Online Verhalen

Ik zat al een tijdje te denken over hoe mijn voorkeur voor eigen personages is verandert. Eerst schreef ik veel over Mary Sue personages, hoe geweldig de hp was, de krachten waren natuurlijk heel sterk, ze waren mooi en, over het algemeen, helemaal geweldig. Een erfenis die ik nu nog steeds onderuit probeer te halen. Het lukt minder goed dan gedacht, omdat een deel van mij zich er nog steeds aan die perfectie vastklampt, maar langzaam maar zeker worden ze wat menselijker. En leuker.
Nu ben ik op het punt aangekomen dat ik interessante karakters wil maken, die niet meteen sympathiek zijn om over te lezen, maar waarvan het wel duidelijk is waardoor ze zo zijn geworden. Of juist sympathieke karakters, die door een stomme fout, of een vlaag van woede, alles zijn kwijtgeraakt wat ze hebben opgebouwd. Om zo personages te creëren waarbij je -hopelijk- begrijpt waarom ze doen wat ze doen, en ze toch nog sympathiek overkomen. Menselijker.
Na een heel verhaal komt eindelijk mijn vraag Wat zijn de soort personages waar jij graag over leest en schrijft?

Nou voor mij weet je het denk ik wel erg.
Ik hou van leidende types, die nog welleens willen vergeten dat ze voor meer mensen zorgen en hun eigen doelstellingen voorop beginnen te stellen. En een beetje klem komen te zitten in dat dat goed is, in plaats van om zich heen te kijken of het daadwerkelijk goed is. Natuurlijk mensen die van manipuleren houden hehe.
Ik wil me ook nogal vasthouden aan dat perfecte.... en mijn karakters onmogelijke dingen laten oplossen.
Wat ik leuk vind voor personages om te lezen. Is bijvoorbeeld iemand die continu een beetje als bijpersoon wordt verteld in het boek en dan uiteindelijk een hp rol heeft.
Maar ook de soort van lolbroeken, zoals Rogger in schaduwval gheheh xD, Die zitten er bij mij bijna altijd wel in xD.
verder... ik denk dat als ik lees toch altijd wel een voorkeur trek naar de uhmm sterke karakters, ook al zijn andere karakters wel beter ontworpen. Ik vind vooral de achtergrond van een karakter belangrijk.
Maar ik hoop zelf nog eens iets te schrijven dat iedereen echt zoietsheeft, wie is nu de badguy en wie is de goede? :p hehe

Een boeiend karakter waar ik lang geleden wel eens over gelezen heb stond in een boek dat begon met het einde, de man in de gevangenis. De titel is me helaas ontschoten. Daar werd een personage neer gezet waar je als normale burger niets mee te maken wilt hebben en er liever zelfs een straat voor omloopt. Vervolgens kwamen terugblikken in het verhaal naar voren waardoor je er achter kwam hoe het karakter van deze man was gevormd. Steeds dacht ik als hij weer wat had gedaan: wat gruwelijk, maar jij mag het doen hoor. Ik begrijp waarom je zo handelt. Als ik in jouw schoenen stond...
Heel tegenstrijdig allemaal, maar tegelijk boeiend.

De karakters van de personages waar ik over schrijf vind ik lastiger om te beoordelen. In de meeste gevallen heb ik wel iets voor ogen, maar of het ook zo overkomt op de lezers blijft altijd maar de vraag. Daarom besluit ik hier maar over te zwijgen.

Hm... ik hou van bitches (': Dat is echt leuk om te schrijven vind ik... Meestal schrijf ik ook in de 'ik-vorm' waardoor ik het ook leuk vind om een achtergrondverhaal te hebben met de reden waarom ze een bepaald gedrag vertonen. Of juist iets averechts, wat je niet verwacht bij wat er is gebeurd met die persoon. Aardige mensen vind ik zo saai (':

Vroeger rond mijn achtste schreef ik altijd verhalen over Mary Sue's, allemaal van de meisjes die superknap waren, de leukste kleding hadden en alles kregen wat ze maar wilden. Maar nu vind ik zulke personages echt stom, tegenwoordig personages die een slecht leven lijden/hebben geleden of die niet graag in het middelpunt van de belangstelling willen staan.

Ik hou van die echte bitches whahaha net als @ejell ik hou ook van de gebroken personages. waarmee iets gebeurt waardoor ze de rest van hun leven worden mee geconfronteerd. Daarbij moeten ze dus dan ook echt een geschiedenis hebben zelf heb ik vaak de geschiedenis van dode ouders maar daar probeer ik van af te komen maar het is altijd de makkelijkste weg bij mijn volgende verhaal zorg ik ook zeker dat zijn ouders nog leven.

Ik hou van om over mensen te schrijven die problemen hebben. Dat maakt het ook heel wat spannender, volgens mij. Dan kan je zelf bedenken wat ze hebben meegemaakt, das leuk. Niet voor de personage zelf natuurlijk. Maar ik vind het wel heel leuk om andermans verhalen te lezen met een Mary Sue personage. Daar word ik happy van

Om een of andere reden schrijf ik altijd over personages die niet menselijk zijn en dat ze een hekel aan de mensheid hebben of ze zijn wel menselijk, maar haten het om mens te zijn en krijgen op één of andere manier krachten enzo. Ook overtreden ze graag de regels, zowel thuis als op school of de wet. Geen idee waarom ik ze altijd zo maak.

Ik vind het leuk om te lezen over helden, maar dan wel de meer breekbare vorm van een held. Een held die wat fout doet, zoals je tegenwoordig best vaak ziet met een jonge superman (Smallville), Jack Bauer (24), of Jack van Lost. Mensen die soms flink de fout in gaan, maar ze bedoelen het goed.

Zelf wil ik een ingwikkeld karakter schrijven welke goed lijkt, fout is, maar toch doet wat jij ook zou doen. Een grijs karakter, niet goed of slecht, maar gemengd.