Pekingeend's gedichtjes
Geplaatst: 07 feb 2007 17:00
Zo zo, hier komen ze dan. o.o'
Het zijn ze niet allemaal, nog een aantal op een andere pc. dusssj, die komen nog wel.
De wereld over
Door land, door zee
niet een maar twee
over land over zee
zoek ik naar jou
ik ben hier alleen
maar toch met twee
ik zoek je op
ik hou van jou
begrijp dat nou
Dit ben ik (ehh, sorry ik was even melig. :'])
moet je horen
zo ben ik geboren
dit ben ik
een poes, geen pik
moet je kijken
op niemand kan ik lijken
want dit ben ik
niet jij, maar ik
accepteer mij dan
en niet meteen
als in houden-van
Eén keer zes is zes
Als een snaar op je gitaar, streel je me
Jammer dat een gitaar zes snaren heeft
Elke avond geef je me weer zo'n bonbon
Verdacht dat er telkens vijf missen
Alleen mij zul je ooit een brief sturen
Ik zag je gisteren de zesde afscheuren
Vanavond ga ik je eens flink verwennen
Ik doe je slechts één ding aan
één keer zes is zes, onthoud dat de volgende keer
mijn liefste
Fiets
Fietsend fiets ik mijn leven
Zoekend zoek ik de rem
Jezelf als standaard,
Had je mij gegeven
De mens om mij heen,
Dimden het voorlicht
Maar waar ben ik met een standaard,
Zonder enige rem te zien?
Heden
verleden is historie
toekomst is pas dan
ik leef in volle glorie
vandaag leef ik voor
niet toen, niet dan
Ik ook van jou
Ik haat je, ik haat je
gisteren, morgen en vandaag
blijf je me niet trouw
ik haat je, ik haat je
Altijd, soms en nooit
zag je me als je vrouw
en alles wat ik kon zeggen was:
ik ook van jou?
Ik wil alleen maar vrij zijn
Ik schreeuwde, rende langs de kustlijn
Ik schreeuwde, koesterde in mijn hoofd de aankomende jaren
Ik schreeuwde, voor de troost die er nu kon zijn
Ik schreeuwde, niet voor jou mijn vriend
Ik schreeuwde, voor alle jaren die ik alleen niet aan kon
Ik schreeuwde, datgene dat ik had verdiend
Ik schreeuwde, voor het nieuwe begin dat nu begon
Kasteel genaamd Mijn Hart
Mijn eenzaamheid
lijkt een gracht te graven
Mijn verboden gedachtes
zijn de paarden die draven
Het kasteel genaamd Mijn Hart
slaat fantasie en realiteit apart
ik wil de brug wel bouwen
om van elkaar te houden
ik kan het niet alleen
slechts dravende paarden
die mij alsmaar aanstaarden
het kasteel genaamd Mijn Hart
verdronken in mijn eenzaamheid
ik ben je kwijt
Leeg
Ogen gevuld met kou
bevroren ijskristrallen
weerspiegeling verbroken
een druppel vol verdriet
de duisternis ingelopen
om nooit meer terug te komen
Meisje
Het meisje op de speelplaats
verlaten en alleen
het leven glipt dwars door haar heen
het meisje op de schommel
bang voor een volgende morgen
vrienden heeft ze geen
het meisje in de kamer
tranen over haar bleke wangen
wachtend op een volgende morgen
om de klappen op te vangen
This is my story
het huis, ooit zo vertrouwd
afgebroken en verlaten
dag na dag, steen na steen
langzaam gaan vervagen
en alles wat ik slechts nodig heb
is het gevoel, de gevoelens
het huis, dat eigenlijk niet bestaat
opgebouwd uit slechts mijn gevoel
ik hoef slechts te voelen, het is nog niet te laat
Toverfee
met mijn roze toverpakje
samen met een glitterstafje
krijg ik vanavond alle roem
wees niet bang dat ik je verdoem
na vanavond ben jij nog over
wacht nu maar, tot ik je weg tover
Vergiffenis
Ik zei, ik vergeef je
Fouten maakt men volop
Ik beloof, ik vergeef je
je draait er ook voor op
Verwachtingen
Ik zei je van me te houden
het deed me meer pijn
dan dat ik had verwacht
ik zei je van me te houden
ik liet je mij niet vertellen
mijn verwachtingen afentoe
bij te stellen
Wacht op mij
Jij huilt, ik ook
Jij wacht, ik ook
Op elkaar wachten we
Tot er niks te wachten meer valt
Elke morgen zal ik aan je denken
Elke avond mis ik je
Elke nacht over je dromen
Elke dag zal ik wachten
Op elkaar wachten we
Tot er niks te wachten meer valt
Oki, dat is alles wat ik op deze computer heb staan. Tot nu toe. En sorry, maar ik ben even te lui om het op chronologische volgorde te zetten. ^^;
Het zijn ze niet allemaal, nog een aantal op een andere pc. dusssj, die komen nog wel.
De wereld over
Door land, door zee
niet een maar twee
over land over zee
zoek ik naar jou
ik ben hier alleen
maar toch met twee
ik zoek je op
ik hou van jou
begrijp dat nou
Dit ben ik (ehh, sorry ik was even melig. :'])
moet je horen
zo ben ik geboren
dit ben ik
een poes, geen pik
moet je kijken
op niemand kan ik lijken
want dit ben ik
niet jij, maar ik
accepteer mij dan
en niet meteen
als in houden-van
Eén keer zes is zes
Als een snaar op je gitaar, streel je me
Jammer dat een gitaar zes snaren heeft
Elke avond geef je me weer zo'n bonbon
Verdacht dat er telkens vijf missen
Alleen mij zul je ooit een brief sturen
Ik zag je gisteren de zesde afscheuren
Vanavond ga ik je eens flink verwennen
Ik doe je slechts één ding aan
één keer zes is zes, onthoud dat de volgende keer
mijn liefste
Fiets
Fietsend fiets ik mijn leven
Zoekend zoek ik de rem
Jezelf als standaard,
Had je mij gegeven
De mens om mij heen,
Dimden het voorlicht
Maar waar ben ik met een standaard,
Zonder enige rem te zien?
Heden
verleden is historie
toekomst is pas dan
ik leef in volle glorie
vandaag leef ik voor
niet toen, niet dan
Ik ook van jou
Ik haat je, ik haat je
gisteren, morgen en vandaag
blijf je me niet trouw
ik haat je, ik haat je
Altijd, soms en nooit
zag je me als je vrouw
en alles wat ik kon zeggen was:
ik ook van jou?
Ik wil alleen maar vrij zijn
Ik schreeuwde, rende langs de kustlijn
Ik schreeuwde, koesterde in mijn hoofd de aankomende jaren
Ik schreeuwde, voor de troost die er nu kon zijn
Ik schreeuwde, niet voor jou mijn vriend
Ik schreeuwde, voor alle jaren die ik alleen niet aan kon
Ik schreeuwde, datgene dat ik had verdiend
Ik schreeuwde, voor het nieuwe begin dat nu begon
Kasteel genaamd Mijn Hart
Mijn eenzaamheid
lijkt een gracht te graven
Mijn verboden gedachtes
zijn de paarden die draven
Het kasteel genaamd Mijn Hart
slaat fantasie en realiteit apart
ik wil de brug wel bouwen
om van elkaar te houden
ik kan het niet alleen
slechts dravende paarden
die mij alsmaar aanstaarden
het kasteel genaamd Mijn Hart
verdronken in mijn eenzaamheid
ik ben je kwijt
Leeg
Ogen gevuld met kou
bevroren ijskristrallen
weerspiegeling verbroken
een druppel vol verdriet
de duisternis ingelopen
om nooit meer terug te komen
Meisje
Het meisje op de speelplaats
verlaten en alleen
het leven glipt dwars door haar heen
het meisje op de schommel
bang voor een volgende morgen
vrienden heeft ze geen
het meisje in de kamer
tranen over haar bleke wangen
wachtend op een volgende morgen
om de klappen op te vangen
This is my story
het huis, ooit zo vertrouwd
afgebroken en verlaten
dag na dag, steen na steen
langzaam gaan vervagen
en alles wat ik slechts nodig heb
is het gevoel, de gevoelens
het huis, dat eigenlijk niet bestaat
opgebouwd uit slechts mijn gevoel
ik hoef slechts te voelen, het is nog niet te laat
Toverfee
met mijn roze toverpakje
samen met een glitterstafje
krijg ik vanavond alle roem
wees niet bang dat ik je verdoem
na vanavond ben jij nog over
wacht nu maar, tot ik je weg tover
Vergiffenis
Ik zei, ik vergeef je
Fouten maakt men volop
Ik beloof, ik vergeef je
je draait er ook voor op
Verwachtingen
Ik zei je van me te houden
het deed me meer pijn
dan dat ik had verwacht
ik zei je van me te houden
ik liet je mij niet vertellen
mijn verwachtingen afentoe
bij te stellen
Wacht op mij
Jij huilt, ik ook
Jij wacht, ik ook
Op elkaar wachten we
Tot er niks te wachten meer valt
Elke morgen zal ik aan je denken
Elke avond mis ik je
Elke nacht over je dromen
Elke dag zal ik wachten
Op elkaar wachten we
Tot er niks te wachten meer valt
Oki, dat is alles wat ik op deze computer heb staan. Tot nu toe. En sorry, maar ik ben even te lui om het op chronologische volgorde te zetten. ^^;