Twijfel!
Geplaatst: 30 dec 2011 14:06
proloog
‘Verdomme Jenna!’ En weer een klap in haar gezicht, ze voelde hoe de plek waar de hand van haar vader haar wang geraakt had, nog een beetje na gloeide. De opkomende tranen prikten in haar ogen, waren klaar om haar droge wangen, te besmeuren met haatvocht.
Ze wilde niet huilen, nee, ze wilde haar vader niet het gevoel geven dat hij had gewonnen, dat nooit.
Haar vader’s hand vormde een gesloten vuist, waarvan de knokkels lichtelijk gezwollen waren, klaar om nog een klap uit te delen. Ze zag hoe de vuist van haar vader zicht verplaatste richting haar middenrif, en uiteindelijk een volle stomp gaf in haar maag.
Jenna voelde hoe haar benen het begaven, en in elkaar stortte, de kracht uit haar lichaam was verdwenen.
Werken als leraar is lang niet altijd een pretje, besefte Keith toen hij eindelijk thuis kwam na een lange werkdag van acht uur. Zuchtend settelde hij zich in zijn arty appartement, naast de verwarming, op een stoel die je eigenlijk gewoon spuuglelijk zou kunnen noemen.
Hij dacht aan Jenna, het meisje dat al een week niet op school is, maar ook het meisje dat echt niet het type is om te spijbelen. Hij maakte zich zorgen om haar, merkte hij nu, maar hij wist dat hij geen persoonlijke band met haar op zou kunnen bouwen.
De situatie werd er ook niet beter op, toen hij merkte dat alleen de ouders van Jenna niet naar de ouderavond kwamen.
‘Verdomme Jenna!’ En weer een klap in haar gezicht, ze voelde hoe de plek waar de hand van haar vader haar wang geraakt had, nog een beetje na gloeide. De opkomende tranen prikten in haar ogen, waren klaar om haar droge wangen, te besmeuren met haatvocht.
Ze wilde niet huilen, nee, ze wilde haar vader niet het gevoel geven dat hij had gewonnen, dat nooit.
Haar vader’s hand vormde een gesloten vuist, waarvan de knokkels lichtelijk gezwollen waren, klaar om nog een klap uit te delen. Ze zag hoe de vuist van haar vader zicht verplaatste richting haar middenrif, en uiteindelijk een volle stomp gaf in haar maag.
Jenna voelde hoe haar benen het begaven, en in elkaar stortte, de kracht uit haar lichaam was verdwenen.
Werken als leraar is lang niet altijd een pretje, besefte Keith toen hij eindelijk thuis kwam na een lange werkdag van acht uur. Zuchtend settelde hij zich in zijn arty appartement, naast de verwarming, op een stoel die je eigenlijk gewoon spuuglelijk zou kunnen noemen.
Hij dacht aan Jenna, het meisje dat al een week niet op school is, maar ook het meisje dat echt niet het type is om te spijbelen. Hij maakte zich zorgen om haar, merkte hij nu, maar hij wist dat hij geen persoonlijke band met haar op zou kunnen bouwen.
De situatie werd er ook niet beter op, toen hij merkte dat alleen de ouders van Jenna niet naar de ouderavond kwamen.
): ga andermans verhalen lezen en geef een reactie, dan zullen zij waarschijnlijk meer geneigd zijn om jouw verhaal te lezen en een reactie achter te laten. Het is hier op het forum een beetje geven en nemen, iedereen vindt het namelijk leuk om een reactie te krijgen. Als je een reactie achterlaat bij iemand anders, zijn zij blij. De kans is groter dat ze bij jou een reactie achter laten, dus jij blij, en het forum wordt gelijk actiever, dus ik blij^^ is toch wel een mooie cirkel, vind je niet? 