tijd rijp is om opnieuw te herstellen. De draak zal spoedig weer gaan slapen en dan moeten wij geduldt hebben.
en hoe heet jij ? Ik heet fleur antwoord ze en ik ben blij dat jij mij hebt gered
een halfjaar later ...
Fleur ging elke dag mee naar het verwoestende dorp maar die dag ging er iets bijzonder gebeuren.
linnea zei dat de tijd rijp was om het dorp te herstellen.
Ze begon te stralen en overal kwamen bloemen tevoorschijn,huizen herstelden en de lucht was weer schoon
fleur kon het niet geloven, het eek een wonder. Linnea zei dat ze de mensen in de dorpen ernaast die er nog waren moest gaan halen
Zo hebben zei ervoor gezorgt dat alles terug was herstelt.
jarenlang hebben ze er met zijn allen voor gewerkt tot de stad weer wondermooi was en eindelijk was alles herstelt
en tot de dag van vandaag is de stad rustig en in volle gang. Maar de toekomst zal uitwijzen voor hoelang dat zo zal zijn...
heb een elfenverhaal gemaakt samen met nog iemand en heb die aangepast
nu is het mijn eigen verhaal en zou graag wat tips hebben om beter te worden
het verhaal
heel lang geleden was er een rijk. Het was een rijk voor elfjes. Natuurelfjes en waterelfjes tot vuurelfjes.
Allemaal woonden ze samen in dat ene bijzondere rijk. Alles liep zo als het horen moest, de elfjes waren gelukig. Maar wat was dat, een geluid die onbekend was voor de kleine bewoners. Een geluid dat dood en verderf betekende. Hoog in de lucht vloog een raar ding dat ze niet kenden maar ze wel van gehoord hadden. Een vliegtuig uit de boze mensen wereld. Deze mensen waren verblind door geld en macht. Daardoor zagen ze niet de schoonheid van natuur en liefde. Ze kwamen met hun technologie verwoesting brengen. Zodat ze de land naar hun eigen ideeë, ideaal konden maken. De elfjes klampte elkaar vast uit angst voor deze machine. Ook al was hij zo hoog in de lucht en kon hij hun onmogelijk zien. Maar toch verspotse ze zich. "Kijk daar" Een van de elfjes wees naar de vliegtuig, er viel iets af van dat monsterlijk ding, wat was dat? Het tolde in de ronte terwijl hij de doods smak maakte richting de aarde. Nog voor dat hij de grond raakt stappe het ding uit elkaar een fele licht. De elfjes bedekte hun oogen waadoor de de naderende schokgolf niet konden zien. In een enkele hartslag waren ze tot kool veranderd. Een grote rookwolk in een vorm van een padestoel steeg de lucht in waar de raar ding was ontploft.
De lucht vulde zich met roet en as.
Grote zwarte roet vlokken dwarrelden naar beneden op de verwoesten landschap.
Hier en daar staat nog een verkoolde boom of huis. De stank van dood en verderf vulde de lucht.
Het word steeds donkerder en donkerde omdat er geen zonlicht meer door de wolken kan komen komen.
De rivieren en beeken worden zwart van de as, door de hitte van de vuren begint het water te borrelen.
Dode vissen drijven in het water. Allemaal dankzij dat ding uit de boze grote mensenwereld. Daardoor overleefden ook de elfjes het niet althans zo dachten wij dat tenminste.
100 jaren gaan voorbij en alles is nog steeds hetzelfde tot plots...
he wat gebeurt er daar roept iemand uit die er toevallig kwam kijken als toeschouwer in de hoop dat alles herstelt is. Het was dan wel al 100den jaren alter toch hoopten sommige dat alles weer ging worden zoals het was. Voor dat grote ding uit de boze grote mensenwereld hun geluk kwam bederven.
ineens werd de beek weer blauw en kwamen de diertjes weer terug
de zon begon weer te schijnen en de stank verdwijnt
ik geloof mijn ogen niet denkt die arme man en na met zijn ogen te knipperen ziet hij het steeds mooier en groener wordende bossen en dorpen waar alles herstelt Nu moest hij het wel geloven en snel ging hij zijn vrienden en kennissen halen.
maar wat hij niet weet is dat er stiekem een elfje genaamt lilly ervoor heeft gezorgt dat alles weer was zoals het eerst was
vele mensen waren al vergeten hoe het dorp er vroeger uitzag en lilly was de enige elf die het overleefde.
Zij vond het hoogtijd dat er weer leven kwam op deze wondermooie plek en dat deed ze.
Het was tenslotte jammer dat het grote ding hele dorpen heeft verwoest.
De man was ondertussen zijn familie gaan halen om er te komen wonen en vertelde het door aan al zijn vrienden, en hij verzocht die om het weer aan iedereen door te vertellen.
De dochter van de man die zag in hun nieuw tuintje vol met prachtige lelies de naam lilly staan.
daarop werd besloten de stad zo te noemen lilly's town
Ze vermoedden dat er een bijzondere reden is waarom je ineens die naam zag staan. Wie weet dachten de mensen, was zei wel degene die alles weer heeft herstelt op zo een korte periode.
10 jaar later vierden de mensen feest.
Hun rijk was weer helemaal opengebloeid en alle dieren waren weer terug.
Ze waren van plan om dagen aan een stuk te feesten want tja het is niet zomaar iets dat elke dag kon gebeuren
Maar wat ze niet wisten is dat hun geluk niet lang meer zal duren....
Door al het gefeest en harde muziek was de draak die al meer dan 100 jaar sliep wakker geworden. Die was diep in het bos verscholen in een donkere grot verbrogen achter veel struikgewas.
Hij was knorrig dat hij uit zijn slaap was gewekt en besloot daarop maar rond te vliegen.
het feest was ondertussen bijna ten einde en vele inwoners keken naar het vuurwerk.
De inwoners waren nog steeds nietsvermoedend aan het kijken naar het vuurwerk, een jongetje die door zijn moeder vast werd gehouden wees naar de lucht. "Ja mooi he." Maar haar glimlach verdween toen door de mooie kleuren plots een groot vliegend wezen kwam vliegen. Andere bewoners hadden de draak ook al gezien en begonen te schreeuwen. Met volle vaard kwam de draak op de dorp af.
de draak zorgde voor heel wat vernieling en iedereen vluchtte voor zijn of haar leven. Wie durfde denken dat dit kon gebeuren. De meeste wisten niet eens van zijn bestaan af.
een meisje van ongeveer 10 jaar oud rende naar het bos waar de bomen al helemaal in brand stonden.
ze rende en rende tot ze ineens besefde dat ze was omsingeld door vuur.
Nu ben ik er geweest dacht ze. Maar ineens zag ze een klein wit lichtje. Ze vond het zo mooi dat ze er gefasineert naar bleef kijken en toen het in beweging kwam volgde ze het. Na een tijdje begonnen haar voeten en benen pijn te doen van al het stappen en rennen.
Ze besefde ineens ook dat ze niet was gestikt van de rook en haar voeten het vuur niet hadden geraakt.
toen ze rondkeek zag ze dat ze uit de stad waren en zelfs het bos was nergens meer te zien. Nu keek het meisje aandachtig om zich heen.
het lichtje dat haar had gered kreeg vaste vormen.
wie ben jij vraagt het kleine meisje. Ik ben linnea een elfje
ik zal voor jou zorgen tot de tijd rijp is om opnieuw te herstellen. De draak zal spoedig weer gaan slapen en dan moeten wij geduldt hebben.
en hoe heet jij ? Ik heet fleur antwoord ze en ik ben blij dat jij mij hebt gered
een halfjaar later ...
Fleur ging elke dag mee naar het verwoestende dorp maar die dag ging er iets bijzonder gebeuren.
linnea zei dat de tijd rijp was om het dorp te herstellen.
Ze begon te stralen en overal kwamen bloemen tevoorschijn,huizen herstelden en de lucht was weer schoon
fleur kon het niet geloven, het eek een wonder. Linnea zei dat ze de mensen in de dorpen ernaast die er nog waren moest gaan halen
Zo hebben zei ervoor gezorgt dat alles terug was herstelt.
jarenlang hebben ze er met zijn allen voor gewerkt tot de stad weer wondermooi was en eindelijk was alles herstelt
en tot de dag van vandaag is de stad rustig en in volle gang. Maar de toekomst zal uitwijzen voor hoelang dat zo zal zijn...