Prins in een andere wereld.
Geplaatst: 02 feb 2012 21:34
Nou ehm, even eerst een kort stukje 
Dit is mijn aller-aller eerste 'verhaal' Tot nu toe heb ik alleen een inleiding gedeelte, en ik heb weinig vrije tijd dus ik weet niet of er vervolg op komt, dus heb ik het maar bij een one-shot gelaten, eigenlijk is het een soort inleiding van het verhaal... Ook had ik er nog geen titel voor dus heb ik er maar snel ff 1 voor verzonnen en das nu dus prins in een andere wereld xd.
Dit is t verhaallijn in t kort: Het gaat over een fantasiewereld waar een jongen genaamd Jason prins is. Hij is het er alleen niet mee eens en wilt een leven zoals alle normale jongens. Hij krijgt ruzie met zijn vader als hij het ware meisje heeft gevonden. Een meisje dat niet veranderd als ze prinses word, geen eigendunk word en al het Koninklijke gebeuren niet vanzelfsprekend gaat vinden. Kortom gewoon zichzelf blijft, een meisje dat verlegen is maar ook erg spontaan. Normaal vermijd Jason ruzies altijd. Hij heeft er een hekel aan. Maar word hij verbannen als prins na een grote ruzie met zijn vader? Krijgen hij en het meisje iets? Veranderd ze na een tijd toch?
En de inleiding stuk geval weet ik t xd:
Hey! Ik ben Jason, een jongen van 17 jaar. Ik ben half emo maar eigenlijk ook weer niet. Het is een raar verhaal. Ik ben dus prins van de stad Ozhanton. Normaal zou je denken, je bent toch prins van het hele land? Ja, dat klopt ook wel, Ozhanton is een groot land, maar het word een stad genoemd omdat er geen andere plaatsnamen zijn. Wel veel verschillende soorten gebieden, maar alles heet hier Ozhanton. Eigenlijk best verwarrend... Als je een keer aan iemand vraagt waar hij is, is het altijd in Ozhanton! Ja, maar waar? Oh, natuurlijk ik dwaal weer af, nou ehm... Ik ben dus Jason, wacht dat heb ik al gehad euhm... Oh mensen... Of elfen, of reuzen of weet ik veel wat jullie zijn... Nou maar goed, ik denk dat jullie wel meer van mij te weten komen aangezien jullie toch een soort van bij me zijn. Maar wat ik dus wou zeggen ...
‘’Jason! Je vader wilt je spreken, al een hele tijd waar blijf je?!’’ Nou, dit is dus mijn moeder Xenia, koningin van Ozhanton. ‘’Sorry, ik kom er aan. Niemand heeft me trouwens gezegd dat vader mij wou spreken.’’ En weg was mijn moeder... Ik hou erg veel van haar, maar af en toe is ze een beetje raar. Ze heeft de Koninklijke koorts, hoe ik het zo mooi noem. Maar ik wou dus nog iets zeggen voor ik zo ruw werd onderbroken door mijn bloed eigen moeder... Iedereen die koninklijk is of word, raakt met de koorts besmet. Ze beginnen al het gebeuren normaal te vinden, worden verwaand, willen alles hebben als ze in de vingers knippen. Tsja, niet echt bepaald wat ik noem leuk. Het is gebruikelijk dat iedere prins of prinses op zijn of haar 18de verjaardag word uitgehuwelijkt aan een prins of prinses. In mijn geval dus een prinses... Maar het punt is dus dat ik geen verwaand iemand wil. Ik wil gewoon een lief, spontaan meisje dat het na een paar jaar nog steeds niet van zelfsprekend vind. Maar ja, elk meisje word verwaand als ze koninklijk word... Kijk maar naar me moeder... Ik word over 3 maanden 18, dus heb nog maar 3 maanden de tijd om een meisje te zoeken, en als ik die niet vind huwelijken hun mij uit... En dan kan ik het wel schudden met een niet-verwaand meisje...
Ik zit nu wel erg veel tegen jullie te vertellen. Maar eigenlijk praat ik heel erg weinig en met bijna niemand. Misschien omdat ik jullie niet kan zien? Maar op deze dag dat ik dit schrijf, begint het verhaal dus ook. En dus ook mijn zoektocht naar een meisje... Trouwens ook wel leuk om te weten is, bijna niemand in Ozhanton weet wie de prins en prinsessen zijn. Alleen de koning en koningin is bekend, alleen de mensen die zich er echt helemaal in verdiepen weten het... Dus op straat word ik tenminste wel als een normale jongen behandelt! En zo wil ik ook behandelt worden en niet als dat stomme prins gebeuren...
p.s. ik schrijf in t zicht van de jongen, dus eigenlijk schrijft hij dit verhaal, zo moet je t zien xD oh ben echt slecht hier in alles ermee xdd hopelijk vinden jullie het wat..... (ben er zelf niet tevreden over, nja dat ben ik nooit xD)
Dit is mijn aller-aller eerste 'verhaal' Tot nu toe heb ik alleen een inleiding gedeelte, en ik heb weinig vrije tijd dus ik weet niet of er vervolg op komt, dus heb ik het maar bij een one-shot gelaten, eigenlijk is het een soort inleiding van het verhaal... Ook had ik er nog geen titel voor dus heb ik er maar snel ff 1 voor verzonnen en das nu dus prins in een andere wereld xd.Dit is t verhaallijn in t kort: Het gaat over een fantasiewereld waar een jongen genaamd Jason prins is. Hij is het er alleen niet mee eens en wilt een leven zoals alle normale jongens. Hij krijgt ruzie met zijn vader als hij het ware meisje heeft gevonden. Een meisje dat niet veranderd als ze prinses word, geen eigendunk word en al het Koninklijke gebeuren niet vanzelfsprekend gaat vinden. Kortom gewoon zichzelf blijft, een meisje dat verlegen is maar ook erg spontaan. Normaal vermijd Jason ruzies altijd. Hij heeft er een hekel aan. Maar word hij verbannen als prins na een grote ruzie met zijn vader? Krijgen hij en het meisje iets? Veranderd ze na een tijd toch?
En de inleiding stuk geval weet ik t xd:
Hey! Ik ben Jason, een jongen van 17 jaar. Ik ben half emo maar eigenlijk ook weer niet. Het is een raar verhaal. Ik ben dus prins van de stad Ozhanton. Normaal zou je denken, je bent toch prins van het hele land? Ja, dat klopt ook wel, Ozhanton is een groot land, maar het word een stad genoemd omdat er geen andere plaatsnamen zijn. Wel veel verschillende soorten gebieden, maar alles heet hier Ozhanton. Eigenlijk best verwarrend... Als je een keer aan iemand vraagt waar hij is, is het altijd in Ozhanton! Ja, maar waar? Oh, natuurlijk ik dwaal weer af, nou ehm... Ik ben dus Jason, wacht dat heb ik al gehad euhm... Oh mensen... Of elfen, of reuzen of weet ik veel wat jullie zijn... Nou maar goed, ik denk dat jullie wel meer van mij te weten komen aangezien jullie toch een soort van bij me zijn. Maar wat ik dus wou zeggen ...
‘’Jason! Je vader wilt je spreken, al een hele tijd waar blijf je?!’’ Nou, dit is dus mijn moeder Xenia, koningin van Ozhanton. ‘’Sorry, ik kom er aan. Niemand heeft me trouwens gezegd dat vader mij wou spreken.’’ En weg was mijn moeder... Ik hou erg veel van haar, maar af en toe is ze een beetje raar. Ze heeft de Koninklijke koorts, hoe ik het zo mooi noem. Maar ik wou dus nog iets zeggen voor ik zo ruw werd onderbroken door mijn bloed eigen moeder... Iedereen die koninklijk is of word, raakt met de koorts besmet. Ze beginnen al het gebeuren normaal te vinden, worden verwaand, willen alles hebben als ze in de vingers knippen. Tsja, niet echt bepaald wat ik noem leuk. Het is gebruikelijk dat iedere prins of prinses op zijn of haar 18de verjaardag word uitgehuwelijkt aan een prins of prinses. In mijn geval dus een prinses... Maar het punt is dus dat ik geen verwaand iemand wil. Ik wil gewoon een lief, spontaan meisje dat het na een paar jaar nog steeds niet van zelfsprekend vind. Maar ja, elk meisje word verwaand als ze koninklijk word... Kijk maar naar me moeder... Ik word over 3 maanden 18, dus heb nog maar 3 maanden de tijd om een meisje te zoeken, en als ik die niet vind huwelijken hun mij uit... En dan kan ik het wel schudden met een niet-verwaand meisje...
Ik zit nu wel erg veel tegen jullie te vertellen. Maar eigenlijk praat ik heel erg weinig en met bijna niemand. Misschien omdat ik jullie niet kan zien? Maar op deze dag dat ik dit schrijf, begint het verhaal dus ook. En dus ook mijn zoektocht naar een meisje... Trouwens ook wel leuk om te weten is, bijna niemand in Ozhanton weet wie de prins en prinsessen zijn. Alleen de koning en koningin is bekend, alleen de mensen die zich er echt helemaal in verdiepen weten het... Dus op straat word ik tenminste wel als een normale jongen behandelt! En zo wil ik ook behandelt worden en niet als dat stomme prins gebeuren...
p.s. ik schrijf in t zicht van de jongen, dus eigenlijk schrijft hij dit verhaal, zo moet je t zien xD oh ben echt slecht hier in alles ermee xdd hopelijk vinden jullie het wat.....
(ben er zelf niet tevreden over, nja dat ben ik nooit xD)
Al is kritiek niet erg want daar leer je wel van , tis toch leuk om te horen dat iemand het leuk vind zeker bij het aller-eerste verhaal ^.^